Hoi dames en eventueel heren,
Twee jaar geleden was ik begonnen met een verhaal. Ik heb het met succes afgerond. Alleen afgelopen week las ik het verhaal opnieuw, en vond ik het niet mooi geschreven.
Dus ik ga dit verhaal bewerken en het een andere schrijfstijl geven.
Ik hoop dat deze schrijfstijl jullie zal bevallen!
Kus, Ouarda
[SIZE="3"]That's the way love goes...
(Gedeeltelijk waargebeurd)[/SIZE]
‘Hey Lamia, wat vind je van dit jurkje’ vroeg ik aan me vriendin in de h&m. Ik nam het zijden kledingstuk in me hand, en keek er gefascineerd naar.
‘Wow, hij is prachtig!’ Ze keek er met grote ogen naar.’Als jij ‘m niet neemt neem ik ‘m wel hoor.’
‘In your dreams girl’ Ik stak me tong naar haar uit.
Zo gaat dat dus bij ons elke dag. We komen van school, gaan rechtsreeks naar de stad. Vooral de afgelopen dagen ben ik er vaak geweest. Over een weekje vertrekken we inshallah naar Marokko. Dus ik moet veel zomerkleding hebben, en natuurlijk niet te vergeten; De CADEAUTJES!
Stom! Helemaal vergeten mezelf voor te stellen. Nou, mijn naam is Sara, ik ben 19 jaar jong en volg een opleiding op het HBO. Ik heb twee geliefde ouders, zowel moeder als vader! Ze verbieden me niets, want ze vertrouwen volkomen. Ik ben ook niet van plan het vertrouwen te schaden. Ik vind relaties onzin. Ik bedoel waarom een relatie beginnen, als bij Allah
Any way, ik ben de jongste van het gezin. Ik heb nog een oudere broer van 21 en een zus van 22. Mijn broer Fouad is een gekkerd, maar wel een schatje. Hij runt een eigen bedrijf van auto’s samen met mijn neef.
En mij zus Fatima is getrouwd en heeft inmiddels een prachtig dochtertje, waarvan ze gister is bevallen.
De omschrijving die ik jullie net gaf over een beste vriend. Nou, die heb ik gelukkig al gevonden. Lamia is mijn schatje, mijn alles! Het is een pracht van een meid. Bruine krullen die net over haar schouders vallen, mooie grote groene ogen en het belangrijkst van al; een hartje van goud! Lamia en ik verschillen maar 3 maanden. Zij is ouder dan mij. Ik ben het tegenovergestelde van Lamia. Ik heb lang zwart haar en een lichte huidskleur. Verder heb ik blauwe ogen en of ik een hartje van goud heb? Naah, ik denk eerder van zilver!
Now, we go back to the story!
‘Lamia, we moeten nog naar dat winkeltje van Fatima’ bracht ik haar in herinnering.’De winkels gaan zo sluiten’
‘Oja, klopt! Ga jij maar, ik ga eerst even deze kleding afrekenen’
‘Oke, reken ook mijn kleding af, ik zie je zo in die babyzaak!’
Ze knikte, en ik liep snel de winkel uit.
Ik begon me voeten wat sneller te bewegen, want als ik niet snel ben gaan de winkels sluiten, en sluit Fatima me ook ergens in op!
Maar ik rende als een idioot, zonder uit te kijken. En je raadt het al, ik knalde tegen iemand op.
‘Heey! Kan niet uitkijken, sukkel!’ Gilde ik naar de man tegen wie ik was gebotst.
‘Oo, sorry! Ik zag je niet’ zei de stem verontschuldigend.
Ik ruimde me tassen op en negeerde de blinde kip.
DE WINKEL! God! Nu kom ik zeker te laat!
Ik liep snel door en botste weer tegen de onbekende man.
‘Pfff, mag ik er even langs?’ vroeg ik geïrriteerd! Het bleef stil en als enige antwoord kreeg ik een zucht.
Jaa dag! Is hij niet 100 ofwat? Ik keek omhoog en mijn hart stond voor een paar seconden stil. De mooiste ogen! Maar dan ook de mooiste ogen die ik ooit ben tegengekomen. Ik gaapte hem letterlijk aan, terwijl ik het niet eens door had. Ze hadden een aparte, intense kleur. Bruin, groen, blauw. Je zou haast zeggen, alle basiskleuren.
‘Nogmaals sorry, ik zag je echt niet’ zei hij met een spijtig gezicht.
Ik schudde me hoofd.’Geeft niet. Ik keek ook niet echt uit waar ik liep’
Hij glimlachte, en ik voelde het bloed naar mijn gezicht stijgen.
‘Je had echt haast. Alles oke?’ vroeg hij bezorgd.
O jeej! Ik keek op mijn horloge, en zag dat het al 10 voor 6 was. Shit!
‘Sorry, maar ik moet er echt vandoor.’ Ik glimlachte vlug naar hem en glipte langs hem heen.
‘Sara! Saraaa!!’ Hoorde ik opeens vlak achter me. Het was Lamia.
Ik stopte en gebaarde dat ze snel moest zijn. Ze rende het laatste stukje naar mij en vroeg of ik al naar de babyzaak was geweest.
‘Nee’ Terwijl ik dat zei, keek ik om me heen. In de hoop een glimp van die o zo prachtige jongen te zien. Maar helaas!
‘Nee???!!!’ schreeuwde Lamia opeens in mijn oor. Ik sprong bijna een gat in de lucht.
‘Wat?’ vroeg ik onschuldig.
‘De winkels gaan zo sluiten, idioot!’ gilde ze.
We renden het laatste stukje en godzijdank was de winkel nog open.
We kochten wat spulletjes, en wat tuniekjes en reden daarna weer naar huis.
Inhoudsopgaven
Ze deed de sleutel...
Ze lachte en...
'Sara zied, anders...
Terwijl we terug...
Na 6 uur...
'Hmm, Lekker...
Beneden aangekomen...
In Alhoceima...
2e dag Marokko...
Ik nam een…
We liepen naar…
Wat een mooie…
Met open mond…
Tevreden maar…
Met onze handen…
Saiffedine stopte
Ik zat net…
Twee mooie, grote…
Ik sliep die...
ik vond het...
Lam! Ik ga...
Ik zat net...
Vanaf dat moment...
We hadden de...
Nieuw:
Ik voelde scherp..