Ik kwam erachter dat hij terug contact had mijn zijn ex, hij miste haar. En ik had echt zware bewijzen.
Op het moment dat ik het wist brak mijn hart letterlijk, dit was de eerste keer dat ik tranen had gelaten, tranen voor een jongen...ik hield van hem, alles wat hij voor me deed, al die mooie momenten , allemaal weggegooid in 1 seconde. Ik en hij was serieus, hij kon elk moment mijn hand komen vragen, hij zou me nooit laten gaan, een meisje zoals mij zou hij nooit vinden. Dit allemaal gebeurde vlak voor mijn examens van kerstmis, ik werd gek wist niet wat ik moest doen.
Ik heb hem geconfronteerd met de feiten, en maakte een einde aan onze relatie. Dit allemaal is 3 weken geleden gebeurt, beste lezers, die confrontatie. Vanaf dat moment tot nu doet hij alle moeite voor me. Hij belde me CONSTANT, liet voicemailberichtjes achter, stuurde superlange smsen, hij wou mij maar niet met rust laten. Ik wist echt niet wat te doen, mijn hart was sterker dan mijn verstand , pakte mijn telefoon en belde hem terug. Ik vroeg waarom hij het allemaal deed, waarom was ik niet genoeg, hij bleef sorry zeggen hoeveel het hem spijtte, en dat hij er alles voor zou doen om mij terug te krijgen, dat hij me misste, en pas beseftte dat hij niet zonder me kon, het moment dat hij me kwijt was. Ik had examens.. had een gebroken hart.. kon niet meer helder nadenken. Af en toe nam ik op als hij belde, dan weer niet, ik wist echt niet wat te doen. Al dit maakte mijn kop gek, als hij echt van me hield , dan wil je toch geen contact met andere meisjes? en toch zeker niet met je ex?
Alles maakte me gek, en ik besloot gewoon van nummer te verandere, mij concentreren op mijn examens, en met een nieuw leven beginnen. Het vertrouwen is er niet meer , niets gaat zijn zoals vroeger, dit is niet de eerste keer, dit is al eens gebeurd! het is de tweede fout.
Beste lezers, 3 dagen geleden ben ik van nummer veranderd, hij stuurt me nog emails. Hij wilt zich echt nog bewijzen. Als hij toch zoveel moeite doet? meent hij het dan niet? maar als hij het meent? waarom deed hij dan zoiets? waarom heeft hij mij bedrogen?
Mijn examens zijn juist gedaan, hamdoulilah zijn ze normaal gegaan, niet superslecht, ook niet heel goed, (en ik die dacht dat jongens nooit tussen mijn studies zouden komen).
Ik mis hem, hou nog van hem, en mijn hart wil hem terug. Maar ik vertrouw hem niet. Mijn verstand zegt nee. Wat moet ik doen?
Mijn hart of mijn verstand volgen?
Want zit in een groot dimemma, voel mij superslecht en hoop dat ik snel over dit allemaal zal geraken...