LZN
11-03-2009, 13:51
Citaat door 19ultimate88:
Hoi allemaal,
Ik heb een schoonmoeder waar ik steeds gekker van wordt. Het begon allemaal heel leuk en aardig maar steeds meer kreeg ik in de gaten hoezeer zij controle probeert te houden over mijn vriends leven en indirect over dat van mij.
Sinds ik met hem ben gaan samenwonen is het erger geworden. We wonen in dezelfde stad als zij en dat heb ik geweten. Ze belt om de haverklap of we komen eten, eten komen ophalen die ze gemaakt heeft, koffie drinken, ze belt zelfs over programma's die op tv zijn. Als we dan bij haar zijn, verteld ze iedere keer hoe geweldig haar kinderen zijn en hoe bijzonder haar zoon wel niet is. Ze wordt bekant geil van de dingen die hij dan weer heeft gedaan en gemaakt (in dit geval foto's) en hoe groot kan hij wel niet worden!!
Maar als we het over simpele dingen hebben en ik probeer ook in het gesprek mee te doen krijg ik bijna nooit de kans om iets te zeggen..dit denk ik omdat ik nog vrij jong ben en omdat mijn mening niet telt omdat ik nergens wat vanaf weet. Althans die indruk wordt me gegeven. Ook heeft ze de neiging om veel over haar zelf te praten , over hoe goed ze is en wat ze allemaal heeft meegemaakt in haar leven. Ik heb ook heel veel meegemaakt waardoor ik op een jongere leeftijd al vrij snel volwassen ben geworden.
Maar daar is absoluut geen interesse voor. Mijn moeder is immers geen moeder in hun ogen. Ik zie ook hoe mijn vriend aan haar voeten ligt, want oh oh oh kom niet aan zijn moeder, ze betekent alles voor hem. Een moederskindje denk ik dan...oh jee wat moet ik hiermee! Laatst belde ze want ze gaat verhuizen, ze belt ook altijd naar mijn mobiel om vervolgens met mijn vriend te praten(zeer vermoeiend al zeg ik het zelf), okay zegt hij. De volgende ochtend belt ze kun je nu komen? Hij is vervolgens binnen 10 min aangekleed en weg. Dan krijg ik een berichtje (ze heeft niet zoveel spullen want ze woont in bij iemand) ja, het kan de hele dag duren want we moeten een paar keer op en neer.
xxxxxxxxxxx denk ik dan...Waarom kan ze hem niet loslaten en waarom moet ze zich de hele tijd in mijn leven wringen. Ik voel me af en toe ook niks waard als ik bij haar aan tafel zit..want wie ben ik? Ik ben het vriendinnetje van en meer niet. Maar ik moet me wel elke keer opofferen en aan haar wensen voldoen. Ik heb hier dus geen zin meer in. Als ik er met mijn vriend over praat zegt hij dat ik me aanstel en dat hij moe wordt van het feit dat ik elke keer erover begin. Dit valt immers reuze mee maar hij wil hier niks over horen en elke keer loopt het uit op ruzie. Als we alleen zijn gaat het prima en hebben we een super leuke relatie..maar de komst van mijn schoonmoeder heeft de lol er wel een beetje vanaf gebracht.
Mijn vraag aan jullie is, hoe moet ik hier mee omgaan? Wat kan ik doen om deze situatie te veranderen?
Ik hoop van jullie te horen
.Ik heb een schoonmoeder waar ik steeds gekker van wordt. Het begon allemaal heel leuk en aardig maar steeds meer kreeg ik in de gaten hoezeer zij controle probeert te houden over mijn vriends leven en indirect over dat van mij.
Sinds ik met hem ben gaan samenwonen is het erger geworden. We wonen in dezelfde stad als zij en dat heb ik geweten. Ze belt om de haverklap of we komen eten, eten komen ophalen die ze gemaakt heeft, koffie drinken, ze belt zelfs over programma's die op tv zijn. Als we dan bij haar zijn, verteld ze iedere keer hoe geweldig haar kinderen zijn en hoe bijzonder haar zoon wel niet is. Ze wordt bekant geil van de dingen die hij dan weer heeft gedaan en gemaakt (in dit geval foto's) en hoe groot kan hij wel niet worden!!
Maar als we het over simpele dingen hebben en ik probeer ook in het gesprek mee te doen krijg ik bijna nooit de kans om iets te zeggen..dit denk ik omdat ik nog vrij jong ben en omdat mijn mening niet telt omdat ik nergens wat vanaf weet. Althans die indruk wordt me gegeven. Ook heeft ze de neiging om veel over haar zelf te praten , over hoe goed ze is en wat ze allemaal heeft meegemaakt in haar leven. Ik heb ook heel veel meegemaakt waardoor ik op een jongere leeftijd al vrij snel volwassen ben geworden.
Maar daar is absoluut geen interesse voor. Mijn moeder is immers geen moeder in hun ogen. Ik zie ook hoe mijn vriend aan haar voeten ligt, want oh oh oh kom niet aan zijn moeder, ze betekent alles voor hem. Een moederskindje denk ik dan...oh jee wat moet ik hiermee! Laatst belde ze want ze gaat verhuizen, ze belt ook altijd naar mijn mobiel om vervolgens met mijn vriend te praten(zeer vermoeiend al zeg ik het zelf), okay zegt hij. De volgende ochtend belt ze kun je nu komen? Hij is vervolgens binnen 10 min aangekleed en weg. Dan krijg ik een berichtje (ze heeft niet zoveel spullen want ze woont in bij iemand) ja, het kan de hele dag duren want we moeten een paar keer op en neer.
xxxxxxxxxxx denk ik dan...Waarom kan ze hem niet loslaten en waarom moet ze zich de hele tijd in mijn leven wringen. Ik voel me af en toe ook niks waard als ik bij haar aan tafel zit..want wie ben ik? Ik ben het vriendinnetje van en meer niet. Maar ik moet me wel elke keer opofferen en aan haar wensen voldoen. Ik heb hier dus geen zin meer in. Als ik er met mijn vriend over praat zegt hij dat ik me aanstel en dat hij moe wordt van het feit dat ik elke keer erover begin. Dit valt immers reuze mee maar hij wil hier niks over horen en elke keer loopt het uit op ruzie. Als we alleen zijn gaat het prima en hebben we een super leuke relatie..maar de komst van mijn schoonmoeder heeft de lol er wel een beetje vanaf gebracht.
Mijn vraag aan jullie is, hoe moet ik hier mee omgaan? Wat kan ik doen om deze situatie te veranderen?
Ik hoop van jullie te horen