alleen_ellende
16-11-2009, 20:37
Ik ben nu echt verdrietig
Ik vraag niet eens zoveel, alleen dat hij me het gevoel geeft dat hij om me geeft, leuke dingen doen, lief tegen mij zijn..en rust..dat is het enigste wat ik vraag.
Hij verwacht zoveel van mij, naast dat ik een voltijd studie volg en incha Allah aan het afstuderen ben, verwacht hij dat ik dagelijks uitgebreid kook, het hele huis moet glinsteren en er mag geen haartje te vinden zijn, en ernaast dat ik goed moet studeren, en zelfs hiernaast werk moet gaan zoeken, omdat ik volgens hem expres niet wil werken zodat hij geld uitgeeft aan mij. Laatst heeft hij mn pinpasje afgepakt, omdat hij vond dat ik teveel geld uitgaf, dit terwijl ik in de tijd dat ik ben getrouwd(iets meer dan een half jaar) al de spullen die ik heb gekocht op 1 hand kan tellen.
Erbij is hij zo bang en vraagt hij me elke keer, dat als ik ga werken wat ik dan van plan ben met het geld te doen, ik gaf hem aan dat ik misschien niet eens zou willen werken, maar stel dat ik zou werken dat ik part-time zou werken om zo gewoon spulletjes voor mezelf te kunnen kopen. Zn vader gaf laatst nog aan, dat stel dat ik straks zou werken, dat ik niet de baas ben over mijn eigen geld, maar mijn man. Ik zei niks, en liet ze gewoon praten, ik was al helemaal kapot.
Daarentegen kan mijn man ook echt lief en zorgzaam zijn, maar dat is vaak van korte duur (hoogstens een dag of twee en dan weer weken onaardig, en zo elke keer omgewisseld
Laatst ging het zo goed tussen ons, en spraken we echt over alles, en was hij vaak ook bang dat hij me pijn zou doen, dat waren echt hele mooie dagen en toen voelde ik mij echt getrouwd met een man die om me gaf, alleen omdat hij lief tegen me was..maar helaas was dat iets meer dan een weekje en toen was het afgelopen..
Ik heb laatst zo zitten huilen, dat ik een ontstoken oog eraan heb overgehouden
Ik vraag niet eens zoveel, alleen dat hij me het gevoel geeft dat hij om me geeft, leuke dingen doen, lief tegen mij zijn..en rust..dat is het enigste wat ik vraag.
Hij verwacht zoveel van mij, naast dat ik een voltijd studie volg en incha Allah aan het afstuderen ben, verwacht hij dat ik dagelijks uitgebreid kook, het hele huis moet glinsteren en er mag geen haartje te vinden zijn, en ernaast dat ik goed moet studeren, en zelfs hiernaast werk moet gaan zoeken, omdat ik volgens hem expres niet wil werken zodat hij geld uitgeeft aan mij. Laatst heeft hij mn pinpasje afgepakt, omdat hij vond dat ik teveel geld uitgaf, dit terwijl ik in de tijd dat ik ben getrouwd(iets meer dan een half jaar) al de spullen die ik heb gekocht op 1 hand kan tellen.
Erbij is hij zo bang en vraagt hij me elke keer, dat als ik ga werken wat ik dan van plan ben met het geld te doen, ik gaf hem aan dat ik misschien niet eens zou willen werken, maar stel dat ik zou werken dat ik part-time zou werken om zo gewoon spulletjes voor mezelf te kunnen kopen. Zn vader gaf laatst nog aan, dat stel dat ik straks zou werken, dat ik niet de baas ben over mijn eigen geld, maar mijn man. Ik zei niks, en liet ze gewoon praten, ik was al helemaal kapot.
Daarentegen kan mijn man ook echt lief en zorgzaam zijn, maar dat is vaak van korte duur (hoogstens een dag of twee en dan weer weken onaardig, en zo elke keer omgewisseld
Laatst ging het zo goed tussen ons, en spraken we echt over alles, en was hij vaak ook bang dat hij me pijn zou doen, dat waren echt hele mooie dagen en toen voelde ik mij echt getrouwd met een man die om me gaf, alleen omdat hij lief tegen me was..maar helaas was dat iets meer dan een weekje en toen was het afgelopen..
Ik heb laatst zo zitten huilen, dat ik een ontstoken oog eraan heb overgehouden