Als je ouders je in de steek gelaten hebben.

[Samous]

Stel je voor dat je ongewenst geboren wordt uit Marokkaanse ouders, je ouders willen niet voor je zorgen en geven je op voor adoptie. Jij komt terecht bij lieve adoptieouders die voor je zorgen alsof je hun kind bent. (De Islam hier buiten gelaten) Als jij volwassen bent en je ouders oud zijn willen ze opeens weer vadertje, moedertje met je spelen in de zin dat ze weer willen deelnemen aan je leven en dat je voor hun zorgt indien ze dat zelf niet meer kunnen.

Hoe kijk jij hier tegenaan?

[Amsterdamse26]

Je ouders zijn diegenen die voor je gezorgd hebben. Die je luiers hebben verschoond, je hebben getroost toen je je bezeerd had, die je onderwijs hebben geboden etc etc.

Dat staat buiten kijf, wat mij betreft.

Als het gaat om de biologische ouders, dan zou mijn houding afhangen van de situatie. Als zij zich in een hele lastige situatie bevonden en geen andere uitweg hadden, dan mij door anderen te laten grootbrengen, dan is daar wel wat begrip voor op te brengen.
Als zij echter uit gemakzucht en een gebrek aan verantwoordelijkheidsgevoel en misschien wel gebrek aan liefde die keuze hebben gemaakt, dan zou ik daar minder begrip voor op kunnen hoesten.

Vanwege een bepaalde plichtsgetrouwheid zou ik wel contact met ze proberen te onderhouden, maar in welke mate hangt af van 'het hoe en waarom' van de adoptie.

[Amsterdamse26]

En wat ook belangrijk is, voor eventueel verder contact is of ze iets van berouw voelen en spijt dat het zo is gelopen.

[Ourjouane]

Citaat door Amsterdamse26:

Je ouders zijn diegenen die voor je gezorgd hebben. Die je luiers hebben verschoond, je hebben getroost toen je je bezeerd had, die je onderwijs hebben geboden etc etc.

Dat staat buiten kijf, wat mij betreft.

Als het gaat om de biologische ouders, dan zou mijn houding afhangen van de situatie. Als zij zich in een hele lastige situatie bevonden en geen andere uitweg hadden, dan mij door anderen te laten grootbrengen, dan is daar wel wat begrip voor op te brengen.
Als zij echter uit gemakzucht en een gebrek aan verantwoordelijkheidsgevoel en misschien wel gebrek aan liefde die keuze hebben gemaakt, dan zou ik daar minder begrip voor op kunnen hoesten.

Vanwege een bepaalde plichtsgetrouwheid zou ik wel contact met ze proberen te onderhouden, maar in welke mate hangt af van 'het hoe en waarom' van de adoptie.

Ze zegt dat de biologische ouders het kind niet wilden, dus er is geen sprake van overmacht, maar onwil.

[Amsterdamse26]

Citaat door Shinny:

Ze zegt dat de biologische ouders het kind niet wilden, dus er is geen sprake van overmacht, maar onwil.

Dan is het lastiger om er op een nette en volwassen manier mee om te gaan. Maar ik zou het wel proberen. Als het ze dus persoonlijk aan te rekenen is, dan hebben zij (volgens de geldende maatschappelijke normen) een fout begaan. En ik zou dat ook als zodanig voelen, dat ze tekort zijn geschoten door mij weg te doen. Liefde die je voor een ouder voelt, dat zal je dan niet zo gauw meer kunnen opbrengen, maar elke ouder (goed en slecht) verdient een bepaald basisrespect. Ik zou daarom, daar waar ik kan, bijstaan bij de primaire levensbehoeften. Dat is dan mijn beproeving in dit wereldse leven.

Om het maar even kort door de bocht te zeggen: ik zou niet voor ze 'rennen', maar ze wel behandelen zoals ik iedereen behandel. Netjes en met respect.

[Sa7ar]

Iedereen verdient een 2e kans, dus ook je ouders.

Sterkte!

[Ourjouane]

Citaat door Amsterdamse26:

Dan is het lastiger om er op een nette en volwassen manier mee om te gaan. Maar ik zou het wel proberen. Als het ze dus persoonlijk aan te rekenen is, dan hebben zij (volgens de geldende maatschappelijke normen) een fout begaan. En ik zou dat ook als zodanig voelen, dat ze tekort zijn geschoten door mij weg te doen. Liefde die je voor een ouder voelt, dat zal je dan niet zo gauw meer kunnen opbrengen, maar elke ouder (goed en slecht) verdient een bepaald basisrespect. Ik zou daarom, daar waar ik kan, bijstaan bij de primaire levensbehoeften. Dat is dan mijn beproeving in dit wereldse leven.

Om het maar even kort door de bocht te zeggen, ik zou niet voor ze 'rennen', maar ze behandelen zoals ik iedereen behandel. Netjes en met respect.

Tja basisrespect. De TS zegt dat de bio ouders ineens vadertje en moedertje willen spelen voor hun eigen belang, terwijl het kind al volwassen is, dus onafhankelijk en gevormd.
Dus moet je voorstellen, er staan ineens 2 vreemde mensen ineens voor je deur, en die mensen gaan ineens bepalen hoelaat je mag eten, en wat je aan mag trekken, hoe je je tanden moet poetsen enz. En ze verwachten ook dat je voor hen zorgt op hun oude dag.
Ik denk niet dat ik nog respectvol zou kunnen zijn.

[Amsterdamse26]

Citaat door Shinny:

Tja basisrespect. De TS zegt dat de bio ouders ineens vadertje en moedertje willen spelen voor hun eigen belang, terwijl het kind al volwassen is, dus onafhankelijk en gevormd.
Dus moet je voorstellen, er staan ineens 2 vreemde mensen ineens voor je deur, en die mensen gaan ineens bepalen hoelaat je mag eten, en wat je aan mag trekken, hoe je je tanden moet poetsen enz. En ze verwachten ook dat je voor hen zorgt op hun oude dag.
Ik denk niet dat ik nog respectvol zou kunnen zijn.

Ik weet het niet. Hoe oud is het kind in kwestie? Als je wat ouder bent, dan bepaal je zelf de grenzen.

[Ourjouane]

Citaat door Amsterdamse26:

Ik weet het niet. Hoe oud is het kind in kwestie? Als je wat ouder bent, dan bepaal je zelf de grenzen.

Ze zegt volwassen, dus ik neem aan boven de 18.

[Moslima_samia]

Nee, mijn ouders zijn degene die mij hebben opgevoed en verzorgd. Niet degene die na 20 jaar komen kijken of er wat te halen valt.

[Elmekla.Oe.N3es]

Als zij niet voor mij wilden zorgen, moeten ze niet van mij verwachten dat ik voor hun ga zorgen.

[Meknessiatje]

Het is een moeilijke situatie:

Maar ik zie mijn "opvoed ouders" als ouders zij hebben de zorg gedaan die zij niet wouden doen. Ze hebben me naar school gebracht, me luisers verschoond mij opgevoed tot de vrouw die ik nu ben(mocht het zo zijn geweest dat ik geadopeert was)

Na al die jaar kijgen ze ineens spijt? ja sorry maar dat komt er bijmij niet in...

[Amsterdamse26]

Samous, wat is jouw mening hierover?

[bella_zina]

Ik ben vanaf mijn 4e opgevoed en opgegroeid in een Nederlands pleeggezin.

Mijn biologische moeder heb ik het uiteindelijk afgelopen jaar wel vergeven. Mijn vader niet omdat het meeste zijn schuld was. Ik haat hem.