We liepen richting de McDonald’s, het was heel gezellig. Soufian was heel erg grappig en hij praatte met mij alsof ik zijn beste vriendin was. Hij was heel spontaan.
Soef: Waarom alleen met Hafsa?
Ik: Jaa, lang verhaal. Zij is mijn beste vriendin om het maar zo te zeggen
Soef: oow okee
Ik: En jij?
Soef: oow ja, Aps vertelde mij dat hij had afgesproken met een Mirjam en Hafsa. Maar ik dacht dat jullie allebei de leeftijd van Appie waren omdat ik vandaag op Sidi Kankouch Appie met 2 kleine dames zag praten en een daarvan was Hafsa.
Ik: Wacht.. was dit afgesproken dat Appie Hafsa zou zien hier?
Soef: Ja, hij heeft zich ook helemaal zitten optutten
Ik: Aaahh, vandaar dat Hafsa zich ook helemaal aan het optutten was en dat ze vandaag kost wat kost naar de boulevard moest.
We moesten allebei lachen, we hadden allebei shitans thuis leven.
We gingen naar de Mc, aten wat. Het was heel gezellig maar we hebben elkaar niet echt leren kennen, het ging meer om Hafsa en Aps.
We waren laat de huis uit, het was nu inmiddels al 22.00
We besloten weg te gaan. Ze bleven met ons wachtte totdat we ene taxi hadden en toen gingen we naar huis.
Ik: Ehija Shitana, thuis heb je mij genoeg te vertellen he!
Thuis aangekomen was de moeder van Hafsa al thuis.
Moeder van Hafsa: Hafsa!! Waar was jij?
Ik: Sme3lie galti, ik had honger en vroeg of Hafsa mee wou
Moeder van Hafsa: Ik praat niet met jou
Ik: Sme3lie
Hafsa: mama het is mijn schuld, ik wou naar buiten
Moeder van Hafsa: E nu neem je het nog op voor deze xxxx hier
Opeens kwam mijn broer binnen
Jouad: Doe jij eens heel gauw normaal. Wat een familie heb ik hier leven. Jullie zijn allemaal een voor een misgunners.
Ik: Jouad, laat het
Jouad: Neej Mirjam, jij doet alleen maar je best, ik ben het zat.
Ik ging naar mijn kamer en Jouad ging de deur uit. Ik deed de lichten uit, ging mijn bedje in en begon te huilen.
Laat in de nacht hoorde ik mijn deur heel rustig open gaan, ik durfde niet te kijken, ik was bang. Opeens voelde ik 2 kleine handjes op mijn wang…
Hafsa: Mirjam ben je wakker?
Ik: Natuurlijk lieverd
Hafsa: Niet huilen Mirjam
Ik:Sorry Hafsa
Hafsa: Ik houd van jou Mirjam. Jij bent mijn grootte zus
Ik hield het niet meer vol en begon te huilen. Ze kwam naast mij liggen en zo vielen we in elkaars armen in slaap.
In de vroege ochtend werd ik wakker. Subhana Allah alsof Allah mij wakker heeft gemaakt. Ik tilde Hafsa op en bracht haar naar haar kamer, alsof ze daar de hele nacht had geslapen. Ik ging boodschappen doen en maakte het ontbijt klaar.
Ik ging snel ontbijten en ruimde mijn spullen op en ging naar mijn kamer, opeens kwam Jouad binnen…
Jouad: Mirjam, wil je nog in Marokko blijven
Ik: Mij maakt het niet meer uit
Jouad: Wil je, want ik ben het zat, ik wil terug naar Nederland, wil je mee?
Ik: ik bleef heel lang stil en toen zei ik heel zacht: Als er nog plek is…heel graag.
Jouad: Ik heb een verassing voor jou, pak al je spullen in. Doe wat je moet doen. Morgen moet je klaar zijn, dan vertrekken we en Jouad was weg
Het kwam best hard aan, ik wou heel graag weg maar ik wou Hafsa niet alleen laten. ik was zoo blij dat haar moeder vandaag naar een bruiloft moest dus ik zou met Hafsa wat gaan doen. Ik kleed mij om, ging naar de huis van mijn oma. Ik bleef daar een tijdje totdat mijn lieve oom met Hafsa kwam.
Oom: Mirjem, wil jij met Hafsa naar huis, ze voelt zich niet zo lekker, hij knipoogde naar mij
Ik: Jaa tuurlijk.
Vandaag was de dag van Hafsa. We hebben alles gedaan. Stad/Circus/restaurants/Macdonald alles. We kwamen pas 12 uur s’nachts thuis. Ik ging met Hafsa naar mij kamer en ruimde mijn laatste spullen op. Ik zette alles in de auto van Jouad en ging met mijn oom en Hafsa in de woonkamer zitten. We hadden het zo naar ons zin totdat haar moeder binnen kwam. Ik liep naar mijn kamer en besloot te gaan slapen.
Volgende dag vroeg kwam mijn broer.
Jouad: Mirjam, we gaan.
Ik ging de trap af en hoorde: ‘Mirjam wacht’. Het waren mijn oom en Hafsa.
Oom: Sme3lie Mirjam van alles. Ik hoop je gauw te zien, hij begin te huilen, ik had mijn oom nog nooit zien huilen. Mirjam ik houd heeeel veel van jou en ik hoop dat je ooit de ware vind. Ik zal altijd voor je bidden en vergeet mij en Hafsa niet.
Het was een emotionele moment. Dit zijn de mensen die van mij hielden. Ik gaf ze allebei een hele grote knuffel/kus en ging de auto in.
Bslema....