[SIZE="5"]Proloog[/SIZE]
Ik liep haastig met mijn klapper in mijn hand richting mijn werk. Laat ik me zelf eerst eens even voorstellen. Ik ben Mounaida 23 jaar, en nog al druk met mijn werk in een organisatie dat met jongeren te maken heeft. Ik keek snel in de spiegel of alles nog er netjes uit zag voor mijn vergadering. Ik zag een meisje staan met groene ogen zwart stijl haar tot aan haar dijen, en dat meisje ben ik. Heb een normaal postuur en heb een blank huid. Ik liep gauw door naar de koffiekamer. Daar aangekomen, was niemand er! Ik schonk wat koffie in voor me zelf Safira zou er al zijn die cafeïne gek. Dit is een marokkaanse organisatie dat jongeren helpt met problemen zo wel allochtone als nederlandse jongeren. ''Zo jij bent er vroeg bij'' zei ik tegen Safira. ''Moet jij zo nodig zeggen met koffie in je hand'' zei Safira We moesten beide lachen, ik pak mijn koffie en we verdwenen al gauw in ons kantoortje. Safira 22 jaar een meisje met veel pit in haar leven. Grijpt alle kansen die in haar weg liggen. En is altijd verzekerd met een eerste plek als het om carrière gaat, haar passie is dat ook echt carrière maken in het leven.
''Joehoe! Waar ben je toch met je gedachtes, ons nieuwe directeur komt zo langs'' zei ze lachend. ''Directeur? Waar heb je het over? We hebben toch Anouar als Directeur'' zei ik vraagend. ''Ja maar Anouar gaat toch weg? Weetje je er dan niks van ?'' antwoorde Safira terug. ''Oh wacht eens even, dat klopt ja'' Dacht ik na. ''Weet jij hoe hij heet dan ons nieuwe opdrachtgever?'' Vroeg Safira weer eens. ''Nee geen enkel idee, maar meid genoeg gepraat ons vergadering gaat zo beginnen'' zei ik nonchalant. We lachte weer eens en we liepen naar de vergadering.
Bij Safouan.
Snel ren ik naar mijn auto om naar mijn nieuwe organisatie te racen, volgens mij zal Anouar boos op mij zijn, ik ben aan een late kant. Ik ben benieuwd wat voor collega's er bij zullen zijn. Daar aangekomen liep ik naar binnen. Ik zag Anouar al mijn kant op kijken. Pff die kijkt niet meer vriendelijk. ''Dit is niet de afspraak vriend'' zei Anouar nog al boos. ''Mijn excuses hier voor! door omstandigheden was ik iets later'' Probeerde ik hem duidelijk te maken. ''Nou lekker begin'' Zei hij ongeïnteresseerd, Anouar is ook een man van 50 die dit werk niet meer ziet zitten. Ik zal dit ook veel anders aanpakken. Hij gaf me een rondleiding. Hij liet me de vergaderkamer zien, 1 meisje viel me erg op met haar zwart stijl haar. Ik keek aandachtig naar binnen. Maar ik bedachte me al gauw dan ik over een maand of 2 ga verloven. Ik keek weg en kwam weer tot stand. ''Hallo?'' zei hij een beetje boos ''Sorry meneer Anouar'' zei ik met een rood gezicht! ''Je moet wel opletten want het is wel belangrijk'' zei hij streng. Ik knikte en ik keek naar binnen. ''Laten we naar binnen gaan dan kan ik jou voorstellen'' zei hij eindelijk met een lach op zijn gezicht. ''Sorry dat ik stoor'' begon anouar toen hij binnen kwam lopen. Ik liep braaf achter hem aan. ''Dit wordt jullie nieuwe directeur Safouan'' Toen dat ene meisje met haar lange haren omdraaide had ik al gelijk oogcontact met haar mooie grote groene ogen. Ik wist niet wat ik zag maar mijn hart schreef op dat moment pagina's. Ik sloeg mijn ogen neer en dacht gaan Jasmin mijn vriendin ze is 20 jaar. Lief meisje met haar mooie hijaab. Soms heel eigenwijs en kattig maar toch een schat van een meid!
Terug bij Mounaida.
Ik keek recht in zijn ogen. Ik wist niet wat ik zag. 3Oedoe billah meyna shitan oe rasim, bedachte ik me zelf. Ik sloeg mijn ogen neer en keek Safira aan. Ze had me allang in de gaten en ze gaf me een knipoog. Anouar vertelde wat over hem. Safouan is zijn naam. 25 jaar en wat een mooi jonge Tbarkallah. Een breed postuur. Witte tanden Brede lach mooie kuiltjes mooie opgeschoren haren en een babyface! Ik moest wel om me zelf lachen. ''Moet ik nou alles 10 keer lopen vragen, eerst Safouan en nu jij Mounaida'' zei Anouar terwijl ik al gauw tot aarde kwam. ''O, Sorry ja! Ik ben Mounaida en ik ben management assistent'' zei ik stotterend, hij knikte en hij glimlachte. ''Dus met jou heb ik de meeste gesprekken'' zei hij met een lach waar ik in verdronk. Ik knikte gauw en keek Safira aan terwijl ik mijn lip dood beet. Ze lachte en ze schudde haar hoofd heen en weer. ''Nou Meneer Safouan, als je het niet erg vind gaan wij door met ons vergadering, want mevrouw krijgt hier een hartverzaking van jullie bezoekje'' Ik keek Safira Dodelijk aan en ze lacht flauw mijn kant op. ''Nou veel succes met jullie vergadering ik spreek jullie snel weer'' hij gaf mij een knipoog, en hij verliet de kamer. Ik keek rood voor me uit. En Wat Safira betreft die pak ik nog wel terug.
Salaam meiden,
Zo als jullie zien, ben ik een verhaal begonnen. Graag zie ik reacties van jullie dus laat het mij weten of ik door moet gaan! Up graag mee! Alvast bedankt voor jullie aandacht en moeite Allah iej Ghaliekoem!
XXX Moslima.Roosje[/SIZE]
[FONT="Georgia"][SIZE="7"]
Inhoudsopgave
[/SIZE][/FONT] [url='http://forums.marokko.nl/showpost.php?p=60025346&postcount=13'] [SIZE="2"][FONT="Verdana"]Hoofdstuk 1[/FONT][/SIZE] [/url]
[url='http://forums.marokko.nl/showpost.php?p=60131844&postcount=40'] [SIZE="2"][FONT="Verdana"]Hoofdstuk 2 [/url]