Citaat door miss_loubnaa:Vluchtig bekeek ik de mensen die in het lokaal zaten, dat waren er niet veel. Ik had nu Aardrijkskunde, een vak dat door veel mensen als onbelangrijk werd gezien en daarom niet veel gekozen. Na een korte aarzeling besloot ik om toch maar aan de tafel bij het raam te gaan zitten. Echter zou ik geen Samira heten als ik mezelf een dagje niet voor schut zou zetten. Mijn tas bleef haken aan de punt van een der tafels, en als dominosteentjes gooide ik alle tafels en stoelen uit die rij om. Na het zware gebonk van vallende tafels en stoelen werd het enkele seconden lang doodstil in het lokaal. Vervolgens klonk er keihard gelach. Ook vanuit de gang klonk er veelal gelach, spottende opmerkingen werden naar mijn hoofd geslingerd, ik heb me nog nóóit zó erg geschaamd. En, om de schaamte compleet te maken, liet de leraar zijn stem ook nog even horen. 'Samira, ruim je dit allemaal even op?' Met bloedrode wangen begon ik aan mijn taak.
Zal ik je effe helpen schoonheid? zei een stem achter mij.
Ik draaide mij om en keek diep in de meest prachtige groen-bruine ogen.
Ik staarde hem aan.
Sayfedien: uuhm Samira zal ik je effe helpen?
Samira: Uuuhm ja is goed.
Samen zette ze alle tafels en stoelen recht.
Leraar: Ben jij de nieuwe jongen?
Sayfedien: Jah klopt mijn naam ik Sayfedien Affelay
Leraar: Aangenaam ik ben Dhr. Groeneveld en ik geef aarderijkskunde en geschiedenis. Je mag gaan zitten naast Samira aangezien jullie elkaar al kennen.
Samira werd rood, yes zit die knapperd naast mij heb ik be3da mooie uitzicht, dacht ze bij zichzelf!