missi_maroc
24-01-2009, 20:30
[FONT="Book Antiqua"]
[B] ~xx.De sterren hebben het voorspeld.xx~'
Made by missi_maroc ©
Alle rechten zijn voorbehouden aan de schrijfster van het verhaal '~xx.De sterren hebben het voorspeld.xx~' Niets uit dit verhaal mag worden verveelvoudigd, opgeslagen in een geautomatiseerd gegevensbestand, of openbaar gemaakt, in enige vorm of op enige wijze, hetzij elektronisch, mechanisch door fotokopieën, opnamen of enige andere manier, zonder voorafgaande toestemming van de schrijfster
Salaam mensen,
Al heel lang zit ik te denken om een verhaal te schrijven maar ben er nooit aan toe gekomen. dus ik wou het nu een keer gaan proberen.
ik hoop dat jullie het wat gaan vinden..
sallaam oe alaykum warahmatoellah wa barakatoehoe..
xx~...De Sterren Hebben Het Voorspeld...~xx
Nouria (20), een lief en ook een beetje gek meisje. Ze ziet er niet slecht uit maar krijgt toch niet zo vaak aandacht van jongens. Ze heeft bruine ogen licht bruin haar net als haar broer Jamal en draagt hijaab.
Nadia (20),Is de nicht van Nouria en Jamal. Is een spontaan en lief meisje dat veel aandacht van jongens krijgt. Ze heeft bruine krullen en bruine ogen.
Doenya (21), Een goede vriendin van Nouria die ze sinds kort pas heeft leren kennen. Doenya heeft Zwart stijl haar en licht bruine ogen.
Jamal (23), Broer van Nouria en neef van Nadia. Hij heeft al een tijdje een oogje op Nadia maar niemand weet er wat van. Hij heeft licht bruin haar en bruine ogen. Verder is hij mooie gebouwd, groot maar niet te groot.
Zaid (21), Is de beste vriend van Nouria. Ze kennen elkaar al vanaf kleins af aan en word in hun huis beschouwd als een van hun zonen. Hij is lang en en beetje breed. Verder heeft hij zwart haar en blauw/groene ogen.
Imad (22), Imad is een jongen die zich veel verdiept in de islam. Hij heeft zwart haar en bruine ogen. Verder is hij mooie gebouwd, niet te dik niet te dun.
Proloog
Daar lag ik dan, in mijn bed. Naast een vreemde die mijn man moest voorstellen. Nog nooit heb ik me zo alleen gevoelt. Sinds de dag dat ik het gesprek tussen mijn vader en mijn moeder heb gehoord was ik mezelf niet meer. Alles verranderde. De mensen van wie hield verlieten mij of verranderde. Waarom moest ik ze die avond afluisteren? Ik met me domme kop, als ik daar niet was gebleven dan had ik het nooit gehoord en voelde ik me ook niet zo rot. Ik herinner het me nog al te goed. Mijn vader en mijn moeder waren aan het ruziën. Ik hoorde niet waarover het ging maar ik wist wel dat het geen normale ruzie was.
[SIZE="4"]Hoofdstuk 1.[/SIZE]
Nouria:
‘Maar Driss, Nouria is nog veelte jong om nu al te trouwen. En bovendien is Jamal nog niet getrouwd. Je kan haar toch niet eerder weggeven?’ ‘Zwijg Jamina! Als de juiste man voor Nouria is gekomen dan geef ik haar weg, ik ga niet langer wachten op Jamal. Die jongen is de weg kwijt, het kan nog jaren duren voordat hij gaat trouwen. Ik wil niet dat mensen verkeerd over ons gaan denken.’ Doordat de deur op een kier stond kon ik precies de gezichtsuitdrukking van mijn moeder zien. Ze keek teleurgesteld en bang. Het enige wat ik kon doen is met grote ogen blijven staan. Ik had nog niet door wat er precies was gezegd. Het enige wat ik verstond was Nouria en trouwen… Dat was voldoende. Blijkbaar vond mijn vader dat ik moest gaan trouwen. Maar ik ben nog maar 20 hoe kan ik nu al gaan trouwen? Ik zit nog op school, heb geen vaste baan, ik heb niets gespaard omdat ik altijd alles aan vader moet afgeven. En nu verwacht hij dat ik moet gaan trouwen? Ik had dit nooit verwacht van mijn vader. Ik heb altijd gelooft in een sprookje, ik ontmoet mijn droomprins en word hopeloos verliefd. Maar dat zit er blijkbaar niet in. Toen ik zag dat mijn vader opstond om naar de moskee te gaan, maakte ik snel dat ik weg kwam. Heel voorzichtig liep ik de trap op en ging naar mijn kamer. Daar aangekomen moest alles nog even tot me bezinken. Wou mijn vader me nou echt weggeven? Zonder dat hij het eerst met mij heeft overlegd?
Dagen vlogen voorbij en sinds de dag dat ik het gesprek heb afgeluisterd is er niet veel gebeurt. Mijn vader deed gewoon tegen mij en mijn moeder ook. Misschien heeft hij zich bedacht dacht ik, maar daar kwam ik snel achter.
TUTUTUTUTUTUTUT
TUTUTUTUTUTTUT
Het was maandag ochtend, langzaam deed ik mijn ogen open en drukte op de knop van mijn wekker. ‘Ik haat school.’mompelde ik in mezelf. Ik gooide de dekens van me af en liep naar de badkamer. Nog slaapdronken als ik was keek ik niet waar ik liep. Totdat ik plotseling tegen iemand op botste. ‘Auw!! Kijk eens uit man.’ Hoorde ik de stem van mijn broer Jamal zeggen. Ik kneep mijn ogen dicht om zo de opkomende hoofdpijn te vermijden. ‘Sorry, ik zag niet dat je voor me stond.’ Zei ik met een diepe zucht. Hij keek me boos aan en zei:’Die sorry mag je bij je houden, ik heb de volgende keer liever dat je gewoon kijkt waar je loopt, idioot.’ Hij liep langs me heen naar zijn kamer en gooide de deur dicht[/FONT][/B]
[B] ~xx.De sterren hebben het voorspeld.xx~'
Made by missi_maroc ©
Alle rechten zijn voorbehouden aan de schrijfster van het verhaal '~xx.De sterren hebben het voorspeld.xx~' Niets uit dit verhaal mag worden verveelvoudigd, opgeslagen in een geautomatiseerd gegevensbestand, of openbaar gemaakt, in enige vorm of op enige wijze, hetzij elektronisch, mechanisch door fotokopieën, opnamen of enige andere manier, zonder voorafgaande toestemming van de schrijfster
Salaam mensen,
Al heel lang zit ik te denken om een verhaal te schrijven maar ben er nooit aan toe gekomen. dus ik wou het nu een keer gaan proberen.
ik hoop dat jullie het wat gaan vinden..
sallaam oe alaykum warahmatoellah wa barakatoehoe..
xx~...De Sterren Hebben Het Voorspeld...~xx
Nouria (20), een lief en ook een beetje gek meisje. Ze ziet er niet slecht uit maar krijgt toch niet zo vaak aandacht van jongens. Ze heeft bruine ogen licht bruin haar net als haar broer Jamal en draagt hijaab.
Nadia (20),Is de nicht van Nouria en Jamal. Is een spontaan en lief meisje dat veel aandacht van jongens krijgt. Ze heeft bruine krullen en bruine ogen.
Doenya (21), Een goede vriendin van Nouria die ze sinds kort pas heeft leren kennen. Doenya heeft Zwart stijl haar en licht bruine ogen.
Jamal (23), Broer van Nouria en neef van Nadia. Hij heeft al een tijdje een oogje op Nadia maar niemand weet er wat van. Hij heeft licht bruin haar en bruine ogen. Verder is hij mooie gebouwd, groot maar niet te groot.
Zaid (21), Is de beste vriend van Nouria. Ze kennen elkaar al vanaf kleins af aan en word in hun huis beschouwd als een van hun zonen. Hij is lang en en beetje breed. Verder heeft hij zwart haar en blauw/groene ogen.
Imad (22), Imad is een jongen die zich veel verdiept in de islam. Hij heeft zwart haar en bruine ogen. Verder is hij mooie gebouwd, niet te dik niet te dun.
Proloog
Daar lag ik dan, in mijn bed. Naast een vreemde die mijn man moest voorstellen. Nog nooit heb ik me zo alleen gevoelt. Sinds de dag dat ik het gesprek tussen mijn vader en mijn moeder heb gehoord was ik mezelf niet meer. Alles verranderde. De mensen van wie hield verlieten mij of verranderde. Waarom moest ik ze die avond afluisteren? Ik met me domme kop, als ik daar niet was gebleven dan had ik het nooit gehoord en voelde ik me ook niet zo rot. Ik herinner het me nog al te goed. Mijn vader en mijn moeder waren aan het ruziën. Ik hoorde niet waarover het ging maar ik wist wel dat het geen normale ruzie was.
[SIZE="4"]Hoofdstuk 1.[/SIZE]
Nouria:
‘Maar Driss, Nouria is nog veelte jong om nu al te trouwen. En bovendien is Jamal nog niet getrouwd. Je kan haar toch niet eerder weggeven?’ ‘Zwijg Jamina! Als de juiste man voor Nouria is gekomen dan geef ik haar weg, ik ga niet langer wachten op Jamal. Die jongen is de weg kwijt, het kan nog jaren duren voordat hij gaat trouwen. Ik wil niet dat mensen verkeerd over ons gaan denken.’ Doordat de deur op een kier stond kon ik precies de gezichtsuitdrukking van mijn moeder zien. Ze keek teleurgesteld en bang. Het enige wat ik kon doen is met grote ogen blijven staan. Ik had nog niet door wat er precies was gezegd. Het enige wat ik verstond was Nouria en trouwen… Dat was voldoende. Blijkbaar vond mijn vader dat ik moest gaan trouwen. Maar ik ben nog maar 20 hoe kan ik nu al gaan trouwen? Ik zit nog op school, heb geen vaste baan, ik heb niets gespaard omdat ik altijd alles aan vader moet afgeven. En nu verwacht hij dat ik moet gaan trouwen? Ik had dit nooit verwacht van mijn vader. Ik heb altijd gelooft in een sprookje, ik ontmoet mijn droomprins en word hopeloos verliefd. Maar dat zit er blijkbaar niet in. Toen ik zag dat mijn vader opstond om naar de moskee te gaan, maakte ik snel dat ik weg kwam. Heel voorzichtig liep ik de trap op en ging naar mijn kamer. Daar aangekomen moest alles nog even tot me bezinken. Wou mijn vader me nou echt weggeven? Zonder dat hij het eerst met mij heeft overlegd?
Dagen vlogen voorbij en sinds de dag dat ik het gesprek heb afgeluisterd is er niet veel gebeurt. Mijn vader deed gewoon tegen mij en mijn moeder ook. Misschien heeft hij zich bedacht dacht ik, maar daar kwam ik snel achter.
TUTUTUTUTUTUTUT
TUTUTUTUTUTTUT
Het was maandag ochtend, langzaam deed ik mijn ogen open en drukte op de knop van mijn wekker. ‘Ik haat school.’mompelde ik in mezelf. Ik gooide de dekens van me af en liep naar de badkamer. Nog slaapdronken als ik was keek ik niet waar ik liep. Totdat ik plotseling tegen iemand op botste. ‘Auw!! Kijk eens uit man.’ Hoorde ik de stem van mijn broer Jamal zeggen. Ik kneep mijn ogen dicht om zo de opkomende hoofdpijn te vermijden. ‘Sorry, ik zag niet dat je voor me stond.’ Zei ik met een diepe zucht. Hij keek me boos aan en zei:’Die sorry mag je bij je houden, ik heb de volgende keer liever dat je gewoon kijkt waar je loopt, idioot.’ Hij liep langs me heen naar zijn kamer en gooide de deur dicht[/FONT][/B]