Bekijk volle/desktop versie : Lees mijn verhaal.


Pagina's : [1] 2 3 4 5
20-09-2009, 19:42
Ik wil graag mijn verhaal doen.. Ik ben een meisje van 17 jaar, die vroeger veel meegemaakt heeft. Dit alles probeer ik te vergeten door in mijn polsen te snijden en door in mijn bovenarm te snijden. Ik ben hier 3 jaar geleden mee begonnen. Ik was toen verkracht door mijn neef op vakantie. Niet eens vaginaal, omdat hij mij het toch wel gunde om nog maagd te blijven maar anaal. Ik voelde mij zo vies, zo gebruikt, zo leeg van binnen. Ik wilde niet meer leven. Ik sloot mijzelf op in mezelf. Ik liet niemand meer toe emotioneel, maar ik verborg mijn pijn goed. Buiten was ik de blije meid, buiten was ik de grapjas maar van binnen ging ik gewoon kapot. Zodra ik mijzelf in mijn kamer opsloot, of in de wc dan ging het fout. Dan kwamen alle ellendige gevoelens dubbel zo hard dan als ik buiten was omdat ik dan de ruimte had om na te denken. Om te denken over het verleden. Om wat mijn neef mij aangedaan had. Om wat ik daarna met jongens geflikt had zonder dat ik er achterstond. Zonder dat we zelfs ook maar een relatie hadden. In mijn hoofd idealiseerde ik de seksdates die ik had. Ik wilde me geliefd voelen..

Mijn moeder kwam eens binnenlopen toen ik bezig was met het snijden in mijn polsen. Ik had net een mes gepakt beneden, en ik had ook de aansteker gepakt want niet alleen sneed ik mijzelf, ik bracht ook brandwonden aan op mijn armen. Ik hield de aansteker net onder mijn arm toen mijn moeder binnenstormde. Door de schrik, en de pijn die ik mijn moeder aandeed was ik ermee gestopt. Tot twee jaar later. Mijn dierbare nicht was weggelopen. Mijn moeder was depressief. Mijn vader was weg van 8 tot 8. Mijn vriendinnen lieten mij telkens zakken in de shit. Mijn vader leverde altijd kritiek waar ik slecht tegenkan/kon. Mijn schoolresultaten werden slechter. Ik voel(de) mij dik, lelijk, onzeker.. Ik wilde niet meer leven… Ik begon weer met snijden. Ik sneed in mijn armen zodat ik de pijn van het dagelijkse leven niet meer kon voelen. Ik wilde de ene pijn vervangen door het andere.

Later besefte ik ook dat ik niet alleen in mijn armen sneed omdat ik mezelf zo ellendig voelde, maar ook omdat ik mezelf wilde straffen. Straffen omdat ik hetgeen dat mijn neef gedaan heeft heb toegelaten. Ik wilde het niet, maar ik had het wel kunnen voorkomen. Ik had nooit met hem alleen in 1 ruimte moeten blijven. Dat denk ik nog steeds.

Paar maanden later werd ik verliefd. Leuk, zou je denken. Nou, niet echt. Dit was echt verschrikkelijk voor mij omdat ik mij zo onzeker voelde in zijn bijzijn. Ik wilde mezelf het liefst begraven onder de grond zodat hij mij niet zou zien. Ik schaamde me voor mijzelf en voor mijn uiterlijk. Het leek alsof hij mij wilde, mij omdat ik mezelf was. We hadden maandenlang contact. Telefonisch en via MSN. Tot hij op een gegeven moment gewoon helemaal niks meer van zich liet horen. Helemaal niks. Hij was opeens weg. Ik gaf de schuld aan mijzelf. Aan mijn uiterlijk vooral. Ik begon mezelf meer te haten dan ooit... Ik deed telkens een vinger in mijn keel zodat ik dunner zou worden, en zodat ik er wat mooier uit zou zien maar tevergeefs. Ik werd lelijker.

Dit verhaal is allemaal uitgekomen, dierbare m.nl-leden. Jaren geleden heb ik alles op Word gezet en op mijn Windows 95 gezet. Mijn vader pakte die computer uit de kast en startte hem op. Ik weet niet wat hij wilde op die pc en ik was dat bestand allang vergeten (want ik had het uitgetypt in 2006). Mijn ouders hebben het allebei gelezen. Ik schaam me zo erg.. dit is ongelofelijk.. Ik weet me geen raad. Ik kan ze niet meer aankijken.

Ik haat dit. Ik wil weglopen uit mijn leven. Kon dat maar.
20-09-2009, 19:48



Citaat door zeeen:
zoek hulp

Zoek hulp? Bij wie? Ik kan geen hulp zoeken!! Ik kan niet zmoaar naar een psychiater toelopen en doen alsof mijn leven geruineerd is want iedereen denkt altijd dat ik mijn leven onder controle heb. Ik ben 17.. ik doe HAVO, men praat goed over mij en DAAROM denkt men dat ik het goed heb..

Mijn ouders denken dat ikg een issues heb. Ik heb ze wijsgemaakt dat dat verhaal niet waaar is. Ik heb gelogen teegn ze. Ik heb gezegd dat dat verhaal uit de duim gezogen is en dat mijn fantasie te levendig was.
20-09-2009, 19:49
ohmijngod..
20-09-2009, 19:56
Meskina
Ghair Insha allah meid als er iets is Je weet me te vinden

Ik Ben er voor je Zuster

Dit moet je je zelf niet aan doen Jij bent jij,,,,allah Schiep je voor een reden wij als mens hebben en taak in deze wereld anders zouden we niet eens bestaan Lieverd vind echt erg wat er met je in het verleden is gebeurt maar Moet het laten rusten,,,,,Weet dat dat onmogelijk of soms moeilijk is maar toch je kunt het proberen,,,,Stop met jezelf dingens te verwijten en zelf de schuld te geven aan je zelf
20-09-2009, 19:57


Vind t zo erg voor je, en dat meen ik echt.

Je moet er met iemand over praten, je kan je toekomst niet laten vergooien door die zak.
en in jezelf snijden is al helemaal geen optie, dus alsjeblieft stop daarmee.
Je bent pas 17jaar, jong en levendig.
20-09-2009, 19:58
Ik herken mezelf in jouw verhaal en dat is best freaky. Ik sneed vroeger ook in mijn armen..en ik deed mezelf pijn in verschillende vormen.Automutilatie komt steeds vaker voor tegenwoordig men..Ik weet hoe jij je voelde op dat moment. Het voelde goed,he? Toen je in jezelf sneed? Het was echt een opluchting wanneer ik bloed uit mijn arm zag komen...Ik ben ook een tijdje aan de drank en alcohol geweest. Net zoals jij kon ik bij niemand terecht...Ik moest mezelf redden and I did. Ik ben ook zeventien en ik zit in de vijfde klas. Ik vind het heel erg wat je meegemaakt hebt..Ik vind die neef van je maar een vieze vuile gore varken. Echt waar..Het is echt klote wanneer jouw ouders je niet begrijpen en niet steunen. Dit maakt dingen alleen maar moeilijker.Ik weet dat je het moeilijk hebt nu,maar je mag niet opgeven. Je hebt veel bad shit meegemaakt en je staat nog overeind,dat vind ik een hele prestatie. Je moet dit zien vol te houden..Als je erover wilt praten,ben ik er voor je. Ik hoop dat alles goedkomt.
Xx.
20-09-2009, 19:59
Pfffff Wat erg voor je meid..

Aller eerst wil ik je zeggen dat wat je neef gedaan heeft jij niks aan kan doen. Althans dat vind ik. Hij had met zijn poten van je af moeten blijven !!! Zijn straf zal hij zeker niet ontlopen.

Is je nicht inmiddels alweer gevonden? En is er verder niemand met wie je kan praten?

Ga bidden.. vraag/smeek Allah SWT. om hulp, inshaAllah komt het goed.
20-09-2009, 20:00
Heb jij dit verhaal hier ook geplaatst, want het is exact hetzelfde verhaal?

Zo ja, sterkte verder en zoals in die topic aangegeven zoek profesioneel hulp. Hoe moeilijk ook.

http://www.hulpmix.nl/gevoel/snijden/forum/ik_moest_bloed_zien
20-09-2009, 20:03

Citaat door ShopAholic_:
Zoek hulp? Bij wie? Ik kan geen hulp zoeken!! Ik kan niet zmoaar naar een psychiater toelopen en doen alsof mijn leven geruineerd is want iedereen denkt altijd dat ik mijn leven onder controle heb. Ik ben 17.. ik doe HAVO, men praat goed over mij en DAAROM denkt men dat ik het goed heb..

Mijn ouders denken dat ikg een issues heb. Ik heb ze wijsgemaakt dat dat verhaal niet waaar is. Ik heb gelogen teegn ze. Ik heb gezegd dat dat verhaal uit de duim gezogen is en dat mijn fantasie te levendig was.


Waarom heb je erover gelogen? Jouw ouders hebben het recht om te weten wat jouw neef je heeft aangedaan! Hij heeft je leven verziekt, moge Allah swt hem daarvoor straffen!! Het is niet gezond om dit allemaal op te kroppen meid, je moet hier met iemand over praten. Je hebt professionele hulp nodig meid, zoek hulp voordat het te laat is. Allah ie 3awnek oe ie 3tiek sbar!
20-09-2009, 20:04

Citaat door ShopAholic_:
Ik wil graag mijn verhaal doen.. Ik ben een meisje van 17 jaar, die vroeger veel meegemaakt heeft. Dit alles probeer ik te vergeten door in mijn polsen te snijden en door in mijn bovenarm te snijden. Ik ben hier 3 jaar geleden mee begonnen. Ik was toen verkracht door mijn neef op vakantie. Niet ee..............

Ik haat dit. Ik wil weglopen uit mijn leven. Kon dat maar.


Jij moet echt een psychiater in arm nemen. Ga naar je huisarts en zeg dat je zelfmoordpogingen gedaan hebt en je hulp zoekt. En wees blij dat je ouders je verhaal gelezen hebben. Hopelijk zullen ze meer begrip tonen aan je gedrag
20-09-2009, 20:12

Citaat door Sjirin:
Meskina
Ghair Insha allah meid als er iets is Je weet me te vinden

Ik Ben er voor je Zuster

Dit moet je je zelf niet aan doen Jij bent jij,,,,allah Schiep je voor een reden wij als mens hebben en taak in deze wereld anders zouden we niet eens bestaan Lieverd vind echt erg wat er met je in het verleden is gebeurt maar Moet het laten rusten,,,,,Weet dat dat onmogelijk of soms moeilijk is maar toch je kunt het proberen,,,,Stop met jezelf dingens te verwijten en zelf de schuld te geven aan je zelf

Allah swt schiep mij met een reden. Maar waarom moest ik dan dit allemaal voelen? Waarom moest ik hier allemaal doorheen gaan? Ik besefte het me niet eens he, toen ik zo jong was. Ik besefte niet eens wat me aangedaan was. Er is nog zoveel dat ik niet verteld heb omdat het verhaal al 6 jaar speelt nu.

Het laten rusten. Ik heb het laten rusten maar het duikt telkens weer op als ik hem zie. Ik heb het laten rusten en ik had het verwerkt (dacht ik) maar toen dook dat oude bestand weer op en mijn moeder die van die akelige vragen stelde. Hoe kan ik dat vergeten als ik mijn moeder zie? Die weet dat mijn onschuld er niet meer is? Hoe kan ik dit vergeten als ik mijn neef zie met die zelfvoldane glimlach op zijn gezicht? Hoe kan ik dit vergeten als ik zijn zussen zie, zijn broertje en zijn moeder die dit al 6 jaar weten maar nooit aan de bel getrokken hebben?

Ik schaam me dood.
20-09-2009, 20:14

Citaat door ShopAholic_:
Allah swt schiep mij met een reden. Maar waarom moest ik dan dit allemaal voelen? Waarom moest ik hier allemaal doorheen gaan? Ik besefte het me niet eens he, toen ik zo jong was. Ik besefte niet eens wat me aangedaan was. Er is nog zoveel dat ik niet verteld heb omdat het verhaal al 6 jaar speelt nu.

Het laten rusten. Ik heb het laten rusten maar het duikt telkens weer op als ik hem zie. Ik heb het laten rusten en ik had het verwerkt (dacht ik) maar toen dook dat oude bestand weer op en mijn moeder die van die akelige vragen stelde. Hoe kan ik dat vergeten als ik mijn moeder zie? Die weet dat mijn onschuld er niet meer is? Hoe kan ik dit vergeten als ik mijn neef zie met die zelfvoldane glimlach op zijn gezicht? Hoe kan ik dit vergeten als ik zijn zussen zie, zijn broertje en zijn moeder die dit al 6 jaar weten maar nooit aan de bel getrokken hebben?

Ik schaam me dood.


Pardon???
20-09-2009, 20:16



Citaat door ShopAholic_:
Allah swt schiep mij met een reden. Maar waarom moest ik dan dit allemaal voelen? Waarom moest ik hier allemaal doorheen gaan? Ik besefte het me niet eens he, toen ik zo jong was. Ik besefte niet eens wat me aangedaan was. Er is nog zoveel dat ik niet verteld heb omdat het verhaal al 6 jaar speelt nu.

Het laten rusten. Ik heb het laten rusten maar het duikt telkens weer op als ik hem zie. Ik heb het laten rusten en ik had het verwerkt (dacht ik) maar toen dook dat oude bestand weer op en mijn moeder die van die akelige vragen stelde. Hoe kan ik dat vergeten als ik mijn moeder zie? Die weet dat mijn onschuld er niet meer is? Hoe kan ik dit vergeten als ik mijn neef zie met die zelfvoldane glimlach op zijn gezicht? Hoe kan ik dit vergeten als ik zijn zussen zie, zijn broertje en zijn moeder die dit al 6 jaar weten maar nooit aan de bel getrokken hebben?

Ik schaam me dood.


Alles heeft zo zijn redenen
Meid Ik ben er voor je Je kunt me nog Altijd PM'én als je wilt
Vind het kei erg wat je Hebt meegemaakt meid maar geef niet op Lieverd
20-09-2009, 20:17

Citaat door -Diva:
Pardon???

dat was me eerste Reactie ook
20-09-2009, 20:17

Citaat door veelste-lief:
Vind t zo erg voor je, en dat meen ik echt.

Je moet er met iemand over praten, je kan je toekomst niet laten vergooien door die zak.
en in jezelf snijden is al helemaal geen optie, dus alsjeblieft stop daarmee.
Je bent pas 17jaar, jong en levendig.

Jij zegt precies wat alle mensen denken. Oh, Shopaholic is jong, levendig, ze doet het goed op school. Dit is niet meer! Mijn levendigheid is me ontnomen! Ik wil niks meer! Ik heb een tijdje depressief in bed gelegen! Mijn moeder kwam dan binnen, vroeg me wat er was en als ik dan zei dat ik weer eens ongesteld was en buikpijn had of dat ik zei dat ik me niet goed voelde en of ze me wilde ziek melden dan deed ze dat gelijk. Nu weer.

En in mijzelf snijden heb ik al een hele lange tijd achter mij gelaten. Dit verhaal dat ik geschreven heb heb ik een paar maanden geleden @ hulpmix gepost omdat ik het gevoel had dat ik daar echt hulp kon krijegn.
Pagina's : [1] 2 3 4 5