bamischijf
28-12-2008, 19:47
Proloog :
Ik kijk in de spiegel, ''He Gatver.'' terwijl ik mijn Chaneljurk uittrek en het gooi op mijn Bureaustoel, ''Niks staat me meer! Hoe komt dit toch?'' Ik kijk naar mijn lichaam, en ik voel aan mijn vetrollen. Niet echt bepaald sexy, vindje? Ik liep naar de klerenkast en ik pakte een hempje en ging op bed
liggen. Nu alleen nog een lekkere boek om te lezen, en ze keek naar haar boekenkast. Ja lezen, dat is waar ze van hield. Een goed romantische boek om mee te smelten, gevoelens mee te delen, van passie en romantiek. Inderdaad, zo'n mens was ze zeker. Een Leesmens, daarom is zij ook een dame die zeer slim was, ze wist mensen Altijd te voltreffen met haar ideeen, en op zo'n jonge leeftijd, 15, 15 en al zo serieus. Mensen die haar zagen, en haar spraken denken dat zij al zo volwassen is, maar wanneer ze weten over haar huidige leeftijd schrikken ze. Maar dat maakte Hayat
niet uit. Alles ging volgens haar lot, en dat is wat zo krachtig was bij haar. Niks kon haar verwoesten, Althans, voordat ze iemand ging ontmoeten die haar pad zou veranderen.
''Dankjewel Cynthia, heb je misschien ook nog de cijferlijsten die mijn vader heeft opgebracht?'' vroeg de Charmante man, die zijn vader's zaak mocht runnen voor 1 week. Ja inderdaad, runnen.
Een grote woord, vond Marouan zelf, maar het was wat hij later wilde doen. Zijn vader's zaak overnemen. Marouan, de 20 jarige man zit nog op school, en doet een niveau voor zakenman. Maar aangezien het vakantie is, en zijn vader spoedig naar Marokko moest gaan, vond zijn vader het nu wel tijd dat zijn zoon even de touwtjes in handen mocht hebben, en geweldig dat Marouan het vond. ''Ja meneer, ik ga ze even voor u halen'' ''Dankjewel Cynthia'' en hij nam een zucht. Hij dacht aan zijn oma die in het ziekenhuis ligt in Marokko, hij wou dat hij mee kon gaan, maar iemand moest voor dit miljoenenbedrijf staan. Het beviel hem wel, achter een grote bureau zitten met zijn achternaam op het bureau, en de grootste Bureaustoel die je maar ooit kon wensen, heerlijk de baas zijn van een Miljoenenbedrijf, dacht hij. ''BZZ, BZZZZ, ja hallo?''
''Asahbii, ben je nog steeds bezig ? '' ''Hahaha, Ewa Karim, de zaken zijn niet zo makkelijk als de jouwne he, liggen in je lekkere bedje, verschoond door je mama'' zei Marouan lachend, die goeie Karim he.
Zijn beste vriend kon hem altijd opvrolijken met dingen, en hij had iets speciaals wat veel mensen niet hadden, echte humor. Dat maakt hem ook zijn vriend, ookal verschillen ze totaal van elkaar'' ''Maar amattie, kom je straks chillen dan?'' ''Ik kan straks wel even langskomen ja, ben je alleen thuis hahahaha?'' ''Zied lach maar, ik krijg tenminste lekkere marmita, terwijl jij alleen thuis eitje aan 't eten bent'' ''Mama komt snel van Magrib, dan geniet ik 'r ook wel van hoor'' ''Oke Marouan, ik zie je straks'' ''Tot straks Karim'' en hij hing zijn telefoon op en bekeek de cijferlijsten. ''Zozo, dat heeft papslief wel netjes gedaan, iedergeval Cynthia je kan naar huis gaan, we zijn klaar voor vandaag'' ''Oke Marouan, Fijne Avond'' zei ze blozend, en ik gaf haar een knipoog. Ik liep naar beneden,
ging naar mijn Auto toe en stapte in en reed naar Karim's huis toe, niet wetend dat zijn pad daar word bekruist.
Ik kijk in de spiegel, ''He Gatver.'' terwijl ik mijn Chaneljurk uittrek en het gooi op mijn Bureaustoel, ''Niks staat me meer! Hoe komt dit toch?'' Ik kijk naar mijn lichaam, en ik voel aan mijn vetrollen. Niet echt bepaald sexy, vindje? Ik liep naar de klerenkast en ik pakte een hempje en ging op bed
liggen. Nu alleen nog een lekkere boek om te lezen, en ze keek naar haar boekenkast. Ja lezen, dat is waar ze van hield. Een goed romantische boek om mee te smelten, gevoelens mee te delen, van passie en romantiek. Inderdaad, zo'n mens was ze zeker. Een Leesmens, daarom is zij ook een dame die zeer slim was, ze wist mensen Altijd te voltreffen met haar ideeen, en op zo'n jonge leeftijd, 15, 15 en al zo serieus. Mensen die haar zagen, en haar spraken denken dat zij al zo volwassen is, maar wanneer ze weten over haar huidige leeftijd schrikken ze. Maar dat maakte Hayat
niet uit. Alles ging volgens haar lot, en dat is wat zo krachtig was bij haar. Niks kon haar verwoesten, Althans, voordat ze iemand ging ontmoeten die haar pad zou veranderen.
''Dankjewel Cynthia, heb je misschien ook nog de cijferlijsten die mijn vader heeft opgebracht?'' vroeg de Charmante man, die zijn vader's zaak mocht runnen voor 1 week. Ja inderdaad, runnen.
Een grote woord, vond Marouan zelf, maar het was wat hij later wilde doen. Zijn vader's zaak overnemen. Marouan, de 20 jarige man zit nog op school, en doet een niveau voor zakenman. Maar aangezien het vakantie is, en zijn vader spoedig naar Marokko moest gaan, vond zijn vader het nu wel tijd dat zijn zoon even de touwtjes in handen mocht hebben, en geweldig dat Marouan het vond. ''Ja meneer, ik ga ze even voor u halen'' ''Dankjewel Cynthia'' en hij nam een zucht. Hij dacht aan zijn oma die in het ziekenhuis ligt in Marokko, hij wou dat hij mee kon gaan, maar iemand moest voor dit miljoenenbedrijf staan. Het beviel hem wel, achter een grote bureau zitten met zijn achternaam op het bureau, en de grootste Bureaustoel die je maar ooit kon wensen, heerlijk de baas zijn van een Miljoenenbedrijf, dacht hij. ''BZZ, BZZZZ, ja hallo?''
''Asahbii, ben je nog steeds bezig ? '' ''Hahaha, Ewa Karim, de zaken zijn niet zo makkelijk als de jouwne he, liggen in je lekkere bedje, verschoond door je mama'' zei Marouan lachend, die goeie Karim he.
Zijn beste vriend kon hem altijd opvrolijken met dingen, en hij had iets speciaals wat veel mensen niet hadden, echte humor. Dat maakt hem ook zijn vriend, ookal verschillen ze totaal van elkaar'' ''Maar amattie, kom je straks chillen dan?'' ''Ik kan straks wel even langskomen ja, ben je alleen thuis hahahaha?'' ''Zied lach maar, ik krijg tenminste lekkere marmita, terwijl jij alleen thuis eitje aan 't eten bent'' ''Mama komt snel van Magrib, dan geniet ik 'r ook wel van hoor'' ''Oke Marouan, ik zie je straks'' ''Tot straks Karim'' en hij hing zijn telefoon op en bekeek de cijferlijsten. ''Zozo, dat heeft papslief wel netjes gedaan, iedergeval Cynthia je kan naar huis gaan, we zijn klaar voor vandaag'' ''Oke Marouan, Fijne Avond'' zei ze blozend, en ik gaf haar een knipoog. Ik liep naar beneden,
ging naar mijn Auto toe en stapte in en reed naar Karim's huis toe, niet wetend dat zijn pad daar word bekruist.