Sellebell18
19-04-2009, 19:48
Younes zijn hand ging door mijn haren en mn hart ging tekeer. Blijf van me af schreeuwde ik van binnen. '' Je bent zo mooi'' zei hij terwijl hij me toelachte. Ik wou schreeuwen maar er kwam geen geluid uit mijn mond. Ik kon niet bewegen. Ik was bevroren en mijn hart leek te stoppen. Een traan rolde langs mijn wang.[/SIZE]
[SIZE="3"]younes zijn hand ging door mijn haren en mn hart ging tekeer. Blijf van me af schreeuwde ik van binnen. '' Je bent zo mooi'' zei hij terwijl hij me toelachte. Ik wou schreeuwen maar er kwam geen geluid uit mijn mond. Ik kon niet bewegen. Ik was bevroren en mijn hart leek te stoppen. Een traan rolde langs mijn wang.
Het begon een jaar geleden.Mijn vriendin fatima ging verloven met een geweldige jongen die super lief voor haar was. Ik was bij haar op bezoek en hij belde haar of ze wat wou gaan doen. Ik hoorde haar door de telefoon praten '' ehm ja is goed..ja is goed doe maar hihihi'' ze deed een beetje raar ze hing en ze keek me met een sneaky lach. '' Wat is er met jou?"zei ik verbaasd ''nikss hoor niks me verloofde komt me halen dus zullen wij jou gelijk naar huis brengen'' '' Oke is goed sgat'' We wachten in haar kamer tot Abdel ons kwam halen. De kamer was kaal en niet meer zoals vroeger. Al haal kleren en spullen zaten in dozen en fotos van ons samen waren van de muur af verdwenen. Het doet me denken aan hoe ons leven nu echt is sinds ze verloofd is. Ik ben een beetje vergeten, maar ja zo ging het bij alle vriendinnen die gingen trouwen. Je krijgt een man, een gezin en dat gaat boven alles. InchaAllah is het ook mijn beurt. We hoorden getoeter en we liepen naar buiten, ik wou net instappen tot ik een onbekende jongen zag zitten naast Abdel.Ik kijk fatima aan en ze kon haar lach niet meer inhouden. Hmm dus drm deed ze zo geheimzinnig, ze probeert me zeker weer te koppelen. '' Fatima ik ga met de bus'' zei ik '' Nou jaa waarom doe je zo Maryam kom gewoon'' "nee nee egt niet dankjewel'' ik was vastberaden en vond het niet leuk wat ze had gedaan en liep naar de bushalte. "wacht even'' hoorde ik , ik keek om en zag die jongen achter me aanlopen. Pfff. ''Een meisje hoort niet alleen te lopen zo laat,laat me je aub brengen'' zei hij'. "nee dankje'' '' Ik ga je tog brengen sorry maar dat is mijn plicht'' Ik voelde me dood ongemakkelijk en wou dat hy wegging. toch kon ik het niet laten om soms stiekem naar hem te kijken. Ik zag dat hij best knap was. Lang breed en lichtbruine ogen met donkerhaar. Niet speciaal maar toch had hy wat.Ik voelde me erg aangetrokken en mijn poging om hem te negeren mislukte. '' Ik ben soufyan'' en hy stak zijn hand uit. ik keek hem alleen aan. '' Vertrouw je mij soms niet?’’ hy wees met zijn vinger naar zijn borst en deed verbaasd’’Ik heb egt geen verkeerde bedoelingen met mijn beste vriend zijn verloofde haar vriendin'' Ik moest lachen.."Zeg me alleen je naam snel de bus komt eraan'' Ik negeerde hem en stapte de bus in en wat deed hy hy deed het zelfde '' Ik blijf je volgen tot je je naam zegt Kom op alleen je naam'' '' Maryam'' zei ik verlegen. '' Mooie naam voor een schoonheid'' Hmm van die smoothtalk dacht ik bij me zelf. Ik was bij mn halte aangekomen ‘’please niet uitstappen’’ vroeg ik hem.’Oke maar let goed op jezelf en gelijk naar huis’’ hy pakte me hand en wees streng met ze vinger naar me gezicht.’’Ja is goed’’ zei ik gehoorzaam, niet begrijpend hoe ik dat kon zeggen hy is me vader toch niet. Maar hij deed iets met. Ik liep naar huis denkend aan hem en zag me broer zn vriend voor de deur staan.Slm zei ik en belde aan. Ik werd altijd zenuwwachtig van hem.. '' Je hoeft niet aan te bellen want ze zijn niet thuis je broer is even je ouders en je zusjes naar je oom brengen hy komt zo terug'' O nee he dan moet ik met hem wachten...
[SIZE="3"]younes zijn hand ging door mijn haren en mn hart ging tekeer. Blijf van me af schreeuwde ik van binnen. '' Je bent zo mooi'' zei hij terwijl hij me toelachte. Ik wou schreeuwen maar er kwam geen geluid uit mijn mond. Ik kon niet bewegen. Ik was bevroren en mijn hart leek te stoppen. Een traan rolde langs mijn wang.
Het begon een jaar geleden.Mijn vriendin fatima ging verloven met een geweldige jongen die super lief voor haar was. Ik was bij haar op bezoek en hij belde haar of ze wat wou gaan doen. Ik hoorde haar door de telefoon praten '' ehm ja is goed..ja is goed doe maar hihihi'' ze deed een beetje raar ze hing en ze keek me met een sneaky lach. '' Wat is er met jou?"zei ik verbaasd ''nikss hoor niks me verloofde komt me halen dus zullen wij jou gelijk naar huis brengen'' '' Oke is goed sgat'' We wachten in haar kamer tot Abdel ons kwam halen. De kamer was kaal en niet meer zoals vroeger. Al haal kleren en spullen zaten in dozen en fotos van ons samen waren van de muur af verdwenen. Het doet me denken aan hoe ons leven nu echt is sinds ze verloofd is. Ik ben een beetje vergeten, maar ja zo ging het bij alle vriendinnen die gingen trouwen. Je krijgt een man, een gezin en dat gaat boven alles. InchaAllah is het ook mijn beurt. We hoorden getoeter en we liepen naar buiten, ik wou net instappen tot ik een onbekende jongen zag zitten naast Abdel.Ik kijk fatima aan en ze kon haar lach niet meer inhouden. Hmm dus drm deed ze zo geheimzinnig, ze probeert me zeker weer te koppelen. '' Fatima ik ga met de bus'' zei ik '' Nou jaa waarom doe je zo Maryam kom gewoon'' "nee nee egt niet dankjewel'' ik was vastberaden en vond het niet leuk wat ze had gedaan en liep naar de bushalte. "wacht even'' hoorde ik , ik keek om en zag die jongen achter me aanlopen. Pfff. ''Een meisje hoort niet alleen te lopen zo laat,laat me je aub brengen'' zei hij'. "nee dankje'' '' Ik ga je tog brengen sorry maar dat is mijn plicht'' Ik voelde me dood ongemakkelijk en wou dat hy wegging. toch kon ik het niet laten om soms stiekem naar hem te kijken. Ik zag dat hij best knap was. Lang breed en lichtbruine ogen met donkerhaar. Niet speciaal maar toch had hy wat.Ik voelde me erg aangetrokken en mijn poging om hem te negeren mislukte. '' Ik ben soufyan'' en hy stak zijn hand uit. ik keek hem alleen aan. '' Vertrouw je mij soms niet?’’ hy wees met zijn vinger naar zijn borst en deed verbaasd’’Ik heb egt geen verkeerde bedoelingen met mijn beste vriend zijn verloofde haar vriendin'' Ik moest lachen.."Zeg me alleen je naam snel de bus komt eraan'' Ik negeerde hem en stapte de bus in en wat deed hy hy deed het zelfde '' Ik blijf je volgen tot je je naam zegt Kom op alleen je naam'' '' Maryam'' zei ik verlegen. '' Mooie naam voor een schoonheid'' Hmm van die smoothtalk dacht ik bij me zelf. Ik was bij mn halte aangekomen ‘’please niet uitstappen’’ vroeg ik hem.’Oke maar let goed op jezelf en gelijk naar huis’’ hy pakte me hand en wees streng met ze vinger naar me gezicht.’’Ja is goed’’ zei ik gehoorzaam, niet begrijpend hoe ik dat kon zeggen hy is me vader toch niet. Maar hij deed iets met. Ik liep naar huis denkend aan hem en zag me broer zn vriend voor de deur staan.Slm zei ik en belde aan. Ik werd altijd zenuwwachtig van hem.. '' Je hoeft niet aan te bellen want ze zijn niet thuis je broer is even je ouders en je zusjes naar je oom brengen hy komt zo terug'' O nee he dan moet ik met hem wachten...