saadia267
21-04-2009, 19:36
'Expats integreren niet'
''Ik heb geen zin in oranjebitter-fetisjisme''door Conny van den Bor
21-04-2009
Expats integreren veel slechter of helemaal niet in het land waarin ze verblijven. Het zijn over het algemeen verwende mensen, die ‘'wel de lusten, maar niet de lasten'' willen genieten. Aldus de wat zurige reacties van Nederlandse emigranten op een onderzoek van de Wereldomroep naar Nederlandse gemeenschappen in het buitenland. Irritatie is er ook over de communicatie van ambassades.
''De typische expats (diplomaten, ontwikkelingswerkers) begrijpen weinig van de lokale verhoudingen en hebben een jaloersmakende levensstijl die ze in Nederland NOOIT zouden kunnen waarmaken. Voor een gezonde ontwikkeling van het land zouden deze mensen beter allemaal kunnen vertrekken, hun aanwezigheid is veelal contraproductief.''
Expats integreren niet
Zomaar een antwoord op de vraag welke verschillen de respondenten zien tussen expats, semi-expats, pensionado's, en adult third culture kids (mensen die in het buitenland zijn opgegroeid en als minderjarigen niet meer dan 5 jaar in Nederland hebben gewoond). Nog een leuke: ‘'uitgezonden door multinational: hoge salarissen, geen benul van de omgeving. Emigranten: idealiseren het nieuwe land, maar komen er wel achter. Pensionado's: mensen die geen idee hebben dat ze aardig worden gevonden om hun geld.''
Zo. De toon is gezet in dit onderzoek dat - het zal niet verbazen - grotendeels is ingevuld door emigranten (ruim 55 procent). Overigens waren de meeste antwoorden op verschillen tussen expats en emigranten milder van toon dan de twee bovenstaande voorbeelden, maar toch: expats integreren niet of nauwelijks en klitten veel meer bij elkaar, vinden de emigranten.
Liever geen contact met Nederlanders
Dit expatgedrag is de emigranten blijkbaar een doorn in het oog, want zij doen er juist alles aan om te integreren en zo min mogelijk andere Nederlanders tegen te komen. Het overgrote deel is geen lid van een Nederlandse vereniging omdat ze er geen enkele behoefte aan hebben. ‘'Als ik veel contact met Nederlanders zou willen ging ik wel in Nederland wonen. Daar stikt het ervan.'' De pogingen van emigranten om op te gaan in de samenleving zijn naar eigen zeggen goed gelukt: de overgrote meerderheid is goed geïntegreerd.
Roddelen en groepsvorming
Slechts 33 procent van de ondervraagden heeft in de omgeving een actieve Nederlandse gemeenschap. De helft van deze minderheid zegt deel uit te maken van die gemeenschap en ervaart dit over het algemeen als positief, want ‘'iedereen is welkom en je maakt makkelijk contact.'' Maar er wordt ook veel geroddeld en er is sprake van groepsvorming binnen de Nederlandse gemeenschap en dat wordt bepaald niet op prijs gesteld.
Nooit uitgenodigd
Opmerkelijk genoeg woont bijna 72 procent van de ondervraagden op maximaal anderhalf uur rijden van een ambassade of consulaat. Niet dat het veel uitmaakt, want naar ambassadeborrels en andere evenementen gaat 42 procent niet. Ook omdat ze nooit uitgenodigd worden. ‘'Ik heb nog nooit een uitnodiging ontvangen. Dit is meer voor de expat (bekakt). Lekker interessant doen.''
Irritatie over ambassades
Er is irritatie over de manier van communiceren van de Nederlandse ambassades en consulaten. Veel respondenten geven aan dat hun ambassade nooit iets organiseert. Daar is toch wel behoefte aan, gezien de antwoorden die variëren van ‘'beter contact houden met Nederlanders, gewoon gezellige bijeenkomsten organiseren, nieuwsbrieven maken, iets doen met Koninginnedag en Sinterklaas en het aanleggen van een bredere adressenlijst van Nederlanders in de omgeving.'' Een respondent heeft het over de slechte houding en integratie van het ambassadepersoneel. ‘'Wat een arrogantie!''
Maar ja, dit is allemaal relatief, gezien de weinige behoefte van Nederlanders aan contact met andere Nederlanders. Of zoals één respondent het verwoordt: ‘'ik heb geen zin in oranjebitter-fetisjisme.''
Nederlandse taal belangrijk
Des te opmerkelijker is het dat een overgrote meerderheid aangeeft het jammer te vinden als emigranten hun kinderen geen Nederlands leren. Veel behoefte aan contact met Nederlanders is er niet, maar Nederlands kunnen blijven spreken blijkbaar weer wel.
Nog iets toe te voegen toevallig?
De vraag of de respondenten nog iets toe te voegen hadden aan dit onderzoek hadden we misschien maar beter niet kunnen stellen. Nou en of namelijk. ‘'Ik vind de vragen vervelend, sommigen moet je ook kunnen beantwoorden met ‘niet van toepassing', wat een subjectieve vragen over dat roddelen en wie het meest verwend is, wat wilt u met dit onderzoek, ik wil mijn antwoorden meer kunnen nuanceren, ik mis vragen.''
Lastig generaliseren
Een wijze emigrant merkt op: ‘'het is lastig te generaliseren over dit onderwerp. Integratie hangt ook enorm af van het land waar je woont. In China is het een stuk lastiger dan op de Filippijnen bijvoorbeeld. De plaats van vestiging doet ook veel. Een stad als Shanghai is heel anders dan bijvoorbeeld Guangzhou of Beijing.'' En daar valt weinig aan toe te voegen.
bron:Wereldomroep.nl
''Ik heb geen zin in oranjebitter-fetisjisme''door Conny van den Bor
21-04-2009
Expats integreren veel slechter of helemaal niet in het land waarin ze verblijven. Het zijn over het algemeen verwende mensen, die ‘'wel de lusten, maar niet de lasten'' willen genieten. Aldus de wat zurige reacties van Nederlandse emigranten op een onderzoek van de Wereldomroep naar Nederlandse gemeenschappen in het buitenland. Irritatie is er ook over de communicatie van ambassades.
''De typische expats (diplomaten, ontwikkelingswerkers) begrijpen weinig van de lokale verhoudingen en hebben een jaloersmakende levensstijl die ze in Nederland NOOIT zouden kunnen waarmaken. Voor een gezonde ontwikkeling van het land zouden deze mensen beter allemaal kunnen vertrekken, hun aanwezigheid is veelal contraproductief.''
Expats integreren niet
Zomaar een antwoord op de vraag welke verschillen de respondenten zien tussen expats, semi-expats, pensionado's, en adult third culture kids (mensen die in het buitenland zijn opgegroeid en als minderjarigen niet meer dan 5 jaar in Nederland hebben gewoond). Nog een leuke: ‘'uitgezonden door multinational: hoge salarissen, geen benul van de omgeving. Emigranten: idealiseren het nieuwe land, maar komen er wel achter. Pensionado's: mensen die geen idee hebben dat ze aardig worden gevonden om hun geld.''
Zo. De toon is gezet in dit onderzoek dat - het zal niet verbazen - grotendeels is ingevuld door emigranten (ruim 55 procent). Overigens waren de meeste antwoorden op verschillen tussen expats en emigranten milder van toon dan de twee bovenstaande voorbeelden, maar toch: expats integreren niet of nauwelijks en klitten veel meer bij elkaar, vinden de emigranten.
Liever geen contact met Nederlanders
Dit expatgedrag is de emigranten blijkbaar een doorn in het oog, want zij doen er juist alles aan om te integreren en zo min mogelijk andere Nederlanders tegen te komen. Het overgrote deel is geen lid van een Nederlandse vereniging omdat ze er geen enkele behoefte aan hebben. ‘'Als ik veel contact met Nederlanders zou willen ging ik wel in Nederland wonen. Daar stikt het ervan.'' De pogingen van emigranten om op te gaan in de samenleving zijn naar eigen zeggen goed gelukt: de overgrote meerderheid is goed geïntegreerd.
Roddelen en groepsvorming
Slechts 33 procent van de ondervraagden heeft in de omgeving een actieve Nederlandse gemeenschap. De helft van deze minderheid zegt deel uit te maken van die gemeenschap en ervaart dit over het algemeen als positief, want ‘'iedereen is welkom en je maakt makkelijk contact.'' Maar er wordt ook veel geroddeld en er is sprake van groepsvorming binnen de Nederlandse gemeenschap en dat wordt bepaald niet op prijs gesteld.
Nooit uitgenodigd
Opmerkelijk genoeg woont bijna 72 procent van de ondervraagden op maximaal anderhalf uur rijden van een ambassade of consulaat. Niet dat het veel uitmaakt, want naar ambassadeborrels en andere evenementen gaat 42 procent niet. Ook omdat ze nooit uitgenodigd worden. ‘'Ik heb nog nooit een uitnodiging ontvangen. Dit is meer voor de expat (bekakt). Lekker interessant doen.''
Irritatie over ambassades
Er is irritatie over de manier van communiceren van de Nederlandse ambassades en consulaten. Veel respondenten geven aan dat hun ambassade nooit iets organiseert. Daar is toch wel behoefte aan, gezien de antwoorden die variëren van ‘'beter contact houden met Nederlanders, gewoon gezellige bijeenkomsten organiseren, nieuwsbrieven maken, iets doen met Koninginnedag en Sinterklaas en het aanleggen van een bredere adressenlijst van Nederlanders in de omgeving.'' Een respondent heeft het over de slechte houding en integratie van het ambassadepersoneel. ‘'Wat een arrogantie!''
Maar ja, dit is allemaal relatief, gezien de weinige behoefte van Nederlanders aan contact met andere Nederlanders. Of zoals één respondent het verwoordt: ‘'ik heb geen zin in oranjebitter-fetisjisme.''
Nederlandse taal belangrijk
Des te opmerkelijker is het dat een overgrote meerderheid aangeeft het jammer te vinden als emigranten hun kinderen geen Nederlands leren. Veel behoefte aan contact met Nederlanders is er niet, maar Nederlands kunnen blijven spreken blijkbaar weer wel.
Nog iets toe te voegen toevallig?
De vraag of de respondenten nog iets toe te voegen hadden aan dit onderzoek hadden we misschien maar beter niet kunnen stellen. Nou en of namelijk. ‘'Ik vind de vragen vervelend, sommigen moet je ook kunnen beantwoorden met ‘niet van toepassing', wat een subjectieve vragen over dat roddelen en wie het meest verwend is, wat wilt u met dit onderzoek, ik wil mijn antwoorden meer kunnen nuanceren, ik mis vragen.''
Lastig generaliseren
Een wijze emigrant merkt op: ‘'het is lastig te generaliseren over dit onderwerp. Integratie hangt ook enorm af van het land waar je woont. In China is het een stuk lastiger dan op de Filippijnen bijvoorbeeld. De plaats van vestiging doet ook veel. Een stad als Shanghai is heel anders dan bijvoorbeeld Guangzhou of Beijing.'' En daar valt weinig aan toe te voegen.
bron:Wereldomroep.nl