Bekijk volle/desktop versie : Tussen twee vuren.....!!!


Pagina's : [1] 2
08-03-2004, 21:59
selaam mensen....

nou ik heb veel verhalen gelezen hier...en elke keer begint er iemand anders aan een verhaal..dus d8 ik om ook eens ff een verhaal te plaatsen..ik hoop dat jullie het leuk zullen vinden....nou ik plaats alvast een stukje


“ god..neeeeeeee!!!” ik bleef als bevroren staan...dit kan niet waar zijn....dit mag helemaal niet gebeuren....dit mag echt niet gebeuren.....waarom a rabbie....waarom....daar lag hij op de grond...zwemmend in z`n eigen bloed....ogen die nietsziend voor zich staren...mond open van schrik of verbazing...bewegenloos !!! ik strommpelde zachtjes weg van em en schudde mn hoofd “nee...nee....lae lae...dit kan niet...hij heeft me beloofd dat ie altijd bij me zal blijven...hij heeft me verdomme beloofd!!” ik bleef deze woorden maar herhalen terwijl de tranen een weg baanden op mn wangen....ik voelde sterke handen die me vasthielden,maar ik probeerde ze weg te schudden...het lukte me niet..ik begon wanhopig tegen die handen te slaan en te schreeuwen dat ze me met rust moesten laten..iedereeen moest me met rust laten!! “tel9oeniii....tel9oeniiee ...galiwni...3lash...3lash a rabbie 3lash....(laat me los..laat me los…laat me met rust….waarom…waarom a rabbie??” ik viel huilend op de grond...ik voelde dat die handen me omdraaiden en me nog krachtiger vasthielden..”hij is dood schat...hij is dood....daar kan je niks aan doen...zeg inna lilah wa inna ilayhi raji3oen....Amira luister naar me....je broer is shahied...hij is een martelaar hamdoellah....dus doe hem en jezelf en ons dit niet aan!!” “3lash a Nabil....3lash....waarom hij ...waarom nou juist hij...wie heb ik nu nog in deze wereld...zeg dan wieee....zegggg” ik barste weer in tranen uit en omhelzde hem....”Amira.....je hebt nog een hele leven voor je...kijk om je heen en zie hoeveel mensen er nog zijn die van je houden....je broer is er niet meer...maar ik ben er nog en je weet dat ik net een broer voor je ben...en ik heb je broer beloofd dat ik voor je zou zorgen...hij blijft mn neef en beste vriend..en jij blijft mn nichtje wat er ook gaat gebeuren of is gebeurd.” Ik keek hem met betraande ogen aan....Nabil was de enigste overgebleven famielielid van me....mn ouders en mn zus en 2 andere broers waren vorig jaar in een ongeluk overleden, ze waren op weg terug te komen naar nl nadat ze de zomervakantie hadden doorgebracht in marokko. Razmi, Allah jerehmoe en Nabil besloten om eerder terug te komen..en omdat ik ook sowieso terug moest omdat ik weer moest werken mocht ik van hen meekomen. Nabil woont bij ons thuis omdat zn hele familie in marokko woont. Mijn ouders zouden over een week of twee volgen. Maar ik heb ze nooit meer teruggezien...die 2 weken werden levenslang....ze kwamen om tijdens een kettingongeluk....blijkbaar slipte een auto en had geen macht meer over het stuur...mn ouders die niet ver achter reden verloren ook de macht...en smakten tegen een vrachtwagen tegelijkertijd toen er een andere vrachtwagen van achter tegen hen smakte. De auto werd zo plat als een dubbeltje............mn broer Ramzi beloofde me nooit in de steek te laten en altijd voor me te zorgen........en hier zit ik dan...ik kijk naar diezelfde Ramzi die me die belofte gaf...diezelfde persoon die me nooit in de steek zou laten...van wie ik zielsveel hield...die me altijd heeft bijgestaan...die altijd alles deed om me blij te maken.....hier zit ik huilend in de armen van mn neef naar de lichaam van mn laatste hoop te staren.......3lash a rabbie..3lash???


en hoe vinden jullie het??
08-03-2004, 22:14


schatje het is een leuk begin dus ga zo door


xxxw
08-03-2004, 22:16
eej leuk meid!! liefs hanan
08-03-2004, 22:18

Citaat:
Origineel gepost door MARIMAR
schatje het is een leuk begin dus ga zo door


xxxw
shoekran schat...ik zal mn best doen.....
08-03-2004, 22:20


nog een klein stukje voor ik mn huiswerk ga maken..speciaal voor jullie......



“Amira???sta op hbiba...sta op...je moet uitrusten..yallah” ik realiseerde me dat ik Nabil nog steeds stevig vasthield terwijl ik terugdacht aan alle gebeurtenissen....wat moest ik nu doen?? moesten nabil en ik terug naar huis alsof er niks is gebeurd...in een huis gaan slapen zonder dat de mensen gaan praten ze3ma?? Dat kan niet...en mn broer...moest ik hem hier zomaar laten liggen en weggaan..”lae lae...ana mangalishi Ramzi hnaya...lae ( nee nee ik laat ramzi hier niet achter ...nee)” ik keek nabil droevig aan en tranen liepen weer hun gang..”ik blijf wel bij hem...ga jij maar met Naima mee...ze wacht op je kijk....”hij wees achter me naar een bepaalde richting maar ik wilde niet kijken...”Nabil...naima kan me verdomme niks schelen...ik laat ramzi hier niet achter!!” “ik blijf wel..jij MOET gaan..je bent te moe..ik ga dit wel regelen...ik moet begravenis regelen ensow...en dat is vermoeiend voor je schat...ga nou met je beste vriendin weg...want zij is de enigste die ik vertrouw....asjeblieft??” hij keek me sow droevig aan dat ik mn hoofd afweerde en achter me keek naar naima..ik slaakte een zucht “oke dan...maar nabil....zorg goed voor em..asjeblieft?” ik zag dat nabil zich moest inhouden..ik zag tranen in zn ogen maar hij duwde me zachtjes weg van em weg....”mshie....mshie..(ga...ga)”
09-03-2004, 13:38
niemand die het leuk vind
09-03-2004, 13:42
nee or amiratangawia ik vindt het een prachtig verhaal alleen is het erg kort als je mee schreef dan zullen de mensen er eerder op reageren xxjes souraya
09-03-2004, 17:19
ik liep voorzichtjes naar naima toe, die op me afkwam met open armen....ik duwde haar armen weg en draaide me weer om naar de plek waar mn broer lag....ik knipperde mn tranen weg en keek ff in de richting van nabil die bezig was met twee agenten. “Amira...yallah.” ik keek naima weer aan en zag dat ze voorzichtig naar me glimlachte...tranen stonden nog in haar ogen.”Allah jerehmoe...je kan er niks meer aandoen...Allah je3tiehoem shie mossiba li 9etloeh!!( moge Allah de gene die hem hebben vermoord iets aandoen.)” ze omhelzde me zachtjes en trok me met haar mee om naar huis te gaan. “Naima!!” we draaiden ons tegelijk om naar Nabil. Ik zag hem ernstig naar naima kijken terwijl hij op ons afliep, toen ie bij ons aankwam legde hij een hand op mn schouder en richte zich tot naima “ let goed op haar....hoor je me?? Jij bent de enigste wie ik vertrouw..dus stel me geen teleur asjeblieft!!” naima knikte heftig “tuurlijk joh...je weet dat ik evenveel van haar houd” ik boog mn hoofd en wilde weggaan toen Nabil me terugtrok en me opeens stevig omhelzde “het spijt me....het spijt me!!” dit was de eerste keer dat ik nabil zag huillen....hij hield me zo stevig vast dat ik amper kon ademhalen...”het is mijn schuld Amira...het is verdomme mijn schuld!!” hij verborg zn gezicht in mn hoofddoek terwijl ie hardop snikte. Ik wist eerst niet wat ik moest doen...maar herstelde mezelf snel en fluisterde “nee...het is niet jouw schuld...het is niet jouw schuld......!!” ik keek naima hulpeloos aan en keek weer naar nabil die nog steeds met zn hoofd in mn hoofddoek stond te huillen....”ik nam zn gezicht in mn handen en fluisterde “als jij niet sterk bent..waarom verwacht je dat dan van mij!!” nabil keek me aan en sloot zn ogen ff..toen ie ze weer openden leek hij meer vastberaden...hij veegde zn tranen weg en nam toen mijn gezicht in zn handen “je hebt gelijk...ga naar huis...”hij kuste me op mn voorhoofd en veegde mn tranen weg.

Trrrrrrrrrrr, ik schrok op van de deurbel, ik zat net lekker tv te kijken..ff rust weet je wel...en ik was al zo moe van de afgelopen dagen...begravenis...mensen die me kwamen condoleren...ogen die me vol medelijden aankeken...aah ik haat dat!! Nu heb ik eindelijk rust en zit ik bij naima thuis...aangezien nabil die dagen van begravenis niet thuis sliep maar bij een van zn vrienden kon ik het hem nie meer aandoen en dus ging ik maar bij naima logeren tot we een oplossing zullen vinden. “ik ga wel” riep ik naar naima. “shkoen??”vroeg ik voor ik de deur opende. Er kwam geen antwoord. Dus deed ik snel hoofddoek op mn hoofd en deed de deur voorzichtig open........




nou mensen...ik weet dat jullie het nog nie helemaal snappen...maar daar gaat het nou juist om....open plekken weet je wel nou...ik hoop dat jullie het leuk zullen vinden hoor..want veel reageren er niet...is het egt zo een domme verhaal dan??
09-03-2004, 19:09
Ik keek recht in twee groene ogen, er verscheen meteen big smile op mn gezicht “ Nabil!!!” ik omhelzde em “hey lieffie..!!” hij tilde me op en ik begon te schreeuwen “nezelniii...nabil 7ram 3liek...aaah” hij lachte en zette me neer..”kom binnen”en ik ging aan de kant staan zodat ie naar binnen kon. “shkoen??”riep naima uit de keuken..”Nabil is gekomen...hij mag tog wel binnen he??” BOF.... ik wist het wel..naima laat altijd alles uit haar handen vallen als ze de naam nabil hoort..meskienaa....helemaal gek op hem. “el7mara....sh3andek makat shoefshie wela?(ezelin ...wat heb je?let je niet op ofsow?”hoorde ik haar moeder zeggen...ze werd egt gek van haar.. Nabil liep grinnekend naar binnen en ging zitten. “kom zitten “zei ie tegen me. Ik wilde net gaan zitten toen ik naima zag aankomen met limonade..”mm lekker, dank je!!” zei nabil met een big smile...naima bloosde en legde de dienblad neer. Ik ging naast nabil zitten en naima naast mij. Ik keek nabil aan “en??hoe gaat? Hoe bevalt het je thuis helemaal alleen.” “ach man...kei saai gewoon, waarom kom je gewoon niet naar huis?? Wat hebben mensen te zeggen..ik woon al levenslang bij jullie...waarom zouden ze nu gaan praten?” ik schudde mn hoofd “nabil jij weet best wel hoe het zit..ik ben nou 18 en jij bent 23....je bent niet mn broer ofsow...inderdaad je woont al levenslang in onze huis maar dat was......dat was toen iedereen nog leefde.....” ik slikte zichtbaar en keek naar naima “gelukkig dat ik bij deze schat mocht logeren...en we kijken wel wat we gaan doen...misschien ga ik wel opmezelf wonen...dat is tenminste beter dan dat mensen gaan roddellen dat ik alleen met een jongen woon.” Nabil keek me de hele tijd stilletjes aan “Amira...die mensen kunnen me geen xxxx schelen...jij bent toch mn nicht....en je hebt geen familie...en ik ook niet..en hoezo op jezelf wonen...als iemand dat gaat doen ben ik da wel..de huis waar ik ben is van jouw en nie van mij....dus dan ga ik wel!!” ik slaakte een zucht “nabil...laat dit nou ff rusten..het is pas een week geleden dat Ramzi dood is gegaan....en jij hebt tog een onderdak, en ik heb da ook..dus laat het ff rusten...ik ben nog veelste moe.” Hij legde een hand op mn wang “wat jij wil....als je maar rustig aan doet..je ziet zo bleekjes...je gaat toch niet naar school morgen he??” we schrokken van naima die zo plotseling opstond en wegliep...nabil keek haar verbaasd aan...”he??wat heeft zij??” ik keek naima bezorgd na....ze was jaloers natuurlijk...ik schudde zn hand van mn gezicht “jawel ik ga morgen wel naar school moet wel..ik heb proefwerken ensow. Ik ga nu uitrusten oke? “ hij stond op “is goed...dan ga ik ervandoor..heb je nog iets nodig?” ik schudde mn hoofd en ging hem voor naar de deur...hij gaf me een kus op mn voorhoofd en vertrok. Ik liep naar de keuken en zag de moeder van naima koken “gelti??fayniya naima? (tante waar is naima?)” ze keek me verbaasd aan “mana3ref...yek kanet m3ak? ( ik weet niet..ze was toch bij jouw?)” ik knikte en liep verder naar boven. Ik klopte zachtjes op haar deur “naima?? Mag ik binnenkomen?” er kwam geen antwoord dus ging ik maar naar binnen ..naima zat in een kleermakershouding voor zich te staren. Ik liep voorzichtig naar haar toe en nam plaats in de stoel tegenover haar “mm...mooi he...die muur...dat ik er nooit heb opgelet..die bloemtjes zijn zo boeiend,” zei ik om de stilte te breken ..naima wilde niet antwoorden..ze bleef maar boeiend naar de muur staren..ik slaakte een zucht. “naima hbiba...nabil is mn neef...en hij voelt zich verantwoordelijk over mij...dat weet je. Het heeft niks met liefde te maken.” Ze gaf nog steeds geen antwoord “luister...ik weet dat je heel jaloers bent wanneer hij me aanraakt....maar zo zijn we al levenslang...we zijn met elkaar opgegroeid...hij ziet me als zn zusje en ik zie hem als mn broer...verdomme naima...waar maak je je druk om??” toen keek ze me aan “waar ik me druk om maak? Amira je snapt het niet....ik houd al 4jaar lang van hem...4 jaar is niet niks ...en hij heeft het nog steeds niet in de gaten...dat is tog niet normaal..en in plaats van dat jij me helpt zit jij ook met hem te flirten ...jullie passen egt perfect bij elkaar!!!!!” dat laatste klonk egt sarcastisch...ik schrok van haar toon en bleef haar maar aanstaren...eindelijk kon ik weer praten “ flirten???? Ik flirten?? Na alles wat me is overkomen ga ik flirten met mn NEEF?? Met de enigste persoon die ik nog op deze wereld heb?? Ik heb mn ouders en broers verloren en jij denkt dat ik dan met mn neef ga flirten??” de tranen rolden over mn wangen, ik zag naima geschrokken kijke “Amira...het...” “hou je bek!!!”schreeuwde ik in haar gezicht “ jij weet niet wat ik voel...dat weet je egt niet....je weet niet wat het is om je hele familie te verliezen...om alleen op deze wereld te zijn...je weet niet hoe blij je je dan zult voelen als er tenminste nog één overgeblevende familielid op deze wereld is die in staat is alles deraan te doen om jouw blij te maken en mensen hun mond te snoeren. Dat weet je allemaal niet hè?” ik stond op en rende de trap af naar buiten. Ik liep automatisch naar mn huis die vier huizen verder stond. Ik graaide naar mn sleutels die ik altijd in mn broekzak had en opende de deur. Binnenaangekomen hoorde ik stemmetjes die uit de woonkamer kwamen...ik d8 dat nabil alleen was? Ik deed mn schoenen uit en liep richting woonkamer, nu hoorde ik gelach en gerinkel van glazen...ik opende de deur naar woonkamer........
10-03-2004, 17:11
wauwww....ga verder meid...ik vind het een prachtig verhaal...ga snel verderrrrr!!!
11-03-2004, 17:09
ik kap ermee....niemand die het leest
14-06-2004, 19:41
wow meid...waarom ben je niet meer verder gegaan...is zooo een mooi verhaal,niet normaal gewoon!!ga alsjeblieft verder!!

14-06-2004, 20:44


nou meid ga snel verder.....echt ene prahct van ene begin ......weet zeker d at het ook een prachtige verhaalz la worden, maar dna moet je wle gauw verder gaan he


dikke koesses
14-06-2004, 23:06
zooo...ik d8 eigenlijk da jullie het verhaal niet leuk vonden...maar is goed...ik plaats dan toch nog een stukje...ik hoop dat ik meer fans krijg



ik opende de deur naar de woonkamer en keek naar binnen. “Nabil??” KLING…een glas viel op de grond, ik liep verder naar binnen om te kijken wat er aan de hand was. Allemaal gedachten tolden door mn hoofd. Met wie is hij daar? Meisjes? In mijn huis? Ik keek boos de hoek om en zag Nabil bewegenloos op de bank liggen met gesloten ogen…naast hem stond een jongen die me geschrokken aankeek. Ik keek weer naar nabil en wachtte op een beweging…maar hij bleef zo liggen…ik deed een stap naar achteren en mompelde zachtjes “nee…nee” ik zag de jongen van mij naar nabil kijken, opeens realiseerde hij zich pas waarom ik zo geschrokken was…” nee nee…het is niet wat je denkt..hij slaapt alleen!! Hij si heel erg moe en is ie in slaap gevallen” ik keek de jongen verward aan…en na zn woorden besefte ik dat ik mn adem had ingehouden, ik slaakte een diepe zucht en zocht steun tegen de kast die daar stond. “ik schrok me dood” het was meer tegen mezelf gericht dan tegen hem. Opeens keek ik hem weer aan “mag ik weten wat je in mn huis doet terwijl nabil slaapt? En wie je bent?” ik zag hem weer ontspannen en ging zitten op de bank langs nabil “ik ben Samir, ben een hele goeie vriend van Nabil en collega op zn werk en school. Ik kende je broer Ramzi ook heel goed Allah jerehmoe” ik keek hem wantrouwend aan “hoezo dan dat ik je nooit heb gezien? “ hij pakte een glas thee en nam er een slok van voor ie antwoord gaf “ Omdat ik een tijdje ben weggeweest!!” hij nam weer een slok thee en keek naar tv, ik zag aan hem dat ie er niet meer over wilde hebben, maar halloo ik wou het weten..hij zit verdomme in mijn huis. “waar ben je geweest? “ we schrokken van de deurbel en ik zag Samir zuchten..Je bent nog niet van me af Samirtje, d8 ik!! “ik ga wel” ik liep naar de deur met Samir in gedachten. Voor ik het wist had ik de deur al opengetrokken. Naima stond voor de deur. “heey” zei ik nog voor ik weer naar binnen liep. “Amira…” ik keek om naar naima “shenoe?(wat?)” ze keek zielig terug “ben je nog boos…het spijt me zo erg..het is alleen…..” ik keek even verward maar toen herrinerde ik me onze ruzie weer…” oohw neej neej..het is goed”onderbrak ik haar. Ik liep weer terug naar samir en nabil met naima achter me. Nabil was al wakker geworden, door de bel denk ik. “ey schat!” ik liep op em af en gaf em een klap tegen zn schouder “slaapkop” hij trok me op zn schoot “slaapkop yek??”hij begon me te kietelen en ik schreeuwde het uit..ik kon daar niet tegen…”NABILLL NEEEJ 7RAM 3LIEKKKK!!” eindelijk hield hij op en ik moest ff bijkomen van het lachen. Toen keek nabil weer serieus “je hebt al kennis gemaakt met samir toch? Het is een hele goeie vriend van mij en ramzi allah jerehmoe… hij is ff op bezoek en heeft beslote. Zolang je er nie bent hij bij me blijft logeren. Anders moet ie weer naar hotel. Als je het goed vindt tenminste?” hotel??logeren?? hoezo heeft ie geen huis…allemaal vragen die ik wilde stellen..”is goed hoor” is het enigste wat uitkwam. Ik keek naar naima die naast samir zat en zag haar droevig naar nabil kijken…die haar niet eens in de gaten had. Ik wende mn blik af en keek naar samir die me dankbaar aankeek….nu pas zag ik zn ogen…zn mond…zn neus…zn gezicht…zn haren….




ik hoop dat jullie em leuk vinden

p.s nisrin..nog bedankt meid :blauwkus:
15-06-2004, 17:33
geen dank ...waaaaaaaaaaahhhh ga snel verder meid.....damn jij bent goed...en gemeen..je stopt gewoon bij ene leuke stuk!!!

dikke kus ikke
Pagina's : [1] 2