Ladyx1983
01-04-2010, 16:33
Citaat door Koppig_Rammetje:
Hier is dan eindelijk mn bevallingsverhaal..
Het begon allemaal op donderdag 11 maart.. Ik was toen 5 dagen overtijd.. Ik had een afspraak bij de gyn.. Daar aangekomen keek ze of er al ontsluiting was.. Die was er! Al 1 cm.. Toch heel wat aangezien ik bijna tot geen voorweeen had gehad.. Ze toucheerde me ook direct, hopende dat dit wat op gang zou brengen.. Dat deed trouwens best pijn.. Vanaf dat moment voelde ik heel de tijd menstruatiepijn.. Ik werd toen nog even aan de monitor gezet.. Daarop zagen we idd dat er om de 8 a 9 min weeen waren..
Terug thuis gingen die weeen door.. Maar om de 8 a 9 min..
Vrijdag 12 maart 06:00 uur.. Mijn man was net gaan werken en ik merkte dat ik ineens wat heftigere weeen had, die om de 5 a 6 min kwamen.. Ik bleef nog even wachten tot half 9.. (ondertussen sms'en met mn man om hem op de hoogte te houden..) De weeen werden heftiger en kwamen om de 4 a 5 min.. Ik had ondertussen ook al een deel van mijn slijmprop verloren.. Ik voelde aan dat dit het begin was.. Mn knulletje kwam eraan!
Mn man besloot om naar huis te komen, zodat we ff naar het ziekenhuis konden gaan om eens te kijken hoe het ervoor stond met de ontsluiting.. Toen hij echter thuiskwam, kwamen de weeen terug om de 6 min.. Ik besloot dus nog ff thuis te blijven.. We hebben toen samen een dutje van 2 uurtjes gedaan, voor het geval het die avond zou gebeuren..
De weeen bleven daarna heel de dag, maar waren niet meer zo heftig.. Tegen de avond werden ze echter steeds heftiger en frequenter!! IK begon steeeeeeds meer echte pijn te voelen.. In mn buik EN in mn rug!! Hier was ik al bang voor.. Rugweeen, ik had daar verschrikkelijke verhalen over gehoord..
Tegen 20:00 kwamen de weeen om de 3 a 4 min.. We besloten naar het ziekenhuis te gaan.. Daar aangekomen had ik echt al heel veel pijn.. (Ja, weeen doen verrekte pijn!!!!! ) Binnen werd ik aan de monitor gezet.. De weeen waren idd heftig, er werd gekeken naar de ontsluiting.. Nog maar anderhalve cm!!! Ik ging in bad om de pijn op te vangen.. Hielp ni echt.. Daarna weer uit bad.. Terug aan de monitor.. Om 01:00 kwam de vrowdvrouw terug.. Nog steeds anderhalve cm.. Ze zei toen dat we beter naar huis konden gaan, omdat het nog lang zou duren.. Maar dat ik terug moest komen als het niet meer ging..
Ik strompelde terug naar de auto.. haha.. Kon bijna ni lopen.. In de auto onderweg naar huis, kwamen de weeen om de 2 min.. Soms leek het zelfs alsof ze ni weg gingen.. En ze deden PIJNNNNNNN... Mijn rug voelde alsof hij heel de tijd in tweeen werd gebroken.. Ik schreeuwde tegen mn man dat we terug naar het ziekenhuis moesten.. Ik kon dit niet aan..
Terug in het ziekenhuis ging de vroedvrouw weer checken.. Bijna 3 cm.. Yoepieeee! Ik werd naar de kamer begeleid waar ik de weeen moest opvangen totdat de bevalling zou beginnen.. Ik had al besloten dat ik wel de ruggenprik wilde.. Na de pijn van de afgelopen uren, was ik niet meer bang voor spuitjes.. (dit was de reden dat ik eerst geen ruggenprik wilde ) De prik mocht echter pas na 3 cm ontsluiting.. Om half 3 kwam de vroedvrouw weer.. 3 cm!!! De anesthesist werd gebeld, kwam en gaf me de prik..(Deed trouwens wel pijn, voor degenen die altijd zeggen dat de prik geen pijn doet!!! ) Maar vergeleken met de weeen, een eitje.. Daarna: HEMEL op aarde.. hihi
Mn man en ik volgden de weeen heel de tijd op de monitor.. Elke keer zei ik blij: ,, heeey, daar gaat er weer eentje...'' Ik had trouwens wel iets raars.. Soort van weeen in mn billen.. haha.. Die voelde ik wel, ondanks de prik.. De vroedvrouw zei dat we beter konden gaan slapen, dat het waarschijnlijk nog laanggg zou duren voordat we de 10 cm hadden bereikt.. Natuurlijk was de slaap toen verrrr te zoeken.. Ik had donderdagnacht ook al niet goed geslapen, maar toch was ik klaarwakker..
Om 06:00 uur voelde ik ineens iets warms lopen.. Water was gebroken.. Ik belde de vroedvrouw.. Er werd toen direct ook gekeken hoe ver de ontsluiting stond.. Tot ieders verbazing.. 10 cm!! Het hoofdje was echter nog niet heel diep dus er zou nog een uurtje worden gewacht met persen.. Een uur werden 2 uurtjes..
Op zaterdag 13 maart om 08:00 uur werd ik naar de verloskamer gereden.. 08:15 begonnen we alvast met persen.. De gynaecoloog werd ondertussen gebeld.. De vroedvrouw vroeg mn man even te komen kijken, want je zag de haartjes in de verte al.. (hij stond heel de tijd bij mn hoofd, met een washandje mn voorhoofd te deppen..) Hij ging dus kijken en kwam helemaal emotioneel terug.. hahaha..
15 min later was de gynaecoloog er.. Hij en de vroedvrouw vroegen me te persen.. Tussen het persen door, was ik nog grapjes aan het maken met de gyn.. Over het grote hoofd van de baby.. En ik vroeg ook heel de tijd hoe ver we nog moesten.. De gyn verwachtte dat het een uurtje ging duren, omdat de baby best groot was en zn hoofd bleef heel de tijd hangen..
15 min later werd mn knulletje echter geboren.. Hij werd even op mn borst gelegd en daarna door de vroedvrouw meegenomen, omdat hij niet huilde.. Blijkbaar had hij slijm ingeslikt dus zijn neusje en mondje zaten vol.. Daarna hoorden we hem beetje huilen en zei de vroedvrouw dat alles in orde was en kreeg ik hem terug.. Dat was een prachtig moment!! Mijn man en ik beide in tranen..
(Ik bleek gelukkig 1 klein scheurtje te hebben waar 1 hechting voor nodig was..)
Dit was het!! Een lang verhaal!
Het begon allemaal op donderdag 11 maart.. Ik was toen 5 dagen overtijd.. Ik had een afspraak bij de gyn.. Daar aangekomen keek ze of er al ontsluiting was.. Die was er! Al 1 cm.. Toch heel wat aangezien ik bijna tot geen voorweeen had gehad.. Ze toucheerde me ook direct, hopende dat dit wat op gang zou brengen.. Dat deed trouwens best pijn.. Vanaf dat moment voelde ik heel de tijd menstruatiepijn.. Ik werd toen nog even aan de monitor gezet.. Daarop zagen we idd dat er om de 8 a 9 min weeen waren..
Terug thuis gingen die weeen door.. Maar om de 8 a 9 min..
Vrijdag 12 maart 06:00 uur.. Mijn man was net gaan werken en ik merkte dat ik ineens wat heftigere weeen had, die om de 5 a 6 min kwamen.. Ik bleef nog even wachten tot half 9.. (ondertussen sms'en met mn man om hem op de hoogte te houden..) De weeen werden heftiger en kwamen om de 4 a 5 min.. Ik had ondertussen ook al een deel van mijn slijmprop verloren.. Ik voelde aan dat dit het begin was.. Mn knulletje kwam eraan!
Mn man besloot om naar huis te komen, zodat we ff naar het ziekenhuis konden gaan om eens te kijken hoe het ervoor stond met de ontsluiting.. Toen hij echter thuiskwam, kwamen de weeen terug om de 6 min.. Ik besloot dus nog ff thuis te blijven.. We hebben toen samen een dutje van 2 uurtjes gedaan, voor het geval het die avond zou gebeuren..
De weeen bleven daarna heel de dag, maar waren niet meer zo heftig.. Tegen de avond werden ze echter steeds heftiger en frequenter!! IK begon steeeeeeds meer echte pijn te voelen.. In mn buik EN in mn rug!! Hier was ik al bang voor.. Rugweeen, ik had daar verschrikkelijke verhalen over gehoord..
Tegen 20:00 kwamen de weeen om de 3 a 4 min.. We besloten naar het ziekenhuis te gaan.. Daar aangekomen had ik echt al heel veel pijn.. (Ja, weeen doen verrekte pijn!!!!!
Ik strompelde terug naar de auto.. haha.. Kon bijna ni lopen.. In de auto onderweg naar huis, kwamen de weeen om de 2 min.. Soms leek het zelfs alsof ze ni weg gingen.. En ze deden PIJNNNNNNN... Mijn rug voelde alsof hij heel de tijd in tweeen werd gebroken.. Ik schreeuwde tegen mn man dat we terug naar het ziekenhuis moesten.. Ik kon dit niet aan..
Terug in het ziekenhuis ging de vroedvrouw weer checken.. Bijna 3 cm.. Yoepieeee! Ik werd naar de kamer begeleid waar ik de weeen moest opvangen totdat de bevalling zou beginnen.. Ik had al besloten dat ik wel de ruggenprik wilde.. Na de pijn van de afgelopen uren, was ik niet meer bang voor spuitjes.. (dit was de reden dat ik eerst geen ruggenprik wilde
Mn man en ik volgden de weeen heel de tijd op de monitor.. Elke keer zei ik blij: ,, heeey, daar gaat er weer eentje...''
Om 06:00 uur voelde ik ineens iets warms lopen.. Water was gebroken.. Ik belde de vroedvrouw.. Er werd toen direct ook gekeken hoe ver de ontsluiting stond.. Tot ieders verbazing.. 10 cm!!
Op zaterdag 13 maart om 08:00 uur werd ik naar de verloskamer gereden.. 08:15 begonnen we alvast met persen.. De gynaecoloog werd ondertussen gebeld.. De vroedvrouw vroeg mn man even te komen kijken, want je zag de haartjes in de verte al.. (hij stond heel de tijd bij mn hoofd, met een washandje mn voorhoofd te deppen..) Hij ging dus kijken en kwam helemaal emotioneel terug.. hahaha..
15 min later was de gynaecoloog er.. Hij en de vroedvrouw vroegen me te persen.. Tussen het persen door, was ik nog grapjes aan het maken met de gyn.. Over het grote hoofd van de baby..
15 min later werd mn knulletje echter geboren.. Hij werd even op mn borst gelegd en daarna door de vroedvrouw meegenomen, omdat hij niet huilde.. Blijkbaar had hij slijm ingeslikt dus zijn neusje en mondje zaten vol.. Daarna hoorden we hem beetje huilen en zei de vroedvrouw dat alles in orde was en kreeg ik hem terug.. Dat was een prachtig moment!!
(Ik bleek gelukkig 1 klein scheurtje te hebben waar 1 hechting voor nodig was..)
Dit was het!! Een lang verhaal!
Wauw wat een verhaal