we liepen gezellig op de stand boulevard, hij vertelde me een leuk verhaal over toen hij klein was en een klap had gekregen van zijn oom.
Ik stond half voor hem en zei hoe heeft ie je geklapt? Zo?? En t was de bedoeling dat ik hem een zachte klap zou geven in zn gezicht. Buiten mij wils om gaf ik hem een mega harde klap in zijn gezicht, hij trok vervolgens helemaal wit, vele mensen om ons heen keken zo....
T enige wat ik kon zeggen is "Sorry, sorry, t was niet de bedoeling. Echt niet.''
Hij trok me bij mn arm en we liepen richting de parkeerplaats. hij deed de deur van de auto open en vroeg me in te stappen en niks meer te zeggen. Hij was woest....
Ik bleef maar sorry zeggen en hij zweeg, hij maakte een aantal rondjes en we gingen vervolgens een restaurantje binnen. Hij begon weer met te praten en deed net alsof er niks was gebeurd...
(ik heb me zoooo ingehouden die dag, ik barste bijna in lachen en tranen uit. nou dan had ik het echt verpruts)