Alles, maar dan ook alles gebeurde zo snel, terwijl het zo langzaam ging..
2006:
Shit, hoe moet ik dit aan mijn ouders gaan vertellen... ? Ze gaan zo kwaad zijn, weyoooooow yemma, hoe ga ik dit uitleggen..
Ik pakte mijn fiets en ging huilend naar huis.. Ik wist zodra ik thuis was, zou mijn leven voor even veranderen!
Gelukkig was er niemand, ik haalde mijn rapport uit mijn tas en legde hem op tafel, ik rende naar boven, en gooide mijn tas op de grond. Huilend schuilde ik onder mijn deken, Spijt is wat ik voelde, ik wilde zo graag naar het vierde, met mn vriendinnen het examen jaar in... ik voelde mezelf van binnen branden.. huilend viel ik in slaap..
"Sihem, siheeeeeem!!?"
Ik schrok en schoot overeind, Shittttt, Yemma? ik ben volgens mij in slaap gevallen,
"SIHEEEEEEEEEEEEEM!!"
"Jaaaa, ik kom eraaan yemma.." ik hoorde yemma tegen vader praten, "shittt, papa is er ook al, Volgens mij weten ze het al",
ik hoorde yemma zeggen: 'moet ze nog een jaartje?' 'Ja, ze doubleert, dat betekend dat ze blijft zitten' 'Yelmosibaaa,'
"Shitt, het jaar 2006 was voor mij opdat moment zo afschuwlijk, sinds het overlijden van mijn oma ben ik veranderd, ik ben zo down geworden en sluit mezelf in mijn eigen op. Ik spreek bijna niet meer met vriendinnen af, en op school ging het al helemaal niet meer goed."
Beneden aangekomen:
"Ja? yemma ino? wat is er?"
"wat is er? yelmosibaaa, heel de jaar aan het spelen geweest, grote mond, elke ochtend te laat, en dan denken we dat we nog dat je het wel haalt"
"Yemma, jullie begrijpen het niet ... ik ..."
"kifech we begrijpen het niet!! ataghyocht, zid zid rokh ata7edh gha kozina
(zid zid, ga naar de keuken)"
"maaar Yemmaa ... !?,
"
23.37 uur:
ik lig al een uur in mijn bed rondjes te draaien, ik kan maar niet in slaap vallen. Ik ga al mijn vriendinnen verliezen, hoe moet ik volgend jaar verder zonder Dina, mijn beste vriendin? Ik heb het helemaal verpest. nu moet ik nog 2jaar voor ik van deze nare school af ga. Het kan niet, ik wil niet blijven zitten. Ik wil verder met de meiden. Ik wil niet alleen als marokkaans meisje weer klas 3 herhalen. Telkens kijk ik weer op mijn wekker, het is nu al half 2 en ik slaap nog niet. Ik geef het maar op, en verstop me onder mijn deken, rustig ga ik weer verder met huilen, bang dat mijn zusje me hoort...
De volgende dag:
Opstaaaaaaaaaaaaaaaaaan:
"Siheeeeeeeem! yallah opstaan. Alle bedden opmaken, en maak de thee en koffie klaar.. als je klaar bent begin dan maar met alles schoon te maken, En zeg niet waarom, kom nu naar beneden!!"
[Nee he, nu dit ook nog, ik ben geen slaafje hoor.. dit kan ik nog lang verwachten!]
"okee ik kom eraaan, even mn gezicht wassen"
"Neeee, NUUUU!"
In de badkamer sluit ik mezelf op, en begin weer te huilen, ya rab, yaaa rab waarom ik?
Ik kan het maar niet geloven, ik bekijk mezelf in de spiegel en blijf maar snikken... waarom waarom, ik wil dina niet verliezen, nu ik alles een beetje was vergeten, en weer zelfvertrouwen heb gekregen. val ik weer als een vallende ster in de lucht naar beneden!
Ik zet de waterkoker aan en doe de pannekoekjes in de oven. Even bleef ik weer denken aan wat er gisteren is gebeurd. 'nee, nee niet doen, niet blijven denken sihem' Ik pakte de cake en sneed hem in stukjes, Uit de kelder pakte ik pindakaas en pasta, Bruine boterhammen en hagelslag... Owjaa, de pannekoeken! niet vergeten anders branden ze aan.. Ik goot het warme water in de theepot, en deed er suiker bij.. nog even ne3ne3 pakken en dan kan ik ook gaan ontbijten.
...