Bekijk volle/desktop versie : Verdriet Mijn onmogelijke liefde



28-01-2009, 23:36
Mijn onmogelijke liefde die ik altijd zo graag bij mij wilde hebben......hij zal zich mijn pijn om hem nooit beseffen.
Mijn onmogelijke liefde waar ik zoveel voor voelde moet ik laten wegvaren voor de vrouw die mij op deze aarde baarde. Ik hou zoveel van jou maar ook zoveel van mijn familie, ik weet zeker dat de pijn die ik nu draag mijn leven lang zal knellen in mijn maag.
Zoveel meegemaakt en dit zo onterecht maar de liefde voor mijn familie die geeft mij hoop voor een toekomst zonder jou en die vecht. Mijn liefde voor mijn familie vecht door tranen heen dit zware verslavings gevoel voelt brandend en gemeen.
De duivel die mij inpraat dat een leven zonder jou niet mogelijk is maar mijn geloof die mij leert dat ik mij hierin vergis. Allah SWT is ''degene'' die het meest recht heeft op mijn liefde en op mijzelf maar waarom naar weken zal dit sterke gevoel uit ervaring weer verbleken? Ik wil dit gevoel niet meer hebben en wil verder met mijn leven...maar hoe kan ik ? als ik dit alles heb opgegeven? Mijn hart wil zich vermannen met jou terwijl mijn hersenen zoeken naar oprecht berouw.
Ik ben het vertrouwen in mijzelf verloren en moet bij mezelf vanaf vandaag de feiten er hard inboren. Een huwelijk met jou is volgens mijn familie niet mogelijk terwijl Allah SWT dit geschapen heeft en wil dat er geen verschil bestaat tussen rassen en tussen klasse. Toch zal ik mijn familie hierin gehoorzamen omdat ik zelf de fout heb gemaakt om een relatie aan te gaan en dit dus zelf heb veroorzaakt.
De pijn zal een lange tijd in mij bijten en wrijven en geloof mij ik hoor mezelf immers nooit overdrijven. De ochtend voelt voor mij als een brandend begin waarin in de dag zonder pit en energie begint. Oh Allah u bent de enige die mij kan genezen en Allah ik zal u vanaf vandaag met mijn hart vrezen. U doet niets zonder uw wil en bevel, door mijn ongehoorzaamheid aan u leeft mijn hart nu ook in een rel. Elke dag hoop ik en bid ik voor oprechte vergevenis maar elke dag is het in mijn hart mis. Ik zal geduld hebben en wachten op uw bevel..want oh lieve ik er is niemand groter en machtiger dan de barmhartige. Alleen ''hij'' kan deze ziekte in mijn hart en hoofd genezen en alleen ''hij'' kan mij kalmeren en mijn hart voor hem laten vrezen.

29-01-2009, 21:00


Echt mooi!!! mashallah Madame23.
Ik kan je pijn en verwarring zo goed voelen in je tekst.

Succes