master_at_work_
28-01-2009, 09:21
El Majjaoui’s interesse was gewekt. Op internet ging hij op zoek naar zijn roots. Hoe meer hij leerde over zijn voorouders, des te enthousiaster raakte hij over zijn afkomst. ‘Wist je dat Abdelkrim in 1925 de cover van het Amerikaanse blad Time heeft gehaald?’(klik!), vraagt El Majjaoui. Hij wijst op een schilderij van zijn held. Het heeft een centrale plaats in Le Papillon, dat eind februari officieel opengaat. [/FONT]
[FONT=Georgia]El Majjaoui is exponent van een ontluikend Berbers bewustzijn. Steeds meer Marokkaans-Nederlandse jongeren dragen kettinkjes met het Berbersymbool, nemen deel aan discussiefora op een van de vele Nederlandse Berbersites, ontdekken het Berberse schrift en lezen oude Berberse sprookjes en mythen. Zij beginnen de angst en gêne van zich af te schudden die de eerste generatie gastarbeiders nog zo stevig in de greep had.[/FONT]
[FONT=Georgia]De schaamte wortelt in Marokko, waar het regime de Berbers decennialang onderdrukte. Hun taal en cultuur werden als achterlijk bestempeld (want die zijn pre-islamitisch). Alle initiatieven van Imazighen werden hardhandig de kop ingedrukt, omdat die in strijd waren met de nationale Arabische eenheidsideologie. Eigenlijk konden alleen degenen die het Arabisch beheersten vooruit komen in het leven.[/FONT]
[FONT=Georgia]Onder het huidige regime – koning Mohammed VI volgde in 1999 zijn vader Hassan II op – is wel meer mogelijk. Hoewel Arabisch de voertaal blijft, mag de Berbertaal (Tamazight) nu her en der op scholen worden onderwezen. [/FONT]
[FONT=Georgia]Ook door de Nederlandse overheid zijn de Marokkanen jarenlang ‘op een Arabische hoop’ gegooid. Migrantenkinderen hadden recht op onderwijs in eigen taal en cultuur. Maar hoewel de meeste Marokkaanse kinderen thuis Berbers spraken, kregen ze op school Arabische les. [/FONT]
[FONT=Georgia]Dat schept verwarring, zegt Farid Aouled Lahcen van de vereniging Stem van Marokkaanse Democraten in Nederland (SMDN). En dan zitten ze ook nog eens klem tussen twee naties. Zowel Marokko als Nederland eist dat zij zich loyaal tonen, maar in geen van beide landen voelen ze zich geaccepteerd. Islamistische fundamentalisten spelen volgens hem handig in op die situatie. Ze bieden zoekende jongeren een superieure ideologie met een kant-en-klaar-identiteit: ‘de zuivere moslim’. [/FONT]
[FONT=Georgia]Aouled Lahcen is er van overtuigd dat het versterken van de Berberidentiteit een buffer kan zijn tegen radicalisering. ‘Op basis van ervaringen in de geschiedenis weten de Berbers maar al te goed wat opgelegde ideologieën kunnen aanrichten: vervreemding en verwarring’, zegt hij. Als jongeren weten wat hun culturele achtergrond is, staan zij steviger in hun schoenen.[/FONT]
[FONT=Georgia]Ook theatermaker Chaib Massaoudi (46) hoopt met zijn stukken een denkproces over Berberidentiteit op gang te brengen. ‘Je moet nadenken over waar je vandaan komt. Dat is je basis. Van daaruit vertrek je en ligt de wereld open.’ Vaak bewerkt Massaoudi oude Berberse verhalen die over universele thema’s gaan.[/FONT]
[FONT=Georgia]Binnenkort toert hij met zijn theatergroep Amazigh door Nederland met het stuk Tamettut (’vrouw’ in het Berbers) over de hervormingen van het Marokkaanse familierecht mudawana. Wat zijn de gevolgen van deze nieuwe wet voor Berbervrouwen in hun dagelijks leven? Eerder trok hij met De Magische Ring – een theaterspel waarin kinderen leren praten met dieren, zoals de Riffijnen dat doen – langs basisscholen.[/FONT]
[FONT=Georgia]Deze verhalen moeten worden doorverteld, vindt Massaoudi, die op zijn achttiende naar Nederland kwam. ‘Mijn grootouders en ouders moesten hierover zwijgen toen ik jong was. Het kon je de kop kosten.’[/FONT]
[FONT=Georgia]De angst bestaat nog steeds, zelfs in Nederland, merkte Mohammed Aouled Lahcen (29), die evenals zijn broer betrokken is bij Le Papillon. Zo bleef de timmerman die in het Amazighcentrum kluste weg nadat hij het portret van vrijheidsstrijder Abdelkrim had gezien. Mohammed Aouled Lahcen: ‘Hij was bang dat wij streven naar een onafhankelijke Berberstaat. Daar wilde hij niet mee geassocieerd worden. Maar dat is niet zo, we streven naar gelijke rechten.’[/FONT]
[FONT=Georgia]Rachid el Majjaoui wil via Le Papillon zijn leeftijdgenoten informeren over hun achtergrond.
Hij merkt hoe positief zijn vrienden reageren als hij hun vertelt dat de Cubaanse revolutionair Che Guevara naar Noord-Afrika reisde om zich te laten portretteren met Abdelkrim. Dan willen ze meer weten. Dergelijke verhalen raken zowel ‘het straattuig’, als de ‘hardstuderende jongeren’.
[/FONT]
[URL="http://www.volkskrant.nl/binnenland/article1119322.ece/Bewuste_Berbers_dempen_radicalisme"][FONT=Georgia]http://www.volkskrant.nl/binnenland/article1119322.ece/Bewuste_Berbers_dempen_radicalisme[/URL]
[FONT=Georgia]El Majjaoui is exponent van een ontluikend Berbers bewustzijn. Steeds meer Marokkaans-Nederlandse jongeren dragen kettinkjes met het Berbersymbool, nemen deel aan discussiefora op een van de vele Nederlandse Berbersites, ontdekken het Berberse schrift en lezen oude Berberse sprookjes en mythen. Zij beginnen de angst en gêne van zich af te schudden die de eerste generatie gastarbeiders nog zo stevig in de greep had.[/FONT]
[FONT=Georgia]De schaamte wortelt in Marokko, waar het regime de Berbers decennialang onderdrukte. Hun taal en cultuur werden als achterlijk bestempeld (want die zijn pre-islamitisch). Alle initiatieven van Imazighen werden hardhandig de kop ingedrukt, omdat die in strijd waren met de nationale Arabische eenheidsideologie. Eigenlijk konden alleen degenen die het Arabisch beheersten vooruit komen in het leven.[/FONT]
[FONT=Georgia]Onder het huidige regime – koning Mohammed VI volgde in 1999 zijn vader Hassan II op – is wel meer mogelijk. Hoewel Arabisch de voertaal blijft, mag de Berbertaal (Tamazight) nu her en der op scholen worden onderwezen. [/FONT]
[FONT=Georgia]Ook door de Nederlandse overheid zijn de Marokkanen jarenlang ‘op een Arabische hoop’ gegooid. Migrantenkinderen hadden recht op onderwijs in eigen taal en cultuur. Maar hoewel de meeste Marokkaanse kinderen thuis Berbers spraken, kregen ze op school Arabische les. [/FONT]
[FONT=Georgia]Dat schept verwarring, zegt Farid Aouled Lahcen van de vereniging Stem van Marokkaanse Democraten in Nederland (SMDN). En dan zitten ze ook nog eens klem tussen twee naties. Zowel Marokko als Nederland eist dat zij zich loyaal tonen, maar in geen van beide landen voelen ze zich geaccepteerd. Islamistische fundamentalisten spelen volgens hem handig in op die situatie. Ze bieden zoekende jongeren een superieure ideologie met een kant-en-klaar-identiteit: ‘de zuivere moslim’. [/FONT]
[FONT=Georgia]Aouled Lahcen is er van overtuigd dat het versterken van de Berberidentiteit een buffer kan zijn tegen radicalisering. ‘Op basis van ervaringen in de geschiedenis weten de Berbers maar al te goed wat opgelegde ideologieën kunnen aanrichten: vervreemding en verwarring’, zegt hij. Als jongeren weten wat hun culturele achtergrond is, staan zij steviger in hun schoenen.[/FONT]
[FONT=Georgia]Ook theatermaker Chaib Massaoudi (46) hoopt met zijn stukken een denkproces over Berberidentiteit op gang te brengen. ‘Je moet nadenken over waar je vandaan komt. Dat is je basis. Van daaruit vertrek je en ligt de wereld open.’ Vaak bewerkt Massaoudi oude Berberse verhalen die over universele thema’s gaan.[/FONT]
[FONT=Georgia]Binnenkort toert hij met zijn theatergroep Amazigh door Nederland met het stuk Tamettut (’vrouw’ in het Berbers) over de hervormingen van het Marokkaanse familierecht mudawana. Wat zijn de gevolgen van deze nieuwe wet voor Berbervrouwen in hun dagelijks leven? Eerder trok hij met De Magische Ring – een theaterspel waarin kinderen leren praten met dieren, zoals de Riffijnen dat doen – langs basisscholen.[/FONT]
[FONT=Georgia]Deze verhalen moeten worden doorverteld, vindt Massaoudi, die op zijn achttiende naar Nederland kwam. ‘Mijn grootouders en ouders moesten hierover zwijgen toen ik jong was. Het kon je de kop kosten.’[/FONT]
[FONT=Georgia]De angst bestaat nog steeds, zelfs in Nederland, merkte Mohammed Aouled Lahcen (29), die evenals zijn broer betrokken is bij Le Papillon. Zo bleef de timmerman die in het Amazighcentrum kluste weg nadat hij het portret van vrijheidsstrijder Abdelkrim had gezien. Mohammed Aouled Lahcen: ‘Hij was bang dat wij streven naar een onafhankelijke Berberstaat. Daar wilde hij niet mee geassocieerd worden. Maar dat is niet zo, we streven naar gelijke rechten.’[/FONT]
[FONT=Georgia]Rachid el Majjaoui wil via Le Papillon zijn leeftijdgenoten informeren over hun achtergrond.
Hij merkt hoe positief zijn vrienden reageren als hij hun vertelt dat de Cubaanse revolutionair Che Guevara naar Noord-Afrika reisde om zich te laten portretteren met Abdelkrim. Dan willen ze meer weten. Dergelijke verhalen raken zowel ‘het straattuig’, als de ‘hardstuderende jongeren’.
[/FONT]
[URL="http://www.volkskrant.nl/binnenland/article1119322.ece/Bewuste_Berbers_dempen_radicalisme"][FONT=Georgia]http://www.volkskrant.nl/binnenland/article1119322.ece/Bewuste_Berbers_dempen_radicalisme[/URL]