Bekijk volle/desktop versie : Ik heb een paar maanden geleden...



Pagina's : [1] 2

06-04-2009, 16:00
iemand leren kennen waar ik direct een super 'klik' mee had.
Hij is er 27 en ik 22jaar.


Het was perfect. We kunnen super lachen, praten, gek doen, serieus zijn...ALLES.
We vielen als een blok voor elkaar, onze liefde was intens en vooral voor mij de allereerste keer dat ik echt 'houden van' kon zeggen en oprecht meende. (en hij ook off course)

We begonnen na tijdje te spreken over onze toekomst en dat we die graag willen samen delen maw trouwen.
Hij had al een dagje uitgeprikt dat ik zijn zussen leerde kennen, die heb ik dan ook gezien. Het waren lieve, vriendelijke leuke zussen.

Dat hij mijn zussen ging zien, zou normaal gezien één van deze dagen ook komen maar je moet rekening houden met verschillende mensen...dus niet simpel...

MAAR en nu komt het...
Hij was in het verleden al eens verloofd geweest. En dat meisje valt hem steeds lastig met smsjes: dat ze niet zonder hem kan, zelfmoord gaat plegen en al die bullshit, ...Ze heeft er zelfs voor gezorgd dat haar moeder contact nam met zijn moeder. Zijn moeder zei tegen hem dat dat meisje hem nog wilt en dat hij miss nog kans moet geven enz.

Sindsdien is hij een beetje de kluts kwijt.
Hij gelooft niet dat ik oprecht ben, dat ik niet mijn eigen kan zijn bij hem. Terwijl ik het tegendeel zeg en wil bewijzen. Hij is bang dat het allemaal zo snel ging en gelooft niet dat dat perfect kan zijn...
En op die manier neemt hij steeds meer afstand van mij, laat hij véél minder van hem horen. Hij is afstandelijk in zijn berichtjes en aan de telefoon. Als we afspreken is hij 'afwezig'...
Hij zegt tegen mij dat ik hem niet begrijp, dat niemand hem begrijpt en dat hij tijd nodig heeft voor zichzelf.
Ik zei dan wat hij er concreet mee bedoelde: wil je er een einde aan maken? Zegt hij nee, ik wil u niet kwijt. Ik denk constant aan je, ik zie je graag,...maar heb tijd nodig.

Nu ben ik zelf de kluts kwijt?!
Ik weet gewoon niet wat ik moet doen, hoe ik bij hem sta...
Ik wil hem gewoon niet kwijt spelen. Hij is echt mijn ware man.

Ik plaatst dit hier om gewoon wat feedback te krijgen van jullie mening, ideeen, ...

Alvast chokran.
X

06-04-2009, 16:03


Hij vindt je achter af een loser misschien.

06-04-2009, 16:07
Hmm, je moet sowieso wat ruimte geven en niet de heletijd met vragen naar hem toe komen. Laat hem weten dat je geduld voor hem hebt. Het belangerijke is dat jij moet weten waar jij nu aan toe bent. Met vragen zitten is geen optie.


Succes meid, hoop dat het goed komt.

06-04-2009, 16:07

Citaat door Lastige-Mooiboy:
Hij vindt je achter af een loser misschien.


Bedankt voor uw mening, maar daar ben ik 100% zeker van dat dat niet het geval.

06-04-2009, 16:10



Citaat door Kawaiii:
Hmm, je moet sowieso wat ruimte geven en niet de heletijd met vragen naar hem toe komen. Laat hem weten dat je geduld voor hem hebt. Het belangerijke is dat jij moet weten waar jij nu aan toe bent. Met vragen zitten is geen optie.


Succes meid, hoop dat het goed komt.



Ja ik moet hem ruimte geven, I know.
Maar is gemakkelijker gezegd dan gedaan...

Ik vraag mij ook af hoe ik mij tegenover hem moet gedragen?
Doen alsof er niets aan de hand is & over andere zaken praten, heel de tijd erop inspelen, ook afstandelijk zijn,...?? Ik weet het niet.

06-04-2009, 16:17

Citaat door SweetOne:
iemand leren kennen waar ik direct een super 'klik' mee had.
Hij is er 27 en ik 22jaar.


Het was perfect. We kunnen super lachen, praten, gek doen, serieus zijn...ALLES.
We vielen als een blok voor elkaar, onze liefde was intens en vooral voor mij de allereerste keer dat ik echt 'houden van' kon zeggen en oprecht meende. (en hij ook off course)

We begonnen na tijdje te spreken over onze toekomst en dat we die graag willen samen delen maw trouwen.
Hij had al een dagje uitgeprikt dat ik zijn zussen leerde kennen, die heb ik dan ook gezien. Het waren lieve, vriendelijke leuke zussen.

Dat hij mijn zussen ging zien, zou normaal gezien één van deze dagen ook komen maar je moet rekening houden met verschillende mensen...dus niet simpel...

MAAR en nu komt het...
Hij was in het verleden al eens verloofd geweest. En dat meisje valt hem steeds lastig met smsjes: dat ze niet zonder hem kan, zelfmoord gaat plegen en al die bullshit, ...Ze heeft er zelfs voor gezorgd dat haar moeder contact nam met zijn moeder. Zijn moeder zei tegen hem dat dat meisje hem nog wilt en dat hij miss nog kans moet geven enz.

Sindsdien is hij een beetje de kluts kwijt.
Hij gelooft niet dat ik oprecht ben, dat ik niet mijn eigen kan zijn bij hem. Terwijl ik het tegendeel zeg en wil bewijzen. Hij is bang dat het allemaal zo snel ging en gelooft niet dat dat perfect kan zijn...En op die manier neemt hij steeds meer afstand van mij, laat hij véél minder van hem horen. Hij is afstandelijk in zijn berichtjes en aan de telefoon. Als we afspreken is hij 'afwezig'...
Hij zegt tegen mij dat ik hem niet begrijp, dat niemand hem begrijpt en dat hij tijd nodig heeft voor zichzelf.
Ik zei dan wat hij er concreet mee bedoelde: wil je er een einde aan maken? Zegt hij nee, ik wil u niet kwijt. Ik denk constant aan je, ik zie je graag,...maar heb tijd nodig.

Nu ben ik zelf de kluts kwijt?!
Ik weet gewoon niet wat ik moet doen, hoe ik bij hem sta...
Ik wil hem gewoon niet kwijt spelen. Hij is echt mijn ware man.

Ik plaatst dit hier om gewoon wat feedback te krijgen van jullie mening, ideeen, ...

Alvast chokran.
X


Hij wil zichzelf hiervan overtuigen.
Ik denk dat je inderdaad hem nu gewoon wat ruimte moet geven. Laat hem nadenken.
Aan de andere kant denk ik. Als hij echt van je houdt dan laat hij zijn ex-verloofde de relatie tussen jullie niet beinvloeden. Jullie liefde voor elkaar moet sterker zijn dan zulke kinderachtige acties van bepaalde mensen. Gair inschallah.

06-04-2009, 16:23

Citaat door Bloemetje:
Hij wil zichzelf hiervan overtuigen.
Ik denk dat je inderdaad hem nu gewoon wat ruimte moet geven. Laat hem nadenken.
Aan de andere kant denk ik. Als hij echt van je houdt dan laat hij zijn ex-verloofde de relatie tussen jullie niet beinvloeden. Jullie liefde voor elkaar moet sterker zijn dan zulke kinderachtige acties van bepaalde mensen. Gair inschallah.


Bedankt voor uw reactie.

Ja, hij zegt zelf van 'het is niet omdat ik weinig van mij laat horen, dat ik niet constant aan je denk...ik mis je ook,..maar heb gewoon tijd nodig'.

Ik vraag aan hem; "waarvoor heb je tijd nodig?" Zegt hij: "weet ik niet, ik moet gewoon nadenken over wat ik wil in mijn leven en waar ik sta enz.."

Hij wil mij niet kwijt, maar is ook niet mooi van hem om mij zomaar met vraagtekens achter te laten...niet weten waar ik sta? Of ik moet wachten?...
Wie zegt dat hij na het 'tijd' dat ik hem geef, wél bij mij blijft....?

06-04-2009, 16:35

Citaat door SweetOne:
Bedankt voor uw reactie.

Ja, hij zegt zelf van 'het is niet omdat ik weinig van mij laat horen, dat ik niet constant aan je denk...ik mis je ook,..maar heb gewoon tijd nodig'.

Ik vraag aan hem; "waarvoor heb je tijd nodig?" Zegt hij: "weet ik niet, ik moet gewoon nadenken over wat ik wil in mijn leven en waar ik sta enz.."

Hij wil mij niet kwijt, maar is ook niet mooi van hem om mij zomaar met vraagtekens achter te laten...niet weten waar ik sta? Of ik moet wachten?...
Wie zegt dat hij na het 'tijd' dat ik hem geef, wél bij mij blijft....?


Als hij telkens zegt ik heb tijd nodig, dan kun je ook niet anders dan wachten, hoe onredelijk ook. Tenzij jij hier geen trek in hebt en zelf er een punt achter zet. Ik neem aan dat dit niet is wat jij wil.

06-04-2009, 18:17
Het is gewoon heel moeilijk. Ik weet niet wat jij voor een type bent. Ik persoonlijk zou het moeilijk vinden om hem tijdelijk links te laten liggen. M.a.w. hem even met rust te laten omdat ik bang zou zijn hem te verliezen. Maar anderzijds, het is beter om de eer aan jezelf te late en hem niet teveel aandacht te geven. Te veel aandacht en teveel vragen stellen kan ernaar leiden dat hij gaat afknappen en zijn steun ergens anders te gaan zoeken.

Dus voorkom alles met het woordje TE ervoor, en blijf vooral jezelf. Blijf kalm, want de maanden die jullie samen waren zijn niet voor niks geweest en daar zal hij niet gelijk een punt achterzetten. Bovendien is zijn EX verloofde niet voor niks EX.....

07-04-2009, 11:43

Citaat door zamoma:
Het is gewoon heel moeilijk. Ik weet niet wat jij voor een type bent. Ik persoonlijk zou het moeilijk vinden om hem tijdelijk links te laten liggen. M.a.w. hem even met rust te laten omdat ik bang zou zijn hem te verliezen. Maar anderzijds, het is beter om de eer aan jezelf te late en hem niet teveel aandacht te geven. Te veel aandacht en teveel vragen stellen kan ernaar leiden dat hij gaat afknappen en zijn steun ergens anders te gaan zoeken.

Dus voorkom alles met het woordje TE ervoor, en blijf vooral jezelf. Blijf kalm, want de maanden die jullie samen waren zijn niet voor niks geweest en daar zal hij niet gelijk een punt achterzetten. Bovendien is zijn EX verloofde niet voor niks EX.....


Bedankt.

07-04-2009, 11:46
Niet te veel opdringen, geduld hebben. Ook niet contact verliezen. Tjid geven als iemand het aangeeft!

07-04-2009, 11:51
Op het moment dat de dames het woord 'perfect' in de mond nemen, wordt het plotseling rampzalig.....

07-04-2009, 11:52



Citaat door Vivera:
Niet te veel opdringen, geduld hebben. Ook niet contact verliezen. Tjid geven als iemand het aangeeft!


Groot gelijk.

Ik hou gewoon contact zoals altijd én laat hem op zijn tijd en ruimte geven...

07-04-2009, 11:58

Citaat door SweetOne:
iemand leren kennen waar ik direct een super 'klik' mee had.
Hij is er 27 en ik 22jaar.


Het was perfect. We kunnen super lachen, praten, gek doen, serieus zijn...ALLES.
We vielen als een blok voor elkaar, onze liefde was intens en vooral voor mij de allereerste keer dat ik echt 'houden van' kon zeggen en oprecht meende. (en hij ook off course)

We begonnen na tijdje te spreken over onze toekomst en dat we die graag willen samen delen maw trouwen.
Hij had al een dagje uitgeprikt dat ik zijn zussen leerde kennen, die heb ik dan ook gezien. Het waren lieve, vriendelijke leuke zussen.

Dat hij mijn zussen ging zien, zou normaal gezien één van deze dagen ook komen maar je moet rekening houden met verschillende mensen...dus niet simpel...

MAAR en nu komt het...
Hij was in het verleden al eens verloofd geweest. En dat meisje valt hem steeds lastig met smsjes: dat ze niet zonder hem kan, zelfmoord gaat plegen en al die bullshit, ...Ze heeft er zelfs voor gezorgd dat haar moeder contact nam met zijn moeder. Zijn moeder zei tegen hem dat dat meisje hem nog wilt en dat hij miss nog kans moet geven enz.

Sindsdien is hij een beetje de kluts kwijt.
Hij gelooft niet dat ik oprecht ben, dat ik niet mijn eigen kan zijn bij hem. Terwijl ik het tegendeel zeg en wil bewijzen. Hij is bang dat het allemaal zo snel ging en gelooft niet dat dat perfect kan zijn...
En op die manier neemt hij steeds meer afstand van mij, laat hij véél minder van hem horen. Hij is afstandelijk in zijn berichtjes en aan de telefoon. Als we afspreken is hij 'afwezig'...
Hij zegt tegen mij dat ik hem niet begrijp, dat niemand hem begrijpt en dat hij tijd nodig heeft voor zichzelf.
Ik zei dan wat hij er concreet mee bedoelde: wil je er een einde aan maken? Zegt hij nee, ik wil u niet kwijt. Ik denk constant aan je, ik zie je graag,...maar heb tijd nodig.

Nu ben ik zelf de kluts kwijt?!
Ik weet gewoon niet wat ik moet doen, hoe ik bij hem sta...
Ik wil hem gewoon niet kwijt spelen. Hij is echt mijn ware man.

Ik plaatst dit hier om gewoon wat feedback te krijgen van jullie mening, ideeen, ...

Alvast chokran.
X


Blijkbaar is hij je ware niet anders zou hij niet zo afstandelijk doen...

En als je denkt dat hij je Mektaab is dan stop je met die relatie, hij komt toch je hand vragen als hij je Mektaab is, of heb ik het mis

07-04-2009, 12:05
wees zelf afstandelijk dan zal ie zien wat ie mist of niet(hoe hard dat ook klinken mag) maar goed hij zal het ooit door moeten hebben.

Pagina's : [1] 2