hobie22
14-02-2009, 15:23
een dag uit mijn verleden
een die veel herinneringen naar boven drijft
een dag die ik graag zou willen veranderen
zodat er geen pijn overblijft..
ik dacht dat mijn hart gewend was geraakt aan tegenslagen
dat ik de pijn die ik voel vandaag de dag wel kon verdagen...
naarmate de dagen verstijken
ben ik nog steeds overdonderd door het idee dat ik jou ooit zou kwijtraken...
een mens kan niet meer doen als hopen
een mens kan geen liefde kopen...
waarom mis ik jou zo..
waarom hoor ik je naam continu in mijn hoofd
ik zeg tegen mezelf dat je tog niet meer teugkomt
ik wil me zelf niet meer kwetsen met mijn verdiet aan jou, dat heb ik mijzelf beloofd...
al die mooie dingen in dit leven, waaom kan ik die niet meer waarderen
zou ik ooit met een gevoel van voldoening verder kunnen leven ?
de tijd zal het leren...
Ik mis het licht dat mijn donkere dagen konden verlichten
ik mis de lach die wij samen hadden als we naar elkaar keken op onze gezichten..
ik mis je gekkigheid je droge humor waar ik altijd zo om kon lachen...
jij was jij maar voor mij was je alles wat ik kon verlangen in een man...
jij die nooit zou liegen of bedriegen
jou die ik hoopte nooit te verliezen
jij altijd zo teder en zacht
jou moeten missen had ik nooit verwacht...
zou ik iedereen blijven vergelijken met jou
want nu doe ik dat zo erg ik hou nog steeds zoveel van jou
als is er warmte ik voel de kou
het gevoel van een bevroren hart
dat nooit meer ontdooien zou...
ik ben naief om te denken dat je ooit nog terug zou komen
en tog is dat een droom die ik elke nacht blijf dromen..
een die veel herinneringen naar boven drijft
een dag die ik graag zou willen veranderen
zodat er geen pijn overblijft..
ik dacht dat mijn hart gewend was geraakt aan tegenslagen
dat ik de pijn die ik voel vandaag de dag wel kon verdagen...
naarmate de dagen verstijken
ben ik nog steeds overdonderd door het idee dat ik jou ooit zou kwijtraken...
een mens kan niet meer doen als hopen
een mens kan geen liefde kopen...
waarom mis ik jou zo..
waarom hoor ik je naam continu in mijn hoofd
ik zeg tegen mezelf dat je tog niet meer teugkomt
ik wil me zelf niet meer kwetsen met mijn verdiet aan jou, dat heb ik mijzelf beloofd...
al die mooie dingen in dit leven, waaom kan ik die niet meer waarderen
zou ik ooit met een gevoel van voldoening verder kunnen leven ?
de tijd zal het leren...
Ik mis het licht dat mijn donkere dagen konden verlichten
ik mis de lach die wij samen hadden als we naar elkaar keken op onze gezichten..
ik mis je gekkigheid je droge humor waar ik altijd zo om kon lachen...
jij was jij maar voor mij was je alles wat ik kon verlangen in een man...
jij die nooit zou liegen of bedriegen
jou die ik hoopte nooit te verliezen
jij altijd zo teder en zacht
jou moeten missen had ik nooit verwacht...
zou ik iedereen blijven vergelijken met jou
want nu doe ik dat zo erg ik hou nog steeds zoveel van jou
als is er warmte ik voel de kou
het gevoel van een bevroren hart
dat nooit meer ontdooien zou...
ik ben naief om te denken dat je ooit nog terug zou komen
en tog is dat een droom die ik elke nacht blijf dromen..