LimburgseB
30-01-2009, 14:21
Ik zit vast achter mijn tralies.
Gevoelens bestaan niet meer, zelfs mijn glimlach is verdwenen.
Met pijn en wrok word mijn hart gevoed, want deze kent geen moed
Alles in me is versleten door de pijn.
Mijn ogen willen niet waken, het duister roept van de daken.
Tot wanhoop worden gedreven is nu niet meer mogelijk, want diep vanbinnen is alles al verdwenen.
Gevoelens bestaan niet meer, zelfs mijn glimlach is verdwenen.
Met pijn en wrok word mijn hart gevoed, want deze kent geen moed
Alles in me is versleten door de pijn.
Mijn ogen willen niet waken, het duister roept van de daken.
Tot wanhoop worden gedreven is nu niet meer mogelijk, want diep vanbinnen is alles al verdwenen.