Asalaamoe alaykoem wa ra7matoellah wa barakatoeh.
Niet echt een interessant verhaaltje, maar goed.
Ik wou altijd al een hijaab dragen, maar had zoiets van: 'Na mijn studie doe ik dat wel.' Ondertussen droeg ik wel een hoofddoek. Nu ja, het was niet dat ik strakke kleren droeg, maar het was niet helemaal correct. [Dat kwam ik later pas achter. Tjah, 'iedereen' kleedde zich zo. Ik vond de hijaab gewoon mooi en wou het daarom dragen. -maf-]
Ghayr, op een gegeven moment begon ik me meer te verdiepen in het geloof. Zo kwam ik erachter dat het verplicht was, en toch ben ik het niet direct gaan dragen. Niemand steunde me hierin, integendeel. Zo was het bv. dat op de school waar ik zat, de hijaab niet toegestaan was. [In Be zijn er weinig scholen waar het wel toegelaten is.] Ik wou van school veranderen, maar ja ... Familieleden dachten er anders over: 'Maak je studie gewoon af waar je zit. Daarna kan je wel je hijaab dragen.'
Wollahi, dàt jaar voelde ik me zo slecht hé, zo zwak, ...
Dat jaar kwam ik een zuster tegen -moge Allah -de Verhevene- haar rijkelijk belonen-, die tot op de dag van vandaag mijn 'beste' vriendin is. Wat een hulp, wat een steun, ... Sub7anAllah, we raakten direct aan elkaar gehecht. Wat was het verschil tussen ons? Zij praktiseerde al, terwijl ik 'slechts' interesse had.
Verder besloot ik van aanpak te veranderen, en rechtstreeks naar pa te gaan, hem alles uit te leggen in de hoop dat hij me niet tegenwerkt. Wat had ikde 1ste keer gedaan? Toen had ik eerst andere gezinsleden geinformeerd over mijn gedacht 'het beginnen dragen van een hijaab' en allen waren ze tegen me.
Walhamdoellillah, ik ben Allah -de Verhevene- zo dankbaar voor mijn pa. -love-. [Moge Allah -de Verhevene- hem rijkelijk belonen.]
Enige wat hij zei was: 'Wanneer beginnen de inschrijvingen voor het volgend schooljaar en kan je me ineens het nummer van die school geven?'
Ik was zo blij, écht! Tijdje later begon de inschrijvingsperiode en ben ik (met pa) gaan inschrijven.
Ondertussen kwamen een aantal gezinsleden hier achter en zeiden dat ze ervoor zouden zorgen dat ik niet van school verander. Ik wist wel dat hen dat nooit zou lukken, aangezien pa hier enkel iets goeds in zag.
Schooljaar mijn oude school was geeindigd en vanaf die dag droeg ik een hijaab. 2 dagjes later schakelde ik over naar de ghimaar, walhamdoellillah.
Ik zeg u eerlijk, het geeft je echt een heerlijk gevoel en krikt je Imaan echt op, sub7anAllah.
Hoe waren de reacties? Verdeeld.
Genoeg positieve, maar zo ook negatieve reacties. Ghayr inshaAllah. Gewoon negeren & geduld hebben inshaAllah. Ik wist waarom ik dit deed, omwille van Allah -de Verhevene- inshaAllah. Op zoek naar Zijn Tevredenheid en niet naar die van de mensheid, want deze zal ik nooit kunnen behalen.
Weet je, de negatieve reacties maakten me slechts standvastiger en waren aanmoedigingen om me nog meer te verdiepen in het geloof.
Men reageert negatief in de hoop dat ik verander, maar alles werkt eigenlijk averechts. -gniffel-
Walhamdoellillah, ik ben Allah -de Verheerlijkte- zo dankbaar voor alles!