lap_doek
24-02-2009, 09:55
door Jeroen van Wieringen en Klaas Boomsma
Geplaatst op donderdag 29 januari 2009 om 09:56
Advocaat Knoops en ex-gevangene Kurnaz over hun visie op Guantánamo Bay
Met Guantánamo Bay heeft Amerika een vaas stuk gesmeten die achteraf niet meer precies te herstellen is, stelt advocaat Geert-Jan Knoops. In zijn boek Advocaat van de Vijand schrijft hij over het internationaal recht en de ‘terroristengevangenis’. Tegelijkertijd heeft de Duitse Turk Murat Kurnaz, die vijf jaar heeft vastgezeten in de Cubaanse gevangenis, zijn boek In de Hel van Guantánamo in Nederland uitgebracht. Metro sprak de twee afzonderlijk van elkaar en vergeleek hun standpunten.
Knoops’ boek lag in de winkels op het moment dat Barack Obama, kersvers in het Witte Huis, een begin maakte met de ontmanteling van Guantánamo Bay. “Dat George Bush maatregelen tegen terrorisme moest nemen na 11 september was duidelijk, maar het verwijt dat ik ook in het boek maak, is dat zijn regering daarin is doorgeschoten. Donald Rumsfeld en Bush wisten ook wel dat ze met Guantánamo onrechtmatig bezig waren.”
Crimineel
Kurnaz: “Ik neem het Amerikaanse en het Duitse volk niet kwalijk wat er met me is gebeurd. Dat zou verkeerd zijn. De verantwoordelijken zijn Bush, Rumsfeld en Dick Cheney. Zij zijn crimineel en moeten voor de rechter komen om hun verdiende straf te krijgen. Bush heeft het martelen groot gemaakt.”
Knoops was als adviseur betrokken bij de zaak tegen Salim Hamdan, de chauffeur van Osama bin Laden. In deze zaak beoordeelde het Amerikaanse Hooggerechtshof de militaire rechtbanken van Guantánamo als onrechtmatig. Knoops is het eens met de stelling dat met deze uitspraak de afbraak is begonnen van het beruchte gevangenenkamp. “Die dag, die uitspraak in Washington, was een van de meest indrukwekkende momenten van mijn leven”, herinnert de jurist zich. De uitspraak betekende voor velen een overwinning van het recht. Zoals het opdoeken van Guantánamo Bay dat volgens Knoops ook is.
Menselijk
Kurnaz: “Ik weet nog niet wat ik van Obama moet vinden. Hij heeft wel dingen toegezegd, maar ik wil eerst resultaten zien voordat ik hem ga vertrouwen. Ik wil daden zien, niet alleen woorden. Misschien is hij wel een goede man en ik hoop dat hij doet wat hij zegt. Obama heeft eerder met mensenrechtenorganisaties gewerkt. Hij heeft twee jonge kinderen. Een gezin. Hij lijkt menselijk. Bush veel minder, die is veel ouder en staat ver van de mensenrechten af.”
Maar is het vertrouwen in het internationale recht niet blijvend geschaad? Knoops: “Als de man op straat, de militair bij een road block of de veiligheidsdiensten niet weten wat het internationale recht is, is het een papieren constructie. Dan zijn internationale conventies een lege huls. Het recht is niet iets wat je van bovenaf, van regeringsniveau kunt opleggen.” Het moet volgens de schrijvende rechtsgeleerde deel uitmaken van het waardenpakket op de werkvloer.
Vertrouwen
Kurnaz: “Het ontbreken van het internationale recht heeft mij veel gekost. Mijn baan, mijn vrouw die van me scheidde, veel vrienden die bang zijn om in contact met mij te blijven. Maar ik maal daar niet om. Ik ben niet weggegaan uit Duitsland om iets verkeerds. Ik ben naar Pakistan gegaan om daar te zien hoe mensen daar omgaan met elkaar. Hoe ze de armen helpen. Ondanks alles wat me is aangedaan heb ik nooit overwogen om alsnog een terrorist te worden. Dat zou verkeerd zijn. Dan had ik meteen papieren kunnen ondertekenen waarop stond dat ik wél een terrorist was. Maar dat is simpelweg niet zo. Ik heb ook nog steeds vertrouwen in het internationale recht, al geldt ook hiervoor dat ik wel daden wil zien en niet alleen woorden.”
Als het aan Knoops ligt is Advocaat van de Vijand niet zijn laatste fictionele boek. “Als het me gegund is, zou ik hier wel mee verder willen. Niet professioneel overigens.” Hij blijft jurist. “Maar de advocatuur is wel een inspiratiebron voor het schrijven.”
Neergesabeld
Kurnaz: “Nu ik mijn boek heb geschreven, zet ik me ook in voor de mensenrechten. Er zijn genoeg mensen die steun nodig hebben. Het Rode Kruis vind ik maar niets. Dat zijn rare mensen. Ze hebben mij destijds op Cuba bezocht, maar niets gedaan met mijn verhaal. Ze zullen het vast wel goed bedoelen, maar dat geldt niet voor mijn zaak. Ik weet niet of de afgelopen jaren me sterker hebben gemaakt, maar ik kan meer relativeren. Kan me nu ook meer inleven in mensen die in armoede leven. Honger, dorst, neergesabeld door hogere machten: het is mij allemaal overkomen.”
http://www.metronieuws.nl/index.php?actie=nieuws&c=1&id=147928
Geplaatst op donderdag 29 januari 2009 om 09:56
Advocaat Knoops en ex-gevangene Kurnaz over hun visie op Guantánamo Bay
Met Guantánamo Bay heeft Amerika een vaas stuk gesmeten die achteraf niet meer precies te herstellen is, stelt advocaat Geert-Jan Knoops. In zijn boek Advocaat van de Vijand schrijft hij over het internationaal recht en de ‘terroristengevangenis’. Tegelijkertijd heeft de Duitse Turk Murat Kurnaz, die vijf jaar heeft vastgezeten in de Cubaanse gevangenis, zijn boek In de Hel van Guantánamo in Nederland uitgebracht. Metro sprak de twee afzonderlijk van elkaar en vergeleek hun standpunten.
Knoops’ boek lag in de winkels op het moment dat Barack Obama, kersvers in het Witte Huis, een begin maakte met de ontmanteling van Guantánamo Bay. “Dat George Bush maatregelen tegen terrorisme moest nemen na 11 september was duidelijk, maar het verwijt dat ik ook in het boek maak, is dat zijn regering daarin is doorgeschoten. Donald Rumsfeld en Bush wisten ook wel dat ze met Guantánamo onrechtmatig bezig waren.”
Crimineel
Kurnaz: “Ik neem het Amerikaanse en het Duitse volk niet kwalijk wat er met me is gebeurd. Dat zou verkeerd zijn. De verantwoordelijken zijn Bush, Rumsfeld en Dick Cheney. Zij zijn crimineel en moeten voor de rechter komen om hun verdiende straf te krijgen. Bush heeft het martelen groot gemaakt.”
Knoops was als adviseur betrokken bij de zaak tegen Salim Hamdan, de chauffeur van Osama bin Laden. In deze zaak beoordeelde het Amerikaanse Hooggerechtshof de militaire rechtbanken van Guantánamo als onrechtmatig. Knoops is het eens met de stelling dat met deze uitspraak de afbraak is begonnen van het beruchte gevangenenkamp. “Die dag, die uitspraak in Washington, was een van de meest indrukwekkende momenten van mijn leven”, herinnert de jurist zich. De uitspraak betekende voor velen een overwinning van het recht. Zoals het opdoeken van Guantánamo Bay dat volgens Knoops ook is.
Menselijk
Kurnaz: “Ik weet nog niet wat ik van Obama moet vinden. Hij heeft wel dingen toegezegd, maar ik wil eerst resultaten zien voordat ik hem ga vertrouwen. Ik wil daden zien, niet alleen woorden. Misschien is hij wel een goede man en ik hoop dat hij doet wat hij zegt. Obama heeft eerder met mensenrechtenorganisaties gewerkt. Hij heeft twee jonge kinderen. Een gezin. Hij lijkt menselijk. Bush veel minder, die is veel ouder en staat ver van de mensenrechten af.”
Maar is het vertrouwen in het internationale recht niet blijvend geschaad? Knoops: “Als de man op straat, de militair bij een road block of de veiligheidsdiensten niet weten wat het internationale recht is, is het een papieren constructie. Dan zijn internationale conventies een lege huls. Het recht is niet iets wat je van bovenaf, van regeringsniveau kunt opleggen.” Het moet volgens de schrijvende rechtsgeleerde deel uitmaken van het waardenpakket op de werkvloer.
Vertrouwen
Kurnaz: “Het ontbreken van het internationale recht heeft mij veel gekost. Mijn baan, mijn vrouw die van me scheidde, veel vrienden die bang zijn om in contact met mij te blijven. Maar ik maal daar niet om. Ik ben niet weggegaan uit Duitsland om iets verkeerds. Ik ben naar Pakistan gegaan om daar te zien hoe mensen daar omgaan met elkaar. Hoe ze de armen helpen. Ondanks alles wat me is aangedaan heb ik nooit overwogen om alsnog een terrorist te worden. Dat zou verkeerd zijn. Dan had ik meteen papieren kunnen ondertekenen waarop stond dat ik wél een terrorist was. Maar dat is simpelweg niet zo. Ik heb ook nog steeds vertrouwen in het internationale recht, al geldt ook hiervoor dat ik wel daden wil zien en niet alleen woorden.”
Als het aan Knoops ligt is Advocaat van de Vijand niet zijn laatste fictionele boek. “Als het me gegund is, zou ik hier wel mee verder willen. Niet professioneel overigens.” Hij blijft jurist. “Maar de advocatuur is wel een inspiratiebron voor het schrijven.”
Neergesabeld
Kurnaz: “Nu ik mijn boek heb geschreven, zet ik me ook in voor de mensenrechten. Er zijn genoeg mensen die steun nodig hebben. Het Rode Kruis vind ik maar niets. Dat zijn rare mensen. Ze hebben mij destijds op Cuba bezocht, maar niets gedaan met mijn verhaal. Ze zullen het vast wel goed bedoelen, maar dat geldt niet voor mijn zaak. Ik weet niet of de afgelopen jaren me sterker hebben gemaakt, maar ik kan meer relativeren. Kan me nu ook meer inleven in mensen die in armoede leven. Honger, dorst, neergesabeld door hogere machten: het is mij allemaal overkomen.”
http://www.metronieuws.nl/index.php?actie=nieuws&c=1&id=147928