Niemster
19-03-2009, 14:02
3 jaar geleden…
“Shit”, roep ik hardop als ik op de wc zit. “A yema, nee, NEE”. Het is zover ik ben ongesteld geworden. Natuurlijk weet ik over het hoe en wat. Mevrouw Bakker had een hele les daaraan besteed bij verzorging. Over cyclus en weet-ik-veel wat allemaal. Ik weet alleen dat ik het vies en oneerlijk vind! Waarom hebben alleen meisjes dit? “Ma?”, roep ik zacht, zodat niet meteen het hele huis komt kijken wat er aan de hand is. “Wat is er Samira?” “Kom effe, ik heb je even nodig.” Ik baal er eigenlijk van dat ik het moet vertellen, maar ja, ik kan het moeilijk geheim houden. Ik heb toch iets van maandverband nodig. Wanneer ik het aan mijn moeder vertel reageert ze heel blij. Ze begint te bidden en Allah te bedanken. Sjonge, moet dit? Ze omhelst me en zegt heel enthousiast: “Samira mijn kind, je bent nu een vrouw, een echte vrouw.” Ik snap niet echt dat je daar bepaald blij van kan worden. Ik ben nu een vrouw volgens mijn moeder. Nou, ik voel me echt niet anders dan gisteren. Ik voel me alleen viezer. Verder zegt ze er niets meer over…? Raar eigenlijk? Waarom zegt ze niets? Hoezo ben ik een vrouw? Bedoelt ze dat van dat ik nu zwanger kan worden?
Het is 19.00 als mijn vader roept: “Samira, aezjey!”. Hmmm…wat nou weer? Ik plof op de bank. “Je wordt nu groot, eigenlijk moet je een hoofddoek dragen.” “Dacht het effe niet!” Terwijl ik dit zeg realiseer ik me dat het brutaal klinkt. Maar echt niet dat ik een hoofddoek ga dragen, als ze dat maar weten! “No way dat ik een hoofddoek ga dragen” zeg ik tegen mijn ouders. “Ik woon toch in Nederland, we leven niet meer in de oertijd hoor!” Mijn vader staat op. Zijn stem klinkt hard: “Jij draagt dat ding als ik het zeg, anders kom je de deur niet uit. “Je man zal straks ook willen dat je een hoofddoek draagt”. “Dat zullen we nog wel eens zien”, schreeuw ik. Zij weten natuurlijk niet dat ik niet met een Marokkaan wil trouwen.
Shit, damn!! Nu is het voor iedereen duidelijk. Ik ben nu echt zo een typisch Marokkaans meisje. Ik haat die hoofddoek! Zogenaamd moet ik me gaan gedragen als een vrouw. Net alsof ik dat eerst niet deed. Een hoofddoek zegt helemaal niks! Kijk maar naar Halima! Zij draagt een hoofddoek, maar ondertussen is ze een van de grootste slettebakken van de school! Was ik maar geboren als jongen. Dan kan je gewoon lekker chillen in de stad, thuiskomen wanneer je wilt. Dan zou ik wel mogen werken. Echt het is zo vals!!
Ik vraag me af of Allah dit zo gewild zou hebben. Ik denk het niet! Ze verzinnen het gewoon allemaal zelf! Ik weet zeker dat er niet in de Koran staat dat meisjes niks mogen en jongens alles!
3 jaar later…
Daar lig ik dan, weggekropen onder mijn dekbed. Het is donderdag. Vandaag is het koopavond. Mijn vrienden en vriendinnen zijn gezellig met zijn allen naar de stad. Ik mag natuurlijk niet. Mijn ouders vinden het niet netjes als een meisje ’s avonds op straat loopt. Kijk 1.00 uur ’s nachts, oké, dat is een ander verhaal. Maar 20.00 uur is toch niet laat! Belachelijk! Mijn broers mogen wel. Alleen omdat ik een meisje ben. Soms kan ik er echt niet tegen dat ik anders word behandeld als mijn broers. Nederlandse mensen maken tenminste geen verschil tussen jongens en meisjes. Jongens kunnen ook verkeerde dingen doen. Net alsof ik met van die players en andere sukkels omga. Mijn vader wordt al gek bij het idee dat ik met een vreemde jongen over straat loop. Ik ben zestien hallo, ben geen baby meer. Nou kan ik wel bij mijn ouders tv gaan zitten kijken, maar die kijken allemaal Marokkaanse programma’s. Ik wil een tv in mijn kamer. Kan ik tenminste naar Goede Tijden kijken. Kim en Martine uit mijn klas zijn helemaal weg van Dex van GTST. Maar ja, ik durf het niet te kijken als mijn ouders of broers erbij zijn. Ze kussen teveel enzo. Je weet toch, dat is een beetje raar om samen met je ouders te kijken. Heel soms kijk ik wel eens met mijn moeder, maar wanneer mijn vader binnenkomt haal ik het snel weg. Echt hinderlijk, soms is het echt op het spannendste moment!
Morgen is het vrijdag, thank God, maar een half dagje school. Kan ik thuis verder met mijn tassen maken. Ik fiets vanuit school even naar de stoffenwinkel. Dan heb ik alles in huis voor het weekend. Mijn tassen worden echt mooi. Ik ben er echt trots op.
Zondag ga ik ze op internet te koop aanbieden. Verdien ik meteen wat geld. Zelf in een tassenwinkel werken zit er voor mij niet in. Stom gedoe, Khadija mag wel. Hallo zij is toch ook Marokkaans. En Zohra werkt ook bij Intertoys. Waarom ik niet? Ik verdien geld en doe toch geen rare dingen? Waarom zouden zij wel mogen en ik niet?
Meerdere vriendinnen hebben al tassen van me gekocht. Ik voel me echt the bomb als ze daar lopen met mijn tas. Zucht…ik zou echt graag willen werken. Dan koop ik meteen vette spullen. Hoef ik niet meer bij mijn ouders te smeken om geld. Ik vraag me af hoe ze bij Rajae en Zainab gaan doen. Hopelijk zijn ze wat makkelijker bij hun en mogen zij wel werken.
School is echt niets voor mij. Oke, de pauze is wel chill. De lessen vind ik echt niks. Ze zijn zooooo saai. De leraren vinden me te druk. Weet je hoe vaak ik eruit word gestuurd! Haha, ja hallo, moeten ze maar niet van die saaie leraren voor de klas zetten. Ze denken dat ik bang va van ze word als ze me straf geven. Nou, niet dus! Mijn klasgenoten vinden me grappig. Ik ben ook grappig! Alleen Leyla, Tugba en Marina doen misselijk. Maar schijt! Zij moeten echt pakkie krijgen! Ze denken dat ze stoer zijn, maar dat zijn ze dus echt niet. Kijk naar die kleren die ze dragen hahaha, het doet zwaar niet. Kapsoneswijven!
Tassen en mode zijn echt mijn hobby. Ik wil er gewoon leuk uitzien als ik de deur uit ga. Ook al hebben mijn ouders er moeite mee. Ik ben een meisje en ik gedraag me zo. Ik krijg wel vaak ruzie met mijn vader en broers. Zogenaamd is het voor mijn eigen bestwil…whatever! Volgens mij willen ze dat ik in die saaie, zwarte, bedekte kleding rondloop. Zie je mij al daarin! Iedereen doet zo moeilijk. Alsof je alleen maar gelovig bent als je zulke kleren draagt, of een hoofddoek op hebt. Allah zit in mijn hart, niet in mijn kleding. Ik heb moeten zeuren, maar draag nu wel mascara. Meer mag niet, maar oke, ik hoef ook weer geen make-up pop te worden, dus het is wel goed zo. Ze snappen echt niet hoe het is om als 16 jarig meisje in Amsterdam te wonen. Ze denken echt dat we nog in Marokko zijn. Zelfs daar zijn ze moderner! Maar ja, misschien kunnen ze er ook niets aan doen. Mijn vader en moeder weten niet beter. Ze zijn geboren in een bergdorp in Marokko en zo ging dat daar nou eenmaal. Ik wil ze ook weer niet belachelijk maken bij familie ofzo. Toch blijft het verrot voelen.
Waarom snappen ze niet dat ik niet zo een typisch Marokkaanse meisje wil zijn, maar me gewoon wil aanpassen aan de rest. Ik denk er echt wel over na. Ik steel toch niet? Ik doe toch geen slechte dingen ofzo?
Norah mijn ‘vroegere’ beste vriendin is ook Marokkaans, maar ook zij begrijpt mij ook niet meer. We waren altijd samen, maar nu snap ik haar niet meer. Ze is gewoon veranderd. Norah is heel gelovig en houdt zich echt 100% aan alle regels van de Islam. Ik heb er wel respect voor, maar ik snap haar niet. Zij mij waarschijnlijk ook niet hoor… maar boeieeee! Ik vind het niet echt leuk meer om met haar om te gaan. Ik mis onze oude vriendschap wel een beetje. Ik kon wel altijd goed met haar praten en lachen en zo. Maar ja, nu kan dat echt niet meer. Het klikt niet meer zo. Ik weet nog hoe boos ze was toen ik haar vertelde dat ik had gezoend met een jongen van school. Dan vertel ik haar mijn geheimen en dan reageert ze zo. Lekkere vriendin! Toen ik zei dat het Nick was, viel haar mond zo wat op de grond! Ze schudde met haar hoofd en zei dat het echt niet kan, een Moslim met een Nederlander. “Het is haram, hij is geen Moslim bla bla en je ouders dan?” Net alsof ik dat niet wist!
Norah weet echt niks over vriendjes en seks. Bij haar thuis wordt er niet over gesproken. Bij mij thuis ook niet hoor, maar goed ik ben nog wel naar de lessen ‘seksuele voorlichting’ geweest. Zij niet! Zodra ze iets over seks of homo’s of zoiets hoort zegt ze meteen dat ze daar niets van weet en dat het haar ook niet interesseert. Ik vraag me echt af hoe ze zou reageren als ik zou vertellen dat ik seks heb gehad of zwanger zou zijn. Niet dat ik dat ben of wil. Haha, ik ga al helemaal stuk bij de gedachte van haar reactie! Maar weet je, ik vraag me wel af of ze nooit aan seks denkt? Het is toch normaal dat je eraan denkt?
“Shit”, roep ik hardop als ik op de wc zit. “A yema, nee, NEE”. Het is zover ik ben ongesteld geworden. Natuurlijk weet ik over het hoe en wat. Mevrouw Bakker had een hele les daaraan besteed bij verzorging. Over cyclus en weet-ik-veel wat allemaal. Ik weet alleen dat ik het vies en oneerlijk vind! Waarom hebben alleen meisjes dit? “Ma?”, roep ik zacht, zodat niet meteen het hele huis komt kijken wat er aan de hand is. “Wat is er Samira?” “Kom effe, ik heb je even nodig.” Ik baal er eigenlijk van dat ik het moet vertellen, maar ja, ik kan het moeilijk geheim houden. Ik heb toch iets van maandverband nodig. Wanneer ik het aan mijn moeder vertel reageert ze heel blij. Ze begint te bidden en Allah te bedanken. Sjonge, moet dit? Ze omhelst me en zegt heel enthousiast: “Samira mijn kind, je bent nu een vrouw, een echte vrouw.” Ik snap niet echt dat je daar bepaald blij van kan worden. Ik ben nu een vrouw volgens mijn moeder. Nou, ik voel me echt niet anders dan gisteren. Ik voel me alleen viezer. Verder zegt ze er niets meer over…? Raar eigenlijk? Waarom zegt ze niets? Hoezo ben ik een vrouw? Bedoelt ze dat van dat ik nu zwanger kan worden?
Het is 19.00 als mijn vader roept: “Samira, aezjey!”. Hmmm…wat nou weer? Ik plof op de bank. “Je wordt nu groot, eigenlijk moet je een hoofddoek dragen.” “Dacht het effe niet!” Terwijl ik dit zeg realiseer ik me dat het brutaal klinkt. Maar echt niet dat ik een hoofddoek ga dragen, als ze dat maar weten! “No way dat ik een hoofddoek ga dragen” zeg ik tegen mijn ouders. “Ik woon toch in Nederland, we leven niet meer in de oertijd hoor!” Mijn vader staat op. Zijn stem klinkt hard: “Jij draagt dat ding als ik het zeg, anders kom je de deur niet uit. “Je man zal straks ook willen dat je een hoofddoek draagt”. “Dat zullen we nog wel eens zien”, schreeuw ik. Zij weten natuurlijk niet dat ik niet met een Marokkaan wil trouwen.
Shit, damn!! Nu is het voor iedereen duidelijk. Ik ben nu echt zo een typisch Marokkaans meisje. Ik haat die hoofddoek! Zogenaamd moet ik me gaan gedragen als een vrouw. Net alsof ik dat eerst niet deed. Een hoofddoek zegt helemaal niks! Kijk maar naar Halima! Zij draagt een hoofddoek, maar ondertussen is ze een van de grootste slettebakken van de school! Was ik maar geboren als jongen. Dan kan je gewoon lekker chillen in de stad, thuiskomen wanneer je wilt. Dan zou ik wel mogen werken. Echt het is zo vals!!
Ik vraag me af of Allah
3 jaar later…
Daar lig ik dan, weggekropen onder mijn dekbed. Het is donderdag. Vandaag is het koopavond. Mijn vrienden en vriendinnen zijn gezellig met zijn allen naar de stad. Ik mag natuurlijk niet. Mijn ouders vinden het niet netjes als een meisje ’s avonds op straat loopt. Kijk 1.00 uur ’s nachts, oké, dat is een ander verhaal. Maar 20.00 uur is toch niet laat! Belachelijk! Mijn broers mogen wel. Alleen omdat ik een meisje ben. Soms kan ik er echt niet tegen dat ik anders word behandeld als mijn broers. Nederlandse mensen maken tenminste geen verschil tussen jongens en meisjes. Jongens kunnen ook verkeerde dingen doen. Net alsof ik met van die players en andere sukkels omga. Mijn vader wordt al gek bij het idee dat ik met een vreemde jongen over straat loop. Ik ben zestien hallo, ben geen baby meer. Nou kan ik wel bij mijn ouders tv gaan zitten kijken, maar die kijken allemaal Marokkaanse programma’s. Ik wil een tv in mijn kamer. Kan ik tenminste naar Goede Tijden kijken. Kim en Martine uit mijn klas zijn helemaal weg van Dex van GTST. Maar ja, ik durf het niet te kijken als mijn ouders of broers erbij zijn. Ze kussen teveel enzo. Je weet toch, dat is een beetje raar om samen met je ouders te kijken. Heel soms kijk ik wel eens met mijn moeder, maar wanneer mijn vader binnenkomt haal ik het snel weg. Echt hinderlijk, soms is het echt op het spannendste moment!
Morgen is het vrijdag, thank God, maar een half dagje school. Kan ik thuis verder met mijn tassen maken. Ik fiets vanuit school even naar de stoffenwinkel. Dan heb ik alles in huis voor het weekend. Mijn tassen worden echt mooi. Ik ben er echt trots op.
Zondag ga ik ze op internet te koop aanbieden. Verdien ik meteen wat geld. Zelf in een tassenwinkel werken zit er voor mij niet in. Stom gedoe, Khadija mag wel. Hallo zij is toch ook Marokkaans. En Zohra werkt ook bij Intertoys. Waarom ik niet? Ik verdien geld en doe toch geen rare dingen? Waarom zouden zij wel mogen en ik niet?
Meerdere vriendinnen hebben al tassen van me gekocht. Ik voel me echt the bomb als ze daar lopen met mijn tas. Zucht…ik zou echt graag willen werken. Dan koop ik meteen vette spullen. Hoef ik niet meer bij mijn ouders te smeken om geld. Ik vraag me af hoe ze bij Rajae en Zainab gaan doen. Hopelijk zijn ze wat makkelijker bij hun en mogen zij wel werken.
School is echt niets voor mij. Oke, de pauze is wel chill. De lessen vind ik echt niks. Ze zijn zooooo saai. De leraren vinden me te druk. Weet je hoe vaak ik eruit word gestuurd! Haha, ja hallo, moeten ze maar niet van die saaie leraren voor de klas zetten. Ze denken dat ik bang va van ze word als ze me straf geven. Nou, niet dus! Mijn klasgenoten vinden me grappig. Ik ben ook grappig! Alleen Leyla, Tugba en Marina doen misselijk. Maar schijt! Zij moeten echt pakkie krijgen! Ze denken dat ze stoer zijn, maar dat zijn ze dus echt niet. Kijk naar die kleren die ze dragen hahaha, het doet zwaar niet. Kapsoneswijven!
Tassen en mode zijn echt mijn hobby. Ik wil er gewoon leuk uitzien als ik de deur uit ga. Ook al hebben mijn ouders er moeite mee. Ik ben een meisje en ik gedraag me zo. Ik krijg wel vaak ruzie met mijn vader en broers. Zogenaamd is het voor mijn eigen bestwil…whatever! Volgens mij willen ze dat ik in die saaie, zwarte, bedekte kleding rondloop. Zie je mij al daarin! Iedereen doet zo moeilijk. Alsof je alleen maar gelovig bent als je zulke kleren draagt, of een hoofddoek op hebt. Allah
Waarom snappen ze niet dat ik niet zo een typisch Marokkaanse meisje wil zijn, maar me gewoon wil aanpassen aan de rest. Ik denk er echt wel over na. Ik steel toch niet? Ik doe toch geen slechte dingen ofzo?
Norah mijn ‘vroegere’ beste vriendin is ook Marokkaans, maar ook zij begrijpt mij ook niet meer. We waren altijd samen, maar nu snap ik haar niet meer. Ze is gewoon veranderd. Norah is heel gelovig en houdt zich echt 100% aan alle regels van de Islam. Ik heb er wel respect voor, maar ik snap haar niet. Zij mij waarschijnlijk ook niet hoor… maar boeieeee! Ik vind het niet echt leuk meer om met haar om te gaan. Ik mis onze oude vriendschap wel een beetje. Ik kon wel altijd goed met haar praten en lachen en zo. Maar ja, nu kan dat echt niet meer. Het klikt niet meer zo. Ik weet nog hoe boos ze was toen ik haar vertelde dat ik had gezoend met een jongen van school. Dan vertel ik haar mijn geheimen en dan reageert ze zo. Lekkere vriendin! Toen ik zei dat het Nick was, viel haar mond zo wat op de grond! Ze schudde met haar hoofd en zei dat het echt niet kan, een Moslim met een Nederlander. “Het is haram, hij is geen Moslim bla bla en je ouders dan?” Net alsof ik dat niet wist!
Norah weet echt niks over vriendjes en seks. Bij haar thuis wordt er niet over gesproken. Bij mij thuis ook niet hoor, maar goed ik ben nog wel naar de lessen ‘seksuele voorlichting’ geweest. Zij niet! Zodra ze iets over seks of homo’s of zoiets hoort zegt ze meteen dat ze daar niets van weet en dat het haar ook niet interesseert. Ik vraag me echt af hoe ze zou reageren als ik zou vertellen dat ik seks heb gehad of zwanger zou zijn. Niet dat ik dat ben of wil. Haha, ik ga al helemaal stuk bij de gedachte van haar reactie! Maar weet je, ik vraag me wel af of ze nooit aan seks denkt? Het is toch normaal dat je eraan denkt?