Bekijk volle/desktop versie : Hanzallah waar ben je



18-03-2009, 17:49
Hanzallah, een jonge man die zijn bruid verliet, na het delen van slechts een nacht, met de dood in het verschiet.

Twee witte kussens gekocht bij ikea, een matras met bamboe vezels niet echt goedkoop,

Een 2 persoonsbed, een nieuwe kast en om het af te maken een beetje wierrook.

Een lange tijd werken maar nu heb ik alles wat ze wou,
Feest is achter de rug, papieren getekend nu zijn we man en vrouw!

Daar ligt ze geheel ontkleed!
Bibberend van angst telkens als iemand haar cel betreed.
Zo alleen, zo hulpeloos, van alles losgerukt, haar eer van haar ontnomen.
Ze verwacht niet meer dat er iemand voor haar zal komen…

Maanden gingen voorbij beslissing was genomen,
Vrouwlief ik wil je iets zeggen wil je even bij me komen.
We zijn getrouwd en hebben samen een mooie tijd gehad,
Maar nu is het tijd dat ik ga strijden op Allah’s pad.
Nog voor het einde van de zin…
“Oh mijn man,de enige die ik bemin”
Met rode ogen en hese stem..
“Je weet dat jij voor mij de enige bent”
“Je kan niet gaan, hier moeten we over praten”
“Wie zorgt er voor mij als je mij gaat verlaten”
Zichtbaar ontdaan omarmt hij haar
“Droog je tranen, huil niet dat vindt ik naar”

Zij huilde ook, maar werd niet gezien,
Behalve door Allah, Rab-e-Alameen.
Vergeten verlaten ligt ze nog in haar cel.
Handafdruken gedrukt in haar vel.
Omarmt, alleen door hen die haar kwaad willen,
Huilen doet ze niet meer, ze kan niet meer gillen.
Haar ogen stijf gesloten,
Dromend over een veld vol rozen.
Waar ze ligt op een kussen vol veren.
Dat terwijl ze haar in werkelijkheid onteren.
Gevangen in haar nachtmerrie, oneindig lang,
Is er dan op aarde geen een echte man.

Gelukkig ze lacht,
En jij hebt je bedacht,
Genietend van je eeuwige huwelijksnacht,
Terwijl je zuster word ……

Oh Hanzallah waar ben je

19-03-2009, 20:51


ja ???? uitleg please

19-03-2009, 21:04
Het dikgedrukte is over Hanzallah radiallahu anhu, hij trouwde had zijn huwelijksnacht vertrok naar Uhud en werd shaheed, de Engelen wasten hem omdat hij geen Ghuzl had.

Vervolgens lees je over een broeder die zich voorbereid op zijn huwelijk.

Als contrast lees je over een zuster in de gevangenis.

Dan lees je over de broeder, hij besloot om te gaan vechten,maar zijn vrouw weerhoud hem ervan.

Dat terwijl die zuster elke dag weer onteerd word in de gevangenis.

Hanzallah ging meteen na zijn eerste nacht op pad...dus die broeder herhaald dagelijks zijn huwelijksnacht, metaforisch gesproken.

gelukkig ze (zijn vrouw) lacht

Omdat jij je hebt bedacht (en niet bent gaan vechten)

en dat terwijl elke nacht je zuster wordt verkracht...

19-03-2009, 21:12
Hanzallah Radhi Allaahou ´anhou, prachtig wat een man was dat toch.

Gedicht is erg confronterend.

19-03-2009, 21:28


Ik snap m nog steeds niet helemaal, wel mooi geschreven trouwens