>
>
> Verdriet Eventjes mijn hart luchten
Bekijk volle/desktop versie : Verdriet Eventjes mijn hart luchten
mo3gaba_mograma
26-02-2009, 00:33
Ik heb verdriet omdat ik niet met mijn liefje mag/kan trouwen
omdat we uit verschillende culturen komen.
Hij is mn maatje, men beste vriend, mn minaar, mn alles en ken m al
sinds mn 15e.
Oke, dat was het.
liefdesverdriet is het enige waar geen oplossing voor is
mo3gaba_mograma
27-02-2009, 00:41
Citaat door terrorist:mag je niet van je ouders met een surinamer trouwen ?
Nee joh, ik ben zelf irakees en hij is marokkaans.
En mijn ouders hebben het liefst een irakees, en
iemand in de familie. Ze zeggen dat het veiliger is
en dat ze dan tenminste weten aan we zie me
weggeven ipv aan een familie en een jongen
die ze helemaal niet kennen. Ze bedoelen het goed
en ik begrijp ze helemaal, maar ik weet gewoon
dat ik niet meer verliefd kan worden op een ander
en kan houden van een ander.
Hij is mn soulmate
mo3gaba_mograma
27-02-2009, 02:00
En nu zit ik in een dilemma, want ik weet dat het beter is
om er nu een einde aan te maken, want zodra het 'tijd' is
om te trouwen dan moet ik toch een keuze maken van mijn
ouders, en dat ik hem moet laten gaan, maar ik wil er geen
eind aan maken. Ik moet hem verlaten, want anders doe ik
mijn ouders enorme pijn, ze zijn opgegroeid met het idee
dat de naam van de familie belangrijk is, en ze kunnen
er zelf niks aan doen, want het gaat al generaties door.
Letterlijk elke huwelijk die in mijn familie is ontstaan,
is gewoon geen huwelijk meer te noemen, de mannen slaan
hun vrouwen, ze haten hen, de vrouwen voelen zich verwaarloosd
maar aan de andere kant zijn het ook hoopopgeleide vrouwen met
een moderne denkwijze, maar ze doen gewoon wat ze wordt opgedragen
en willen het liefst hun ouders blij maken, maar is het niet belangrijk om te
kijken wat je kind, je dochter het gelukkigst maakt en niet je familie?
Ik heb het zo vaak aan mn moeder uitegelgd dat het zo niet hoort, dat zelfs
de Islam er tegen is, maar nee ze komt steeds met argumenten wat
nergens op slaat, en dan heb ik niet eens meer zin om in discussie te gaan.
Hij weet er ook van, maar denkt dat ik overdrijf en dat mijn ouders wel vallen om te praten.
Was het maar zo simpel. Maargoed, je weet nooit wat er kan gebeuren tussen nu en dán, allahoe3alam.
vaatdoekje
27-02-2009, 20:50
wat erg voor je schat, ik hoop dat je toch inschallah met hem wel zult gaan trouwen..alles is mekteb als allah het wilt kan niemand het tegen houden
mo3gaba_mograma
27-02-2009, 22:48
Citaat door vaatdoekje:wat erg voor je schat, ik hoop dat je toch inschallah met hem wel zult gaan trouwen..alles is mekteb als allah het wilt kan niemand het tegen houden
Inshalah
Hou jij van hem en hij van jou ?
Meid volg je hart je gaat echt spijt krijgen...
mo3gaba_mograma
28-02-2009, 00:48
Ja tuurlijk hou ik van hem en hij van mij.
En wat betreft je hart volgen weet ik dat ik spijt ga krijgen als ik toch voor mn ouders hun keuze ga en niet die van mij.
waar wacht je nog op jij moet er mee leven is jou leven en jou keuzens, dalijk ga trouwen ongelukkig en hij ook wil je dat hebben
en je ouders draaaien heus wel bij,,,
mo3gaba_mograma
28-02-2009, 01:07
Nou geloof mij, mn ouders zijn standvastig als het gaat om de naam en eer van de familie. Ze willen het liefst hun dochter getrouwd zien met een man van 'hoge stand'. Misschien klinkt dat een beetje snobistisch, maar mn ouders zelf komen uit een vooraanstaand familie, en willen niet dat ik ze voor ''schande'' zet.
Mn moeder begrijpt me 100% en zegt dat ik gelijk heb, maar zegt dat dit al generaties door gaat, al honderden jaren en dat het gebruikelijk is dat je je dochter weg geeft aan een dichtbijzijnd familie lid.
Ik weet het niet meer, ik zie het allemaal voor me gebeuren;
ik bereik de leeftijd waarop ik moet trouwen, probeer mijn moeder nog uitteleggen dat ik verliefd ben op een ander, een marokkaanse jongen, zij zegt dat het niet kan, en dat mijn vader er nooit zal mee instemmen en dat er zelfs geweldadige consequenties kunnen plaatsvinden als hij erachter komt.
Dan is er een, in hun ogen, fatsoenlijke huwelijkskandidaat, ik weet dat ik het niet wil, maar zal het wel moeten, voordat er roddels verspreiden en mijn vader argwaan krijgt.
En uiteindelijk gaat hij zn eigen kant op, ook getrouwd met kinderen en zal ik nog elke dag aan hem denken.
Heel erg clichématig en romeo&juliet, maar ik kan het gewoon ruiken.
jah dat kan echt gebeuren.....kies je voor je hart of je familllie moeilijke keuzen maar toch moet je die maken... jammer genoeg... en wat zegt hij er van
mo3gaba_mograma
28-02-2009, 12:34
Hij vindt die hele gebeuren maar onzin. Hij zegt dat hij het niet begrijpt waarom ik niet met hem mag trouwen en dat hij op een dag met mn moeder wil praten.
Privacy |
Cookies©2000-2024 Marokko.nl Virtual Community's - La maison du Maroc. Powered by Marokko Media.