Bekijk volle/desktop versie : De prijs van liefde...



25-01-2009, 19:38
Je krijgt klappen...
Waarom! Omdat je gek bent,
nee dat is niet de reden...
Je krijgt nog wat klappen, alsof de realiteit uit je geslagen word?

één persoon houd me van links vast, de ander houd me van rechts vast.
en één zegt wat tegen me, maar ik hoor alleen maar een lange piep.

De man haalt uit, volop in de maag van Dawoed,
Dawoud krijgt geen adem, hij spuugt nog wat bloed en mompelt.
De mannen laten hem los. Hij valt op de grond maakt zich klein... De klappen doen me niet zoveel denkt Dawoud, maar de gedachte die er achter liggen.
Zij doet me dit aan. Hij mompelt wat tegen die mannen die 5 meter verder op staan, één van de mannen draait om en zegt heb je niet genoeg gehad...
beter blijf je uit de buurt... Of nog beter ga naar een ander stad? zelfs me vuisten hebben medelijden met je, hoevaak hebben we jou niet geslagen.

25-01-2009, 19:50


Ze gaven me als tip, als jij jezelf kwijt bent.
Heeft Allah nog een exemplaar van jou...
Verlos jezelf van de pad van zondes en keer jezelf naar hem.
Hij heeft de oplossing van jou problemen, rust zal je vinden bij hem.
Ook al heb ik deze woorden in me toch dwaal ik op zoek naar haar,

De wereld is zo groot maar, toch weer zo klein.


Wat me al niet ontgaat in een zoektocht van haar, denkt Dawoud,
Ben ik echt zo stom. ben ik niet meer de jongen van 4 jaar geleden.
Wat ben ik, wat doe ik, wat heb ik haar ooit gedaan, waarom ben ik zo geworden. De vrouw van mijn dromen is.......




4 jaar geleden,


Was ik niet zo wanhopig, denkt Dawoud terug, ik was bezig met mijn leven. Een leuke lieve jonge, nu ben ik slechts een verwaarloosde junk.
Die slechts antwoorden heeft, maar de vraagt niet kent?
Hoe kan één mens een ander mens zo laten leven...
Draait alles om geld, status, erkenning & waardering.
Is geloof echt een dekmantel voor mensen als wij.

25-01-2009, 20:01
Dawoud keert zich terug naar zijn flat, hij doet de deur open, met moeite krijgt hij zijn deur open. Hij is duizelig en krijgt de deur moeizaam open.
Het lukt hem om naar binnen te komen, hij gooit de deur achter zich dicht.
valt neer op zijn bed, wrijft over zijn haar en staat op doet zijn shirt uit.
en kijkt in de spiegel, zijn lichaam vol met littekens, en denkt diep na?
Waar hij aan denkt is WRAAK, is het dan echt tijd om nu hard tegen hard te spelen. Moest alles zo gaan zoals zij het wou.
Wie was ik, wat ben ik geworden, en wat zal ik nu weer worden.
De littekens op me lichaam vallen wel mee, maar de littekens in me hart.
die moet ik zien weg te halen. Ik ben niet van het leven gaan houden, en met de dag een stapje dichter bij hel... Maar de leven dat we leven hier is ook te vergelijken met hel? Verkrachters, moordenaars, politiekelingen, corupte mensen, scheinheilgerds. Allemaal zijn ze zo trots op wat ze bereikt hebben. Mensen als wij, die gewetens prijzen boven alles...