Thunderchild
25-08-2009, 22:42
AMSTERDAM - Op de taxistandplaats bij het Centraal Station is het weer als vanouds: een bende. De chauffeurs zijn weer terug van vakantie, en het ritjes weigeren, prijs opdrijven en klanten schofferen zijn ze niet verleerd.
Het is maandagmiddag, omstreeks twee uur. Het stationsplein baadt in de stralende zomerzon. Toeristen en forenzen lopen af en aan, trambelletjes rinkelen vrolijk, en de taxichauffeurs bij de standplaats staan weer druk te schreeuwen en te schelden.
'Maximaal veertien taxi's' staat met koeienletters op het verkeersbord bij de slagboom voor de taxistandplaats bij het Centraal Station. Er staan er inmiddels achttien. ''Rij door, man!'' schreeuwt taxi nummer negentien tegen de chauffeur voor hem, terwijl hij door een piepklein gaatje probeert te glippen en luid toeterend onder de slagboom tot stilstand komt.
Die slagboom staat inmiddels al een paar minuten alleen maar omhoog. De chauffeurs zijn het trucje van het precies eronder parkeren in hun vakantie klaarblijkelijk niet verleerd.
De chauffeur van taxi nummer negentien - type hippe spijkerbroek, nieuwe hagelwitte Birkenstocksandalen en opgeschoren kapsel - stapt uit zijn donkerblauwe BMW met geblindeerde ramen en beent naar de drie taxichauffeurs die vooraan in de rij staan.
Een enthousiaste begroeting volgt, verhalen worden uitgewisseld en de wachtende klanten, twee Duitse dames met rolkoffers, worden genegeerd.
Pas op het moment dat de dames aanstalten maken om maar door te lopen, komt één van de chauffeurs in actie. Terwijl hij de koffers van de dames achteloos achterin gooit, zegt hij: ''Museumplein? Twintig euro,'' en stapt zonder ze een blik waardig te keuren in. De dames halen de schouders op en gaan in de auto zitten.
''Ik kwam net aanlopen toen er drie chauffeurs met me stonden te praten,'' zegt Linda (38, liever geen achternaam). ''De eerste twee waren boos op nummer drie. 'Je had dertig moeten vragen, geen 25. Je verpest de markt voor ons,' zeiden ze tegen hem.''
Linda probeerde een taxi te krijgen naar de Czaar Peterstraat, maar geen van de drie chauffeurs wilde haar meenemen voor het gewone tarief. ''De eerste vroeg twintig, de tweede vijftien. Dat ritje kost normaal nog geen tien euro.''
Toen ze de chauffeurs vroeg gewoon op de meter te rijden, werd haar verteld dat ze maar weer moest uitstappen. ''Niemand dwingt je om met mij mee te rijden,' zeiden ze. Waar zijn die toezichthouders als je ze nodig hebt? Ik ga zeker een klacht indienen. Al wordt dat wel lastig, want het waren geen TCA-chauffeurs, en ik weet niet waar ik me dan moet melden.''
Bij de gemeente, waar de klachten over de vrije rijders worden verzameld, hebben ze inmiddels ook gemerkt dat de grote groep overlastgevende chauffeurs weer terug is in de stad. Het aantal klachten is sinds vorige week weer op het niveau van voor de vakantie, aldus de woordvoerder van verkeerswethouder Hans Gerson. ''Het was de afgelopen zes weken juist zo heerlijk rustig.''
De toezichthouders staan nog steeds, net als de voorgaande weken, elke dag van vier uur 's middags tot twee uur 's nachts bij het Centraal Station. ''Maar je zult zien dat het misgaat als ze er niet staan, zoals aan het begin van de middag,'' aldus de woordvoerder.
Ondanks de stijging van het aantal klachten ziet de wethouder geen aanleiding de controles op te voeren. ''We staan daar op de drukste momenten, en dat zijn juist de momenten waarop het misgaat. Controles kosten helaas veel geld, en we kunnen niet de hele dag bij het station staan posten.''
De gemeente is ook niet bang dat de chauffeurs die de afgelopen zes weken in een ander land hebben vertoefd, denken dat ze weer op de oude voet van ritten weigeren en agressief gedrag verder kunnen. ''Het is ons absoluut menens. Juist deze maand gaat het er echt om. We moeten nu laten zien dat we dat gedrag niet meer willen. Maar nog meer controles zijn duur en we vinden ze op dit moment niet nodig.'' (JASPER KARMAN)
bron
Het is maandagmiddag, omstreeks twee uur. Het stationsplein baadt in de stralende zomerzon. Toeristen en forenzen lopen af en aan, trambelletjes rinkelen vrolijk, en de taxichauffeurs bij de standplaats staan weer druk te schreeuwen en te schelden.
'Maximaal veertien taxi's' staat met koeienletters op het verkeersbord bij de slagboom voor de taxistandplaats bij het Centraal Station. Er staan er inmiddels achttien. ''Rij door, man!'' schreeuwt taxi nummer negentien tegen de chauffeur voor hem, terwijl hij door een piepklein gaatje probeert te glippen en luid toeterend onder de slagboom tot stilstand komt.
Die slagboom staat inmiddels al een paar minuten alleen maar omhoog. De chauffeurs zijn het trucje van het precies eronder parkeren in hun vakantie klaarblijkelijk niet verleerd.
De chauffeur van taxi nummer negentien - type hippe spijkerbroek, nieuwe hagelwitte Birkenstocksandalen en opgeschoren kapsel - stapt uit zijn donkerblauwe BMW met geblindeerde ramen en beent naar de drie taxichauffeurs die vooraan in de rij staan.
Een enthousiaste begroeting volgt, verhalen worden uitgewisseld en de wachtende klanten, twee Duitse dames met rolkoffers, worden genegeerd.
Pas op het moment dat de dames aanstalten maken om maar door te lopen, komt één van de chauffeurs in actie. Terwijl hij de koffers van de dames achteloos achterin gooit, zegt hij: ''Museumplein? Twintig euro,'' en stapt zonder ze een blik waardig te keuren in. De dames halen de schouders op en gaan in de auto zitten.
''Ik kwam net aanlopen toen er drie chauffeurs met me stonden te praten,'' zegt Linda (38, liever geen achternaam). ''De eerste twee waren boos op nummer drie. 'Je had dertig moeten vragen, geen 25. Je verpest de markt voor ons,' zeiden ze tegen hem.''
Linda probeerde een taxi te krijgen naar de Czaar Peterstraat, maar geen van de drie chauffeurs wilde haar meenemen voor het gewone tarief. ''De eerste vroeg twintig, de tweede vijftien. Dat ritje kost normaal nog geen tien euro.''
Toen ze de chauffeurs vroeg gewoon op de meter te rijden, werd haar verteld dat ze maar weer moest uitstappen. ''Niemand dwingt je om met mij mee te rijden,' zeiden ze. Waar zijn die toezichthouders als je ze nodig hebt? Ik ga zeker een klacht indienen. Al wordt dat wel lastig, want het waren geen TCA-chauffeurs, en ik weet niet waar ik me dan moet melden.''
Bij de gemeente, waar de klachten over de vrije rijders worden verzameld, hebben ze inmiddels ook gemerkt dat de grote groep overlastgevende chauffeurs weer terug is in de stad. Het aantal klachten is sinds vorige week weer op het niveau van voor de vakantie, aldus de woordvoerder van verkeerswethouder Hans Gerson. ''Het was de afgelopen zes weken juist zo heerlijk rustig.''
De toezichthouders staan nog steeds, net als de voorgaande weken, elke dag van vier uur 's middags tot twee uur 's nachts bij het Centraal Station. ''Maar je zult zien dat het misgaat als ze er niet staan, zoals aan het begin van de middag,'' aldus de woordvoerder.
Ondanks de stijging van het aantal klachten ziet de wethouder geen aanleiding de controles op te voeren. ''We staan daar op de drukste momenten, en dat zijn juist de momenten waarop het misgaat. Controles kosten helaas veel geld, en we kunnen niet de hele dag bij het station staan posten.''
De gemeente is ook niet bang dat de chauffeurs die de afgelopen zes weken in een ander land hebben vertoefd, denken dat ze weer op de oude voet van ritten weigeren en agressief gedrag verder kunnen. ''Het is ons absoluut menens. Juist deze maand gaat het er echt om. We moeten nu laten zien dat we dat gedrag niet meer willen. Maar nog meer controles zijn duur en we vinden ze op dit moment niet nodig.'' (JASPER KARMAN)
bron