Citaat door kiwie:DRUGS.
grappenmakert
Citaat:
Iran koestert nóg een geheim: zijn drugsprobleem
REPORTAGE, Van onze correspondent Ferry Biedermann op 26 april '06, 00:00, bijgewerkt 15 januari '09, 17:36
TEHERAN - Geen goed woord heeft het Westen over voor het Iran van de ayatollahs. Maar voor één ding mag Europa Iran dankbaar zijn: de hardnekkige strijd tegen de drugs uit Afghanistan.
De goot die midden door de straat loopt ligt vol met vuil, de huizen zijn klein en volgepropt - hier acht mensen op een kamertje, daar vier families rond een kleine binnenplaats. Bijna niemand heeft werk in Mejdane Ghar, een buurt in Zuid-Teheran. En iedereen klaagt over de criminaliteit en vooral het drugsgebruik.
Twee jongens van rond de twintig delen op een stoep in de zon een waterpijp. Ze zien er relatief welvarend uit, modern gekleed, maar weigeren over drugsgebruik te praten. Een buurman weet wel wat er aan de hand is. 'Het zit hier vol met dealers en gebruikers', zegt de man, die anoniem wenst te blijven. 'Ik ben hier opgegroeid en ik kan je zeggen dat 90 procent van de mensen verslaafd is. Eén andere familie en wij zijn de enigen in deze straat die gespaard zijn gebleven.'
Het drugsgebruik in Iran is de afgelopen jaren dramatisch toegenomen - verdubbeld, volgens sommigen - maar de cijfers worden door de regering geheim gehouden. Volgens een telling van eind jaren '90 waren er toen twee miljoen verslaafden (waarvan 10 procent heroïnegebruikers) in een land van 67 miljoen inwoners. De recente toename wordt toegeschreven aan verschillende oorzaken, geen van alle vleiend voor de Islamitische Republiek: grotere armoede, meer sociale spanningen en een ruimere beschikbaarheid van drugs.
'Ik wil niet op cijfers ingaan', zegt de arts Bijan Nassirimanesh, initiatiefnemer van Persepolis, een organisatie die probeert de verslaafden te helpen. Hij heeft een centrum opgezet dat schone naalden en eenvoudige medische en sociale zorg aanbiedt aan verslaafden. Het opmerkelijkste, zegt hij, is het methadon-programma. 'We doen dat in samenwerking met het ministerie van Gezondheid. Het is uniek in de regio.'
Ondanks de geheimzinnigheid over de cijfers, scoort Iran internationaal gezien hoog in de aanpak van het probleem. Het hoofd van het VN-Drugs en Misdaadbureau (Unodc) in Teheran, Roberto Arbitrio, vindt dat de positieve houding van Iran te vaak over het hoofd wordt gezien. 'Iran heeft een moderne aanpak', zegt Arbitrio.
Hij wijst erop dat de grote Iraanse inspanning om de enorme stroom drugs uit Afghanistan te onderscheppen vooral de Europese landen ten goede komt die de eindbestemming zijn. 'We moeten ze dankbaar zijn voor alles wat ze daar in steken, inclusief een heleboel geld en de duizenden politieagenten die bij de bestrijding van de smokkelaars zijn gedood.'
Maar de realiteit voor de verslaafden in Iran blijft grimmig. In het drugscentrum van Persepolis in Teheran stromen iedere ochtend een paar honderd junks de binnenplaats op. Ze komen hun dosis methadon halen. Het is een bonte verzameling van jong en oud, schoon en vervuild, boos en kalm. En het zijn bijna allemaal mannen.
'Zeven jaar geleden ben ik mijn baan kwijtgeraakt. Ik begon toen steeds meer drugs te gebruiken', zegt de 41-jarige Hossein Karimi. Als je niets te doen hebt en iedereen om je heen het gebruikt, is het volgens hem niet moeilijk om af te glijden naar de drugsverslaving.
Het begint vaak met het roken van opium. Dat was in de oude Perzische maatschappij bij alle lagen van de bevolking geaccepteerd. 'Maar heroïne is veel goedkoper en geeft je veel sneller een veel beter gevoel', zegt Kariman.
Sommige verslaafden hebben gemengde gevoelens over het methadon-programma. 'Ik doe dit nu al twee jaar', zegt een van hen. 'Ik gebruik geen heroïne meer, maar ik voel me nog steeds een verslaafde. Als ik geen methadon krijg dan heb ik dezelfde symptomen alsof ik nog heroïne nodig heb. Mijn familie en mijn omgeving weten dat en beschouwen me nog steeds als een junkie.'
Toch is er veel enthousiasme voor het programma onder de verslaafden, van wie velen nu zelf als vrijwilliger werken voor Persepolis. Het centrum bedient rond de 500 junks en heeft een wachtlijst van nog eens 1500 verslaafden uit de buurt. Desondanks voelen de autoriteiten weinig voor uitbreiding van het programma, dat nu drie jaar bestaat. De regering controleert de productie en de toekenning van methadon. Het project is belangrijk voor de gebruikers, maar blijft een druppel op de gloeiende plaat, gezien de grote drugsproblemen in Iran.
Overigens valt het hoge drugsgebruik niet alleen te wijten aan de armoede, zeggen experts. Volgens hen treft het alle lagen van de bevolking. 'Ik zie het deels als een uiting van de spanningen tussen de jongeren die meer vrijheden willen en een staat die dat onderdrukt', zegt één van hen.
bront: http://www.volkskrant.nl/archief_gratis/article567581.ece/Iran_koestert_nog_een_geheim_zijn_drugsprobleem