Ik was een meisje zonder vrienden, zonder luxe spullen, met niks. Totdat ik Shei tegen kwam.
Ze was in het begin zo lief tegen mij. Wat ik alleen niet begreep is waar ze opeens vandaan kwam?
Hoe ze wist dat ik problemen had thuis? Elke keer als ik haar vroeg waar ze vandaan kwam dan keek ze me
aan met een blik, en zei dan; 'Uit een heel verre warme plek'.
Dan zou je aan Marokko denken ofzo iets!
De eerste dag dat ik Shei kende was op school, ze kwam me altijd ophalen, op welke school zij zelf zat
weet ik ook niet...
Maar ik voelde me opeens stoer, ik had eindelijk een vriendin! Een echte vriendin, na al die jaren!
Ze haalde op van school en stond altijd voor me klaar. Een paar maanden later haalde ze me over
om niet naar Aardrijkskund te gaan; 'Het is toch maar Aardrijkskunde, je hebt er later toch niks aan!'
En dan spijbelde ik voor Aardrijkskunde. We gingen dan naar de stad en ik zag winkels met zulke mooie
dingen!
'Pas deze eens', zei Shei en duwde een korte blote jurk in mijn handen.
'Dat kan ik niet aan, Shei!'
'Waarom niet!'
'Ik draag hoofddoek, en dit is veel te bloot, Shei'
'Wist je dat je veel mooier bent zonder hoofddoek? Ken je die jongens van gisteren die we zagen?'
'Ja?'
'Ze kwamen vandaag naar me toe, ze vonden je een heel aantrekkelijk meisje, maar ze vonden het jammer
dat je hoofddoek droeg...'
'Echt waar? Vonden ze mij aantrekkelijk?'
'Ja, en heel mooi, ze noemden je zelfs schoonheid...waarom doe je die hoofddoek niet gewoon af?
Ik bedoel maar van, je bent nog jong, je hebt je hele leven nog voor je om hoofddoek te dragen!'
'Ja...dat is waar. Maar mijn ouders gaan het niet goed vinden, Shei!'
'Wie zegt dat je ouders het moeten weten?'
'Hoe bedoel je?'
'Kom, ga naar de paskamer, doe hem lekker af, doe je haar lekker los, schoonheid.'
Ik aarzelde nog even...; 'Oke, ik kom er zo aan, wacht op me.'
'Pas deze dan gelijk, schoonheid'
Het zij zo, ik pakte het jurkje aan, liep naar de paskamer en deed alles uit. Ik deed mn hoofddoek en mijn trui in mijn tas
en trok het jurkje boven mijn broek aan.
'Shei, kom je kijken?'
'Waar ben je mee bezig! Wat is dat!'
'Wat?'
'Doe die broek nu uit, het ziet er niet uit!'
'Wat, ben je gek! Dat is té bloot!'
'Weet je wat, doe maar! Dan kijken we nog of je die schoonheid nog bent. Doe lekker uit schat, je hebt zulke mooie
benen, het is zo een zonde met die broek eronder!'
'Weet je dat zeker?'
'Ja, vertouw me nou maar!'
Ik trok mijn broek uit en deed dat in mijn tas. Ik zat nu alleen met een lap stof om mijn lijf.
'Hoe gaan we dit betalen, Shei?'
'Je had gister toch boodschappen gedaan voor je moeder?'
'Ja, hoezo?'
'Die pinpas heb jij toch nog?'
Ik keek in mijn tas en ze had gelijk.
'Ja...gaan we mijn moeders pas gebruiken? Dat kan ik haar niet maken! Dit ding is veelte duur..'
'Vertrouw me nou maar, je ziet er zo mooi uit met dat jurkje! Een echte schoonheid...'
We liepen naar de kassa en ik kocht het jurkje.
'Het staat je echt beeldschoon'
'Echt waar?'
'Ja, en kom we gaan nu naar een paar vrienden van mij'
'Welke vrienden?'
'Dat zie je zo, kom snel naar Etos, voor een beetje make-up!'
Shei trok me mee aan mn arm en rende de Etos in.
Ze smeerde van alles in mijn gezicht, mascara, foundation, oogschaduw, lippenstick en daarna nagellak.
'Je lijk wel een fotomodel zo! Damn!'
Ik keek in de spiegel en schrok me rot!
'Ik herken mezelf niet eens meer!'
'Des te beter, schoonheid! Doe je haar lekker los, je hebt echt heel mooi haar. Ik wou dat
ik ook zulke haren had!'
'Vind je dat echt, Shei?'
'Ja, vertrouw me nou maar'