Ikrammetje01
12-01-2009, 21:36
Pak me, neem men eer, speel met me sla me, maar neem haar leven niet, neem de mijne!
hij nam de steen en keek me twijfeld aan. Tranen stroomden over mijn wangen. Hij bleef me aankijken en hield de steen vast. Naast hem stond de vijand van mijn leven, de klootzak die dit allemaal veroorzaakt heeft. "Dood haar!!" zei hij. Hij keek me met tranende ogen aan, en wierp de steen. Ik voelde een klap tegen mijn hoofd, even werd ik bewusteloos. Hij nam een grotere steen en gooide die zo hard hij kon. Hij kwam tegen mijn mond. Ik voelde de pijn en voelde me zachtjes wegzakken. Ver weg op weg naar de hel.
Een waargebeurd verhaal met veel pijn, met veel ellende en veel liefde. Mag een meisje niet meer van haar leven genieten, moet ze volgen en zich laten doen?
Iedereen zat in de woonkamer, de mannen zaten in de salon. Men nichtje
Fadoua vertelde over haar school en ze was zo grappig. Het was gezellig, de oude generatie met de jonge generatie. Zo onstonden er zoveel dicussies tussen de twee. Mijn zus Hayat had het over trouwen, ze zei voortdurend dat de mannen zich tegenwoordig als vrouwen gedroegen en de vrouwen vonden van niet. Ik vond het zo grappig en lachte wat. Hanane, mijn oudste nicht lachte ook. Zij was al verloofd met ons neef Ali van Nederland. Ik vond het altijd vreselijk, want neven en nichten horen toch niet met elkaar te trouwen. Maar buiten dat was ik enorm blij voor haar, tante Khadija was men liefste tante. Zij wou altijd al dat ik met één van haar zonen zou trouwen, maar zij wist dat ik niet met neven zou trouwen. Jammer vond ze het zeker, maar ik bleef bij men besluit. Tante Khadija sprak nu over de broer van haar schoondochter en dat hij studeerde en blablabla. Ze sprak enorm positief over hem, maar ze zag hem als zijn eigen zoon aangezien hij geen ouders meer had.
Na een lange avond was het tijd om te gaan, ik overhandigde tante Khadija haar jas en ze gaf me een knuffel. De mannen liepen ook naar buiten en één van hen viel me op. Mijn neef Ibrahim gaf me een hand. Een jongeman lachte onzeker en liep verder. Ik had hem nog nooit gezien, maar verder maakte ik me er niet druk om. Hanane keek me glimlachend aan en zei me dat ik de haar moest komen helpen met de voorbereidingen. Samen met Hayat beloofden we haar zeker langs te komen. Toen iedereen weg was, liep ik naar de keuken en begon ik meteen aan de afwas. Ik haatte het als het rommelig was in huis. Hayat hielp me en samen maakten we het gezellig in de keuken. We hadden het over koetjes en kalfjes en ze vertelde over Karim, haar vriend. Karim en Hayat zijn al 5 jaar samen, en Karim wou haar hand komen vragen. Het zou niet lang meer duren. Hayat is 2 jaar ouders dan mij, zij is 22 en ik 20 jaar. Toen we klaar waren met de afwas liep ik naar men kamer en ging meteen slapen.
De volgende morgent word ik wakker door Hayat die stond te zingen in de badkamer. Aangezien we dezelfde kamer deelden hoorden we allen en dat was best lastig. Gelukkig had ik vandaag vrij en kon ik wat uitrusten. Hayat moest gaan werken, ze werkt in een hotel en ze moest er altijd vroeg uit. Toen ze de badkamer verliet zag ze er pikobello uit. Haar haren waren mooi in een staartje, ze had haar uniform aan en was klaar om te gaan. Hayat gaf me een kus en vertrok meteen naar het werk. Nu ik niet meer kon slapen, nam ik een douche en liep ik naar de keuken. Mijn ouders waren nog aan het slapen dus besloot ik het ontbijd te maken. Lekkere eitjes, thee en brood zette ik neer op tafel. Net toen ik de tv wou aanzetten, ging men gsm af.
Ik: jah halo
Nassira: Hej Majda schat, alles goed?
Ik: Nassira, ja hmdl met jou?
Nassira: goed, geen werk vandaag?
Ik: neen, ik heb verlof, mijn nichtje trouwt dus wil ik voorbereiden en zo.
Nassira: aah jah, oké ik dacht dat je te laat was of zo.
Ik: neen, hoor
Nassira: ik ga verder doen! ik hoor je vanavond wel!
Ik: is goed lieverd
Ik legde men gsm neer en mijn moeder kwam naar beneden. Ze was blij te zien dat alles al op tafel stond. Samen met men ouders aten we en toen we klaar waren ruimde ik af. Ik maakte het huis schoon en deed alle kamers. De kamers van mijn broers waren zelfs in orde. Hafid was aan het werk, hij zou zo thuis komen, aangezien hij nachtdiens heeft en Hakim moest ook werken. Ik zag hen niet zo vaak, maar jah! Toen ik klaar was, nam ik een douche en kleedde me om. ik pakte een jeans skinnybroek en een zwart trui tot an men billen. Mijn rode jas hing aan de kapstok en ik deed hem aan. Wat mascara en lipgloss en klaar was Kees. Ik liep naar de woonkamer en zei men moeder dat ik naar Hanane zou gaan. onderweg naar Hanane zag ik enkele jongeren met elkaar bekvechten. Ik liep verder en ging er niet op in. Aan het huis van mijn tante Khadija, deed Ibrahim open.
Ibrahim: hej nichtje, ga maar naar binnen, ik ga werken.
Ik: salam Ibo!! Dank je.
Ik liep verder en zag Hanane in haar pyjama en toen ze me zag liep ze op me af.
Hanane: schatje inou!
Ik: hej lieverd
Hanane: zo leuk dat je er bent, waar is Hayat?
Ik: gaan werken, ze heeft pas morgen vrij.
Hanane: ow oké, kom binnen, niemand is in de salon buiten mijn schoonzus. Ik begroette Rafika, de schoonzus van Hanane en nam plaats op de bank. Even later kwam tante Khadija binnen, ik knuffelde haar en we begonnen samen te praten. Hanane had heel wat planne, vandaag zouden we met de koekjes beginnen. Rafika was er goed in dus koos zij de soorten. Ik vloog er meteen in en we lachten de hele tijd door. Rafika vertelde haar verhalen over Yassine, haar man. Mijn neef en broer van Hanane. Het was zo grappig, het huis rook lekker naar heerlijke koekjes. Ik liep naar de keuken en deed de koekjes in de oven. Tante Khadija was naar mijn moeder, ze zouden samen weggaan; normaal gezien bleven de oiude vrouwen thuis, maar nu was het omgekeerd.
Hanane: Rafika, waar is je broer?
Rafika: hij is even naar de bank.
Hanane: ik heb het gevoel dat hij zich niet op zijn gemak voelt hier.
Rafika: ja, is ook zo, kijk Hanane hij vindt het rot om medelijden te krijgen. We zijn onze ouders verloren en daar stopt het. Ilias heeft zijn tijd nodig.
Hanane: oké, ik hoop het.
Ik: wie is Ilias?
Hanane: broer van Rafika, die jongen van gisteren.
Ik: wie?
Hanane: een lange jongen, je hebt hem vast gezien.
Ik: ja kan.
Rafika: hij komt zo dan kan je hem zien.
Ik stond op om de koekjes weer uit de oven te halen en de volgende lading in te steken. Net toen ik klaar was, botste ik tegen iemand aan. Het was een lange jongen, ik herkende hem. De jongen van gisteren. Hij verontschuldigde zich en ging naar de woonkamer.
Ilias: salam meiden, lekkere koekjes en zo?
Hanane: jah hé moet
Ilias: gezellig
Rafika: hier heb je Majda
Ik: aangenaam, ik ben Majda
Ilias: aangenaam, ik ben Ilias
Ik pakte de chocolade en deed die op de koekjes. Ilias bood hulp aan en de meiden waren blij dus hielp hij ons mee. Hij was best grappig en knap was hij zeker. Ik liep naar de kameer van Hanane om die zware Marokkaanse borden te gaan halen, Ilias liep me achter me om te helpen. ik pakte er een paar en gaf die door aan Ilias.
Ilias: dus jij bent Majda?
Ik: jah
Ilias: khalti Khadija sprak al over je!
Ik: leuk
Ilias: ze beziet je als je eigen dochter
Ik: lief van haar, ik bezie haar ook als een moeder.
Ilias: ja ik ook.
Ik: kom we gaan
Ilias: is goed
We liepen de trappen af en deden verder met de koekjes. Na een lange avond waren de borden mooi versierd en ikngepakt in mooie doorzichtbare plastik en een klein slingertje erond. Trots keken we naar de koekjes. Hanane was blij en voor mij was het tijd om te gaan. ik deed mijn jas aan en wou afscheid nemen.
Hanane: naar waar ga je naartoe?
Ik: naar huis
Hanane: blijf slapen
Ik: neen heb niks bij
Hanane: jawel, mijn pyjama
Ik: neen, trouwens ik moet mijn moeder helpen.
Hanane: mijn moeder is bij haar, ze blijft daar
Ik: ow ben je zeker?
Hanane: wacht ik bel Hayat, kan ze ook komen.
Ik: maar komen je broers niet thuis?
Hanane: nee, Yassine is in Marokko voor die kleedjes voor mij. Ibrahim die is meestal boven en Hakim die is bij zijn vrouw thuis.
Ik: oké dan
Hanane: alleen Ilias is hier
Ilias: als je me weg wil, ben zo weg
Ik: neen hshouma!
Ilias: dank je
Hanane: Hayat smst me dat ze zo komt als haar shift erop zit.
Ik: is goed
Hanane: wat gaan we doen?
Rafika: lekker film
Hanane: jah lijkt me leuk, een filmavond
Rafika: jah
Ilias: mij goed
Ik: leuk
Die avond keken we naar Titanic. Hanane en Rafika waren er gek op, wat kon ik eraan doen. ik haatte het, ik had hem al 7 keer gezien. Ik liet de meiden huilen en liep naar de laptop die in de salon zat. Even later hoorde ik voetstappen.
Ilias: waarom ben je weg?
Ik: die film, ik word er gek van
Ilias: hou je niet van romantiek?
Ik: jawel, maar ik wil het daarom niet zien.
Ilias: hmm dat moet je uitleggen.
Ik: dan ga ik weer huilen, zoals iedere keer.
Ilias: haha schattig
Ik: is toch
Ilias: ik heb er ook geen zin in, het is een mooie fim maar is niet echt mijn stijl.
Ik: oké
Ilias: op msn en zo?
Ik: jah
Ilias: mag ik hier blijven
Ik: jah tuurlijk
Ilias: vertel eens wat over jezelf
Ik: hmm ben Majda, ik ben 20 jaar en ben ben kindergeneesvrouw.
Ilias: geneeskunde
Ik: jah, ik werk in een instelling en verzorg kinderen zowel psychisch als fysich.
Ilias: interessant
Ik: jij, stel je eens voor
Ilias: ik ben ilias 25 jaar en ben burgerlijk ingenier.
Ik: wow, is een mooi beroep.
Ilias: het is wel lang werken.
Ik: hard werken wordt beloond!
Ilias: ja!
Ik: en vertel wat over je leven?
Ilias: wat moet ik vertellen?
Ik: hoeveel zussen, broers?
Ilias: eeuhm, mijn 2 broers zijn omgekomen in een verkeersongeluk samen met men ouders. Alleen Rafika en ik waren er niet.
Ik: sorry
Ilias: geen sorry, het leven gaat veredr
Ik: wijze woorden
hij nam de steen en keek me twijfeld aan. Tranen stroomden over mijn wangen. Hij bleef me aankijken en hield de steen vast. Naast hem stond de vijand van mijn leven, de klootzak die dit allemaal veroorzaakt heeft. "Dood haar!!" zei hij. Hij keek me met tranende ogen aan, en wierp de steen. Ik voelde een klap tegen mijn hoofd, even werd ik bewusteloos. Hij nam een grotere steen en gooide die zo hard hij kon. Hij kwam tegen mijn mond. Ik voelde de pijn en voelde me zachtjes wegzakken. Ver weg op weg naar de hel.
Een waargebeurd verhaal met veel pijn, met veel ellende en veel liefde. Mag een meisje niet meer van haar leven genieten, moet ze volgen en zich laten doen?
Iedereen zat in de woonkamer, de mannen zaten in de salon. Men nichtje
Fadoua vertelde over haar school en ze was zo grappig. Het was gezellig, de oude generatie met de jonge generatie. Zo onstonden er zoveel dicussies tussen de twee. Mijn zus Hayat had het over trouwen, ze zei voortdurend dat de mannen zich tegenwoordig als vrouwen gedroegen en de vrouwen vonden van niet. Ik vond het zo grappig en lachte wat. Hanane, mijn oudste nicht lachte ook. Zij was al verloofd met ons neef Ali van Nederland. Ik vond het altijd vreselijk, want neven en nichten horen toch niet met elkaar te trouwen. Maar buiten dat was ik enorm blij voor haar, tante Khadija was men liefste tante. Zij wou altijd al dat ik met één van haar zonen zou trouwen, maar zij wist dat ik niet met neven zou trouwen. Jammer vond ze het zeker, maar ik bleef bij men besluit. Tante Khadija sprak nu over de broer van haar schoondochter en dat hij studeerde en blablabla. Ze sprak enorm positief over hem, maar ze zag hem als zijn eigen zoon aangezien hij geen ouders meer had.
Na een lange avond was het tijd om te gaan, ik overhandigde tante Khadija haar jas en ze gaf me een knuffel. De mannen liepen ook naar buiten en één van hen viel me op. Mijn neef Ibrahim gaf me een hand. Een jongeman lachte onzeker en liep verder. Ik had hem nog nooit gezien, maar verder maakte ik me er niet druk om. Hanane keek me glimlachend aan en zei me dat ik de haar moest komen helpen met de voorbereidingen. Samen met Hayat beloofden we haar zeker langs te komen. Toen iedereen weg was, liep ik naar de keuken en begon ik meteen aan de afwas. Ik haatte het als het rommelig was in huis. Hayat hielp me en samen maakten we het gezellig in de keuken. We hadden het over koetjes en kalfjes en ze vertelde over Karim, haar vriend. Karim en Hayat zijn al 5 jaar samen, en Karim wou haar hand komen vragen. Het zou niet lang meer duren. Hayat is 2 jaar ouders dan mij, zij is 22 en ik 20 jaar. Toen we klaar waren met de afwas liep ik naar men kamer en ging meteen slapen.
De volgende morgent word ik wakker door Hayat die stond te zingen in de badkamer. Aangezien we dezelfde kamer deelden hoorden we allen en dat was best lastig. Gelukkig had ik vandaag vrij en kon ik wat uitrusten. Hayat moest gaan werken, ze werkt in een hotel en ze moest er altijd vroeg uit. Toen ze de badkamer verliet zag ze er pikobello uit. Haar haren waren mooi in een staartje, ze had haar uniform aan en was klaar om te gaan. Hayat gaf me een kus en vertrok meteen naar het werk. Nu ik niet meer kon slapen, nam ik een douche en liep ik naar de keuken. Mijn ouders waren nog aan het slapen dus besloot ik het ontbijd te maken. Lekkere eitjes, thee en brood zette ik neer op tafel. Net toen ik de tv wou aanzetten, ging men gsm af.
Ik: jah halo
Nassira: Hej Majda schat, alles goed?
Ik: Nassira, ja hmdl met jou?
Nassira: goed, geen werk vandaag?
Ik: neen, ik heb verlof, mijn nichtje trouwt dus wil ik voorbereiden en zo.
Nassira: aah jah, oké ik dacht dat je te laat was of zo.
Ik: neen, hoor
Nassira: ik ga verder doen! ik hoor je vanavond wel!
Ik: is goed lieverd
Ik legde men gsm neer en mijn moeder kwam naar beneden. Ze was blij te zien dat alles al op tafel stond. Samen met men ouders aten we en toen we klaar waren ruimde ik af. Ik maakte het huis schoon en deed alle kamers. De kamers van mijn broers waren zelfs in orde. Hafid was aan het werk, hij zou zo thuis komen, aangezien hij nachtdiens heeft en Hakim moest ook werken. Ik zag hen niet zo vaak, maar jah! Toen ik klaar was, nam ik een douche en kleedde me om. ik pakte een jeans skinnybroek en een zwart trui tot an men billen. Mijn rode jas hing aan de kapstok en ik deed hem aan. Wat mascara en lipgloss en klaar was Kees. Ik liep naar de woonkamer en zei men moeder dat ik naar Hanane zou gaan. onderweg naar Hanane zag ik enkele jongeren met elkaar bekvechten. Ik liep verder en ging er niet op in. Aan het huis van mijn tante Khadija, deed Ibrahim open.
Ibrahim: hej nichtje, ga maar naar binnen, ik ga werken.
Ik: salam Ibo!! Dank je.
Ik liep verder en zag Hanane in haar pyjama en toen ze me zag liep ze op me af.
Hanane: schatje inou!
Ik: hej lieverd
Hanane: zo leuk dat je er bent, waar is Hayat?
Ik: gaan werken, ze heeft pas morgen vrij.
Hanane: ow oké, kom binnen, niemand is in de salon buiten mijn schoonzus. Ik begroette Rafika, de schoonzus van Hanane en nam plaats op de bank. Even later kwam tante Khadija binnen, ik knuffelde haar en we begonnen samen te praten. Hanane had heel wat planne, vandaag zouden we met de koekjes beginnen. Rafika was er goed in dus koos zij de soorten. Ik vloog er meteen in en we lachten de hele tijd door. Rafika vertelde haar verhalen over Yassine, haar man. Mijn neef en broer van Hanane. Het was zo grappig, het huis rook lekker naar heerlijke koekjes. Ik liep naar de keuken en deed de koekjes in de oven. Tante Khadija was naar mijn moeder, ze zouden samen weggaan; normaal gezien bleven de oiude vrouwen thuis, maar nu was het omgekeerd.
Hanane: Rafika, waar is je broer?
Rafika: hij is even naar de bank.
Hanane: ik heb het gevoel dat hij zich niet op zijn gemak voelt hier.
Rafika: ja, is ook zo, kijk Hanane hij vindt het rot om medelijden te krijgen. We zijn onze ouders verloren en daar stopt het. Ilias heeft zijn tijd nodig.
Hanane: oké, ik hoop het.
Ik: wie is Ilias?
Hanane: broer van Rafika, die jongen van gisteren.
Ik: wie?
Hanane: een lange jongen, je hebt hem vast gezien.
Ik: ja kan.
Rafika: hij komt zo dan kan je hem zien.
Ik stond op om de koekjes weer uit de oven te halen en de volgende lading in te steken. Net toen ik klaar was, botste ik tegen iemand aan. Het was een lange jongen, ik herkende hem. De jongen van gisteren. Hij verontschuldigde zich en ging naar de woonkamer.
Ilias: salam meiden, lekkere koekjes en zo?
Hanane: jah hé moet
Ilias: gezellig
Rafika: hier heb je Majda
Ik: aangenaam, ik ben Majda
Ilias: aangenaam, ik ben Ilias
Ik pakte de chocolade en deed die op de koekjes. Ilias bood hulp aan en de meiden waren blij dus hielp hij ons mee. Hij was best grappig en knap was hij zeker. Ik liep naar de kameer van Hanane om die zware Marokkaanse borden te gaan halen, Ilias liep me achter me om te helpen. ik pakte er een paar en gaf die door aan Ilias.
Ilias: dus jij bent Majda?
Ik: jah
Ilias: khalti Khadija sprak al over je!
Ik: leuk
Ilias: ze beziet je als je eigen dochter
Ik: lief van haar, ik bezie haar ook als een moeder.
Ilias: ja ik ook.
Ik: kom we gaan
Ilias: is goed
We liepen de trappen af en deden verder met de koekjes. Na een lange avond waren de borden mooi versierd en ikngepakt in mooie doorzichtbare plastik en een klein slingertje erond. Trots keken we naar de koekjes. Hanane was blij en voor mij was het tijd om te gaan. ik deed mijn jas aan en wou afscheid nemen.
Hanane: naar waar ga je naartoe?
Ik: naar huis
Hanane: blijf slapen
Ik: neen heb niks bij
Hanane: jawel, mijn pyjama
Ik: neen, trouwens ik moet mijn moeder helpen.
Hanane: mijn moeder is bij haar, ze blijft daar
Ik: ow ben je zeker?
Hanane: wacht ik bel Hayat, kan ze ook komen.
Ik: maar komen je broers niet thuis?
Hanane: nee, Yassine is in Marokko voor die kleedjes voor mij. Ibrahim die is meestal boven en Hakim die is bij zijn vrouw thuis.
Ik: oké dan
Hanane: alleen Ilias is hier
Ilias: als je me weg wil, ben zo weg
Ik: neen hshouma!
Ilias: dank je
Hanane: Hayat smst me dat ze zo komt als haar shift erop zit.
Ik: is goed
Hanane: wat gaan we doen?
Rafika: lekker film
Hanane: jah lijkt me leuk, een filmavond
Rafika: jah
Ilias: mij goed
Ik: leuk
Die avond keken we naar Titanic. Hanane en Rafika waren er gek op, wat kon ik eraan doen. ik haatte het, ik had hem al 7 keer gezien. Ik liet de meiden huilen en liep naar de laptop die in de salon zat. Even later hoorde ik voetstappen.
Ilias: waarom ben je weg?
Ik: die film, ik word er gek van
Ilias: hou je niet van romantiek?
Ik: jawel, maar ik wil het daarom niet zien.
Ilias: hmm dat moet je uitleggen.
Ik: dan ga ik weer huilen, zoals iedere keer.
Ilias: haha schattig
Ik: is toch
Ilias: ik heb er ook geen zin in, het is een mooie fim maar is niet echt mijn stijl.
Ik: oké
Ilias: op msn en zo?
Ik: jah
Ilias: mag ik hier blijven
Ik: jah tuurlijk
Ilias: vertel eens wat over jezelf
Ik: hmm ben Majda, ik ben 20 jaar en ben ben kindergeneesvrouw.
Ilias: geneeskunde
Ik: jah, ik werk in een instelling en verzorg kinderen zowel psychisch als fysich.
Ilias: interessant
Ik: jij, stel je eens voor
Ilias: ik ben ilias 25 jaar en ben burgerlijk ingenier.
Ik: wow, is een mooi beroep.
Ilias: het is wel lang werken.
Ik: hard werken wordt beloond!
Ilias: ja!
Ik: en vertel wat over je leven?
Ilias: wat moet ik vertellen?
Ik: hoeveel zussen, broers?
Ilias: eeuhm, mijn 2 broers zijn omgekomen in een verkeersongeluk samen met men ouders. Alleen Rafika en ik waren er niet.
Ik: sorry
Ilias: geen sorry, het leven gaat veredr
Ik: wijze woorden