Bekijk volle/desktop versie : - Ons Grootste geheim!



10-01-2009, 21:36



Ik ben een verhaal van me op de pc tegen gekomen, die ik ooit eregns 2 3 jaar geleden heb geschreven uit verveling!

Schrijf veel gedichten & verhalen!

Hij is af en dacht laat ik het gwn plaatsen, het is geen lang verhaal.
Maar wil hem gwn plaatsen, dan is mijn moeite toch nog ergens goed voor geweest

Hier een stukje, hoop dat jullie het wat vinden dan ga ik gauw weer verder


10-01-2009, 21:38




Ons grootste geheim;

Papa alsjeblieft stop niet doen, alsjeblieft ik smeek je niet doen!
Van de pijn begon ik nog harder te huilen, ik voelde de stok over heel mijn lichaam en mijn vader wilde maar niet stoppen, wat ik niet begreep is… WAT HEB IK HEM AANGEDAAN? Dat ik dit verdien en voelde de stok weer onder mijn voet.
Papa alsjeblieft stop niet doen, ik zal voortaan de braafste dochter van de wereld zijn als je maar ophoudt met slaan.
Ik voelde mijn hart tekeer gaan van de angst, gaan deze klappen nog stoppen of stoppen ze pas als ik geen adem meer haal en mijn ogen voor altijd sluit. Ik hield mijn pop nog steviger tegen mij aan die ik van mijn mama heb gekregen in de hoop dat mijn pop mij zal gaan helpen.
Nee het hielp niet, hij pakte me op en draaide me om dat ik zo op mijn buik lag.
Weer voelde ik de stokken tegen mijn billen en mijn rug ik kon geen adem meer halen en voelde niets meer.
Waar heb ik dit aan verdient een meisje van 9 jaar die zo geslagen word.
Maar het lag niet aan mij, mijn vader heeft weer eens flink staan zuipen en moest zijn woede weer op iemand reageren en dit keer was het mijn beurt.
Ik wou dat ik een zus of een broer had die mij uit deze hel kon bevrijden, ik hoorde opeens de deur heel hard dicht gaan. Mijn mama is thuis ik was zo blij eindelijk mijn reddende engel komt me helpen al gauw wenste ik dat ze wegbleef.
Mijn moeder begon te schreeuwen en te gillen en sprong op mijn vader. Ze sloeg hem met vuisten in zijn rug met de woorden “ blijf van mijn dochter af a hond “ Hij draaide zich om en pakte mijn moeder vast en gooide haar met al zijn kracht op de grond en begon in haar te slaan en te schoppen. Ik kroop weg en keek machteloos van een afstand toe. Ik huilde en huilde mamaa nee niet mamaa. Maar hij bleef in haar slaan zonder een stop.
Hij sloeg tegen haar hoofd, schopte in haar buik. Pakte haar hoofd en sloeg het aantal keren tegen de grond. Overal zag ik bloed hij stopte en keek me aan. Ik pakte m’n pop met m’n mond en kroop weg naar m’n kamer het was te laat hij pakte me bij m’n benen vast en sleurde me, maar toen ging de telefoon hij schrok en liet me los.
Hij keek om zich heen, keek naar m’n moeder en keek naar mij en vluchtte de deur uit.
Ik kroop naar m’n moeder met pijn over heel mijn lichaam. Ik probeerde mijn moeder wakker te maken maar niets hielp. Ik vroeg zelfs “mama word wakker laten we met onze pop spelen dan vergeten we alles” er was geen teken van leven!


11-01-2009, 11:45
leuk begin
ga snel verder

24-01-2009, 23:56



Owjahhh, Was het gwn helemaal vergeten
Plaats alvast wel een vervolg stukje!


24-01-2009, 23:58


Vermoeid neem ik weer in de late avond pauze in mijn eentje in dit grote ziekenhuis.
Ik pof neer op een bankje dat naast een groot raam staat en pak m’n fruit tevoorschijn.
Ik begin te eten en kijk naar buiten uit het raam, overal zie ik lichtjes van lantaarnpalen, huizen, winkels. Ik heb een overzicht over de hele wijk.
Tot ik weer het geluid van de ambulance hoor die met spoed vertrekt, ik ben onderhand wel gewend aan die sirene maar toch die gedachte weer dat er iemand dood of gewond is blijft me een raar gevoel geven.
Ik zie dat mijn pauze alweer bijna voorbij is, ik ruim de fruitschillen op en gooi het weg.
Ik pak mijn map en loop de lange gang op onderweg naar mijn werkplaats, ik draaide me om omdat er iemand me riep en liep op me af. Het was mijn stagebegeleidster.
Wat moet ze nou weer, is er weer een opdracht niet goed gemaakt?
Gelukkig ze kwam me duidelijk maken dat ik alweer naar huis mocht dat er niet veel werk was. Blij was ik zeker ik verlangde enorm naar mijn bed en kleedde me snel om en nam de bus naar huis.
Voor de deur moest ik nog effe zoeken naar mijn sleutels maar kon ze niet vinden en ik weet niet eens of Nisrin thuis is en klopte aan, ik begon nog harder te kloppen en belde aan.
Eindelijk deed ze slaperig en mompelend de deur open en liep meteen terug naar haar bed.
Ook ik liep naar m’n kamer en pakte m’n pyjama en liep de douche in heerlijk dat warme water over me heen. Ik voelde m’n spieren echt loskomen. Ik wou er niet onderuit komen maar deed het toch en kleedde me aan en kroop in m’n bed. Ik pakte nog gauw een boek bij want morgen hebben we een tentamen en veel heb ik niet geleerd.
Ik werd wakker van het geschreeuw van Nisrin dat ik wakker moest worden, blijkbaar was ik in slaap gevallen met m’n boek tussen m’n handen. Fijn veel leren heb ik ook niet gedaan.
Ik liep snel de douche in en kleedde me aan pakte m’n tas en liep met Nisrin richting de bushalte wat nooit eerder is voorgekomen moest precies op het moment van vandaag gebeuren wanneer we al te laat zijn voor onze colleges, dat de bus maar niet komt opdagen.
Tfoe eindelijk daar heb je die verdomde rot bus, op school aangekomen renden we naar de les gelukkig de leraar was zelf ook te laat, ik zei nog heel droog “ meneer was ook u bus te laat “ hij keek me met een dodelijk blik aan so als blikken toch konden doden dan was ik er allang geweest hier op school.
Ze3ma streng kijken, pff ze kunnen zo meespelen in een griezelfilm met die koppen van hun.
Nisrin en ik waren weer eens flink aan het dollen in de les maar al gauw hielden we op toen


25-01-2009, 23:05
Leuk! Up...

31-01-2009, 18:34
mooi hoor!
upje