wat moet ik doen?

[112]

Dag dames,



Ben een jongedame getrouwd en elhamdoulilah gelukkig met mijn man.
(nog wel) en heb 2 kinderen elhamdoulilah.
mijn man werkt fulltime, en ik ben fultime moeder en huisvrouw.


Mijn schoonouders verwachten van mij dat ik elke dag met mijn kindjes bij hen kom.
maakt niet uit of ze slapen, of ik geen zin heb, of wat dan ook.
ik heb het al 3 jaar volgehouden.
ik zeg je eerlijk ik hoeft niets te doen betreft huishouden bij haar.
moet daar op de bank gaan zitten met al haar zoons en dochters en tv kijken.

als ik zeg dat ik moe ben. dan zegt ze kom maar bij mij slapen.
als ik zeg de kindjes slapen, geeft niet neem ze mee ze slapen wel hier.
als ik zeg ze zijn ziek geeft niet doe ze dikke kleren aan en kom.

ik moet gewoon iedere keer liegen, en elke keer zeg ik mijn kinderen dit en dat allah jahfad mina haza gajba.
ik ben altijd beleefd en heb zo vaak aangegeven dat ik thuis wil zitten.
zij hebben dat liever niet.
ze willen niet dat ik thuis kook, ik kan bij hen eten , maar elke dag word me te veel.
als ik een dag niet ga, hangen ze al aan de lijn of ze komen me ophalen .
mijn man durft er niks van te zeggen.
en zegt doe gewoon wat er gevraagd van je word, en zo zijn we ook af van gezeur.

moet daar heen al rond 13.00 uur vanaf dan zit ik op de bank.
ze wachten dan op me man als hij van werk komt, die moet daar ook eten.
rond 6 uur komt ie thuis bij zijn ouders.

dan eten, praten en voordat je het doorhebt is het al 21.30
ik kan het niet meer.
zijn zussen bemoeien zich met alles van ons en spelen dat door aan hun moeder. schoonmoeder komt naar me toe met kritiek.

bv.
mijn dochter zag je in de stad, waarom ga je niet met hen mee?

als ik ga logeren bij me ouders, moet ik eerst even bellen dat ik weg ga.

neem ik de tel net te laat op.
dan is het gelijk, waar was je je wil niet op nemen walla?

ik mocht met mijn dochterje niet eens beslissen hoe ik mijn dochter zou noemen.
heb het wel gedaan! en daar ben ik trots op

verander ik iets in mijn huis, niet mooi, je moet schilderij hierbij doen, zet een vaasje daar.
je eetafel hier, je hebt geen leuke tapijtje en zo kan ik wel doorgaan.


en moet me ook altijd verantwoorden waar ik was, met wie en waarom ect.


ik heb 4 schoonbroers.
waarvan een getrouwd is met een meisje uit marokko, die heeft er geen moeite mee. die kookt ook altijd voor mijn schoonouders.
ze moet ook altijd mijn man hebben.breng me hier heen.
haal je zus vandaar.
ga met hen boodschappen doen ect ect ect.....
terwijl de andere allemaal vrij zijn.

ik sta op ontploffen.
het liefs wil ik hard schreeuwen dat ze me niet lastig moeten vallen.
ik ben zo zwak, dat ik niet durf te praten tegen hen.
ik voel me zo zielig en kan geen kant op.

wie heeft dit ook?
en wie kan me raad even wat te doen.
vertel me jullie eravringen en wat hebben jullie gedaan in zo een geval.


Doeg.
112



elke keer bellen ze me op.

[ouasimagirl]

Meid praat er over met hun. Jij hebt ook privacy nodig
Veel succes

[City_Sister]

Jeetje mina zeg. Ik zou echt stikken in zo een situatie. Kun je niet in een andere stad gaan wonen. Dat zou ik doen denk ik. Eerst mn man aan mijn kant krijgen, samen een plan smeden en wegwezen. Is niet normaal man dit.

[grieffierr]

heerlijk toch .. nooit meer koken .

[112]

Nee dat gaat niet lieverd, we hebben op een woning gereageerd in een andere stad, toen vertelde me man het aan zijn moeder.

ze was zo pissig, dat ik de volgende morgen al zijn zussen over de vloer kreeg.

dat als ik zehma dat van plan ben omdat te doen dan moet ik alleen gaan.
mn man reageerde vriendelijk naar hen toe.

we blijven samen hier.
we gaan nergens heen.
ik heb wel een week of 3 gehuild.


betreft:
mevrouw Grieffier.
ik wens je het niet toe dame.
beter niks eten dan daar eten elke dag.

[grieffierr]

Je doet het nog altijd zelf dusss.. sta gewoon wat sterker in je schoenen meid .. je krijgt pas respect van ze als je hard bent en zegt waar het op staat .. ( maar dat van dat koken was een grap.. na een dag werken lijkt het me heerlijk om eten op tafel te vinden ) succes ermee!

[waterijs]

kan me voorstellen dat je op ontpolffen staat. ik zou dit ook niet leuk vinden. dit lijkt me inderdaad te vermoeiend, onacceptabel en totaal geen privacy.
vooral dat laatste. ik neem aan dat je heel erg gesteld bent op je privacy. groot gelijk. dit gaat een beetje te ver.
jij doet helemaal niets verkeerd. ik vind zelf dat je veel geduld hebt met je schoonouders.
je moet doen wat jij wilt. als je soms geen zin hebt om daar niet te gaan dan moet je dat ook niet doen. 1 a 2 keer per week is genoeg vind ik. want jij hebt ook je eigen leven en je kids. weet je hoe vermoeiend dat is om elke dag kinds heen en weer te sleuren.
en dan ook nog de baas over je spelen. zelfs als je naar je moeder gaat moet je toestemming vragen aan hun.
het is jou man die je toestemming moet vragen niet zij. je bent met hem getrouwd en niet met je schoonouders. sorry, hoor maar ik dit is echt niet leuk. je moet niet over je heen laten lopen meid.. doe je ogen open en kom voor jezelf op.
maar eerlijk, als ik sommige zinnen lees lijken het me wel lieve schoonouders. ik denk wel dat ze je ook graag mogen.
je zegt zelf dat als je bij hun bent , je niets hoeft te doen. dat is een voordeel. maar wat betreft andere dingen die jij opnoemde zoals bemoeien met je huisstyle en hun toestemming vragen als je ergens heen wilt?
nee, dat gaat te ver.
ik denk dat jij en je man ook hele goede, verlegen mensen zijn.
jou man gehoorzaamt zijn ouders, zij vragen altijd naar hem als ze ergens heen willen met de auto. dat komt omdat jou man denk ik ook anders is dan zijn andere broers. dat is juist goed. dat ie er altijd is voor zijn ouders.
daarvoor zal hij ook beloont worden. jullie allebei.
maar wees een beetje alert op sommige punten. je moet natuurlijk niet de gemen heks zijn voor je schoonfamilie laat alleen merken dat je voor sommige dingen niet gedient bent. dingen die jij niet graag wil.
succes.

[Oem_Ibrahim]

Gaat jou schoonmoeder zelf ook naar haar schoonmoeder elke dag? en je schoonzussen als zij getrouwd zijn, gaan zij ook elke dag naar hun schoonmoeder?

Ik denk dat je eens samen met jou man en jou schoonmoeder alleen aan tafel moet zitten en haar op een vriendelijke manier uitleggen dat je zo niet wilt leven. Maar dat jij ook je privacy wilt en dat jij ook wilt leven in jou eigen huis. Dat je ze heus wel aardig vind, maar dat het niet de bedoeling van het huwelijk is om elke dag bij je schoonouders te zijn. Jij hebt ook je plichten tegenover je echtgenoot. Jij moet ook zorgen voor het huishouden etc. Ik zou mijn mond niet houden in zo'n situatie, maar ook niet op een groffe manier dit soort dingen zeggen.

Zorg er wel voor dat je een moment uitkiest dat jou schoonzussen er niet zijn... alleen jij, jou schoonmoeder en je man en eventueel je schoonvader als je ziet dat het een redelijke man is.

[City_Sister]

Citaat door 112:

Nee dat gaat niet lieverd, we hebben op een woning gereageerd in een andere stad, toen vertelde me man het aan zijn moeder.

ze was zo pissig, dat ik de volgende morgen al zijn zussen over de vloer kreeg.

dat als ik zehma dat van plan ben omdat te doen dan moet ik alleen gaan.
mn man reageerde vriendelijk naar hen toe.

we blijven samen hier.
we gaan nergens heen.
ik heb wel een week of 3 gehuild.


betreft:
mevrouw Grieffier.
ik wens je het niet toe dame.
beter niks eten dan daar eten elke dag.

Ja meid, als je de situatie wilt veranderen zal dat niet zonder ruzie gaan nee. Dus daar zou ik maar niet te bang voor zijn.

Maar dat is de reden dat ik zeg dat je eerst je man aan jou kant moet zien te krijgen. Dat zul je eerst voor elkaar moeten zien te krijgen. Ik bedoel hele dagen bij zijn moeder zitten kan zijn droom toch ook niet zijn.

[Smurfzinnig]

ingewikkelde situatie. wel knap van je dat je het zo lang hebt volgehouden, hou nog en probeer het via jouw man.
wat zeg hij ervan? heb je hem verteld dat je onglukkig voelt in deze situatie?

[Rood79]

Citaat door 112:

Dag dames,



Ben een jongedame getrouwd en elhamdoulilah gelukkig met mijn man.
(nog wel) en heb 2 kinderen elhamdoulilah.
mijn man werkt fulltime, en ik ben fultime moeder en huisvrouw.


Mijn schoonouders verwachten van mij dat ik elke dag met mijn kindjes bij hen kom.
maakt niet uit of ze slapen, of ik geen zin heb, of wat dan ook.
ik heb het al 3 jaar volgehouden.
ik zeg je eerlijk ik hoeft niets te doen betreft huishouden bij haar.
moet daar op de bank gaan zitten met al haar zoons en dochters en tv kijken.

als ik zeg dat ik moe ben. dan zegt ze kom maar bij mij slapen.
als ik zeg de kindjes slapen, geeft niet neem ze mee ze slapen wel hier.
als ik zeg ze zijn ziek geeft niet doe ze dikke kleren aan en kom.

ik moet gewoon iedere keer liegen, en elke keer zeg ik mijn kinderen dit en dat allah jahfad mina haza gajba.
ik ben altijd beleefd en heb zo vaak aangegeven dat ik thuis wil zitten.
zij hebben dat liever niet.
ze willen niet dat ik thuis kook, ik kan bij hen eten , maar elke dag word me te veel.
als ik een dag niet ga, hangen ze al aan de lijn of ze komen me ophalen .
mijn man durft er niks van te zeggen.
en zegt doe gewoon wat er gevraagd van je word, en zo zijn we ook af van gezeur.

moet daar heen al rond 13.00 uur vanaf dan zit ik op de bank.
ze wachten dan op me man als hij van werk komt, die moet daar ook eten.
rond 6 uur komt ie thuis bij zijn ouders.

dan eten, praten en voordat je het doorhebt is het al 21.30
ik kan het niet meer.
zijn zussen bemoeien zich met alles van ons en spelen dat door aan hun moeder. schoonmoeder komt naar me toe met kritiek.

bv.
mijn dochter zag je in de stad, waarom ga je niet met hen mee?

als ik ga logeren bij me ouders, moet ik eerst even bellen dat ik weg ga.

neem ik de tel net te laat op.
dan is het gelijk, waar was je je wil niet op nemen walla?

ik mocht met mijn dochterje niet eens beslissen hoe ik mijn dochter zou noemen.
heb het wel gedaan! en daar ben ik trots op

verander ik iets in mijn huis, niet mooi, je moet schilderij hierbij doen, zet een vaasje daar.
je eetafel hier, je hebt geen leuke tapijtje en zo kan ik wel doorgaan.


en moet me ook altijd verantwoorden waar ik was, met wie en waarom ect.


ik heb 4 schoonbroers.
waarvan een getrouwd is met een meisje uit marokko, die heeft er geen moeite mee. die kookt ook altijd voor mijn schoonouders.
ze moet ook altijd mijn man hebben.breng me hier heen.
haal je zus vandaar.
ga met hen boodschappen doen ect ect ect.....
terwijl de andere allemaal vrij zijn.

ik sta op ontploffen.
het liefs wil ik hard schreeuwen dat ze me niet lastig moeten vallen.
ik ben zo zwak, dat ik niet durf te praten tegen hen.
ik voel me zo zielig en kan geen kant op.

wie heeft dit ook?
en wie kan me raad even wat te doen.
vertel me jullie eravringen en wat hebben jullie gedaan in zo een geval.


Doeg.
112



elke keer bellen ze me op.

Beste zuster,

Sommigen vergeten dat ze er zelf mee ingestemd hebben vanaf dag 1, daar ben jij er één van oegtie. Dat het in drie jaar tijd is gegroeid dat je daar dagelijks komt vanaf middag t/m einde avond daar blijft is iets waar jij aan mee hebt gebouwd. Dat is iets wat jij jezelf niet kwalijk kunt nemen ook niet anderen, alleen besef wel oegtie dat je man, jij en je schoonouders alle drie dit hebben laten groeien. Jouw man is in een patroon geraakt (hij komt daar dagelijks eten bij zijn ouders omdat jij er ook bent en zijn ouders dit graag willen), jij bent in een patroon geraakt (jij bent er vanaf de middag en verdoet je tijd door plaats te nemen op de bank de gehele tijd) en je schoonouders zijn in een patroon geraakt (zij rekenen er dagelijks op dat jij er bent en hun zoon dagelijks komt eten).

Laten we het positief zien en niet negatief, zoek geen ruzie met je schoonouders etc, zoek naar een oplossing, ruzie zoeken of op laten komen is geen optie. Vraag is worden jullie er allemaal gelukkig van. Wat is wijsheid...

Bouw het af (hier zit het in), praat hier over met je man alleereerst, zeg wat je vindt en voelt, maar wel met gezond verstand (kies geen partij of praat niet slecht, vertel hem dat het je benauwd). Jij kent je situatie het beste.

Op zich is het niet erg om dagelijks langs te gaan bij je schoonouders, om te buurten en vragen hoe het met ze is, etc... je kunt even blijven maar in je achterhoofd houden dat je het zelf druk hebt, dat je je eigen dingen hebt, privacy nodig hebt, zelf invulling wilt geven aan je huwelijk. Je kunt bijv. in de middag een twee uur blijven en gaan, wanneer men vraagt waarom je weggaat, geef je aan dat je graag ook wilt koken voor je man en je huishouding hebt, boodschapjes gaat halen. Verder hoef je geen verantwoording af te leggen, of een discussie aan te gaan. Mijn advies: niet denken dat wat je doet slecht is, nee jij wilt eens zelf bouwen aan je huwelijk en en volwassen niveau bereiken dat je er bereidt bent je energie erin te steken. Niet veel denken, som komt het neer op doen oegtie.

Verhuizen is geen optie, dan vlucht je voor de situatie, dat is helemaal niet nodig, je kunt iets oplossen in woorden en denkwijze, positieve tactiek.

Dat je man dagelijks langs zijn ouders/familie wilt gaan is ook niet erg, het zijn zijn ouders, begrijpelijk, al ziet hij ze 50 keer op een dag, zolang jullie eigen situatie er niet onder lijdt en jullie elkaar in het huwelijk niets te kort doen. Je kunt samen een afspraak maken thuis eten, in de avond langsgaan bij je schoonouders, of een een aantal keer bij hen eten (zie dit als een twee keer bijv.)

Het is dus niet erg dat je bij ze langsgaat (dat is wat anders dan de hele middag blijven en avond), zie het als liefdadigheid dit soort dingen, dat zal ze goed blijven doen ook tegenover je man, probeer balans te vinden en een middagweg oegtie.

Ik heb je slechts een aantal voorbeelden geschetst en wie weet kun je er iets mee INshaAllah.

En je hoeft geen verantwoording af te leggen aan anderen wat je allemaal doet etc, dat is iets tussen je man en jou. Je bent met hem getrouwd, wees goed voor jezelf, voor je man en voor anderen, behandel ze op die manier hoe jij in eenzelfde situatie behandelt wilt worden. Wanneer iemand aan je zegt waarom je dit of dat in je huis verplaatst hebt, etc.. ga daar niet op in, negeer het, ouderen vindt het leuk en zien het soms als vanzelfsprekend om mee te helpen in de inrichting of een mening te geven, dat moet je niet al te persoonlijk opvatten en goed mee omgaan InshaAllah.
Wanneer ik soms verhalen lees hier tussen schoondochter, schoonouders, lijkt het wel of er een menatilteitsverschil is tussen bepaalde generaties, walakien ghair.

Ik wens je het beste, moge Allah je situatie vergemakkelijken oegtie, weet dat je alles zelf in de hand hebt, naar het slechte kun je zelf handelen, je kunt ook naar de Barmhartigheid handelen van Allah Soubhanahoe wa Ta'ala en als je handelt, handel uit wijsheid, niet wat jouw positie of dat van een ander schaadt.


Salaam 'alaikoem

[Firdaus-zina]

http://www.silaa7-mocro.nl/home.php?p=afspelen&ID=1071 luister deze liedje dan kom je er wel uit, Sterkte Meid.

[Rood79]

Citaat door City_Sister:

Jeetje mina zeg. Ik zou echt stikken in zo een situatie. Kun je niet in een andere stad gaan wonen. Dat zou ik doen denk ik. Eerst mn man aan mijn kant krijgen, samen een plan smeden en wegwezen. Is niet normaal man dit.

dit is niet eerlijk oegtie, altijd een rechtvaardig advies geven.

[Rood79]

Citaat door Firdaus-zina:

http://www.silaa7-mocro.nl/home.php?p=afspelen&ID=1071 luister deze liedje dan kom je er wel uit, Sterkte Meid.

wat een geschreeuw

vraag is wanneer dit liedje afgelopen is, je denkt en nu wat heb ik nu bereikt, realiteit is anders dan al die toontjes die je opvrolijken of aan het denken zetten

[Firdaus-zina]

Citaat door Rood79:

wat een geschreeuw

vraag is wanneer dit liedje afgelopen is, je denkt en nu wat heb ik nu bereikt, realiteit is anders dan al die toontjes die je opvrolijken of aan het denken zetten

Het is een mooi liedje, als ik die soms luister geeft het me wel een sterk gevoel,mijn schoonmoeder woont in marokko, ik heb er geen last van, maar toch het geeft een goed gevoel