Bekijk volle/desktop versie : Verdriet My Last Book!!!



06-03-2009, 12:24
Dames en Heren,

Bijdeze een stukje van mijzelf aan jullie gepresenteerd;

[B]Jouw woorden raakten mij slechts die ene keer toen je sprak
m'n gevoelens geraakten ontspoord al was het maar doordat ene woord.
Waar je nu ook bent, weet dat ik je mis.
Ook al ben je onbekend,ik hoop dat je nu gelukkig bent.[/B]

06-03-2009, 12:26


Waarom voel ik toch die pijn,
van het alleen en eenzaam zijn.
Met zoveel mensen om mij heen,
voel ik me soms zo erg alleen.
Ik sta wel eens bij mijzelf stil,
en vraag me af wat ik nou wil.
Een beetje liefde en gezelligheid,
Aandacht van een ander op zijn tijd.
Romantiek,sterren en maneschijn,
Zou het er allemaal nog wel zijn?


06-03-2009, 12:28

Afscheid,het doet toch pijn.
Want het enige dat je dan denkt is om bij je te zijn.
Afscheid is moeilijk, maar toch kun je elkaar niet vergeten.
Het is een raar gevoel.
Afscheid is nooit altijd even leuk,want je zult elkaar nooit vergeten.
Dan vraag je je af of die aan je denkt,
want je denkt altijd aan hem terwijl je dat niet wil.
Afscheid nemen kun je eigenlijk niet, want die persoon zal altijd in je hart staan.
Je weet niet hoe, je weet niet waarom,maar toch is het zo.
Afscheid...


06-03-2009, 12:33


Moest je weten hoe ik mij voel,
Zou je eindelijk weten wat ik bedoel.
Met alle woorden en zinnen,
Weet ik steed niet waar te beginnen.

Zeggen dat je van mij houdt,
Kan even goed zeggen dat je mij haat.
Terwijl ik zoveel pijn lijd,
Denk je niet eens dat het mij spijt.

Haat je mij,zie je mij graag
Dit vraag ik mij af?
Is het nog voor vandaag,
Of durf je het niet zeggen?
of ben je te laf?

Je vindt mij koppig of gevoelloos of vindt je mij waarschijnlijk toch weer zo preuts?
Dan ga je naar andere dames die je vertroeteld met je woorden,
Snap je nog altijd niet hoe ik mij dan moet voelen?

Woorden niemand snapt mijn woorden,
Wat ben je er nu mee.
Als niemand ze snapt,
niemand ze verstaat.
Niemand weet toch waarover het gaat...Pfff, ik word er moe van!


06-03-2009, 12:38




Altijd als ik maar aan je denk.
Elke moment van tijd dat ik aandacht aan je schenk,
Elk gevoel van binnen,elke jaloezie.
Elke keer dat ik van je hou.
Alle momenten waarbij ik dat nooit meer bij hou.
Maar op een moment, de liefde brak.
De dag dat ik weer eens aan je dacht,
Maar elk moment van aandacht die ik aan je besteed.
De vriendschap die je telkens weer verbreekt.
Maar elke keer dat jij bij me was en ik van je hield is weg.
Mijn hart is gebroken, de liefde is gedoofd.
Alle gedachte aan jou zijn uit mijn hoofd.
De momenten van liefde en verdriet.
Is voor mij en jou voor altijd weg.
Als een grote tunnel zonder uitweg.
Terwijl ik maar elke keer er uit kom maar met pijn.
Pijn in mijn hart,ik ben alleen.
Nu heb ik niemand meer.
Om bij uithuilen.
Niemand om meer bij te schuilen, maar het moet de pijn is te erg.
Mijn liefde is weg en alleen de tunnel is nu mijn uitweg.


06-03-2009, 12:39
Nou mensen, ik zou het op prijs stellen jullie hierop zouden reageren om aan te geven wat jullie ervan vinden.