Bekijk volle/desktop versie : me bloed eigen broer nog wel de dat aandoet



Pagina's : [1] 2

16-03-2004, 22:35
ik begin weer aan een nieuwe verhaal al hoewel ik er niet veel tijd voor heb maar deze verhaal blijft maar in me hoofd rondspoken dus heb ik het maar gedaan
ik heb niet tijd om vaak een vervolgje te schrijven(als jullie mijn verhaal leuk vinden) ik heb ook nog een andere verhaal die ga ik ook nog eerst afmaken iniedegeval veel lees plezier en hoop dat jullie deze leuk vindenxxxxxxx

.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
..
.
.
.
.
.
..
Nee asjeblieft aziz ik smeek het je doe me niet pijn. Ik kreunde van de pijn van die hij me had gedaan me broer aziz. ik noemde alle sorads op die ik kon. Hopend dat hij me met rust liet.
“waga elkehba w8 maar ik laat je alleen met rust voor vandaag.
Hij liep woedend me kamer uit.
Ik kreunde nog steeds van de pijn naast me bed ik had geen kracht meer. Alleen verdriet en pijn had ik. Op deze momenten had ik mijn ouders nodig. Waarom ya rabi waarom. Heb ik dit leven dan verdient. Ik wilde opstaan. Maar het lukte me net met alle kracht die nog had vermoeiend stond ik op. Ik liep naar de spiegel. Daar zag ik iemand een meid van 20 jaar.
Gezwolle ogen rood, van het huilen van de pijn die me broer mij aandoet, de pijn die niet te verdragen is.
Ik kan het niet meer, ik wil het niet meer.
Waarom leef ik, waarom ben ik niet bij me ouders. Waarom dat was mijn vraag, een vraag waarop ik geen antwoord op kreeg of kon krijgen. ik keek nog steeds naar me spiegelbeeld.
ik werd boos. Boos op alles wat van me is afgenomen. Mijn leven mijn ouders de liefde die ik had alles, alles was weg.de woede in me werd erger ik gooide met spullen maakte dingen stuk in me kamer, ik trok aan me haren ik sloeg me zelf, De pijn voelde ik niet meer lichamelijk. Alleen de wond van me hart is nooit meer
te genezen. Ik maakte van me hand een vuist en sloeg in de spiegel. Ik durfde mezelf niet meer te zien. Ik verwaardeloosde me zelf. kreunend viel ik op de grond.



xxxxxxxjes afz elmaffia_girl

16-03-2004, 22:59


laat me a.u.b wel weten of ik verder moet gaan of stoppen

16-03-2004, 23:01
heeey meid ga snel verder..ik vind het egt tof...ga snel verder please

17-03-2004, 13:04
Leuk begin

17-03-2004, 13:36


ga gauw verder meid ej doet het goed...

liefs hanan

17-03-2004, 14:07
jah jah je verhaal begint goed maak snel een vervolgje ,

17-03-2004, 14:16
he meid je heb nog een verhaal geschreven.....echt toppieeee ga snel verder want ik lees heb.......beslamma

29-03-2004, 23:39
thanks mensen voor jullie reactie :blauwkus:

29-03-2004, 23:47
. Alleen de wond van me hart is nooit meer te genezen. Ik maakte van me hand een vuist en sloeg in de spiegel.
Ik durfde mezelf niet meer te zien. Ik verwaardeloosde me zelf. kreunend viel ik op de grond.


Alles scherven lagen op de grond verspreidt, ik zag dat me hand bloede.
Snel pakte ik een stof en wikkelde het om me hand zodat het niet verder ging bloeden.
Ik was zo moe, zo zwak. De pijn voelde ik erg. Ik wilde opstaan maar weer met moeite. Ik wilde naar me bed lopen.
Het leek wel een hel.
naar me bed.
Me hele lichaam trilde van angst en pijn .
Ik lag op mijn zij in bed.
Op mijn rug liggen lukte me niet .
Waarom jarabi waarom, doet hij dat? Reageert hij zijn verdriet en woede op mij waarom?.
IK had nog steeds niet gerouwd om de dood van mij ouders. We stonden voor alles alleen , geen 1 familielid die ons steun gaf. Ze wilden niets met ons te maken hebben.
Waarom, niemand die ik wat kan of kon vragen waarop er antwoorden waren. Ik voelde de warme traan over mijn wang en ik proefte de zoete traan op mijn lippen. Nog steeds, nog elke dag laat ik mijn tranen gaan. Met niemand wilde ik over mijn gevoelens praten.
Ik mis mijn broer,, met wie ik kon lachen, stoeien, alles kan vertellen. Die mij beschermde tegen de kwade, advies gaf. Alles hij was zo verander van een jongen met een hart van goud naar een jongen met een hart van steen.
Met geen enkele gevoelens voor me. Hij is zo veranderd, de laatste 2 jaren.


Mijn leuke herinneringen heb ik nog altijd, met alle kracht in me probeerde ik rechtovereind te gaan zitten.. zodat ik vanuit mijn bed naar de plank kon staren naar foto’s van mijn ouders.
We stonden daar met z’n vieren lachend.
Op die dag voelde ik me compleet.
Liefde was er, vreugde warmte van mensen van wie ik hield was er.
Dat waren de laatste glimlach van mijn ouders en mijn broer.

29-03-2004, 23:56
Wollah Echt Een Mooi VerHaal
Go On ShorTy

29-03-2004, 23:58
Ewa YallAh Ziedi

30-03-2004, 15:26
Mooi Verhaal Meid Ga Sjo0 Door

13-04-2004, 14:15



Citaat:
Origineel gepost door HaYaT123
[b]Mooi Verhaal Meid Ga Sjo0 Door [/B]
ben ik helemaal mee eens...

13-04-2004, 16:19
sorry dat ik heel lang geen vervolgje heb geschreven ik schrijf het als ik tijd heb xxxxx

13-04-2004, 16:52
hahaha is goed...als het maar niet pas over een jaartje is

Pagina's : [1] 2