Bekijk volle/desktop versie : Verdriet Waarom?



09-03-2004, 18:49
De dagen vliegen voorbij,
Zonder jou aan mij zij.

Ik sta me af te vragen..
Hoelang ik nog om je gemis moet klagen?

Ik vraag me af hoelang het nog moet duren…
Hoelang ik nog wachtend door het raam naar buiten moet staan gluren?

Waarvoor moest je nou eigenlijk weggaan
En mij alleen in de wereld laten staan?

Veel vraagtekens zijn er (bij mij) voor je plotselinge verlaat
En nog meer vraagtekens bij de vraag hoe het met je gaat.

Wanneer zullen de vraagtekens verdwijnen,
Zodat ik dan eindelijk weer de zon kan zien schijnen?

Want zonder jou is er geen zon.
Zonder jou is de wereld niet rond!
Zonder jou is er niets compleet,
Alleen het gemis dat zo aan mij vreet.

Wachtend op jou,
Degene waarvan ik zoveel hou…

Besef ik opeens dat je nooit terugkomt,
Dat ik sta te wachten op een maan in de morgenstond.

Je bent namelijk al vergaan,
Insallah naar een plek zonder zorgen…
Naar een plek waar je je niet hoeft af te vragen naar morgen…



persoonlijk vind ik dit gedicht niet helemaal mijn stijl..ik vraag hier namelijk telkens waarom, terwijl we dat juist in de islam niet moeten doen. we weten dat het elmektab is! Maar vertel me wat jullie ervan vinden....en dan zet ik er misschien wel meer op...

09-03-2004, 19:08


Tbarkaallah 3lik....
Hij is prachtig....

09-03-2004, 19:17
dankjewel meid:blauwkus:......hier is nog een gedicht van mij:


Nog niet voorbij…

Wat ik ook doe, het is nog niet voorbij
Wat ik ook doe, die pijn blijft bij mij

Wat mensen ook doen, het maakt niets uit
Wat mensen ook doen, ik blij me zo voelen…

Wat jij ook doet, het boeit mij niet
Wat jij ook doet, ik vergeet niet het moment dat jij me verliet

Wat er ooit ook zal gebeuren…
Niemand zal me ooit nog opkunnen fleuren

Het maakt niets meer uit wat er is gebeurd,
Wat voor pijn ik nog zal krijgen…of hoe iemand zeurt

Het zal me nooit meer pijn kunnen doen
Nooit zoveel als jij mij hebt gedaan

Ooit zal eer een dag komen dat ik je weer tref…
Ik vraag me af of je het dan nog hebt…die lef

Want een ding weet ik gelukkig wel..
Hoeveel pijn jij me ook ooit heb aangedaan….dat is niet te vergelijken met jou gekwel..

Want de spijt die je nu achteraf hebt
Zal je altijd blijven achtervolgen…

Jij moet met je geweten leven…
Maar ik kan gelukkig nog zeggen ik heb gods zegen

09-03-2004, 19:39
Roddels

Wat sta je nou te kijken??
Wat zeg je??….op wie begin ik te lijken??

Eigenlijk vraag ik me af waarom ik je aandacht geef..
Ik doe niks verkeerd…ik doe gewoon iets normaal, ik leef!

Maar nee dat willen jullie niet begrijpen…
Nee het enige wat jullie kunnen is zeiken!

Waarom…waarom nou die roddels over mij verzinnen..
Kunnen jullie tijdens jullie gesprekken niet over iets anders beginnen?

Ik snap het niet..
Waarom je alles verdraait wat je hoort en ziet?!

Hebben jullie niks te doen dan over andere mensen praten..
Ga bijv in je geloof verdiepen en iedereen met rust laten..

Maar nee dat kunnen jullie niet
Kijk kijk…goed om je heen…zodat je wat ziet…

Kijk maar goed naar mij en roddel lekker maar…
Maar jullie zijn nog lang niet klaar.

Wat is straks jullie uitleg bij de dag des oordeels?
Besef nu maar..dan is alles niet meer zo speels..

Ga daar maar eens over nadenken…
i.p.v. met jullie roddels te lonken…
achteraf zul je zien hoe diep jullie zijn gezonken!

09-03-2004, 20:12


Die moeilijke tijd

Ik kan me nog goed herinneren hoe we daar altijd lagen
Zo vaak samen…konden we wel zonder elkaar begon ik me af te vragen.

We waren onafscheidelijk…
Daarom was het afscheid zo pijnlijk…

We hielpen elkaar in de moeilijke tijden
Daarom vergaten we al ons lijden..

Het ziekenhuis, thuis het maakte niets uit
Waar we ook waren, noord, oost of zuid.

We stonden altijd voor elkaar klaar
We waren zoals iedereen zei, het ´ toekomstige` huwelijkspaar!

Maar wie besefte nou dat we die hele toekomst nooit samen zouden hebben,
Dat ik kort daarna zonder jou me leven moest voortzetten!

Het ging allemaal ook zo plotseling…
Verdriet dat blijdschap in een klap verving..

Maar het was niets anders als een dobbelsteen die rolde…en jou aanwees
Het was je lot….maar gelukkig ik heb geen vrees!

Ik weet dat je insallah op een goede plek bent gekomen
Op een plek waar iedereen over zou willen dromen.

Het was een moeilijke tijd voor mij,
Zo alleen zonder jou aan mij zij…

Nu nog steeds is het moeilijk,
Maar het heeft gelukkig een plek gevonden in mijn hart…
Een plek zoals niemand heeft in mijn hart…heel apart

In loving memory of Alexander…i´ll never forget you!

09-03-2004, 23:26
KAPOT GOED KRIJG KRIEBELSSS................

09-03-2004, 23:30
shoukran zina...if you want...zet ik er nog wel meer

11-03-2004, 18:02
Hee saweet lady toch gedaan goed zo!! ze zijn mooi en ben nie de engiste....he lieverd ik ga dikke kus Nadiaa