Zonnetje87
25-09-2009, 14:19
Hallo mensen, ik heb het al eerder uitgelegd bij mijn andere twee verhalen, maar de reden waarom mijn verhalen toppers zijn, is omdat ik ze heb geschreven voor een site die seksuele voorlichting geeft aan mensen met onze achtergrond. De site http://www.geentaboes.marokko.nl is ook echt door ons jongeren opgezet en ik heb ook mijn verhalen gebaseerd op interviews met Marokkaanse jongens en meisjes. Dus nogmaals, de verhalen gaan NIET over mijn eigen leven. Dit verhaal is best heftig, toen ik de jongen interviewde moest ik ook echt even slikken.
______________
Inleiding
[B]Ik heb iets heel ergs meegemaakt, maar ik heb het altijd weggestopt. Zo goed weggestopt dat ik niet eens meer wist dat het mij was overkomen. Ik was altijd al onzeker geweest, maar wist niet wat de oorzaak was. Ik ben Rayan en ik ben 16 jaar, lees mijn verhaal en weet dat als je hetzelfde hebt meegemaakt dat het niet je schuld is…[/B]
_______
Laatst kwam mijn neef Samir langs. Het was in de avond. Hij vertelde dat hij niet wilde trouwen met Yassira, omdat hij daar niet klaar voor was. Hij zei dat hij helemaal niet wil trouwen. Hij moest huilen. Ik moest zweren dat ik dit NOOIT aan iemand zou vertellen, anders zou hij ook dingen van ons vertellen. Ik snapte niet echt wat hij bedoelde met ‘dingen van ons’? Wat dan? Ik weet eigenlijk niet wat ik moet denken van Samir’s verhaal. Trouwen hoort er toch gewoon bij? En Yassira is ook echt een leuk meisje.
Samir pakte me vast met tranen in zijn ogen. Ik merkte dat ik me ongemakkelijk voelde, ik wilde hem wegduwen ofzo. Hij had me lang niet meer zo stevig vastgehouden. Mijn buik voelde echt vreemd. Ik voelde me misselijk. Ik snapte gewoon niet wat er met me gebeurde. Ik weet niet, maar Samir en ik stoeiden wel vaker weetje, alleen heb ik me nog nooit zo verrot erover gevoeld. Vroeger had ik dit gevoel ook altijd. Maar toen hij me zo vasthield, kwam dat gevoel ineens terug. Misschien had ik die gevoelens geblokt ofzo. Je weet toch, soms zie je dat op tv, dat mensen hun gevoelens blokkeren. Maar nu moet ik echt steeds aan dat gevoel denken. Het voelde echt zo naar, zo vreemd, echt zo raar gewoon…
Eigenlijk ben ik al van kleins af aan opgegroeid met mijn neven. Ze zijn wel allemaal wat ouder dan ik. Van mijn vader mocht ik altijd meer als ik met hun was.
Met mijn neef Samir had ik de beste band. Hij is wel tien jaar ouder, maar dat maakt niet uit. Zijn vader is mijn vader z’n lievelingsbroer. Dus daarom zie ik hun ook het meest. Samir en ik zijn van kleins af aan goeie vrienden. Hij kwam vroeger echt vaak bij ons. Hij is als een ‘grote broer’. Soms waren we wel erg close. Ik vraag me soms af of echte broers ook zo close zijn. Maar goed. Samir is 26. Binnenkort gaat ie dus trouwen met Yassira (18). Nu komt hij niet meer zo vaak langs. Hij doet ook wat afstandelijker dan vroeger. Maar ik zie hem wel regelmatig.
______________
Inleiding
[B]Ik heb iets heel ergs meegemaakt, maar ik heb het altijd weggestopt. Zo goed weggestopt dat ik niet eens meer wist dat het mij was overkomen. Ik was altijd al onzeker geweest, maar wist niet wat de oorzaak was. Ik ben Rayan en ik ben 16 jaar, lees mijn verhaal en weet dat als je hetzelfde hebt meegemaakt dat het niet je schuld is…[/B]
_______
Laatst kwam mijn neef Samir langs. Het was in de avond. Hij vertelde dat hij niet wilde trouwen met Yassira, omdat hij daar niet klaar voor was. Hij zei dat hij helemaal niet wil trouwen. Hij moest huilen. Ik moest zweren dat ik dit NOOIT aan iemand zou vertellen, anders zou hij ook dingen van ons vertellen. Ik snapte niet echt wat hij bedoelde met ‘dingen van ons’? Wat dan? Ik weet eigenlijk niet wat ik moet denken van Samir’s verhaal. Trouwen hoort er toch gewoon bij? En Yassira is ook echt een leuk meisje.
Samir pakte me vast met tranen in zijn ogen. Ik merkte dat ik me ongemakkelijk voelde, ik wilde hem wegduwen ofzo. Hij had me lang niet meer zo stevig vastgehouden. Mijn buik voelde echt vreemd. Ik voelde me misselijk. Ik snapte gewoon niet wat er met me gebeurde. Ik weet niet, maar Samir en ik stoeiden wel vaker weetje, alleen heb ik me nog nooit zo verrot erover gevoeld. Vroeger had ik dit gevoel ook altijd. Maar toen hij me zo vasthield, kwam dat gevoel ineens terug. Misschien had ik die gevoelens geblokt ofzo. Je weet toch, soms zie je dat op tv, dat mensen hun gevoelens blokkeren. Maar nu moet ik echt steeds aan dat gevoel denken. Het voelde echt zo naar, zo vreemd, echt zo raar gewoon…
Eigenlijk ben ik al van kleins af aan opgegroeid met mijn neven. Ze zijn wel allemaal wat ouder dan ik. Van mijn vader mocht ik altijd meer als ik met hun was.
Met mijn neef Samir had ik de beste band. Hij is wel tien jaar ouder, maar dat maakt niet uit. Zijn vader is mijn vader z’n lievelingsbroer. Dus daarom zie ik hun ook het meest. Samir en ik zijn van kleins af aan goeie vrienden. Hij kwam vroeger echt vaak bij ons. Hij is als een ‘grote broer’. Soms waren we wel erg close. Ik vraag me soms af of echte broers ook zo close zijn. Maar goed. Samir is 26. Binnenkort gaat ie dus trouwen met Yassira (18). Nu komt hij niet meer zo vaak langs. Hij doet ook wat afstandelijker dan vroeger. Maar ik zie hem wel regelmatig.