Oem__Yassine
17-12-2009, 21:28
As salamu alaikum wa Rahmatullaahi wa Barakatuhu mijn zuster, mijn broeder,
Slaap je nog? Leef je nog? Eet & drink je nog? Loop je nog vrij over straat, zorgeloos, probleemloos? Lach je nog?
Bedenk je je weleens, voordat je op staat om het gebed te verrichten, dat er wellicht op exact hetzelfde moment iemand aan de andere kant van de wereld hetzelfde doet? Zich haast naar hetzelfde? Jouw broeder, jouw zuster. Samen verrichten jullie al-woedoe', en begeven jullie je naar het goede, naar de voorspoed. Je ademt in, ademt uit & vanaf het moment dat je je handen heft en getuigt van de Grootsheid van Allaah ben je alleen. Met Hem. Al-A'li', de Allerhoogste. En is Hij niet tegelijkertijd ook Al-Alim, de Alwetende? Subhan Allaah, als Hij ons zelfs te kennen heeft gegeven dat Hij op de hoogte is van elk blad dat valt [zie surah Al-An'aam (6) aayah 59] hoe ver moet Zijn kennis dan wel niet reiken over de barre omstandigheden waar onze broeders & zusters zich in bevinden? We zijn allen op de hoogte van Ghazza, van Afghanistan en Afrika maar hoeveel weten wij eigenlijk van onze broeders & zusters die wereldwijd achter slot en grendel zitten? Voor de zaak van Allaah? Ónze broeders & zusters, en wellicht is het juist deze broeder, juist deze zuster, die jou vergezelt terwijl jij jouw gebedskleedje tegemoet loopt, wa Allaahu Alem.
Hoeveel doe jij voor hen? Hoeveel heb jij voor hen gedaan, en hoeveel zou jij voor hen kunnen doen? Heb jij ooit je handen omhoog geheven naar de Alhorende en Hem gesmeekt om de situatie van de gevangen te verbeteren, hun pijn te verlichten? Heb je hen ooit laten weten dat je aan hen dacht, en hen bedankt voor het feit dat zij ons wijzen op de ontelbare zegeningen van Al-Wahhaab, de Vrijgevige? Bedenk je goed, mijn broeder, mijn zuster, dat terwijl wij ons klaar maken om te gaan slapen, zij slapeloze nachten tegemoet gaan, terwijl wij eten & drinken, zij leven op het minimale. Beeld je eens in of je nog zo vrij zou lopen, met zware schakels om je enkels heen geklemd, en bedenk je bovenal dat terwijl wij lachen en genieten, het hun tranen zijn die Allaah Ta'alaa bereiken, wa Allaahu Alem.
Bedank hen, steun hen, schrijf hen.
Want wees eens eerlijk, zou jouw hart niet oplichten van een bericht van de buitenwereld, hoe simpel dit berichtje ook zou zijn. Met jouw woorden kan je ervoor zorgen dat jouw broeder of zuster zich niet meer alleen voelt. Al is het maar voor even.
Meld je nu aan via schrijfnu@hotmail.com & schrijf.
Het is wel het minste wat wij kunnen doen.
Slaap je nog? Leef je nog? Eet & drink je nog? Loop je nog vrij over straat, zorgeloos, probleemloos? Lach je nog?
Bedenk je je weleens, voordat je op staat om het gebed te verrichten, dat er wellicht op exact hetzelfde moment iemand aan de andere kant van de wereld hetzelfde doet? Zich haast naar hetzelfde? Jouw broeder, jouw zuster. Samen verrichten jullie al-woedoe', en begeven jullie je naar het goede, naar de voorspoed. Je ademt in, ademt uit & vanaf het moment dat je je handen heft en getuigt van de Grootsheid van Allaah ben je alleen. Met Hem. Al-A'li', de Allerhoogste. En is Hij niet tegelijkertijd ook Al-Alim, de Alwetende? Subhan Allaah, als Hij ons zelfs te kennen heeft gegeven dat Hij op de hoogte is van elk blad dat valt [zie surah Al-An'aam (6) aayah 59] hoe ver moet Zijn kennis dan wel niet reiken over de barre omstandigheden waar onze broeders & zusters zich in bevinden? We zijn allen op de hoogte van Ghazza, van Afghanistan en Afrika maar hoeveel weten wij eigenlijk van onze broeders & zusters die wereldwijd achter slot en grendel zitten? Voor de zaak van Allaah? Ónze broeders & zusters, en wellicht is het juist deze broeder, juist deze zuster, die jou vergezelt terwijl jij jouw gebedskleedje tegemoet loopt, wa Allaahu Alem.
Hoeveel doe jij voor hen? Hoeveel heb jij voor hen gedaan, en hoeveel zou jij voor hen kunnen doen? Heb jij ooit je handen omhoog geheven naar de Alhorende en Hem gesmeekt om de situatie van de gevangen te verbeteren, hun pijn te verlichten? Heb je hen ooit laten weten dat je aan hen dacht, en hen bedankt voor het feit dat zij ons wijzen op de ontelbare zegeningen van Al-Wahhaab, de Vrijgevige? Bedenk je goed, mijn broeder, mijn zuster, dat terwijl wij ons klaar maken om te gaan slapen, zij slapeloze nachten tegemoet gaan, terwijl wij eten & drinken, zij leven op het minimale. Beeld je eens in of je nog zo vrij zou lopen, met zware schakels om je enkels heen geklemd, en bedenk je bovenal dat terwijl wij lachen en genieten, het hun tranen zijn die Allaah Ta'alaa bereiken, wa Allaahu Alem.
Bedank hen, steun hen, schrijf hen.
Want wees eens eerlijk, zou jouw hart niet oplichten van een bericht van de buitenwereld, hoe simpel dit berichtje ook zou zijn. Met jouw woorden kan je ervoor zorgen dat jouw broeder of zuster zich niet meer alleen voelt. Al is het maar voor even.
Meld je nu aan via schrijfnu@hotmail.com & schrijf.
Het is wel het minste wat wij kunnen doen.