Bekijk volle/desktop versie : Verhalen over ALLE Profeten..



10-05-2009, 22:27
Ik ga steeds proberen om de verhalen hier de plaatsen over de profeten, Jullie mogen helpen.

Aub Bron vermelden..

http://www.risallah.com/multimedia/images/stamboom/stamboom1.gif

10-05-2009, 22:37


Ibrahim

Heel lang geleden woonde er in een dorp een jongen die Ibrahiem heette. Ibrahiem was slim en vroeg altijd veel. De vader van Ibrahiem heette Azar. Hij maakte beelden en ging voor hen bidden samen met de andere mensen uit het dorp. Zulke beelden noemen we afgodsbeelden. Ibrahiem deed dat niet, omdat hij wel wist dat beelden niets voor mensen kunnen doen. De beelden werden immers door de mensen zelf gemaakt. Nee! Ibrahiem zocht naar iets anders.



Op een nacht zag hij een ster en zei: “Dat is mijn God!” Maar toen de ster verdween zei hij: “Nee, dit is mijn God niet!” Toen zag Ibrahiem de maan en zei: “Dit is mijn God!” Maar de maan maakte plaats voor de zon, waarop Ibrahiem zei: “Nee, dit is mijn God, dit is de grootste!”

Nadat ook de zon weer onderging, zei hij: “Ook dit is mijn God niet, want mijn God gaat nooit weg en Hij gaat nooit dood!” Ibrahiem wist natuurlijk heel goed dat deze hemellichamen gemaakt zijn door Allah, maar hij wilde de mensen slechts aan het denken zetten. Ibrahiem voelde dat Allah de zon, de maan en de sterren gemaakt had. Allah maakte Ibrahiem tot Zijn Profeet.

De afgodsbeelden
Ibrahiem ging naar zijn vader en vroeg hem waarom hij voor de beel­den bad. Hij zei tegen hem: “Zij kunnen toch niet praten en luisteren en waarom zet je eten voor ze neer? Ze kunnen toch helemaal niet eten of drinken!” Ibrahiem's vader werd hierop heel boos. Maar Ibrahiem was niet bang voor hem, Allah had hem sterk gemaakt. Ibrahiem vertelde ook aan de andere mensen in het dorp, wat hij tegen zijn vader gezegd had. Hij vertelde dat de beelden van steen waren en dus niets voor de mensen konden doen. Maar de mensen in het dorp werden ook boos op Ibrahiem en wilden ook niet naar hem luisteren.

Het plan van Ibrahiem

Ibrahiem bedacht een plan. In het dorp was een tempel waarin alle afgodsbeelden stonden. Toen het volk van Ibrahiem een feestdag had en het rustig was in de stad pakte Ibrahiem een bijl en sloop stilletjes de tempel binnen. Hij sloeg alle afgodsbeelden met de bijl kapot, behalve één, de grootste. Om de nek van het grootste beeld hing hij de bijl. Toen de mensen uit het dorp zagen wat er gebeurd was, werden ze woedend. Ze hadden een vermoeden dat Ibrahiem het gedaan had. Ze gingen naar hem toe en vroegen aan hem of hij die beelden stuk gemaakt had? “Vraag dat maar aan het grootste beeld”, zei Ibrahiem. Dat konden de mensen natuurlijk niet. Opnieuw vertelde Ibrahiem de mensen dat ze niet voor de beelden moesten bidden, maar alleen voor Allah.

Ibrahiem u wordt gestraft

De mensen wilden Ibrahiem straffen omdat hij de beelden had stuk gemaakt. Als straf hadden ze een heel groot vuur gemaakt. Het vuur was zo groot dat het wel leek of de vlammen tot aan de hemel reikten. Niemand kon in de buurt van het vuur komen door de hitte. De eerste katapult van de wereld is gemaakt door een man die Hezan heette en het was bedoeld om Ibrahiem ermee in het vuur te gooien. Als straf heeft Allah deze man door de aarde laten zakken en tot aan de Dag van Opstanding zal hij in de aarde wegzinken.

Terwijl hij op de katapult werd geplaatst om in het vuur gegooid te worden zei hij:

حَسْبُن& #1614;ا اللّهُ وَنِعْم& #1614; الْوَكِ& #1610;لُ

“Allah is voldoende voor ons en de beste Beschermer.”

Er is overgeleverd dat terwijl Ibrahiem in de lucht was, Jibriel naar hem toe ging en zei: “Ibrahiem! Heb je hulp nodig?” Hij antwoordde: “Alleen als Allah dit wil.” Toen beval Allah het vuur:

يَا نَارُ كُونِي بَرْدً&#157 5; وَسَلَا& #1605;ًا عَلَى إِبْرَا& #1607;ِيمَ

“O vuur, wees koud en veilig voor Ibrahiem.”
(Soerah al-Anbiyaa’: 69)

Zo gebeurde het dat het vuur koud en veilig voor Ibrahiem werd. Ibrahiem bleef wel veertig tot vijftig dagen in het vuur en hij heeft over zijn verblijf in het vuur gezegd dat het de beste dagen van zijn leven waren en dat hij wilde dat alle dagen zo zouden zijn. Hij verbleef in een groen tuin die door vuur omringd was. Toen het vuur uitging konden de mensen hun ogen dan ook niet geloven. Ibrahiem was helemaal niet verbrand!! Een man probeerde hetzelfde te doen, maar kwam om in de vlammen. Sommige mensen geloofden door dit wonder nu wel in Allah, maar anderen wilden nog steeds niet geloven.

Ibrahiem en koning Namroed

In het land van Ibrahiem was een sterke koning, hij heette Namroed en was onrechtvaardig voor de mensen. De mensen waren bang en moesten buigen voor hem. De koning had gehoord dat Ibrahiem alleen voor Allah wilde buigen en voor niemand anders. Dat maakte de koning erg boos en hij liet daarom Ibrahiem bij zich komen. Toen Ibrahiem voor de koning stond, was hij nog steeds niet bang.

De koning vroeg hem wie zijn god was, waarop Ibrahiem hem over Allah vertelde. Hij vertelde ook dat Allah tot alles in staat is. Allah geeft bijvoorbeeld leven en dood. Koning Namroed vond dat hij dat ook kon. Hij riep een willekeurige man bij zich en maakte hem zomaar dood. Toen liet hij een andere man uit de gevangenis halen (die veroordeeld was tot de doodstraf) en liet hem vrij zodat hij bleef leven. De koning zei dat hij nu hetzelfde kon als Allah. Namroed was een hoogmoedige koning. Maar Ibrahiem was nog niet klaar met hem. Hij zei tegen de koning: “Allah laat de zon iedere ochtend vanuit het oosten opkomen, laat jij nu eens de zon uit het westen opkomen!” Hierop stond de koning met een mond vol tanden, want dit kon hij natuurlijk niet.

Ibrahiem en Sarah

Toen Ibrahiem ouder werd, trouwde hij met Sarah. Ibrahiem en Sarah hadden geen kinderen, maar hadden dit dolgraag gewild. Na een poosje vond Sarah het goed dat Ibrahiem ook met een andere vrouw zou trouwen, dit werd Hadjar, haar hulp. Hadjar en Ibrahiem kregen wel een kind, een zoontje Ismaciel genaamd. Sarah was een beetje verdrietig dat zij nog steeds geen kindje had. Daarom haalde Ibrahiem, Hadjar en Ismaciel weg uit haar buurt.

Ibrahiem brengt Hadjar en Ismaciel weg

Ibrahiem, Hadjar en Ismaciel gingen naar een plaats, waar nu Mekka ligt. Er was toen nog helemaal niets; geen water of rivier en er woonden geen mensen of dieren. Ibrahiem liet Hadjar en Ismaciel met een zak water en wat dadels hier achter. Hierna liep hij weg waarop Hadjar zei: “O Ibrahiem, waar ga je naar toe? Laat je ons hier achter zonder mensen of voedsel?” Zij vroeg hem dit een paar keer, maar hij keek niet om. Toen vroeg Hadjar hem: “Heeft Allah je gezegd dat je dit moest doen?” Ibrahiem antwoordde: “Ja”. Daarop zei Hadjar: “Als Allah het heeft gezegd, zal Hij ons helpen”, en ging terug naar Ismaciel. Ibrahiem liep verder tot Hadjar hem niet meer zien kon. Toen stopte hij en draaide zijn gezicht terug in de richting van de Kacbah en zei:

رَّبَّن& #1614;ا إِنِّي أَسْكَن& #1578;ُ مِن ذُرِّيّ& #1614;تِي بِوَاد&#161 3; غَيْرِ ذِي زَرْعٍ عِندَ بَيْتِك& #1614; الْمُحَ& #1585;َّمِ رَبَّنَ& #1575; لِيُقِي& #1605;ُواْ الصَّلا& #1614;ةَ فَاجْعَ& #1604;ْ أَفْئِد& #1614;ةً مِّنَ النَّاس& #1616; تَهْوِ&#161 0; إِلَيْه& #1616;مْ وَارْزُ& #1602;ْهُم مِّنَ الثَّمَ& #1585;َاتِ لَعَلَّ& #1607;ُمْ يَشْكُر& #1615;ونَ

"Onze Heer! Voorwaar, ik heb mijn vrouw en kind achtergelaten in een onbegroeide vallei bij Uw gewijde huis (Kacbah). Onze Heer! Opdat zij voor u het gebed zullen verrichten. Laat daarom de harten van de mensen tot hen neigen, en voorzie hen van vruchten. Opdat zij dankbaar zullen zijn." (Soerat Ibrahiem: 37)

10-05-2009, 22:38
Hadjar en Ismaciel in Mekka

Hadjar en Isma’el bleven alleen achter. Hadjar gaf Ismaciel te drinken en dronk zelf het water wat Ibrahiem voor haar had achtergela­ten. Maar toen het water op was, kreeg ze dorst. Ook de kleine Ismaciel wilde weer drinken. Ze liep weg om water te zoeken. Dichtbij haar was de berg Safa. Ze beklom de berg en keek rond of ze iemand zag die haar kon helpen. Maar er was niemand en ze ging de berg weer af. Ze wist niet wat ze moest doen en rende naar een andere berg. Deze berg heette Marwah. Ook daar zocht ze of iemand haar kon helpen, maar ze zag niemand. Opnieuw rende ze de berg Safa op en daarna weer terug naar de berg Marwah. Zo rende ze zeven keer tussen de bergen heen en weer. Toen ze voor de zevende keer bij de berg Marwah aankwam hoorde ze een stem. Ze zei tegen zichzelf: “Luister! O Allah, eindelijk. Ik heb Uw stem gehoord. Ik wilde zo graag dat U mijn doeca’ zou horen.” Vlak daarna zag ze een engel. De engel sloeg met zijn vleugel op de grond en op die plaats kwam opeens water uit de grond. Dat was de Zam-zam bron. Hadjar vulde haar waterzak en dronk samen met Ismaciel van het water. De engel zei tegen Hadjar: “Wees niet bang dat je dood zult gaan, want op deze plaats zal het Huis van Allah gebouwd worden. Allah zal de mensen die hier gaan wonen niet (door dorst of honger) dood laten gaan.”

Hadjar t en Ismaciel u krijgen gezelschap

Op een dag was er een karavaan in de buurt. Ze zagen vogels vliegen over de vallei van Mekka. Normaal waren hier geen vogels, deze vliegen alleen boven water. Een paar mensen van de karavaan was nieuwsgierig en gingen kijken. Hier vonden ze Hadjar en Ismaciel. Ze vroegen aan Hadjar of ze hier mochten wonen. Hadjar vond het goed, maar zei dat ze nooit mochten zeggen dat het water van hen was. Er kwamen steeds meer mensen wonen.

De droom van Ibrahiem

Het duurde een hele tijd voordat Ibrahiem terugkwam om te kijken hoe het met Hadjar en Ismaciel ging. Toen hij hen weer zag, was hij erg blij en Ismaciel was al groot geworden. Op een nacht kreeg Ibrahiem een droom. In die droom zei Allah dat hij zijn zoon Ismaciel moest offeren. Offeren betekent dat je iets (heel speciaals) aan Allah moet schenken. Dit is meestal een dier, maar in dit geval was het een kind.

Ibrahiem wilde doen wat Allah hem gezegd had, en vertelde Ismaciel over zijn droom. Beiden waren heel sterk in hun geloof en liefde voor Allah, waarop Ismaciel tegen zijn vader zei dat hij moest doen wat Allah hem gevraagd had. Ismaciel en Ibrahiem gingen naar de berg Tsabier. Onderweg kwamen ze de shaitan tegen. Hij zag eruit als een mens. De shaitan vertelde hen dat het niet Allah was die in die droom gepraat had, maar dat hijzelf dit gezegd had tegen Ibrahiem. Ibrahiem wist wel dat de shaitan wilde dat hij niet naar Allah zou luisteren. Daarom gooide Ibrahiem stenen naar de shaitan om hem weg te jagen.

De shaitan probeerde daarna met Ismaciel te praten, zodat hij Allah niet zou gehoorzamen. Maar Allah maakte Ismaciel sterk. Isma'el wist dat wat Allah wilde, ook zou gebeuren en hij gooide ook stenen naar shaitan. Daarop ging de shaitan naar Hadjar en zei: “O moeder van Ismaciel, Ibrahiem zal je zoon doden". Waarop Hadjar zei: “Nee, hij houdt veel van hem". “Maar”, zei de shaitan, "Hij zegt dat het van Allah moet gebeuren". Toen zei Hadjar: “Als Allah het wil, dan moet het zo zijn!”

Toen Ibrahiem en Ismaciel in Mina aankwamen, maakte hij Ismaciel gereed om te offeren. Maar Allah had al gezien dat Ibrahiem en Ismaciel gehoorzaam waren. Daarom stuurde Allah een ram op het moment dat Ismaciel geofferd zou worden, zodat Ibrahiem zijn zoon niet hoefde te doden. In plaats van zijn zoon offerde Ibrahiem nu de ram voor Allah. Daarna bracht hij Ismaciel terug naar zijn moeder. Ibrahiem ging toen voor een lange tijd weg. Toen hij weer terug kwam was Ismaciel een man geworden en Hadjar zijn vrouw inmiddels gestorven.

Allah wilde dat Ibrahiem de Kacba weer op zou bouwen vlakbij de Zam-Zam bron. Ibrahiem moest samen met Ismaciel de Kacbah bouwen op de stukken die overgebleven waren van de Kacbah die Adam gebouwd had. Het was niet de eerste keer dat de Kacbah stuk was of helemaal vernield. Eerst heeft de zoon van Adam aan de Kacbah gewerkt.
Ibrahiem heeft de Kacbah helemaal opnieuw moeten bouwen. Later hebben Qoeraish, vòòr de geboorte van Profeet Mohammed ook de Kacbah opnieuw gebouwd.


Ibrahiem en Ismaciel haalden stenen uit de bergen en bouwden de Kacbah. In een hoek van de Kacbah werd de al-Hadjarul-Aswad (zwarte steen) ge­plaatst. Toen ze klaar waren ging Ibrahiem op een plaats dichtbij de Kacbah staan (Maqam Ibrahiem genaamd). Hij draaide naar alle kanten en zei tegen alle mensen dat ze naar dit Heilige Huis moesten komen om Allah hier te aanbidden. Hij bedoelde niet alleen de mensen die toen leefden, maar ook alle mensen die na hem zouden komen. Op die plaats deden Ibrahiem en Ismaciel toen salaah. Daarna liepen ze beiden zeven keer om de Kacbah heen. Toen liepen ze zeven keer van de berg Safa naar de berg Marwah en weer terug (in het Arabisch wordt dit de sacy genoemd). Dit deden ze als herinnering aan Hadjar t. Zo deden Ibrahiem en Ismaciel voor het eerst de Hadj. Alle mensen die nu op Hadj gaan, doen hetzelfde als wat toen Ibrahiem en Ismaciel deden.

Ibrahiem gaat terug naar Sarah

Ibrahiem was intussen heel oud geworden, en Sarah ook. Ze hadden nog steeds geen kinderen samen gekregen. Op een dag kwamen er een paar mannen naar het huis van Ibrahiem. Ibrahiem bracht zijn gasten meteen een gebraden kalf. Maar toen hij zag dat ze niets aten, werd hij bang. De mannen waren engelen van Allah en hadden geen behoefte aan eten. Zij zeiden: “Wees niet bang, want wij komen jou vertellen dat je een zoon zult krijgen. Deze zoon zal ook Profeet worden.” Sarah was heel verbaasd, want dit had zij niet verwacht. Zij was al zo oud. Maar na een tijdje werd Ishaaq geboren.

Zo eindigt het verhaal van onze Profeet Ibrahiem. Hij is heel belangrijk in de Islam. De Profeet Ibrahiem was geen jood of een christen, maar hij was een moslim.

مَا كَانَ إِبْرَا& #1607;ِيمُ يَهُودِ& #1610;ًّا وَلاَ نَصْرَا& #1606;ِيًّا وَلَكِ&#160 6; كَانَ حَنِيفً& #1575; مُّسْلِ& #1605;ًا وَمَا كَانَ مِنَ الْمُشْ& #1585;ِكِينَ



Ibrahiem was noch jood noch christen, maar hij was een Hanief (ware monotheïst) en hij was geen moeshrik (iemand die aan Allah deelgenoten toekent). (Soerat Aali cImraan


http://www.al-yaqeen.com

10-05-2009, 22:41
Notiiiii

10-05-2009, 22:42


Dames jullie mogen ook plaatsen

Ik ga morgen weer verder insha'Allah

11-05-2009, 16:09
De eerste mens en de eerste profeet: Adam
Door drs. Ibrahim Bayrak

(Van de hieronder volgende aayaat (verzen) van de Qur'aan worden slechts de Nederlandse betekenissen weergegeven!)
In het verhaal van Adam en Hawwa kunnen we antwoorden vinden op de volgende vragen:

- Waar komt de mens vandaan?

- Wat voor een schepsel is de mens?

- Wat is de plaats van de mens in het heelal?

- Waarom is de mens geschapen?

Dit verhaal gaat over de eerste mens, die op onze aardbol leefde. Heel lang geleden waren er helemaal geen mensen op aarde, maar er leefden wel dieren en planten. Toen wilde Allaahu Ta`ala dat er schepselen moesten komen die Hem zouden kennen en Hem zouden dienen. Daarom schiep Allaahu Ta`ala de mens: Adam .

11-05-2009, 16:10
Adam was de eerste mens en ook de eerste profeet. Voordat Adam geschapen was leefde hier op aarde behalve planten en dieren ook andere schepselen die net als de mens konden denken en verantwoordelijkheidsgevoel met zich konden dragen; de engelen (malaaika) en de geesten (djin). Volgens de Qur'an zijn de mensen dus niet uit apen ontstaan maar uit Adam en zijn echtgenote Hawwa . De mensen worden door Allaahu Ta`ala dan ook aangeduid met: de zonen (en dochters) van Adam .

Doordat Allaahu Ta`ala oneindige kennis heeft vond Hij het noodzakelijk om een mens te scheppen. Daarom zei Hij tegen de engelen: "Nu ga Ik een plaatsvervanger op aarde zetten, (die volgens Mijn wetten rechtvaardigheid en vrede op aarde zal brengen)".

Daarom vroegen de engelen Allaahu Ta`ala naar de goddelijke reden van Adams schepping en zeiden: "O Allaah, wilt U iemand op de aarde zetten die verderf (slechte dingen) zal brengen en (door oorlog voeren en vechten) bloed zal vergieten?. Terwijl wij U dag en nacht lofprijzen en Uw heiligheid vereren".

11-05-2009, 16:11
Allaahu Ta`ala zei tegen de engelen: "Ik weet dingen die jullie niet weten".

De engelen zijn schepselen die uit licht geschapen zijn. Ze doen altijd precies wat hun opgedragen wordt door Allaahu Ta`ala. Ze weten alleen wat Allaahu Ta`ala ze geleerd heeft. Ze komen nooit in opspraak tegen Allaahu Ta`ala. De engelen vroegen aan Allaahu Ta`ala waarom Hij een mens schiep niet omdat ze niet met Allaahu Ta`ala eens waren, maar ze wilden alleen Allaahu Ta`alas bedoeling ermee weten. Voordat Adam geschapen werd, hadden de engelen gezien dat de geesten op aarde verderf zaaiden en bloed vergoten. Daarop had Allaahu Ta`ala een leger van engelen gestuurd om de geesten te straffen. Of het is ook mogelijk dat Allaahu Ta`ala de engelen al voor de schepping van Adam verteld heeft dat de mensheid verderf zouden zaaien en bloed zouden vergieten door oorlogen. Daarom vroegen ze aan Allaahu Ta`ala, waarom Allaahu Ta`ala Adam schiep.

Hoe is Adam geschapen?. Allaahu Ta`ala heeft de engelen bevolen uit verschillende plaatsen op onze aardbol verschillende kleuren aarde te verzamelen. Dat de mensen verschillende huidskleuren hebben is hiervan het gevolg. Ook andere eigenschappen van de mens, zoals karakter, intelligentie, lichaamsbouw etc. is hiervan het gevolg. Allaahu Ta`ala heeft uit aarde, klevige klei gemaakt, daarna werd dit hard als aardewerk en tenslotte heeft Allaahu Ta`ala Adams schepping voltooid door de ziel ( roeh ) in te blazen.

Allaahu Ta`ala heeft Adam tot perfectie verheven. Adam is verheven boven alle andere schepselen, omdat Allaahu Ta`ala hem met Zijn eigen "handen" geschapen heeft, hem van Zijn eigen "geest" ingeblazen heeft, de engelen bevolen heeft voor Adam te buigen en hem de namen van alle dingen geleerd heeft. Allaahu Ta`ala heeft Adam de namen van alle dingen, die de mensen tot de Dag des Oordeels (Yawmi'l Qiyamah) zullen kennen, geleerd.

11-05-2009, 16:13
Toen zei Allaahu Ta`ala aan de engelen : "Jullie moeten allemaal eerbiedig buigen voor Adam ". De mensen en de engelen mogen alleen voor Allaahu Ta`ala buigen en voor niemand anders. De engelen moesten voor Adam buigen niet omdat ze Adam verafgoodden maar omdat dit een bevel van Allaahu Ta`ala was. Allaahu Ta`ala beveelt de moslims in de richting van Qiblah te bidden. Allaahu Ta`ala bevool de engelen destijds in de richting van Adam te bidden. En deze buiging was dus uit eerbied voor Adam . Alle engelen bogen voor Adam , alleen Iblis niet, hij weigerde bij hen die zich eerbiedig neerbogen te behoren. Iblis behoorde tot de geesten. Door zijn hoogmoed weigerde hij Allaahu Ta`ala's bevel op te volgen daarom werd hij een van de ongelovigen.

Iblis zei: "Hoe kan ik buigen voor Adam?. Hij is uit klei gemaakt en ik uit vuur. Ik ben beter dan Adam". Dus Iblis deed niet wat Allaahu Ta`ala hem beval. Hij was ongehoorzaam geweest aan Allaahu Ta`ala.

11-05-2009, 16:13
Allaahu Ta`ala was boos omdat Iblis niet naar Hem luisterde. Allaahu Ta`ala zei: "Ga hier weg!. Jij zult door steniging vervloekt zijn doordat je zo hoogmoedig en trots doet. En de vloek zal tot op de oordeelsdag op je rusten".

Iblis zei: " Mijn Rabb, geef mij nog de tijd totdat de dag komt waarop zij (de doden) zullen opstaan uit hun graven".

Allaahu Ta`ala zei: "(Dat is goed) jij behoort bij hen die uitstel hebben gekregen, tot de dag van de vastgestelde tijd ( de oordeelsdag).

Iblis zei: "Mijn Rabb, omdat U mij misleid hebt zal ik voor de mensen op aarde (alles) schoneschijn maken en ik zal hen zeker allen misleiden behalve Uw dienaren onder hen die toegewijd zijn.

Allaahu Ta`ala zei:"Dit is voor een juiste weg, want over mijn dienaren heb jij geen gezag behalve over die misleidde mensen die jou volgen. En de hel is de plaats die voor hen allen is aangewezen.

Allaahu Ta`ala schiep een vrouw voor Adam . Haar naam was Hawwa (in de Qur'an wordt haar naam niet genoemd). Ze leefden samen in het paradijs. Allaahu Ta`ala had hen alles toegestaan om van te eten behalve de vruchten van een boom. Allahu Ta`ala had hen gezegd dat de sjaytaan (Iblis) een duidelijke vijand van hen was. Iblies had hen met mooie beloftes toch van die vruchten laten eten. Adam en Hawwa hadden vergeten dat ze niet van die vruchten mochten eten.

Adam en Hawwa hadden erg veel spijt. Ze zeiden:" Onze Rabb , wij hebben onszelf onrecht aangedaan en als U ons niet vergeeft en erbarmen met ons heeft dan behoren wij bij de verliezers". Adam en Hawwa waren niet zoals Iblis. Ze hadden spijt van hun slechte daad en wilden dat Allaahu Ta`ala niet meer boos op hen zou zijn en hun zondes zou vergeven.

Allaahu Ta`ala verkoos hen en vergaf hun zonde. Allaahu Ta`ala wendde zich tot hen en bracht hen op het rechte pad. Allaahu Ta`ala zei:" Daalt af, uit het paradijs,-elkaar tot vijanden-jullie hebben namelijk op de aarde tijdelijk een verblijfplaats en vruchtgebruik. En op aarde zullen jullie leven, en op haar zullen jullie sterven en uit haar zullen jullie te voorschijn gebracht worden na jullie dood. Als er van Mij een leidraad komt, dan zal wie Mijn leidraad navolgt niet dwalen en niet ongelukkig zijn. Maar wie zich van Mijn vermaning afwendt die zal een benauwd leven leiden en Wij zullen hem op de opstanding blind ter verzameling opbrengen.

Adam en Hawwa leefden heel gelukkig op aarde. Hun kinderen, wij dus ook, zullen tot de oordeelsdag hier op aarde leven.

Wa'l hamdulillahi Rabbil `aalamien.