De jongen die zijn uiteindelijke uit... [/SIZE]
[SIZE="3"]
Huilend kwamen we van de begraafplaat af.. Mimoun, Hafid en ik. Ik keek hun aan, het deed hun pijn, net zoveel pijn als ik nu voel.. ‘bebba waarom, waarom ben je weg? Had nog zoveel van je willen leren’ dacht ik bij mezelf.. Ik bleef maar door huilen, de stoere jongen was in mij verdwenen. Ik veranderde in een kleine...
Door Hanane Lees verhaal>>
[SIZE="3"]De jongen die zijn uiteindelijk uitweg vond
Anass /hoofdpersoon Mimoun /broer hoofdpersoon
Hafid /broer hoofdpersoon Yahia /vriend hoofdpersoon
Mohammed /vriend hoofdpersoon Jihane /buurmeisje
Huilend kwamen we van de begraafplaat af.. Mimoun, Hafid en ik. Ik keek hun aan, het deed hun pijn, net zoveel pijn als ik nu voel.. ‘bebba waarom, waarom ben je weg? Had nog zoveel van je willen leren’ dacht ik bij mezelf.. Ik bleef maar door huilen, de stoere jongen was in mij verdwenen. Ik veranderde in een kleine jongen dat om zijn dode vader huilde. We liepen naar de auto’s, de hele bende(familie,kennis) stond daar al, we gingen naar huis.. het werd tijd om weer de koffers in te pakken, en terug naar Nederland te gaan om ons leventje weer op te pakken, met mama en zonder vader.
Thuis aangekomen, en we liepen gelijk richting slaapkamers om de koffers in te pakken. Saffie morgen ochtend zouden we met het vliegtuig terug gaan.. nu slapen en het verdriet laten zakken. ‘’Layrahmoe, Layrahmoe ya rabbi’’ herhaalde ik zachtjes totdat ik in slaap viel met een verschrikkelijke hoofdpijn..
Ik werd wakker geschud om 5 uur s’ochtends, Marokkaanse tijd door me neef. ‘A sahbi sta op, we gaan vertrekken’. Pff ik zuchtte, oef a sahbi ik heb zware hoofdpijn. Met tegenzin stond ik op. Ik nam even snel een douche, en trok mijn kleren aan. Ik pakte mijn ‘Dieseltjes’ vanuit onder mijn bed.. ik klopte het modder/zand van de onderkant af.. Ik keek even naar de vloer met het zand.. mijn ogen begonnen te prikkelen. Dat zand is waar mijn vader nu layrahmoe in ligt. Even stond ik erbij stil, maar niet lang daarna werd ik geroepen dat ik moest haasten. Ik trok mijn schoenen aan, en sleepte mijn koffer mee de kamer uit. Mijn moeder zat daar op de bank, met haar broer(mijn oom) die ons zou brengen naar het vliegveld. Ze had rode ogen, dat ze niet had geslapen was te zien. Ik gaf haar een kus op het voorhoofd en mijn oom een hand. Ik bracht gelijk met me broers en neef de koffers naar beneden. We stopte ze in de achterbak. Me neef keek op zijn mobiel naar de tijd, hij zuchtte. ‘als jullie het vliegtuig willen missen.. dan ga zo door’.. Het werd nu inderdaad de hoogste tijd om te vertrekken; ‘yemmaaa, gerriii.. ewa yallah tiyara aghener ta3doe’ (moeder, oom kom nou, we missen het vliegtuig) riep ik hun toe. Ik stapte alvast de auto in, en keek naar mezelf in de achteruitspiegel. pff ik zag er uit als een crackjunk.
Uiteindelijk kwam iedereen naar beneden, en stapte ze een voor een in de auto. De auto begon te rijden, ik nam gauw een laatste blik van ons huis.. Ik had gezworen op mn graf, hier niet meer langs te komen. Ik kan hier niet meer zijn. De jonge Marokkaan die van zijn land hield, is verloren in mij gegaan, saffie klaar..
Na een kwartiertje kwamen we aan bij de luchthaven van Nador, algauw moesten we inchecken want we waren aan de late kant. Nadat we de koffers hadden ingeladen bij de incheckbalie moesten we naar binnen. We namen afscheid van me neef en oom.. Ik hield mijn moeders arm vast, en we liepen door.
Daar stond ‘royal air maroc’.........De reis verliep goed, op wat hoofdpijn na. Een kennis kwam ons ophalen van schiphol, en bracht ons naar huis. Dag in dag uit het zelfde, iedere dag kwam er wel iemand langs om ons te condoleren met het grote verlies. Mijn hoofdpijn werd met de dag erger. Naar school ging ik niet meer, en ik kwam amper buiten. Mijn broers daar in tegen deden hun ding, hun leven ging verder met de ‘chickies, school & de gestolen scooters’. Het leek wel alsof mijn leven een zwart beeld is.. is dit die zogenaamde rouw periode?.. Als ik zo door ga, is mijn leven straks ook een zwartbeeld. Mijn moeder probeert er het beste van te maken, ze probeert ons op te voeden als echte mannen, zoals Pa het zou hebben gedaan….
Vandaag besloot ik naar school te gaan, ik moest toch iets doen?.. tenminste mijn HAVO diploma dit jaar halen, en dan een toekomst uitbreiden. Ik nam een douche, trok een lekker zittende kleding aan, en deed wat gel op. Ik liep naar beneden, pakte snel een sneetje brood, en smeerde er wat chocolade pasta op.. voor ik bij de scooter was, was het al op. Ik stapte op mn beest, en reed naar school.
‘aangekomen’ op school en ik liep het schoolplein op, paar matties kwamen gelijk naar me toe, condoleerden me, en gaven me de box. We besloten om in de aula te gaan zitten chillen. Ik kreek hoofdpijn door de drukte die om me heen zat, ik wilde vertrekken om een rustig plekje te zoeken, maar op dat moment hing er iemand om me nek, het ‘geval’ beet verleidelijk in me oor.. ik draaide me met een ruk om. Het was Samira me ex. Pff ik zuchtte diep.. ‘’TFOE ELKEHBA, BLIJF MET JE FACKING KATTEN POTE VAN ME AF BITCH’’ brulde ik haar toe. Ze keek me gewelddadig aan, maar het deed me niks.. ik wilde rust. Geen zin in die bitches.
Mohammed; ‘’Taazzz rot een eind op man,zijn vader is overleven en jij condoleert hem niet eens.. jij denkt alleen aan je ranzige spelletjes’’.
Saffie a sahbi laat maar, heb koppijn als de tyfus.. Met grote ogen keek ze ons aan, en liep gelijk weg!.. nogal gedist volgens mij.
De bel ging, we liepen met zn alle naar de les. Mijn pijn in mn hoofd zakte langzaam weg door de stilte die er gemaakt werd voor de docent. ‘‘Dames en heren, mag ik jullie aandacht?..danku.. Wij krijgen vandaag een nieuwe leerling erbij, pas verhuisd vanuit boven-holland dus een beetje respect graag’’ deelde de docent toe. Zo werd ze naar binnen gehaald.. Het was een verlegen, (duidelijk) Marokkaans meisje, bedekt met de hijaab. Ze zag er beeldschoon uit,zo’n meisje waarvan ik dacht; daar wil ik over een paar jaar mijn leven mee delen. Ze kreeg een plek voor mij, aangewezen.
‘’Zoo Jihane, zou je je zelf willen voorstellen’’? Vroeg meneer.
‘uhmm ja hoor’ ze begon te praten met haar lieve mooie stemmetje;; Ik ben dus Jihane El Fikri, ben 17 jaartjes oud, en ben net verhuisd vanuit Amsterdam-Zuid naar hier. Verder houd ik veel van lezen.
Mijn aandacht was geheel bij haar,mijn hoofdpijn verdween als sneeuw voor de zon.. totdat meneer zei dat we de boeken erbij moesten pakken. ‘’ kan iemand een boek uitlenen aan Jihane’’ hoorde ik van voor de klas. Ik stak gelijk mijn hand op. Kijk eens aan Jihane, je achterbuurman ‘Anass’ is vandaag zo vrijgevig, zei meneer op een toon dat me eigenlijk niet zo beviel. Ze draaide zich om, en ik gaf haar mijn boek. Ik knipoogde, en ik kreeg een lieve glimlach terug.
Die 50 minuutjes gingen overigens razend snel voorbij, en hing wat over mijn tafel heen. Jihane draaide zich om en gaf me mijn boek terug. ‘’Bedankt voor het lenen,Anass’’!. Haha, geen dank antwoordde ik. Ze glimlachte, ‘gaat het wel met je, je ziet er bleek uit.. of ben je altijd bleekjes?’ Vroeg ze me. Ik keek haar diep in de ogen, ik kon bijna geen woord uitbrengen, ze was zo mooi. ‘’Ja,ja alleen wat hoofdpijn van de verveling’’ . Oké, dan is het goed zei ze enthousiast. Op dat moment kwam de volgende martelaar binnen, hij gaf zijn les, en voor je het wist ging de volgende bel. Het was eindelijk pauze.
Iedereen ging zijn ding doen, en liep de gang op. Ik liep met me matties uit het lokaal. Jihane liep voor ons.’’alleen’’. Ik liep naar haar toe, en vroeg haar of ze deze pauze met ons wilde vieren. Tss, ze weigerde, ze wilde liever de school in haar eentje verkennen. Achja whatever, we liepen door naar de buitenplaats. Wat frisse lucht deed me vast goed, het voelde alsof mijn hersens lichter werden. We hingen achterover het bankje, en had mijn ogen gesloten.
Yahia; TAAAAAZZZ, daar komt ze weer met haar katten ogen. Mohammed; Wollaah jij weet niet van ophouden hé?.. hij moet jou niet saffie klaar, ga iemand anders vervelen ofzo!
Mijn ogen gingen open, terwijl ze liever dicht wilde blijven. Ik keek naar het wezen die voor me stond met haar gigantische pumps, en wilde krullen. Het was Samira weer.
‘Heeeeeyy schatje, lag je te slapen lekkerding, wollaah kei lief, net als die ene avond. Zei ze met een geniepig lachje. ‘Haha, ik ben je schat niet, gaga ergens anders storen!. ik moet je niet, en die ene avond stelde niks voor ‘’samira’’. Het was maar een tussenwip
Yahia; tazz wil je zeggen dat Anass je ontmaagd heeft? Je hebt jezelf eerder al 10 keer gegeven, dus ga niet schijnheilig doen. HAHAHAHAHA ik zou Jihane met geen een vinger aan durven raken, ik heb respect voor haar, RESPECT!! Schreeuwde ik haar toe. ‘’ DAN DOE IK HET WEL, ZE GAAT ERAAN’’ schreeuwde ze me terug toe, en liep gelijk weg.