Huilend en tegengeslagen kijk ik voor me uit,
naar het donkere lucht en een dikke ruit..
Tranen die langs me wangen glijden,
me hart die sinds dag 1 kwam te lijden.
Ooit heb je mij gelukkig gemaakt,
ooit heb jij heel diep mijn hart geraakt.
Nu laat je mij harder huilen,
Wat wil ik graag in jou armen schuilen.
Waarom moest je opeens gaan,
waarom waarom laat je mij opeens alleen staan.
Je bent door gegaan in het leven,
terwijl ik blijf haken en om niemand meer kan geven.
Waar ben jij, jij die me altijd deed lachen,
waar ben jij, jij waar ik nooit op hoefde te wachten.
Opeens ben je weg, opeens heb je me verlaten,
op een sombere dag, heb je mij alleen gelaten.
Geen woord, geen moment kon ik het beseffen,
wat mij overkwam, niks kon het nog opheffen!
Jerabi, pijn in mijn hart en niemand die het voelt,
ooit was jij, jij die mij begreep wat ik bedoel..
Geschreven door Roemeesje