Proloog:
''Roumaissa!!'' riep mijn vader, ik rende naar beneden en ik keek in zijn ogen die vuur spuwde. Ik durf niks te zeggen en ik keek weg. ''Ga brood halen'' zei hij gevoel loos. Ik keek in de ogen van mijn vader. Ik was zo moe en bang. Waarom zit mijn leven zo in elkaar. ''Sta je er nog?'' zei hij streng. Ik keek snel door dat raampje naar buiten. De zon scheen vel in mijn gezicht. ''Roumaissa schiet op of ik sla je in elkaar'' ik ontwaakte uit mijn dromen hij gaf me geld en ik liep snel naar buiten. Ik rook aan de lucht, lekker frisse lucht. Even weg van dat hel. Ik keek om mij heen. Ik leef in marokko in dat ene stadje Nador. Woonde ik maar nog in europa ik wil hier niet meer zijn. Wij waren illegaal in Nederland dat 10 jaar lang, ik was 5 toen we er heen gingen en 15 toen we terug moesten naar marokko. Ik hab de nederlandse taal wel opgepakt ik ben nu 21 dus ik woon al weer 6 jaar in marokko. Mijn leven gaat al snel voorbij. Mijn vader mishandeld mij en mijn moeder kijkt alleen maar toe. Ik haal snel brood en ik liep weer terug. Familie uit Nederland kom dit middag. Mijn stomme nichten gaan me weer eens plagen net als elk jaar. Je ziet er niet uit zelfs een zwerf hond ziet er beter uit dan jou zijn hun woorden dan. Ik kreeg al gauw tranen en ik kwam al gauw aan bij ons huis. Als je ons huis ziet denk je dat we echt een prachtig leven hebben. Maar dat is het geval niet. Ik heb niet eens kleren niet eens iets fatsoenlijks.
Ik deed mijn schoenen uit en ik liep naar mijn vader. ''Papa hier is de brood'' zei ik terwijl ik het aan hem gaf. Hij sloeg het uit mijn handen, waar door het rechtstreeks naar een klap tegen mijn gezicht aan veranderde. Ik deed voor de zoveelste keren mijn hand op mijn gezicht. ''DIT IS BRUIN ROUMAISSA IK ZEI WIT'' zei hij boos. Ik keek mijn moeder aan, maar ze zei er niks van. Ik rende naar boven. En ik begon te huilen. Waarom zit mijn leven toch zo in elkaar. Ik begon zo hard te huilen dat ik niet eens hoorde dat ze er waren. Je zal je zelf zeker afvragen wie? Mijn familie is al gearriveerd uit Nederland. De hel kan nu officieel beginnen. Ik hoorde mijn vader al schreeuwen. Ik deed snel mijn slippers aan en ik veeg snel mijn laatste traan weg. Ik liep langs de spiegel. Dat ene spiegel riep me terug. Ik keek er aandachtig er na. Ik heb lang krullend donkerblond haar. Mijn blauwe ogen vielen meteen op als je een blik naar me toe werpt. Heb van me zelf lange wimpers en volle lippen. Ik heb ook nog eens een slank postuur dat bij mijn lichaam past. Mijn schoonheid wordt bedekt door stomme kleding en een verdrietige uitstraling. Ik ontwijk al snel dat ene spiegel. En ik liep met een rot gevoel naar beneden. Ik zag ze al staan. De 2 heksen uit Nederland. Dalila 22 en Fatiha 20. Het zijn zussen van elkaar. Ik liep naar ze toe en ik gaf ze een hand die ze niet eens beantwoorde. Mijn tante keek me al gauw vies aan. Het is een zus van mijn vader. Het deed me pijn en ik keek naar beneden.
Toen ik dat deed zag ik 2 paar mannen schoenen. Ik volgde zijn beneden naar boven en ik zag een lieve zachte blik mijn kant opkijken. ''Salaam'' zei hij lief.
Citaat:
Ik ben een verhaal begonnen over Roumaissa. Ze woont in nador maar ze heeft een rot leven. Ze wilt graag weg daar. Maar ze weet niet hoe? Moet ze weer illegaal gaan vluchten. Zal ze nog een leuke man tegemoet krijgen in haar leven. Hoe zullen haar nichten en tante haar beschouwen en wie is dat ene jonge?
Als jullie het leuk vinden hoor ik het graag. Beoordeel ook mijn verhaal, daar rechts boven!
Alvast bedankt voor jullie tijd![/FONT][/SIZE]
[FONT="Georgia"][SIZE="5"]Inhoudsopgaven[/SIZE][/FONT]
[url='http://forums.marokko.nl/showpost.php?p=60382879&postcount=19'] [FONT="Verdana"][SIZE="1"]Deel 1 [/url]