de volgende dag werd ik wakker doordat men moeder ons riep
ik sprong snel uit bed
ik had pas school om 10 uur
dus ik had tijd zat om alles rustig aan te doen, en nog meer moeite te doen
ik wou zoo graag vandaag egt beter uitzien dan men zogenaamde vriendinnen
ik wou ook is een keer het gevoel hebben dat ik er goed uitzag
ik deed een witte jurk aan, met een strakke jeansbroek eronder
ik deed witte schoentjes aan, men haar stak ik op... liet hier en daar wat plukjes haar los... men schuine pony goed zetten, heel veeel parfum op doen en klaar is kees
ik bekeek het resultaat nogmaals
ik voelde mijn onzekerheden naar voren komen, NEEH! dat mocht niet!
ik moest sterk zijn, en niet zwak! anders konden ze weeral deze jaar vanalles wijs maken!
men moeder gaf me complimenten, ik hou egt zoveel van mijn moeder
zij is eigenlijk altijd mijn beste vriendin geweest, heeft me voor alles gewaarschuwd
had ik maar naar haar geluisterd... dan had ik een totaal andere leven gehad
het werd tijd om naar school te gaan...
ik liep naar school, ging altijd te voet, omdat het niet egt ver was
onderweg kwam ik al een viendin tegen
ze vertelde over haar vakantie, en vroeg dat je zag of ze bruin was geworden
voor mij zag ze er nog bruiner uit dan een negerin, maar blijkbaar vond ze het nog te licht bruin...
ze vertelde over hoeveel aandacht ze van jongens had gekregen en hoveeel nieuwe kleren ze had kunnen kopen omdat zij gewerk had.
door naar al haar praat te luisteren, zag ik niet waar ik aan het lopen was en stapte ik met men voet in wat modder, daardoor kwam er wat modder op men nieuwe witte schoenen,
ik dacht: " uff het begint al ".