Bekijk volle/desktop versie : Tanger & Hope.



Pagina's : [1] 2 3 4 5 6 7 8 9 10 11 12 13 14 15 16 17 18 19

18-01-2009, 19:38

♥ Tanger & Hope.




Medina kijkt uit het raam wanneer ze klaar is met het opruimen van haar kamer. Op haar brede vensterbank neemt ze plaats en kamt haar haar zorgvuldig uit. Met haar gedachtes ver weg, zo'n 2600 km verderop, kijkt ze naar de stoffige straten van Tanger. Wat mist ze het leven in Nederland, dat haar in één ruk is afgenomen. Zonder pardon.

"Kom je eten, Medina?" vraagt haar neef khalid rustig. Verschrikt kijkt ze op. Een als ze ziet dat Khalid het is, kijkt ze weer normaal. Ze plaatst een glimlach op haar lippen: "Dankje, ik heb geen trek". Hij kijkt haar medelijdend aan. "Kom op Medina, je hebt al dagen niks gegeten" "Khalid, nogmaals; ik heb geen trek" Hij kijkt haar lang aan en loopt de kamer weer uit. Medina neemt een diepe zucht en loopt naar haar bed. Ze bukt en pakt haar boek van onder haar bed. Boeken lezen, dat doet ze om twee redenen; om de taal Nederlands nog te beheersen en om even te verdwijnen van het realistische leven. De boeken, haar fanstasie, waar alles mag en kan. Weer neemt ze plaats op de brede vensterbank. Maar dit keer om haar boek verder te lezen. Weer schrikt ze. Ze ziet weer het kleine meisje met krullen aan de overkant van de straat. Dit keer kijkt ze haar lang aan. Medina zwaait, maar het meisje veroert zich niet. Na een tijdje glimlacht het meisje en rent weer weg, haar krullen dansend op haar rug. "Sobhana'Allah, wat wilt dat meisje van me? Waarom zie ik haar zovaak, zowel in mn dromen als het gewone leven" vraagt Medina zich af. Ze klapt haar boek dicht en verbergt het weer onder haar bed. Als iemand erachter komt dat ze boeken, nogwel Nederlandstalige boeken, leest, zou het worden afgepakt. Dat is het laatste wat Medina wil. De boeken, daar vind ze haar rust altijd. Ze staat op en loopt naar de spiegel. Groenblauwe ogen kijken haar aan. Ze tilt haar hand op en brengt die naar de spiegel. Ze streelt haar spiegelbeeld en keert dan terug naar het raam. Ze voelt dat ze er weer is. Dit keer zal ze haar zeker aanspreken. Daar staat het meisje weer, met haar mooie krullen. "Wat wil je van me" schreeuwt Medina naar het meisje. Ze kijkt haar weer lang en stil aan. Dit keer glimlacht en rent ze niet. Maar ze loopt rustig weg, de hoek om van de straat. Weer, verdwenen. Kon Medina haar maar volgen, kon ze haar maar achterna. Maar dat is slechts een fanstasie, waar ze in blijft dwalen. Medina mag het buitenwereld alleen vanuit het raam meemaken. En heel soms vanuit het dakterras. Maar dat heeft ze al twee jaar geleden geaccepteerd.[/FONT]

[FONT="Trebuchet MS"]

Inhoudsopgave:

● 18/01/'09
● 18/01/'09
● 19/01/'09
● 22/01/'09
● 22/01/'09
● 26/01/'09
● 26/01/'09
● 28/01/'09
● 29/01/'09
● 31/01/'09
● 31/01/'09
● 04/02/'09
● 04/02/'09
● 04/02/'09
● 04/02/'09
● 08/02/'09
● 08/02/'09
● 08/02/'09
● 08/02/'09
● 08/02/'09
● 09/02/'09
● 09/02/'09
● 12/02/'09
● 12/02/'09
● 17/02/'09
● 22/02/'09
● 22/02/'09
● 22/02/'09

[CENTER]NEW:


● 23/02/'09
● 23/02/'09
[/CENTER]

18-01-2009, 19:42


Ben benieuwd, eerste fan meld zich

18-01-2009, 20:16
Iedereen verdwijnt in zijn of haar kamer om de welbekende middag dutje te doen. Natuurlijk staat er een hele afwas voor Medina klaar in de keuken. Maar zo erg vind ze het niet. Ze heeft tenminste dan wat te doen. Neuriend wast ze alles af als ze iemand binnen hoort lopen. Het is haar nicht Sarah. Ze kijkt haar van top tot teen aan. "Vanwaar heb je die jurk" vraagt ze haar hatelijk. "Deze heb ik al een tijdje" antwoordde Medina zacht. Ze kijkt haar afkeurend aan en loopt de keuken weer uit. Medina bekijkt de jurk die ze aanheeft. Op dat moment komt Sarah de keuken weer in. "Zo mooi is hij ook weer niet, dus voel je vooral niet vereerd ofzo" en weer loopt ze weg. Wat kattig zeg. Maar zelfs dat is ze gewend. Nadat ze klaar is met het afwassen en het dwijlen van de keuken en de woonkamer, loopt ze weer haar kamer in. Ze pakt wat schone ondergoed en een luchtig jurkje en dan stapt ze de douche in. Na een korte douche loopt ze weer terug naar haar kamer. Net dat ze liggen wilt, stormt haar tante de kamer binnen. "Nietsnut, jallah opstaan! Er komen morgen gasten voor Sarah, mijn mooie dochter, om haar hand te vragen. We gaan koekjes maken" en ze verdween weer uit de deur. Dit wist Medina niet. Sarah zal gaan trouwen.
Medina staat op en loopt naar de woonkamer waar al haar nichten en twee tante's zitten. Niemand die haar aandacht geeft of aankijkt. Medina komt alleen goed van pas als ze hulp nodig hebben. Ach, wat maakt het uit. Haar leven heeft toch geen zin. Ze neemt plaats naast haar neef Khalid, de enige persoon die nog normaal tegen haar doet. Er word van alles en nog wat besproken, iedereen praat door elkaar heen.

Medina mag meteen beginnen met het maken van de koekjes. Iedereen weet dat zij ze het lekkerst kan maken. Samen met Khalid loopt ze naar de keuken. Ze verteld hem nauwkeurig wat ze allemaal nodig heeft om vandaag vier soorten koekjes te maken. Geduldig luistert hij naar wat Medina zegt en verdwijnt uit de keuken.

In de late avond is Medina eindelijk klaar met de koekjes. Iedereen is weg, natuurlijk zonder haar. Netjes en versierd zet Medina de koekjes op de grote Marokkaanse borden. Ze ruimt alles af en loopt vermoeid haar kamer binnen. Net dat ze langs het raam liep om haar boek te pakken, ziet ze het meisje weer. "Wat doe jij nog zo laat opstraat! Ga naar huis, het is veelste gevaarlijk!" schreeuwt Medina onbewust naar het meisje. Ze is bezorgd om haar. Wie is ze? En wat wilt ze van haar? Het meisje brengt haar hand op haar mond en geeft Medina een luchtkusje. Automatisch krijgt Medina een glimlach op haar gezicht. Net dat ze een luchtkusje terug wilt geven, rent het meisje lachend weg. Haar lach blijft Medina maar volgen. Ze heeft haar nooit gehoord, haar stem heeft ze nooit gehoord. Het is voor het eerst dat ze haar heeft horen lachen. Het was zo, zo een aparte lach. Medina zucht en pakt dan weer haar boek van onder haar bed. Weer, voor de zoveelste keer verdwijnt ze in een wereld waar alles mag en kan.

Na een uur hoort Medina haar familie binnenkomen. Snel verstopt ze het boek onder haar bed en rent naar de keuken. Ze doet alsof ze bezig is, totdat haar tante, de moeder van Sarah, de keuken binnen loopt. Ze bekijkt de koekjes en keurt alles goed. Ze bedankt haar nors en loopt met een koekje in haar hand weg naar de woonkamer. Medina loopt ook de woonkamer in en plaatst zich naast het raam. Ze snakt naar wat buitenlucht. Morgen komen de mensen Sarah's hand vragen. Medina merkt op dat haar tante wat te zeggen heeft. Samen lopen ze naar de keuken en haar tante begon te praten: "Morgen wil ik je niet in de woonkamer zien, geen enkel stap. Die mensen mogen jou dus ook niet zien! Je bent alleen in de keuken bezig. En als je het toch waagt, dan heb je hele grote problemen" Medina kijkt haar tante geshokeert aan, maar toch knikt ze gehoorzaam. Met de kin omhoog loopt haar tante de keuken uit. Verbaasd, dat is Medina op dit moment.

Nadat alles duidelijk is geworden besluit Medina weer te verdwijnen in haar kamer. Ze kijkt weer uit het raam, in de hoop dat ze het meisje weer ziet. Teleurgesteld gaat Medina op haar bed liggen. En niet lang daarna, valt Medina in een diepe slaap, waar ze weer droomt over het meisje.

18-01-2009, 20:18
Nice. IK wacht op de rest

18-01-2009, 20:21


Apart maar fantastisch! Mijn aandacht heb je!

18-01-2009, 20:45
Dankje meiden .
Misschien plaats ik straks nog een vervolgje.

x

18-01-2009, 20:46
Oké! Maar is Medina een naam die je een Marokkaans geregistreerd kind mag geven? Het lijkt me typisch iets voor de Marokkaanse handhavers om deze naam te verbieden. 'Stad.'

18-01-2009, 21:04

Citaat door miss_loubnaa:
Oké! Maar is Medina een naam die je een Marokkaans geregistreerd kind mag geven? Het lijkt me typisch iets voor de Marokkaanse handhavers om deze naam te verbieden. 'Stad.'



Als het goed is wel hoor. Want ik ken een meid die Medina heet. En omdat ik het een heel mooi naam vind, gebruik ik het in mijn verhaal. Maar ik ga het nog navragen!

x

18-01-2009, 21:04
upuup meid mooi begin heb je

18-01-2009, 21:07
Thanks lady's .
Vervolgje komt eraan, x.

18-01-2009, 21:08

Citaat door Passion__:

x


Haha, dankjewel!
Ik heb eerlijk gezegd nog nooit van de naam gehoord!

Oké! Ik wacht

18-01-2009, 21:10
Verder
IK ben nieuwsgierig als de mensen haar hand komen vragen snel snel

18-01-2009, 21:13


Prachtig verhaal meid. Ga zo dÓor.

18-01-2009, 21:32
Volgende morgen word ze gewekt door Khalid. Dat merkt Medina meteen. Want normaal word ze met geschreeuw en kabaal wakker gemaakt. Dit keer is het anders. Snel staat Medina op en kleed haar netjes om. Om haar pikzwarte haren bind ze een rose lintje, zodat het straks, tijdens het koken, niet zal irriteren. Zwijgend loopt ze de woonkamer binnen. "Goede morgen" zegt ze dan zachtjes. Niemand die haar hoort of de aandacht geeft. Alleen Khalid. Ze glimlacht naar hem en loopt door naar de keuken. Daar maakt ze een lichte ontbijt voor haarzelf en begint rustig te eten. Na een tijdje loopt haar kleine nichtje van 14, Karima, de keuken binnen. "Lelijkerd, die brood was voor mij bedoeld" zegt ze dan kattig. "Ow, sorry. Ik maak wel een andere als je dat wilt" zegt Medina zachtjes. "Nee, het hoeft al niet meer!" boos loopt Karima de keuken weer uit. Medina zucht diep en heeft gelijk geen zin meer om verder te eten. Niet lang daarna lopen haar twee tante's en nichten de keuken binnen. Het zal een lange dag worden voor Medina. Maar dat maakt haar niks uit.

Nadat Medina samen met haar tante's het huis heeft schoongemaakt, komen de gasten binnen. Natuurlijk loopt Medina meteen de keuken in, dat was de afspraak. In de keuken is Medina druk bezig met het snijden van groenten als Khalid binnen komt. "Waarom ga je niet binnen zitten met de gasten. Je bent de heledag al bezig" Medina kijkt hem glimlachend aan. Blij dat ze hem tenminste heeft. "Ik ben een gevangene, Khalid. Maar toch bedankt voor je bezorgdheid" Medina gaat weer ongestoord verder. Na wat een eeuwigheid lijkt te duren vertrekken de gasten weg. Het ja-woord is gezegd. En de verloving van Sarah en Issam zal over twee weken plaats vinden. Daar hebben ze over gediscusseert, omdat Sarah vind dat ze het één en ander nog moet regelen. Maar iedereen heeft beloofd mee te helpen.

Medina is klaar met de taken van vandaag en loopt haar kamer binnen. Voor het eerst weer voelt ze zich heel moe. Voordat haar hoofd op de kussen belandt, valt ze in diepe slaap met het gevoel dat ze iemand mist. En gauw genoeg komen de mooie ogen en krullend haar weer terug in haar dromen. Het meisje, haar mist ze. Het meisje kijkt haar vragend aan, in haar dromen. "We hadden gasten" zegt Medina zacht, als ze het gezichtje van het meisje ziet. Ze kijkt met pretoogjes terug en wilt net wegrennen als Medina haar tegenhoud. Het meisje draait meteen haar gezicht en kijkt haar met vuur in de ogen aan. Doordat Medina zich rotschrikt, laat ze haar los. Het meisje rent weg. En voordat ze helemaal uit zicht is, draait ze zich om naar Medina en geeft haar weer een luchtkusje.

18-01-2009, 21:36
upupup ik weet dat je zei dat je morgen weer verder schrijft maar kan je nu niet nog een stukje zetten

Pagina's : [1] 2 3 4 5 6 7 8 9 10 11 12 13 14 15 16 17 18 19