Bekijk volle/desktop versie : Hou je niet bezig in onzinhoekje en klik gwn hier op! je zult geen spijt krijgen



09-01-2009, 11:38
4 minuutjes kun je wel even kwijt aan Allah SWT ??
een dag heeft 24 uren


[In de naam van Allah, de Genadige, de Barmhartige
Vrees voor Allah Subhana wa ta'ala, een aantal overleveringen
Het is duidelijk dat 'vrees' voor Allah (Subhana wa ta'ala) absoluut noodzakelijk is om op het spirituele vlak vooruit te gaan. Wij zullen proberen, en wij hopen dat Allah (Subhana wa ta'ala) ons vergeeft, om weer te geven wat er in de heilige Quraan en de overleveringen geschreven staat over de noodzaak van het vrezen van Allah, Subhana wa ta 'ala. Bij al je daden, woorden, gedachten moet je bewust zijn van het feit dat Allah (Subhana wa ta'ala) je ziet, je hoort, zelfs je aanvoelt.

Allah's geliefde Profeet Muhammed (sallal-Laahu 'alayhi wa sallam) heeft veel hierover gezegd: "Het vrezen van Allah (Subhana wa ta'ala) is DE bron van alle wijsheid."

De Profeet (sallal-Laahu 'alayhi wa sallam) heeft gezegd: "Het gezicht, dat nat wordt van zelfs maar de kleinste traan uit vrees voor Allah (Subhana wa ta'ala) is veilig voor het vuur van de hel."
Ook heeft hij (sallal-Laahu 'alayhi wa sallam) gezegd: "Als een moslim rilt uit vrees voor Allah (Subhana wa ta'ala) vallen zijn zonden van hem af, zoals in de herfst de bladeren van de bomen."
En: "Een mens die huilt uit vrees voor Allah (Subhana wa ta'ala) kan niet naar de hel gaan, totdat de moedermelk weer terug in de borst gaat (hetgeen onmogelijk is)."

In een hadith wordt gezegd: Allah (Subhana wa ta'ala) zegt: "Ik verenig geen twee vrezen en twee toevluchtsoorden in mijn dienaar. Als hij Mij niet vreest in deze wereld, zal Ik hem vrees bezorgen in de volgende. Maar als hij Mij in deze wereld vreest. zal Ik hem in het Hiernamaals vrijwaren voor alle vrees."
Ibn Umar raa vreesde Allah (Subhana wa ta'ala) zo zeer, dat hij regelmatig zijn tranen niet kon bedwingen. Dit kwam zo vaak voor, dat zijn gezichtsvermogen sterk achteruit ging. Toen op een keer iemand naar hem stond te kijken, terwijl hij huilde, zei hij: "Zelfs de zon barst in tranen uit en dit uit vrees voor Allah (Subhana wa ta'ala)." Op een ander moment zou hij gezegd hebben: "Zelfs de maan huilt. uit vrees voor Allah (Subhana wa ta'ala)."

De Profeet (sallal-Laahu 'alayhi wa sallam) liep langs één van zijn metgezellen, die de Quraan reciteerde. Toen deze de volgende ayah (vers) las: "Wanneer dan de hemel uiteen splijt en rood wordt als een geverfde huid" [HQ 55:37], kreeg de metgezel kippenvel en barstte uit in een huilbui, waar hij haast in stikte. Al huilend zei hij: "0, Allah (Subhana wa ta'ala). wat zal er met mij gebeuren op die dag, dat zelfs de hemel uit elkaar zal splijten; wee mij!"

Eens zat een metgezel van de Profeet (sallal-Laahu 'alayhi wa sallam) na het Tahadjud -nachtgebed- te huilen en zei: "Ik huil voor Allah (Subhana wa ta'ala), opdat Hij mij moge beschermen tegen het vuur van de Hel." In beide gevallen zei de Profeet sallal-Laahu 'alayhi wa sallam : "Vandaag heb je zelfs de engelen aan het huilen gemaakt."

Op een gegeven dag zat Abdullah-bin-Rawahah te huilen toen zijn vrouw hem zag. Toen zij ook begon te huilen, vroeg hij waarom. Zij antwoordde: "Wat jou aan het huilen maakte, heeft mij ook zo ver gebracht." Hij zei: "Bij de gedachte dat ik over de brug van Sirat zal moeten, die dwars over de Hel loopt, kon ik mijn tranen niet bedwingen. Ik weet namelijk niet of ik wel in staat zal zijn om die brug heelhuids over te komen, of dat ik in de Hel zal vallen,"

Zurarah-bin Aun deed zijn gebed in een Masdjied. Toen hij deze ayah reciteerde: "Op de dag dat de bevende zal beven, waar de volgende direct achteraankomt,' harten zullen op die dag bonzen, [HQ 79:7-8], viel hij neer en stierf. Enkele vrienden droegen zijn lichaam naar huis.

Khulayd deed zijn gebed. Tijdens zijn qiraat (recitatie) toen hij deze regel bereikte: "Iedere ziel zal de dood proeven," [HQ 3:185], herhaalde hij hem nog eens, en nog eens, keer op keer, totdat vanuit een hoek van de kamer een stem klonk, die zei: "Hoe vaak blijf je deze ayah nog herhalen? Je recitatie heeft al de dood van vier Djinns (geesten) veroorzaakt. "

Het is bekend over een andere Sjaykh dat, terwijl hij de Quraan reciteerde, hij het volgende vers las: "Toen hebben zij hun toevlucht gezocht bij Allah, de Rechtvaardige." Hierna gaf hij een schreeuw, rilde en blies zijn laatste adem uit
Sjaykh Furayl zei: "Het vrezen van Allah (Subhana wa ta'ala) leidt naar al het goede." Sjibli, een andere Sjaykh zegt: "Telkens weer als ik de vrees voor Allah (Subhana wa ta'ala) in me voelde, merkte ik dat een nieuwe deur van kennis en wijsheid voor me geopend werd."

De Profeet (sallal-Laahu ' aleyhi wa sallam) heeft gezegd: "Heel de schepping vreest een mens die Allah (Subhana wa ta'ala) vreest, terwijl alles een bron van vrees is voor hem, die iemand anders vreest dan Allah (Subhana wa ta'ala). "

Yahya-bin-Maaz zei eens: "Als een man net zo bang is voor de Hel als voor armoede, zal hij het Paradijs binnengaan."

Abu-Sulayman Darani zei: "Voor een hart dat geen vrees kent voor Allah (Subhana wa ta'ala), is er alleen maar de ondergang."

Aqbah-bin-Amir (Raa) vroeg ooit eens aan de Profeet sallal-Laahu ' aleyhi wa sallam: "Wat is de weg naar bevrijding?" Hij (sallal-Laahu ' aleyhi wa sallam) zei: "Praat niet veel, blijf binnenhuis en huil vanwege je begane zonden."

Er is een andere hadith waarin onze meester Muhammed (sallal-Laahu 'alayhi wa sallam), heeft gezegd: "Er is geen druppel die meer betekent voor Allah (Subhana wa ta'ala) dan deze twee: Die traan, geplengd uit vrees voor Allah (Subhana wa ta'ala) en de druppel bloed op het pad van Allah (Subhana wa ta'ala),"

Er staat ook in een hadith dat op de Dag des Oordeels er zeven personen in de schaduw van de 'Arsj - de verheven Troon van Allah (Subhana wa ta'ala) -zullen zijn; één van hen zal hij zijn die zich Allah (Subhana wa ta'ala) herinnerde als hij alleen was en huilde, uit ontzag voor Allah (Subhana wa ta'ala) en uit berouw vanwege zijn zonden."
Abu Bakr (Raa) zegt: "Iemand die kan huilen, laat hem huilen, en iemand die dit niet kan, laat hem de indruk wekken te huilen."

Ooit is het genoteerd dat als Muhammad bin Munkadir (Raa) huilde, hij zijn tranen over zijn gezicht en baard uitveegde, terwijl hij zei: "Ik heb gehoord dat het vuur van de hel niet komt op plaatsen die bevochtigd zijn door tranen."

Thabit Banani had een oogziekte. Toen de dokter tegen hem zei dat zijn ogen zouden genezen als hij niet meer zou huilen, antwoordde hij: "Wat heeft een oog dan nog voor nut als het niet eens kan huilen?"

Yazid-bin-Maysara zei eens: "Er kunnen zeven redenen zijn waarom je huilt: extreme vreugde, extreme pijn, gruwel, krankzinnigheid, kunstmatig, vergiftiging en uit vrees voor Allah (Subhana wa ta'ala). Een enkele traan, uit vrees voor Allah gelaten, is voldoende om een oceaan van vuur te doven."

Ka'ab Abbar zegt: "Ik zweer bij Hem (Subhana wa ta'ala) die mijn leven in Zijn hand heeft: ik houd meer van het huilen uit Godsvrees waarbij de tranen over mijn wangen lopen, dan van het weggeven van een berg goud uit liefdadigheid (dat heeft meer waarde voor mij)."

Er is een gezegde van de Heiligen en van andere vrome mensen, dat ons leert dat huilen vanwege je zonden, uit vrees voor Allah (Subhana wa ta'ala) erg effectief en heilzaam is om spirituele verheffing te verwerven. Maar we moeten, hoe dan ook, onze moed niet opgeven wat betreft Allah (Subhana wa ta'ala). Zijn genade is allesomvattend.

Umar (Raa) heeft gezegd: "Als het wordt aangekondigd op de Dag des Oordeels, dat iedereen, behalve één persoon, naar de Hel gaat, zal mijn hoop op de genade Van Allah (Subhana wa ta'ala) zijn, dat ik die ene mag zijn; als het wordt aangekondigd op die dag, dat iedereen, behalve één persoon naar de hemel gaat, dan zullen mijn zonden mij zo'n angst aanjagen, dat ik denk dat ik die vervloekte wel eens zou kunnen zijn."
Daarom is het nodig vrees en hoop te combineren in onze harten. En juist als de tijd van onze dood ons nadert, moeten we meer hoop hebben dan vrees. Allah's geliefde Profeet sallal-Laahu ' aleyhi wa sallam zegt hierover: "Niemand van jullie mag sterven zonder een sterke hoop op de genade van Allah, Subhana wa ta'ala."

Toen Imam Ahmad-bin-Hambal ra zijn einde zag naderen riep hij zijn zoon bij zich en vroeg hem om de hadith te lezen waarin het hopen op Allah (Subhana wa ta'ala) en Zijn (Subhana wa ta'ala) genade wordt aanbevolen."
..En degenen die hun Rabb vreesden zullen in groepen naar het Paradijs worden geleid; wanneer zij die bereiken, zullen de poorten worden geopend en zijn bewakers zullen tot hen zeggen:
"Assalaamoe alaykum (vrede zij met u) ! Wees gelukkig en ga binnen om er (voor altijd) te verblijven" [HQ 39:74]

Amien

]

09-01-2009, 11:39


Moge Allah je belonen het is een mooi stuk!
Up.

09-01-2009, 11:41
Jou ook inshallah!!


up

09-01-2009, 14:55
Djazaak Allah ou ghairan voor het plaatsen, Moge Allah swt jou belonen voor het plaatsen...

09-01-2009, 15:00


shoukran,

moge allen jullie insha'Allah ook belonen voor het reageren