LZN
07-02-2009, 14:11
Citaat door C00LEST:
Historische Jezus: De Onveranderlijke Realiteit van de Nieuwe Testament Verslagen
Wanneer de "Historische Jezus" beweging nader wordt beschouwd, dan blijkt dat deze in de laatste 100 jaar niets naar voren heeft gebracht dat de Evangelie-verslagen ondermijnt. Er bestaat geen "nieuw bewijs" dat het idee ondersteunt dat Jezus slechts een "goed mens" was. Er bestaat geen "nieuw bewijs" dat de verslagen over mirakels en de herrijzenis naar het rijk der fabelen verwijst, gebaseerd op een nieuwe analyse van de "mythe theorie" over een lange tijdsperiode. Integendeel: recente ontdekkingen hebben meer dan ooit geloofwaardigheid verstrekt aan de aard en de inhoud van de verslagen van het Nieuwe Testament. Met uitzondering van de door de populaire media voortgebrachte ideeën, is de trend in de laatste twee decennia zelfs dat vrijzinnige schriftgeleerden conservatiever zijn geworden wat betreft hun beeld over de realiteit van de Nieuwe Testament verslagen, en niet minder conservatief. Recente ontdekkingen in de archeologie tonen nu meer (en niet minder) samenhangende details over de tijd, de cultuur, het geloof en de politiek in de tijd dat Jezus de aarde bewandelde. Tegelijkertijd heeft de geloofwaardigheid van de Bijbelse manuscripten grote sprongen voorwaarts (niet achterwaarts) gemaakt. Bewijzen deze dingen de mirakels of de herrijzenis van Jezus? Nee. Maar, wanneer deze dingen gecombineerd worden met de bewezen historische nauwkeurigheid, Messiaanse profetie, de groei van de vroege kerk, de vervolging van de Christenen, en niet-Bijbelse bronnen, dan zien we dat krachtig bronmateriaal (in plaats van mythologie) de grondslag vormt voor de beweringen dat de schrijvers van de Nieuwe Testament verslagen zelf ooggetuigen van de gebeurtenissen waren.
We weten bijvoorbeeld uit niet-Bijbelse bronnen dat de Apostel Paulus stierf tijdens Nero's vervolging in 64 na Christus. We weten ook dat Paulus nog in leven was toen de periode van het boek Handelingen werd afgesloten, dus Handelingen moet ergens vóór 64 na Christus zijn geschreven. Omdat Handelingen een vervolg was op het Evangelie van Lucas, weten we dat dit Evangelie nog eerder moet zijn geschreven. Dit ondersteunt het idee dat Marcus ergens in de jaren 50 na Christus moet zijn geschreven, slechts twee decennia na de kruisiging van Jezus. Naast de Evangelieboeken zal geen enkele legitieme schriftgeleerde betwisten dat Paulus het boek Romeinen in het midden van de jaren '50 schreef. Waarom is dit zo belangrijk? Omdat Paulus in de eerste regels van die brief in het Nieuwe Testament verklaart dat Jezus de herrezen Zoon van God is. Galaten is een andere onbetwiste brief die Paulus in het midden van de jaren '50 schreef. Waarom is dit zo belangrijk? Omdat Paulus hierin zijn ontmoetingen met Petrus en Jakobus, twee van de belangrijkste discipelen van Jezus, beschrijft die tenminste 14 jaar eerder plaatsvonden in Galaten 1:18 en 2:1. Tenslotte, in 1 Korintiërs 15:3-8 geeft Paulus de oudste verkondiging van het Christelijk geloof, waarin Jezus voor onze zonden stierf, begraven werd, en drie dagen later uit de dood opstond. Waarom is deze vroege geloofsverkondiging zo belangrijk? Omdat schriftgeleerden, gebruikmakend van de historische verslagen van Paulus en zijn vroege reizen naar Damascus en Jeruzalem, deze verkondiging ongeveer terugdateren tot 35 na Christus, slechts 3 tot 5 jaar na de dood van Jezus Christus.
.Wanneer de "Historische Jezus" beweging nader wordt beschouwd, dan blijkt dat deze in de laatste 100 jaar niets naar voren heeft gebracht dat de Evangelie-verslagen ondermijnt. Er bestaat geen "nieuw bewijs" dat het idee ondersteunt dat Jezus slechts een "goed mens" was. Er bestaat geen "nieuw bewijs" dat de verslagen over mirakels en de herrijzenis naar het rijk der fabelen verwijst, gebaseerd op een nieuwe analyse van de "mythe theorie" over een lange tijdsperiode. Integendeel: recente ontdekkingen hebben meer dan ooit geloofwaardigheid verstrekt aan de aard en de inhoud van de verslagen van het Nieuwe Testament. Met uitzondering van de door de populaire media voortgebrachte ideeën, is de trend in de laatste twee decennia zelfs dat vrijzinnige schriftgeleerden conservatiever zijn geworden wat betreft hun beeld over de realiteit van de Nieuwe Testament verslagen, en niet minder conservatief. Recente ontdekkingen in de archeologie tonen nu meer (en niet minder) samenhangende details over de tijd, de cultuur, het geloof en de politiek in de tijd dat Jezus de aarde bewandelde. Tegelijkertijd heeft de geloofwaardigheid van de Bijbelse manuscripten grote sprongen voorwaarts (niet achterwaarts) gemaakt. Bewijzen deze dingen de mirakels of de herrijzenis van Jezus? Nee. Maar, wanneer deze dingen gecombineerd worden met de bewezen historische nauwkeurigheid, Messiaanse profetie, de groei van de vroege kerk, de vervolging van de Christenen, en niet-Bijbelse bronnen, dan zien we dat krachtig bronmateriaal (in plaats van mythologie) de grondslag vormt voor de beweringen dat de schrijvers van de Nieuwe Testament verslagen zelf ooggetuigen van de gebeurtenissen waren.
We weten bijvoorbeeld uit niet-Bijbelse bronnen dat de Apostel Paulus stierf tijdens Nero's vervolging in 64 na Christus. We weten ook dat Paulus nog in leven was toen de periode van het boek Handelingen werd afgesloten, dus Handelingen moet ergens vóór 64 na Christus zijn geschreven. Omdat Handelingen een vervolg was op het Evangelie van Lucas, weten we dat dit Evangelie nog eerder moet zijn geschreven. Dit ondersteunt het idee dat Marcus ergens in de jaren 50 na Christus moet zijn geschreven, slechts twee decennia na de kruisiging van Jezus. Naast de Evangelieboeken zal geen enkele legitieme schriftgeleerde betwisten dat Paulus het boek Romeinen in het midden van de jaren '50 schreef. Waarom is dit zo belangrijk? Omdat Paulus in de eerste regels van die brief in het Nieuwe Testament verklaart dat Jezus de herrezen Zoon van God is. Galaten is een andere onbetwiste brief die Paulus in het midden van de jaren '50 schreef. Waarom is dit zo belangrijk? Omdat Paulus hierin zijn ontmoetingen met Petrus en Jakobus, twee van de belangrijkste discipelen van Jezus, beschrijft die tenminste 14 jaar eerder plaatsvonden in Galaten 1:18 en 2:1. Tenslotte, in 1 Korintiërs 15:3-8 geeft Paulus de oudste verkondiging van het Christelijk geloof, waarin Jezus voor onze zonden stierf, begraven werd, en drie dagen later uit de dood opstond. Waarom is deze vroege geloofsverkondiging zo belangrijk? Omdat schriftgeleerden, gebruikmakend van de historische verslagen van Paulus en zijn vroege reizen naar Damascus en Jeruzalem, deze verkondiging ongeveer terugdateren tot 35 na Christus, slechts 3 tot 5 jaar na de dood van Jezus Christus.