Bekijk volle/desktop versie : "Een verboden Liefde"



19-03-2009, 14:02
3 jaar geleden…
“Shit”, roep ik hardop als ik op de wc zit. “A yema, nee, NEE”. Het is zover ik ben ongesteld geworden. Natuurlijk weet ik over het hoe en wat. Mevrouw Bakker had een hele les daaraan besteed bij verzorging. Over cyclus en weet-ik-veel wat allemaal. Ik weet alleen dat ik het vies en oneerlijk vind! Waarom hebben alleen meisjes dit? “Ma?”, roep ik zacht, zodat niet meteen het hele huis komt kijken wat er aan de hand is. “Wat is er Samira?” “Kom effe, ik heb je even nodig.” Ik baal er eigenlijk van dat ik het moet vertellen, maar ja, ik kan het moeilijk geheim houden. Ik heb toch iets van maandverband nodig. Wanneer ik het aan mijn moeder vertel reageert ze heel blij. Ze begint te bidden en Allah te bedanken. Sjonge, moet dit? Ze omhelst me en zegt heel enthousiast: “Samira mijn kind, je bent nu een vrouw, een echte vrouw.” Ik snap niet echt dat je daar bepaald blij van kan worden. Ik ben nu een vrouw volgens mijn moeder. Nou, ik voel me echt niet anders dan gisteren. Ik voel me alleen viezer. Verder zegt ze er niets meer over…? Raar eigenlijk? Waarom zegt ze niets? Hoezo ben ik een vrouw? Bedoelt ze dat van dat ik nu zwanger kan worden?

Het is 19.00 als mijn vader roept: “Samira, aezjey!”. Hmmm…wat nou weer? Ik plof op de bank. “Je wordt nu groot, eigenlijk moet je een hoofddoek dragen.” “Dacht het effe niet!” Terwijl ik dit zeg realiseer ik me dat het brutaal klinkt. Maar echt niet dat ik een hoofddoek ga dragen, als ze dat maar weten! “No way dat ik een hoofddoek ga dragen” zeg ik tegen mijn ouders. “Ik woon toch in Nederland, we leven niet meer in de oertijd hoor!” Mijn vader staat op. Zijn stem klinkt hard: “Jij draagt dat ding als ik het zeg, anders kom je de deur niet uit. “Je man zal straks ook willen dat je een hoofddoek draagt”. “Dat zullen we nog wel eens zien”, schreeuw ik. Zij weten natuurlijk niet dat ik niet met een Marokkaan wil trouwen.

Shit, damn!! Nu is het voor iedereen duidelijk. Ik ben nu echt zo een typisch Marokkaans meisje. Ik haat die hoofddoek! Zogenaamd moet ik me gaan gedragen als een vrouw. Net alsof ik dat eerst niet deed. Een hoofddoek zegt helemaal niks! Kijk maar naar Halima! Zij draagt een hoofddoek, maar ondertussen is ze een van de grootste slettebakken van de school! Was ik maar geboren als jongen. Dan kan je gewoon lekker chillen in de stad, thuiskomen wanneer je wilt. Dan zou ik wel mogen werken. Echt het is zo vals!!
Ik vraag me af of Allah dit zo gewild zou hebben. Ik denk het niet! Ze verzinnen het gewoon allemaal zelf! Ik weet zeker dat er niet in de Koran staat dat meisjes niks mogen en jongens alles!

3 jaar later…

Daar lig ik dan, weggekropen onder mijn dekbed. Het is donderdag. Vandaag is het koopavond. Mijn vrienden en vriendinnen zijn gezellig met zijn allen naar de stad. Ik mag natuurlijk niet. Mijn ouders vinden het niet netjes als een meisje ’s avonds op straat loopt. Kijk 1.00 uur ’s nachts, oké, dat is een ander verhaal. Maar 20.00 uur is toch niet laat! Belachelijk! Mijn broers mogen wel. Alleen omdat ik een meisje ben. Soms kan ik er echt niet tegen dat ik anders word behandeld als mijn broers. Nederlandse mensen maken tenminste geen verschil tussen jongens en meisjes. Jongens kunnen ook verkeerde dingen doen. Net alsof ik met van die players en andere sukkels omga. Mijn vader wordt al gek bij het idee dat ik met een vreemde jongen over straat loop. Ik ben zestien hallo, ben geen baby meer. Nou kan ik wel bij mijn ouders tv gaan zitten kijken, maar die kijken allemaal Marokkaanse programma’s. Ik wil een tv in mijn kamer. Kan ik tenminste naar Goede Tijden kijken. Kim en Martine uit mijn klas zijn helemaal weg van Dex van GTST. Maar ja, ik durf het niet te kijken als mijn ouders of broers erbij zijn. Ze kussen teveel enzo. Je weet toch, dat is een beetje raar om samen met je ouders te kijken. Heel soms kijk ik wel eens met mijn moeder, maar wanneer mijn vader binnenkomt haal ik het snel weg. Echt hinderlijk, soms is het echt op het spannendste moment!

Morgen is het vrijdag, thank God, maar een half dagje school. Kan ik thuis verder met mijn tassen maken. Ik fiets vanuit school even naar de stoffenwinkel. Dan heb ik alles in huis voor het weekend. Mijn tassen worden echt mooi. Ik ben er echt trots op.
Zondag ga ik ze op internet te koop aanbieden. Verdien ik meteen wat geld. Zelf in een tassenwinkel werken zit er voor mij niet in. Stom gedoe, Khadija mag wel. Hallo zij is toch ook Marokkaans. En Zohra werkt ook bij Intertoys. Waarom ik niet? Ik verdien geld en doe toch geen rare dingen? Waarom zouden zij wel mogen en ik niet?
Meerdere vriendinnen hebben al tassen van me gekocht. Ik voel me echt the bomb als ze daar lopen met mijn tas. Zucht…ik zou echt graag willen werken. Dan koop ik meteen vette spullen. Hoef ik niet meer bij mijn ouders te smeken om geld. Ik vraag me af hoe ze bij Rajae en Zainab gaan doen. Hopelijk zijn ze wat makkelijker bij hun en mogen zij wel werken.

School is echt niets voor mij. Oke, de pauze is wel chill. De lessen vind ik echt niks. Ze zijn zooooo saai. De leraren vinden me te druk. Weet je hoe vaak ik eruit word gestuurd! Haha, ja hallo, moeten ze maar niet van die saaie leraren voor de klas zetten. Ze denken dat ik bang va van ze word als ze me straf geven. Nou, niet dus! Mijn klasgenoten vinden me grappig. Ik ben ook grappig! Alleen Leyla, Tugba en Marina doen misselijk. Maar schijt! Zij moeten echt pakkie krijgen! Ze denken dat ze stoer zijn, maar dat zijn ze dus echt niet. Kijk naar die kleren die ze dragen hahaha, het doet zwaar niet. Kapsoneswijven!

Tassen en mode zijn echt mijn hobby. Ik wil er gewoon leuk uitzien als ik de deur uit ga. Ook al hebben mijn ouders er moeite mee. Ik ben een meisje en ik gedraag me zo. Ik krijg wel vaak ruzie met mijn vader en broers. Zogenaamd is het voor mijn eigen bestwil…whatever! Volgens mij willen ze dat ik in die saaie, zwarte, bedekte kleding rondloop. Zie je mij al daarin! Iedereen doet zo moeilijk. Alsof je alleen maar gelovig bent als je zulke kleren draagt, of een hoofddoek op hebt. Allah zit in mijn hart, niet in mijn kleding. Ik heb moeten zeuren, maar draag nu wel mascara. Meer mag niet, maar oke, ik hoef ook weer geen make-up pop te worden, dus het is wel goed zo. Ze snappen echt niet hoe het is om als 16 jarig meisje in Amsterdam te wonen. Ze denken echt dat we nog in Marokko zijn. Zelfs daar zijn ze moderner! Maar ja, misschien kunnen ze er ook niets aan doen. Mijn vader en moeder weten niet beter. Ze zijn geboren in een bergdorp in Marokko en zo ging dat daar nou eenmaal. Ik wil ze ook weer niet belachelijk maken bij familie ofzo. Toch blijft het verrot voelen.
Waarom snappen ze niet dat ik niet zo een typisch Marokkaanse meisje wil zijn, maar me gewoon wil aanpassen aan de rest. Ik denk er echt wel over na. Ik steel toch niet? Ik doe toch geen slechte dingen ofzo?

Norah mijn ‘vroegere’ beste vriendin is ook Marokkaans, maar ook zij begrijpt mij ook niet meer. We waren altijd samen, maar nu snap ik haar niet meer. Ze is gewoon veranderd. Norah is heel gelovig en houdt zich echt 100% aan alle regels van de Islam. Ik heb er wel respect voor, maar ik snap haar niet. Zij mij waarschijnlijk ook niet hoor… maar boeieeee! Ik vind het niet echt leuk meer om met haar om te gaan. Ik mis onze oude vriendschap wel een beetje. Ik kon wel altijd goed met haar praten en lachen en zo. Maar ja, nu kan dat echt niet meer. Het klikt niet meer zo. Ik weet nog hoe boos ze was toen ik haar vertelde dat ik had gezoend met een jongen van school. Dan vertel ik haar mijn geheimen en dan reageert ze zo. Lekkere vriendin! Toen ik zei dat het Nick was, viel haar mond zo wat op de grond! Ze schudde met haar hoofd en zei dat het echt niet kan, een Moslim met een Nederlander. “Het is haram, hij is geen Moslim bla bla en je ouders dan?” Net alsof ik dat niet wist!
Norah weet echt niks over vriendjes en seks. Bij haar thuis wordt er niet over gesproken. Bij mij thuis ook niet hoor, maar goed ik ben nog wel naar de lessen ‘seksuele voorlichting’ geweest. Zij niet! Zodra ze iets over seks of homo’s of zoiets hoort zegt ze meteen dat ze daar niets van weet en dat het haar ook niet interesseert. Ik vraag me echt af hoe ze zou reageren als ik zou vertellen dat ik seks heb gehad of zwanger zou zijn. Niet dat ik dat ben of wil. Haha, ik ga al helemaal stuk bij de gedachte van haar reactie! Maar weet je, ik vraag me wel af of ze nooit aan seks denkt? Het is toch normaal dat je eraan denkt?

19-03-2009, 14:03


Over zwanger gesproken. Kim heeft abortus laten plegen 2 maanden geleden. Ze had het me echt in vertrouwen verteld. Ik mocht het tegen niemand zeggen. Ik was echt in shock man! Ik denk best wel vrij over dingen, maar ik denk dat ik abortus net iets te ver vind gaan. Dat gaat toch tegen je geweten in? Maar goed, misschien heb ik makkelijk praten. Misschien zou ik hetzelfde hebben gedaan in haar situatie. Kim is pas 15 en ze was ook pas 3 weken zwanger. Nou dan heeft dat kindje volgens mij nog geen eens een ziel. Ik bedoel, je kan ook moeilijk met een dikke buik thuis komen. Dat is helemaal erg! Anyway, ik vertelde het dus aan Norah. “Allah gaat haar dit nooit vergeven, zwaar haram”, zei ze. Dat woord haram begint me echt al te irriteren. Voor Norah is Kim gewoon een moordenaar. Ik snap wel dat Norah het erg vindt hoor, maar om nou te zeggen dat ze een moordenaar is…? Maar goed, Kim had ‘het’ gewoon veilig moeten doen. Dan had ze dit hele probleem niet gehad. Sommige mensen kunnen helemaal geen kinderen krijgen. Ik hoop wel voor d’r dat ze ervan heeft geleerd. Het lijkt of Nederlanders toch wel wat makkelijker over zulke dingen denken…

Ik ben nu heel erg verliefd op Joey. Hij is ook Nederlands. Hij is zo leuk en echt een schatje. Maar het probleem is dus dat hij Nederlands is. Ik ga nu al bijna 1 jaar met hem. Echt nieeemand weet het. Ik ben echt bang dat mijn ouders of broers er achter komen. Ze maken me dood! Volgens mij sluiten ze me echt op! Haha, oke ik overdrijf. Maar dan kom ik al helemaal de deur niet uit! Mijn zusjes zijn ook nog te jong om mee te praten, dus zij begrijpen me ook niet. En Norah denkt dat het al uit is. Dus aan haar heb ik ook niets…
Vorige maand vroeg ik nog aan m’n moeder: “ma, STELLL ik vind een Nederlandse jongen leuk, wat dan?”. Ze trok haar wenkbrauwen op en zei: “Dat gebeurt toch niet.” Ze ging doodleuk verder met koken. Ik zei maar niks meer. Ze denkt volgens mij nog steeds dat ik zo’n net Marokkaans meisje ben. Ben ik ook wel, maar ik bedoel dat ik ga trouwen met een verre neef, of met een Marokkaanse jongen dat zie ik echt niet voor me of zo. Maar weetje, ik wil haar ook niet ongelukkig maken.

Twee weken geleden heb ik het op een andere manier geprobeerd. Ik had een tijdschrift, met een stukje dat ging over relaties tussen verschillende culturen. Ik had het open geslagen en op tafel gelegd. Ik kwam beneden en zag dat mijn moeder het zat te lezen. Ze keek even naar me en vroeg of het van mij was. “Ja, hoezo?” zei ik. Ze zei niks. Ik durfde er ook niks over te zeggen. Ik klapte gewoon dicht. Ik heb geen zin in ruzie thuis. Nu denk ik shit shit! Dat was het moment om erover te praten!
Ik voel me echt eenzaam hierdoor. Ik kan met niemand praten. Niemand begrijpt me. Norah niet, mijn moeder niet. Kim en Martine snappen het hele probleem al niet. Bestaat er iemand die mij een keer begrijpt?

Nu ben ik een maand verder. Ik heb echt het gevoel dat Joey de jongen is waarmee ik verder wil. Hoe vertel ik het mijn ouders? Ik wil ze echt geen pijn doen, maar ik wil zelf ook niet ongelukkig zijn. Waarom snappen mijn ouders me niet? Ik ben toch geen lesbie, dat zou pas erg zijn! Lesbisch zijn is dubbel haram! Mijn vader noemt het een ziekte. Het mag gewoon niet. Laatst was ik met m’n moeder naar de supermarkt boodschappen doen. Begonnen er twee vrouwen te zoenen, haha ik dacht even dat mijn moeder het niet zou overleven. Ze heeft me doodleuk aan mijn jas getrokken naar de groenteafdeling. Net alsof het besmettelijk is ofzo. Ik vond het wel grappig.

Ik ben nog niet met Joey naar bed geweest. Soms denk ik er wel aan. Hoe het zou zijn en zo. Joey wil het wel graag. Maar hij begrijpt gelukkig dat het voor mij anders is. Daar ben ik wel blij om. Ik ben ook bang dat het pijn doet. Ik weet niet hoe het gaat enzo. Ik heb wel aan anderen gevraagd hoe het is. Martine zegt dat het bij haar de eerste keer wel een beetje pijn deed. Maar nu niet meer. Lekker dan, waarom hebben meisjes dat? Martine en Kim vinden het raar dat ik het nog niet doe. Ze noemen me ‘heilig boontje’. Ik heb ze wel uitgelegd hoe mijn ouders erover denken. Soms schaam ik me ervoor. Ze begrijpen het toch niet. Ze zijn heel anders opgevoed. Ze zeggen dat ik het gewoon moet doen als ik er klaar voor ben. Mijn ouders komen er toch niet achter… Ik heb weleens op internet gekeken. Op yasmina.nl staan ook dingen over seks. Dat betekent toch dat ik niet het enige Marokkaanse meisje ben die met seks bezig is? Laatst kwam Redouan de kamer binnen toen ik over seks aan het lezen was. Whajow ajow, weet je hoe snel ik het had weg geklikt!! Hij maakt me af!

Twee weken geleden ben ik weer met Joey naar zijn huis gegaan. We doen dat wel vaker hoor. Dan zeg ik gewoon dat ik les heb. Tegen de leraren zeg ik dat ik ziek ben, of naar de dokter of zoiets. Ik verzin wel wat. Joey zijn ouders werken elke dag, dus hij is elke dag alleen thuis. We zijn dit keer wel verder gegaan dan zoenen. We lagen alleen in ons ondergoed op zijn bed. Ik heb Joey ‘daar’ aangeraakt. Hij raakte mijn hele lijf aan. Ik werd echt helemaal zenuwachtig, maar het voelde wel lekker… zucht… Ik kreeg kriebels in mijn hele lichaam. Ik schrok gelukkig niet toen ik zag dat Joey zijn ding helemaal stijf was, zoals toen bij Bastiaan. Mijn vorige ‘Nederlandse vriendje’. Toen was ik echt geschrokken! Maar goed, Joey en ik hebben geen seks gehad. Ik vind het wel heel erg moeilijk. Eigenlijk wil ik een goed en net meisje zijn, maar ik heb ook gevoelens. Het liefst zou ik het pas willen doen als ik ging trouwen. Ik wil eerst zeker weten of ik dat al wil. Ik hoop alleen dat Joey daarop kan wachten. Tsja hij is een jongen he, en die hebben nou eenmaal behoeftes. Ik wil wel, maar toch ook weer niet. Mijn ouders blijven nu teveel door mijn hoofd spoken. Ik ben bang dat ik me schuldig ga voelen en dat ik ze niet meer durf aan te kijken. Straks gaat Allah mij straffen!

Kunnen mijn ouders Joey niet gewoon een kans geven? Waarom is dit zo moeilijk? Ik voel me echt verrot. Ben ik echt het enige Marokkaanse meisje die dit meemaakt? Straks dumpt Joey me. Die gedachte maakt me gek! Of straks dumpt hij me wanneer we seks hebben gehad! Nog erger, dadelijk neemt hij een Nederlands meisje die wel seks wil. Ik moet gewoon kiezen tussen Joey en mijn familie. Ik wil niemand verdriet doen. Waarom, WAAROM moet ik kiezen?

Vandaag heb ik met Norah afgesproken. Ze blijft aan mijn hoofd zeuren of ik Joey nog zie. Ik zeg gewoon dat het uit is. Ze gelooft me niet, ze zei vandaag dat ik loog. Maar ik hou gewoon vol. Dat is het beste. Ik zeg gewoon dat ik me bedacht heb en een goede Moslim wil zijn. Zo te merken was dat ook wat ze wou horen. Weet je wat ik niet snap? In de Islam is het toch gewoon belangrijk dat je een goed mens bent? Dat ben ik toch ook? Of ben ik nu ineens slecht omdat ik een Nederlandse vriend heb? Ik kan toch ook een goeie moslim zijn als ik met Joey ga? Ik maak me best wel druk over alles. Mijn toekomst enzo. Ik denk dat mijn ouders me niet echt begrijpen. Ik begrijp mezelf eigenlijk niet eens. Het zou zo veel makkelijker zijn als ik gewoon op een Marokkaanse jongen verliefd zou worden. Waarom ik?! Ik hou te erg van Joey om hem te laten. Hij begrijpt me wel. Maar ja, hoe lang gaat hij mij begrijpen? Hij vindt het ook vervelend dat we zo stiekem moeten doen, en nooit leuke dingen kunnen doen. Gaat er ooit een oplossing voor mij komen?

19-03-2009, 14:27
je eerste fan.




up.

20-03-2009, 10:41
Thnxxx Smira, maar volgens mij wil verder niemand reageren. Ik wilde in 1 keer een verhaal plaatsen zodat mensen in 1 keer konden lezen hoe het ongeveer zou gaan aflopen. Vind jij dta er een ander einde moet zijn?