MissErkempoe
06-11-2009, 22:08
Beste Leden,
Ik zal graag met jullie het volgende willen meedelen..
Door het drukke leventje dat we leiden denk ik dat we te weinig stil staan bij de waarde van onze Moeder's
Bij deze raad ik iedereen aan om het volgende te lezen is echt een aanrader
Alvast Bedankt
Na je een aantal maanden in haar buik te hebben gedragen, met alle
pijn die erbij komt, kwam je als baby schreeuwend de wereld binnen.
Toen er voor het eerst wat uit je mond kwam, was het je gehuil. Je
moeder keek uit alle blijdschap en huilend naar jou, haar pas
geboren kind. Je moeder gaf je een intensieve verzorging je eerste
twee jaren. Je moeder beleefde slapeloze
nachten, wallen onder haar ogen, vermoeidheid gedurende de hele
periode. Toch bleef ze doorgaan. Ze deed wat in haar ogen goed leek
voor haar kind. Ze liet je trots aan iedereen zien en zag haar
tweede functie in deze wereld erbij komen:
MOEDER!
Ze maakte alles mee met jou: je eerste hapje, de eerste keer dat je
recht kon zitten zonder om te vallen, de eerste keer dat je kon
staan, de eerste keer dat je kon lopen, dat je eindelijk niet meer
brabbelde maar iets kon zeggen. Je groeide op en de
band tussen jouw en je moeder werd als maar sterker en sterker. Je
kwam thuis van school, het eerst wat ze vroeg of je een leuke dag
hebt gehad en of je honger hebt. Ze verschoonde je kleren, ruimde
de troep op die jij thuis allemaal maakte, verschoonde jou. Ruimde
je kamer op, waste je kleren, kamde je haren. Dit kan jij je nog
gelukkig allemaal herinneren. Al die leuke tijden met je moeder
toen je nog klein was. Je groeit, van basisschool, naar het
voortgezet onderwijs.
je eerste baan, de eerste keer dat je zelf
wat kocht. Je was trots en liet het gauw aan je moeder zien. Ze was
blij om haar kind te zien. Je groeide door en door tot je
uiteindelijk afgestuurd was en een Bac. of Drs. voor je naam mocht
zetten. Je kreeg een baan en werkte hard om te sparen voor je
toekomst.
Je realiseerde je dat het tijd was om op zoek te gaan naar een
echtgeno(o)ot(e). Je besprak het met je moeder, zij hielp jou
ermee. Je trouwdag! De speciale dag voor jullie beide. Je kijkt
naast je en ziet weer je moeder naast je staan, alhamdoelilah denk
je dan. Alhamdoelilah dat jij (mijn moeder) deze dag mag en kan
meemaken. En zo ook je eerste kind. Je bent blij dat je die krijgt
en feliciteert je moeder dat ze
oma is. SoebhanAllah, hoe mooi kan
het leven zijn.
Realiseer je je dit wel? Realiseer je je hoe vaak je moeder er voor
jou was, hoe vaak ze uit vermoeidheid en pijn toch nog dingen voor
jou heeft gedaan of gemaakt. Realiseer je je hoe vaak jouw moeder
jou beschermd heeft tegen al het kwade/erge? Realiseer je je dat
jouw moeder jou 9 maanden heeft gedragen in haar buik, en totdat je
volwassen werd ze zich elke
dag druk om jouw maakte en nog
steeds doet? Realiseer je je dat op het moment dat jij buiten bent
en het laat maakt, dat zij zich met de minuut meer zorgen gaat
maken? Realiseer je je welke rechten je moeder allemaal heeft?
Nou stel…….. stel dat je jouw moeder alleen van foto’s kent, stel
dat je geen
enkele herinnering hebt aan jouw moeder. Stel dat je
toen je groot werd te horen kreeg dat jouw echte moeder overleden
is en dat de vrouw van je vader je stiefmoeder is. Stel dat je
samen met je buurjongen
schoenen gaat kopen. Je buurjongen rent naar zijn moeder om zijn
nieuwe schoenen aan haar
te laten zien, naar wie zou jij rennen als je geen moeder had? Aan
wie zou jij je schoen,
diploma, nieuwe auto of wat dan ook laten zien?
Beeld je eens voor hoe je trouwdag zou zijn, zonder je moeder. Zou
je niet hebben gewild dat je moeder dan naast jou stond, al was het
maar voor 1 seconde. Al was het maar
alleen om te zeggen: bedankt, mama, bedankt voor alle liefde die je
me hebt gegeven. Bedankt voor je opvoeding! Bedankt, dat jij de
reden bent dat ik nu hier sta!
Vele jongeren van nu zien niet in wat voor belangrijke rol hun
moeder speelt in hun leven tót hun moeder overlijdt. La hawla wa la
qoewwata illa billah! Vraag je moeder altijd om jouw te vergeven
voor alles wat je haar (onbewust) hebt aangedaan! Vraag haar om
altijd dua voor jou te oen.
Vraag haar om tevreden met jou te zijn...
Wellicht kun je je dit niet allemaal voorstellen, maar 1 ding is
zeker: de dag dat je moeder er niet meer voor je zal zijn, zou je
toch hebben gehoopt dat je vaker met je moeder was. Dat je vaker
je moeders voorhoofd en handen kuste. Dat je vaker je moeder vroeg
om dua voor je te doen. Op dat moment zou je alles doen om je
moeder terug te laten
komen, maar
helaas.
Laten we Allah swt vragen om genadig te zijn met onze moeders en om
hun al hun zondes te laten vergeven. Als je in je gebed dua doet,
vergeet dan zeker niet om dua voor jouw moeder te doen.
Moge Allah ons leiden. Allahoema Amien
Ik zal graag met jullie het volgende willen meedelen..
Door het drukke leventje dat we leiden denk ik dat we te weinig stil staan bij de waarde van onze Moeder's
Bij deze raad ik iedereen aan om het volgende te lezen is echt een aanrader
Alvast Bedankt
Na je een aantal maanden in haar buik te hebben gedragen, met alle
pijn die erbij komt, kwam je als baby schreeuwend de wereld binnen.
Toen er voor het eerst wat uit je mond kwam, was het je gehuil. Je
moeder keek uit alle blijdschap en huilend naar jou, haar pas
geboren kind. Je moeder gaf je een intensieve verzorging je eerste
twee jaren. Je moeder beleefde slapeloze
nachten, wallen onder haar ogen, vermoeidheid gedurende de hele
periode. Toch bleef ze doorgaan. Ze deed wat in haar ogen goed leek
voor haar kind. Ze liet je trots aan iedereen zien en zag haar
tweede functie in deze wereld erbij komen:
MOEDER!
Ze maakte alles mee met jou: je eerste hapje, de eerste keer dat je
recht kon zitten zonder om te vallen, de eerste keer dat je kon
staan, de eerste keer dat je kon lopen, dat je eindelijk niet meer
brabbelde maar iets kon zeggen. Je groeide op en de
band tussen jouw en je moeder werd als maar sterker en sterker. Je
kwam thuis van school, het eerst wat ze vroeg of je een leuke dag
hebt gehad en of je honger hebt. Ze verschoonde je kleren, ruimde
de troep op die jij thuis allemaal maakte, verschoonde jou. Ruimde
je kamer op, waste je kleren, kamde je haren. Dit kan jij je nog
gelukkig allemaal herinneren. Al die leuke tijden met je moeder
toen je nog klein was. Je groeit, van basisschool, naar het
voortgezet onderwijs.
je eerste baan, de eerste keer dat je zelf
wat kocht. Je was trots en liet het gauw aan je moeder zien. Ze was
blij om haar kind te zien. Je groeide door en door tot je
uiteindelijk afgestuurd was en een Bac. of Drs. voor je naam mocht
zetten. Je kreeg een baan en werkte hard om te sparen voor je
toekomst.
Je realiseerde je dat het tijd was om op zoek te gaan naar een
echtgeno(o)ot(e). Je besprak het met je moeder, zij hielp jou
ermee. Je trouwdag! De speciale dag voor jullie beide. Je kijkt
naast je en ziet weer je moeder naast je staan, alhamdoelilah denk
je dan. Alhamdoelilah dat jij (mijn moeder) deze dag mag en kan
meemaken. En zo ook je eerste kind. Je bent blij dat je die krijgt
en feliciteert je moeder dat ze
oma is. SoebhanAllah, hoe mooi kan
het leven zijn.
Realiseer je je dit wel? Realiseer je je hoe vaak je moeder er voor
jou was, hoe vaak ze uit vermoeidheid en pijn toch nog dingen voor
jou heeft gedaan of gemaakt. Realiseer je je hoe vaak jouw moeder
jou beschermd heeft tegen al het kwade/erge? Realiseer je je dat
jouw moeder jou 9 maanden heeft gedragen in haar buik, en totdat je
volwassen werd ze zich elke
dag druk om jouw maakte en nog
steeds doet? Realiseer je je dat op het moment dat jij buiten bent
en het laat maakt, dat zij zich met de minuut meer zorgen gaat
maken? Realiseer je je welke rechten je moeder allemaal heeft?
Nou stel…….. stel dat je jouw moeder alleen van foto’s kent, stel
dat je geen
enkele herinnering hebt aan jouw moeder. Stel dat je
toen je groot werd te horen kreeg dat jouw echte moeder overleden
is en dat de vrouw van je vader je stiefmoeder is. Stel dat je
samen met je buurjongen
schoenen gaat kopen. Je buurjongen rent naar zijn moeder om zijn
nieuwe schoenen aan haar
te laten zien, naar wie zou jij rennen als je geen moeder had? Aan
wie zou jij je schoen,
diploma, nieuwe auto of wat dan ook laten zien?
Beeld je eens voor hoe je trouwdag zou zijn, zonder je moeder. Zou
je niet hebben gewild dat je moeder dan naast jou stond, al was het
maar voor 1 seconde. Al was het maar
alleen om te zeggen: bedankt, mama, bedankt voor alle liefde die je
me hebt gegeven. Bedankt voor je opvoeding! Bedankt, dat jij de
reden bent dat ik nu hier sta!
Vele jongeren van nu zien niet in wat voor belangrijke rol hun
moeder speelt in hun leven tót hun moeder overlijdt. La hawla wa la
qoewwata illa billah! Vraag je moeder altijd om jouw te vergeven
voor alles wat je haar (onbewust) hebt aangedaan! Vraag haar om
altijd dua voor jou te oen.
Vraag haar om tevreden met jou te zijn...
Wellicht kun je je dit niet allemaal voorstellen, maar 1 ding is
zeker: de dag dat je moeder er niet meer voor je zal zijn, zou je
toch hebben gehoopt dat je vaker met je moeder was. Dat je vaker
je moeders voorhoofd en handen kuste. Dat je vaker je moeder vroeg
om dua voor je te doen. Op dat moment zou je alles doen om je
moeder terug te laten
komen, maar
helaas.
Laten we Allah swt vragen om genadig te zijn met onze moeders en om
hun al hun zondes te laten vergeven. Als je in je gebed dua doet,
vergeet dan zeker niet om dua voor jouw moeder te doen.
Moge Allah ons leiden. Allahoema Amien