Maanmeisje
01-02-2009, 18:50
Het leven; hoe zou ik dat moeten omschrijven?
Mijn naam is Khadijja Amranni en mijn leven is alles behalve normaal.
Laat ik zeggen dat ik parallel leef aan de mensen wereld. Juist ja, ik ben een Djinn.
Khadijja
De zon scheen door mijn raam en ik werd wakker van hard gebons op de vloer. Ik keek om me heen en vroeg me af wat de oorzaak ervan was. Aha, het is een van de mensen die ook in dit huis wonen. Ik kan er nog steeds niet aan wennen dat zij ons niet kunnen zien en wij hen wel. Zo wordt je elke dag wakker en zie je zomaar opeens een mens. Het dweilt, kookt, leest en bedrijft soms de liefde! Hier precies op mijn bed! Ik heb me altijd al afgevraagd wat er in hen omgaat, of ze weten van ons bestaan of hoe het is om via hun perspectief te leven en de wereld eens te zien. Terwijl het kleine meisje door mijn kamer loopt en het water trekt kijk ik haar aan en neem ik haar goed op. Het is een klein mensen meisje niet langer dan 1 meter 60 zou ik haar schatten, zwart lang krullend haar en een mooi rond gezichtje. Als ik haar recht aan kijk in haar ogen zie ik iets vreemds, iets glinstert. Het geeft me een raar gevoel, een gevoel dat ik nooit heb gekend en niet eens weet van zijn bestaan, iets menselijks maar tegelijkertijd voelt negatief aan. Snel trekt ze het water onder mijn bed vandaan en lapt ze de ramen. Ze kijkt nog een keer rond en haast zich naar buiten. Ik haal mijn schouders op en kijk verbaasd om me heen. Zuchtend en geeuwend pak ik mijn kleren van de grond en kleed me rustig aan. Langzaam schuif ik onder de deur vandaan en zweef ik de gang door naar de badkamer om mijn gezicht te wassen. Nadat ik het water over mijn gezicht plensde begon ik trek te krijgen en schoof onder de deur door om iets te pakken uit de koelkast.
Dunya
‘’ Ja! Ik ga al! ‘’ Terwijl ik weer met lood in mijn schoenen naar boven liep om een fles water te halen dacht ik aan Geesje. O mijn god, ik hoopte dat kind nooit te zien. Vol angst loop ik naar boven en kijk schichtig om me heen. Terwijl ik de koelkast behoedzaam en snel open doe om een fles water te pakken voel ik een koude windvlaag zachtjes langs mijn pols glijden. Vol angst kijk ik om mij heen en herinner me de film the sixth sense waarin zij vertellen dat er een geest in de buurt is zodra je kou voelt. Gehaast kijk ik om me heen maar zie niets. Ik pak nog een extra fles water zodat ik niet weer naar boven moet en sluit de deur van de koelkast. Nog een keer om me heen kijkend om er zeker van te zijn dat er niets verdachts rondhangt loop ik behoedzaam de gang uit.
Khadijja
Ik kijk verbaasd toe hoe het meisje verward de trap af loopt. ‘’ wat was dat in godsnaam’’ mompel ik in mezelf. Zelf ben ik dan ook verbaasd van het feit wat er net gebeurd is. Ik dacht eerst dat ik het me ingebeeld had, maar aan de uitdrukking van het meisje zo te zien niet, als zij het ook gevoeld heeft, moet het toch wel gebeurd zijn? Terwijl ik naar de koelkast zweefde zag ik het meisje niet die op het zelfde moment haar hand uitstak om de koelkast te openen en terwijl we dat tegelijkertijd deden raakte ik per ongeluk haar pols aan maar in plaats van dat ik door haar heen zou glijden zoals normaal gebeurde voelde ik iets, ik voelde haar, ik voelde haar huid! Ik heb dat werkelijk nog nooit gevoeld. Het voelt zo raar en zo koud maar warm tegelijkertijd. Ik schrok zo hevig dat ik achteruit vloog en een zucht slaakte die haar haren in haar nek deden overeind staan.
Dunya
Ik keek verward naar boven en vroeg me af of ik het me had ingebeeld? Nee joh! natuurlijk heb ik het me ingebeeld, kom op zeg, geesten bestaan misschien wel, maar die komen echt niet naar mij toe, die hebben wel wat beters te doen. Terwijl ik naar boven keek, vroeg ik mezelf af waarom ik in Marokko altijd op mijn hoede was voor geesten en in Nederland er nauwelijks omkijk naar had.’’ Hmm vreemd. ‘’ Wat is vreemd? ‘’ Samra staat vragend achter me en kijkt me een beetje vreemd aan. ‘’ Waarom staar je naar boven? Nee, niets… ik was alleen maar aan het denken. ‘’ Antwoord ik. Ik kijk haar lachend aan en ze geeft met een glimlach een toepasselijk antwoord. ‘’ Ik was al bang dat je geesje zag staan!’’
Khadijja
Het is vreemd om te leven met mensen in je huis terwijl je daar geen contact mee hebt. Het is ook vreemd dat het hele andere wezens zijn. Zij zijn uit een klomp bloed gemaakt en wij uit roetvrij vuur. Ik heb mijn vader eerder eens gevraagd waarom het zo is maar hij wist het ook niet zo goed. Verder heb ik geen familie tenminste niet dat ik weet. Ik ben alleen en ik heb eigenlijk ook geen vrienden. De mensen die hier wonen komen uit het buitenland en zij verblijven hier tijdens de zomer en tijdens de winter verblijven er alleen een oude man en een jonge vrouw in dit huis. Soms komen er nog meer mensen maar die blijven niet lang. Het vreemde is dat zij nooit op deze verdieping van het huis komen. Tenzij zij bij de koelkast moeten zijn maar mijn kamer daar komen zij niet. Heel soms alleen zomers en dan zie ik dat meisje ook weer. Dat kleine meisje…ze maakt iets in mij los ze trekt mij aan op een bepaalde manier en ik kan maar niet begrijpen waarom. Elke zomer weer maar nu ik voel gewoon dat deze zomer anders is, zij is anders.
Dunya.
‘’Dunya, ik verveel me. ‘’ Ik kijk Samra lachend aan. ‘’Natuurlijk verveel jij je het zou onlogisch zijn als wij ons een keer niet zouden vervelen in dit gat en weet je hoe dat komt ? ‘’ Ze kijkt me vragend aan. ‘’Omdat we voor de zoveelste keer niets doen! We zitten hier alleen maar voor de deur te niksen en te kijken, hopend dat er leven voorbij komt. ‘’ Ik kijk haar droog aan en ze barst in lachen uit. ‘’ En gezien dat toch niet voorbij komt tenzij jij achmed de berggeit bedoelt, je weet wel, die van Abdel, kunnen we net zo goed ons lichaam blootstellen aan UV- stralen. Vindt je dat nou geen geweldig plan Samra? Daar heb je helemaal gelijk in Dun! Ik bedoel we hebben ons vakantiewerk af dus waarom ook niet? Even genieten van de zon op het dak?’’ Samra kijkt me aan en zegt; ‘’ Dun dat is nou eens een heel goed idee. Dat ik daar nou niet eerder ben op gekomen! Hahaha. Welk dak zullen wij dit keer betreden Sam? Die jouwe of de mijne? De jouwe dat is veiliger..’’
Khadijja
Ik kijk uit het raam en zie hoe het meisje samen met het andere meisje dat net hier is komen wonen pratend weg lopen. Het andere meisje is ouder maar ze doet me niet veel. Opeens staar ik recht in de ogen van het andere meisje en van schrik zet ik een stap achteruit maar kan mezelf weer volledig herstellen en loop terug naar het raam. Het meisje was al weg. Had ze mij dan echt gezien?
Dunya
Geschokt loop ik verder achter Samra aan het dak op. Zodra we langs de verdieping komen voel ik een benauwd gevoel opkomen en de angst die mijn hele lichaam overneemt. Klopte het wat ik had gezien? Zag ik het goed? Ik durf niets tegen Samra te zeggen die verklaard me voor gek! Maar aan de andere kant ze zou me kunnen geloven maar wat dan nog,ze kan me niet helpen. Ik loop zo te tobben over wat ik misschien wel of misschien niet heb gezien dat ik niet eens doorheb dat Samra een heel verhaal verteld en abrupt gestopt is waardoor ik tegen haar opbots.
‘’Hallo? Waar ben je met je gedachten?! Dunya? Luister je wel? Ja sorry, ik hoor je wel lieverd. Ga verder met waar je gebleven bent. ‘’ Terwijl we alles klaarleggen op het dak doet zij haar gevoel uit de doeken. ‘’Kijk, ik heb het hier best naar mijn zin hoor echt maar ik mis die sociale contacten gewoon. ‘’ zegt ze met een verdrietige blik in haar ogen. Ik sla een arm om haar heen en trek haar naar me toe. ‘’ Dat begrijp ik ook wel mop maar we zijn hier nu en ook al doen we niets we zijn op vakantie en daar moeten we van genieten en bovendien heb je mij en de meiden toch nog? We maken er gewoon een knaller van en je zult zien dat je deze zomer nooit meer zal vergeten! Ik beloof het je want ik voel gewoon dat het een bijzondere zomer wordt!’’ Ze slaat haar blik naar de grond en tovert een lach te voorschijn. ‘’ Thanks Dun, je hebt gelijk. We maken er wat van kom op! ‘’ Ze slaat met haar hand op mijn bovenbeen en het brand als een gek waardoor ik mijn ogen en mijn mond sissend samen trek. ‘’ Ow haha, sorry Dunya dat was niet de bedoeling. ‘’ Het geeft niet, kom we gaan lekker liggen. Oogjes toe en muziekje in. ‘’
We liggen net een uur in de zon als Samra me vraagt wat drinken te gaan halen. Ik sta op en loop naar de koelkast op de verdieping hieronder. Ik voel een lichte aanraking en kijk opzij. Niets te zien, ik sluit de koelkast deur en dan voel ik het. Een koude windvlaag vol in het gezicht. Een schel geluid komt ergens vandaan en van schrik draai ik om. Er is gewoon niets te zien! ‘’ What the hell moet dit voorstellen? ‘’ Zeg ik zachtjes en al gauw krijg ik antwoord. Terwijl ik net weg wil lopen staat er opeens een meisje voor me.
Mijn naam is Khadijja Amranni en mijn leven is alles behalve normaal.
Laat ik zeggen dat ik parallel leef aan de mensen wereld. Juist ja, ik ben een Djinn.
Khadijja
De zon scheen door mijn raam en ik werd wakker van hard gebons op de vloer. Ik keek om me heen en vroeg me af wat de oorzaak ervan was. Aha, het is een van de mensen die ook in dit huis wonen. Ik kan er nog steeds niet aan wennen dat zij ons niet kunnen zien en wij hen wel. Zo wordt je elke dag wakker en zie je zomaar opeens een mens. Het dweilt, kookt, leest en bedrijft soms de liefde! Hier precies op mijn bed! Ik heb me altijd al afgevraagd wat er in hen omgaat, of ze weten van ons bestaan of hoe het is om via hun perspectief te leven en de wereld eens te zien. Terwijl het kleine meisje door mijn kamer loopt en het water trekt kijk ik haar aan en neem ik haar goed op. Het is een klein mensen meisje niet langer dan 1 meter 60 zou ik haar schatten, zwart lang krullend haar en een mooi rond gezichtje. Als ik haar recht aan kijk in haar ogen zie ik iets vreemds, iets glinstert. Het geeft me een raar gevoel, een gevoel dat ik nooit heb gekend en niet eens weet van zijn bestaan, iets menselijks maar tegelijkertijd voelt negatief aan. Snel trekt ze het water onder mijn bed vandaan en lapt ze de ramen. Ze kijkt nog een keer rond en haast zich naar buiten. Ik haal mijn schouders op en kijk verbaasd om me heen. Zuchtend en geeuwend pak ik mijn kleren van de grond en kleed me rustig aan. Langzaam schuif ik onder de deur vandaan en zweef ik de gang door naar de badkamer om mijn gezicht te wassen. Nadat ik het water over mijn gezicht plensde begon ik trek te krijgen en schoof onder de deur door om iets te pakken uit de koelkast.
Dunya
‘’ Ja! Ik ga al! ‘’ Terwijl ik weer met lood in mijn schoenen naar boven liep om een fles water te halen dacht ik aan Geesje. O mijn god, ik hoopte dat kind nooit te zien. Vol angst loop ik naar boven en kijk schichtig om me heen. Terwijl ik de koelkast behoedzaam en snel open doe om een fles water te pakken voel ik een koude windvlaag zachtjes langs mijn pols glijden. Vol angst kijk ik om mij heen en herinner me de film the sixth sense waarin zij vertellen dat er een geest in de buurt is zodra je kou voelt. Gehaast kijk ik om me heen maar zie niets. Ik pak nog een extra fles water zodat ik niet weer naar boven moet en sluit de deur van de koelkast. Nog een keer om me heen kijkend om er zeker van te zijn dat er niets verdachts rondhangt loop ik behoedzaam de gang uit.
Khadijja
Ik kijk verbaasd toe hoe het meisje verward de trap af loopt. ‘’ wat was dat in godsnaam’’ mompel ik in mezelf. Zelf ben ik dan ook verbaasd van het feit wat er net gebeurd is. Ik dacht eerst dat ik het me ingebeeld had, maar aan de uitdrukking van het meisje zo te zien niet, als zij het ook gevoeld heeft, moet het toch wel gebeurd zijn? Terwijl ik naar de koelkast zweefde zag ik het meisje niet die op het zelfde moment haar hand uitstak om de koelkast te openen en terwijl we dat tegelijkertijd deden raakte ik per ongeluk haar pols aan maar in plaats van dat ik door haar heen zou glijden zoals normaal gebeurde voelde ik iets, ik voelde haar, ik voelde haar huid! Ik heb dat werkelijk nog nooit gevoeld. Het voelt zo raar en zo koud maar warm tegelijkertijd. Ik schrok zo hevig dat ik achteruit vloog en een zucht slaakte die haar haren in haar nek deden overeind staan.
Dunya
Ik keek verward naar boven en vroeg me af of ik het me had ingebeeld? Nee joh! natuurlijk heb ik het me ingebeeld, kom op zeg, geesten bestaan misschien wel, maar die komen echt niet naar mij toe, die hebben wel wat beters te doen. Terwijl ik naar boven keek, vroeg ik mezelf af waarom ik in Marokko altijd op mijn hoede was voor geesten en in Nederland er nauwelijks omkijk naar had.’’ Hmm vreemd. ‘’ Wat is vreemd? ‘’ Samra staat vragend achter me en kijkt me een beetje vreemd aan. ‘’ Waarom staar je naar boven? Nee, niets… ik was alleen maar aan het denken. ‘’ Antwoord ik. Ik kijk haar lachend aan en ze geeft met een glimlach een toepasselijk antwoord. ‘’ Ik was al bang dat je geesje zag staan!’’
Khadijja
Het is vreemd om te leven met mensen in je huis terwijl je daar geen contact mee hebt. Het is ook vreemd dat het hele andere wezens zijn. Zij zijn uit een klomp bloed gemaakt en wij uit roetvrij vuur. Ik heb mijn vader eerder eens gevraagd waarom het zo is maar hij wist het ook niet zo goed. Verder heb ik geen familie tenminste niet dat ik weet. Ik ben alleen en ik heb eigenlijk ook geen vrienden. De mensen die hier wonen komen uit het buitenland en zij verblijven hier tijdens de zomer en tijdens de winter verblijven er alleen een oude man en een jonge vrouw in dit huis. Soms komen er nog meer mensen maar die blijven niet lang. Het vreemde is dat zij nooit op deze verdieping van het huis komen. Tenzij zij bij de koelkast moeten zijn maar mijn kamer daar komen zij niet. Heel soms alleen zomers en dan zie ik dat meisje ook weer. Dat kleine meisje…ze maakt iets in mij los ze trekt mij aan op een bepaalde manier en ik kan maar niet begrijpen waarom. Elke zomer weer maar nu ik voel gewoon dat deze zomer anders is, zij is anders.
Dunya.
‘’Dunya, ik verveel me. ‘’ Ik kijk Samra lachend aan. ‘’Natuurlijk verveel jij je het zou onlogisch zijn als wij ons een keer niet zouden vervelen in dit gat en weet je hoe dat komt ? ‘’ Ze kijkt me vragend aan. ‘’Omdat we voor de zoveelste keer niets doen! We zitten hier alleen maar voor de deur te niksen en te kijken, hopend dat er leven voorbij komt. ‘’ Ik kijk haar droog aan en ze barst in lachen uit. ‘’ En gezien dat toch niet voorbij komt tenzij jij achmed de berggeit bedoelt, je weet wel, die van Abdel, kunnen we net zo goed ons lichaam blootstellen aan UV- stralen. Vindt je dat nou geen geweldig plan Samra? Daar heb je helemaal gelijk in Dun! Ik bedoel we hebben ons vakantiewerk af dus waarom ook niet? Even genieten van de zon op het dak?’’ Samra kijkt me aan en zegt; ‘’ Dun dat is nou eens een heel goed idee. Dat ik daar nou niet eerder ben op gekomen! Hahaha. Welk dak zullen wij dit keer betreden Sam? Die jouwe of de mijne? De jouwe dat is veiliger..’’
Khadijja
Ik kijk uit het raam en zie hoe het meisje samen met het andere meisje dat net hier is komen wonen pratend weg lopen. Het andere meisje is ouder maar ze doet me niet veel. Opeens staar ik recht in de ogen van het andere meisje en van schrik zet ik een stap achteruit maar kan mezelf weer volledig herstellen en loop terug naar het raam. Het meisje was al weg. Had ze mij dan echt gezien?
Dunya
Geschokt loop ik verder achter Samra aan het dak op. Zodra we langs de verdieping komen voel ik een benauwd gevoel opkomen en de angst die mijn hele lichaam overneemt. Klopte het wat ik had gezien? Zag ik het goed? Ik durf niets tegen Samra te zeggen die verklaard me voor gek! Maar aan de andere kant ze zou me kunnen geloven maar wat dan nog,ze kan me niet helpen. Ik loop zo te tobben over wat ik misschien wel of misschien niet heb gezien dat ik niet eens doorheb dat Samra een heel verhaal verteld en abrupt gestopt is waardoor ik tegen haar opbots.
‘’Hallo? Waar ben je met je gedachten?! Dunya? Luister je wel? Ja sorry, ik hoor je wel lieverd. Ga verder met waar je gebleven bent. ‘’ Terwijl we alles klaarleggen op het dak doet zij haar gevoel uit de doeken. ‘’Kijk, ik heb het hier best naar mijn zin hoor echt maar ik mis die sociale contacten gewoon. ‘’ zegt ze met een verdrietige blik in haar ogen. Ik sla een arm om haar heen en trek haar naar me toe. ‘’ Dat begrijp ik ook wel mop maar we zijn hier nu en ook al doen we niets we zijn op vakantie en daar moeten we van genieten en bovendien heb je mij en de meiden toch nog? We maken er gewoon een knaller van en je zult zien dat je deze zomer nooit meer zal vergeten! Ik beloof het je want ik voel gewoon dat het een bijzondere zomer wordt!’’ Ze slaat haar blik naar de grond en tovert een lach te voorschijn. ‘’ Thanks Dun, je hebt gelijk. We maken er wat van kom op! ‘’ Ze slaat met haar hand op mijn bovenbeen en het brand als een gek waardoor ik mijn ogen en mijn mond sissend samen trek. ‘’ Ow haha, sorry Dunya dat was niet de bedoeling. ‘’ Het geeft niet, kom we gaan lekker liggen. Oogjes toe en muziekje in. ‘’
We liggen net een uur in de zon als Samra me vraagt wat drinken te gaan halen. Ik sta op en loop naar de koelkast op de verdieping hieronder. Ik voel een lichte aanraking en kijk opzij. Niets te zien, ik sluit de koelkast deur en dan voel ik het. Een koude windvlaag vol in het gezicht. Een schel geluid komt ergens vandaan en van schrik draai ik om. Er is gewoon niets te zien! ‘’ What the hell moet dit voorstellen? ‘’ Zeg ik zachtjes en al gauw krijg ik antwoord. Terwijl ik net weg wil lopen staat er opeens een meisje voor me.