HotDose
31-01-2009, 18:08
Dit is mijn verhaal. Mijn leven. Ik bied alvast mijn excuses aan voor enige fouten in de grammatica of in de opmaak. Zal een stukje plaatsen en als ik meer moet plaatsen hoor ik het wel.
Een mok, ‘voor de liefste mama in de wereld’ , die ik haar had gegeven op Moederdag. Ik had hem gekocht van het geld wat ik had gekregen van Driss. Hem vergeet ik nooit meer, de dag dat hij bij ons kwam, en de dag dat ook hij weer vertrok. Van Driss hield ik, intens. Zoals hij me kietelde, hoe hij altijd lachte als hij me zag. Wat miste ik zijn geur. Hij hield ook van mij, dat wist ik.
Een mok en een paar koekjes en een briefje waarop stond ‘mama is even weg, lief zijn.’ Mama was weer weg, de stilte in huis was sprekend. In de uren dat ik alleen was op me kamertje fantaseerde ik altijd over mijn vader. Mama wilde nooit iets over hem vertellen als ik erover begon zag ik verdriet in haar gezicht dus sprak ik er verder ook niet over. Mijn tante had eens in aanval van woede tegen me geschreeuwd dat ik die vreemde streken vast van mijn vader had want volgens haar waren die buitenlanders allemaal van die dieren. Dat was die keer dat ik in me broek had geplast op haar verjaardag, omdat ik schrok van het geluid van een kapot klappende ballon. Ik fantaseerde eindeloos over hem, verzon honderden excuses waarom hij niet bij me was. De gedachte dat hij me gewoon niet wilde was ondragelijk en die verwierp ik dan ook stellig. Uren lag ik te dromen over wie hij was en wat hij deed, en mijn broertjes en zusjes.
De voordeur sloeg dicht, ik hoorde mijn moeder hard lachen en de stem van een onbekende man.
“Mama kan je de deur open doen” riep ik aarzelend , “Ik moet plassen.“